Wat zie jij als je in de spiegel kijkt.
wat zie jij als je in de spiegel kijkt?
Kun jij mild naar jezelf kijken?
Of zie je alleen de negatieve dingen?
ik kijk niet zo vaak in de spiegel, vind mezelf er niet knapper op geworden na de chemokuren. Ik zie wel een stoere dappere sterke vrouw staan, die overeind is blijven staan na het zware gevecht tegen de ziekte k.
Met 52 is het frisse er wel vanaf. Ik probeer er elke ochtend weer het beste van te maken. Verder heb ik er niet al teveel gedachten bij. Als ik dat wel zou doen, zou dat niet in mijn voordeel werken.
Zuster2021 schreef op 16-03-2025 om 18:14:
ik kijk niet zo vaak in de spiegel, vind mezelf er niet knapper op geworden na de chemokuren. Ik zie wel een stoere dappere sterke vrouw staan, die overeind is blijven staan na het zware gevecht tegen de ziekte k.
❤️
Ik heb dan wel weer een mooi figuur (met mijn kleren aan); maar mijn haar is bewerkelijk als ik elke dag er goed bijlopen wil wat ik er soms niet voor over heb, en ik heb oude ogen gekregen. Er straalt een heel diepe loodzware vermoeidheid uit.
Ik ben een essentieel onderdeel van mij uiterlijk vergeten. Ik heb van nature hele mooie tanden mijn kiezen mogen er ook zijn maar die hebben door de jaren heen een klein vermogen gekost.
Ik ben niet helemaal tevreden met mijn figuur (er mag wel een paar kilo af), maar ik zie er wel aardig wat jaren jonger uit dan ik ben. Dat is nu (40+) een voordeel, vroeger vond ik het meestal vervelend. Verder ben ik wel tevreden met mijn gezicht en lichte haar. Zie je ook niet zo goed dat het grijs wordt. 😉
.
Het enige waar ik nog niet blij mee ben is mijn houding. Ik neig naar een beetje krom lopen. Maar daar werk ik nu aan.
Het kan helpen de rugspieren meer te trainen. Vooral wanneer je de buikspieren al veel traint. Om tegenwicht te bieden.
Mijn leeftijd.
Pluizend haar en veel meer rondingen en cellulitis dan 5 jaar geleden. Wel de laatste moment weer meer energie.
Ik heb laatst berekend dat ik in 4 jaar tijd 10 kg ben aangekomen. Daarvoor 10kg in 20 jaar. Tijd voor actie dus.
Nu een verbrande neus en verwaaid haar want op vakantie. Tijdje terug was ik maar bleker dan bleek en gestresst.
Ik wil dit ontspannen gevoel wel vasthouden na de vakantie maar dat is altijd moeilijk.
Dan wel weer normaal en gezond eten en sporten want ik durf niet op de weegschaal..
Dolfje schreef op 17-03-2025 om 00:27:
Nu een verbrande neus en verwaaid haar want op vakantie. Tijdje terug was ik maar bleker dan bleek en gestresst.
Ik wil dit ontspannen gevoel wel vasthouden na de vakantie maar dat is altijd moeilijk.
Dan wel weer normaal en gezond eten en sporten want ik durf niet op de weegschaal..
Weer thuis eet ik altijd eerst minstens een week gezond en ga dan op de weegschaal.
Kersje schreef op 16-03-2025 om 16:46:
Vijf jaar geleden, toen ik nog midden in het leven stond als 52-jarige, hardwerkende ZZP’er, single en totaal onafhankelijk……..vol trots! Destijds baalde ik best wel een beetje dat ik ouder werd en dat het leven zich tekende met hier en daar een rimpeltje.
En toen kreeg ik de diagnose ongeneeslijk ziek te zijn, borstkanker met uitzaaiingen, en lag ik ruim 6 maanden in het ziekenhuis/revalidatiecentrum en onderging ik, geheel afhankelijk te zijn, mijn bestralingen en chemo’s. Werkelijk niemand had gedacht dat ik ooit nog huiswaarts zou keren, zo was mijn lijf inmiddels kapotgemaakt door deze vreselijke ziekte, woog ik op mijn dieptepunt nog maar 44 kg, en was ik meer dood dan levend.
Nu, 5 jaar later, zie ik in de spiegel een vrouw die is getekend door het leven en trots is op elke rimpel die zij bezit. Ik hoop dat er nog vele rimpels mogen bijkomen, want mijn innerlijke ik is nog steeds hetzelfde. Positief, vol humor en enorm genietend van het leven! ❤️
aanvulling: ik gun niemand mijn ziekte, maar wel 1 dag in mijn schoenen, dan zou de wereld er heel anders uitzien!
Wat een sterk karakter heb jij en wat heb ik een bewondering voor je.
Ik zie een vrouw van 67 met een kopje grijs haar, beetje warrig gestyled. Ik heb een bril op. Mijn haar wordt langzaam lichter grijs en ik ben er blij mee,
Verder ben ik redelijk slank maar de taille wil niet meewerken 
Ik heb op mijn figuur wel het een en ander aan te merken. Mijn behamaat zou wat mij betreft minder mogen en mijn hals en gezicht dikker.
De leeftijd begint zich duidelijk te manifesteren, maar ach ik zie mensen van mijn leeftijd die er stukken slechter uitzien, dus ik mopper maar niet.
Ik ben heel blij dat ik nog leef en (afkloppen) gezond lijk te zijn.
Ik ben niet ijdel, dus breng geen tijd voor de spiegel door. Het gevolg daarvan is wel eens dat ik in de loop van de dag de tip krijg dat er tandpasta op mijn wang zit (van het tandenpoetsen 's morgens vroeg...).
Als ik foto's van mezelf zie, zie ik de onderkin die mijn moeder ook had. Als ik gefotografeerd word moet ik er aan denken mijn hoofd op te tillen of een hand onder mijn kin te doen.....
Beterlaat2021! schreef op 17-03-2025 om 10:26:
Ik ben niet ijdel, dus breng geen tijd voor de spiegel door. Het gevolg daarvan is wel eens dat ik in de loop van de dag de tip krijg dat er tandpasta op mijn wang zit (van het tandenpoetsen 's morgens vroeg...).
Als ik foto's van mezelf zie, zie ik de onderkin die mijn moeder ook had. Als ik gefotografeerd word moet ik er aan denken mijn hoofd op te tillen of een hand onder mijn kin te doen.....
Spiegels zijn niet uitsluitend voor ijdele mensen, maar dus inderdaad ook om even te checken dat je er schoon uitziet, er geen papiertjes naar buiten hangen, je haardos geen vergelijking vertoont met een vogelnestje. Dus ook wel voor mensen die zichzelf geen adonis vinden, maar toch ook niet voor gek willen lopen.
Dit doet me wel denken aan een gesprek met mijn yoga instructrice. In de yoga zaal hangen geen spiegels, terwijl bij veel van de mij bekende sportscholen spiegels hangen in de ruimte voor groepslessen. Maar daar bleek zij dus echt wat tegen te hebben, omdat yoga om inhoud draait, en het niet de bedoeling in te focussen op hoe het eruitziet. En ik denk wel dat dat klopt. Bij groepslessen voor een spiegel kan je heel goed zien wat iedereen doet, en ben je beel bezig met je daarnaar te voegen.
Een vrolijk persoon en ik glimlach nog even tegen mezelf.
Toen ik jonger was, maakte ik mij om alles druk, maar ik ben het zat om me te laten leiden (en lijden) omdat bedrijven zoveel druk op vrouwen uitoefenen door allerlei soorten reclames, artikelen etc, dat we niet goed genoeg zijn, zodat we hun spullen kopen.
Vooral tijdschriften waren daar vroeger debet aan:
Artikel als: "hoe van je vetrollen af te komen" en dan met een foto van een magere meid die met haar handen een 'vetrol' bij elkaar perst. Waardoor je als normaal persoon al denkt dat je veels te dik bent. En dan 2 pagina's later een advertentie voor een afvalproduct.
Dat had ik toen niet door, nu wel. Ik koop geen media meer wiens enige doel het is ons de put in te praten zodat hun adverterende bedrijven rijk worden.