Wat vinden jullie van 'galante' mannen?
Vanochtend hoorde ik een podcast (Teun en Gijs vertellen alles) en die heren beweerden dat vrouwen het stiekem wel heel leuk vinden als bijvoorbeeld de deur voor ze open wordt gehouden. Ik voor mijzelf heb dat niet zo. Meestal voel ik wel of het gewoon als prettig gebaar naar de medemens is en diegene het ook bij een andere man zou doen. Dan vind ik het prima. Maar bij dates en (eventuele) verkeringen hoeft het voor mij niet. Sterker nog: doe gewoon maar niet. Ik kan zelf de deur open doen en (mee) betalen aan het eten. Ik krijg er juist een beetje de kriebels van.
Dat komt misschien ook omdat de mannen in mijn leven die zo galant waren, juist niet hoffelijk in bed waren. Integendeel het waren seksisten en zelfs self proclaimed vrouwenhaters. Ik weet nog dat ik dacht "hm ik heb liever een orgasme, dan doe ik die deur zelf wel open". Ik word ook een beetje kriegel dat zo'n man dan denk "vindt het vrouwtje fijn hoor, zo behandeld worden". Dat voelt als een te gemakkelijke versiermethode. Nou nee hoor, ik niet. Ik heb liever echt contact dan een perfect uitgevoerde etiquette. Ook bij Teun en Gijs bleek het meer te gaan om hun ego dan om een bepaalde waardering voor de vrouw in kwestie.
Maar niet iedereen denkt er zo over als ik natuurlijk. Hoe is dat voor jullie?
Peiling
Wordt jij graag ouderwets galant behandeld?
Maximaal 4 antwoorden.
Een hele goede vriend van me is zo'n galante man. Echt een ouderwetse heer. Absoluut niet omdat hij iemand in bed wil krijgen, maar omdat hij het oprecht fijn vind om te doen.
Toen ik hem net kende vond ik het best ongemakkelijk, want ik was het niet gewend. Tegenwoordig kan ik er juist verschrikkelijk van genieten. Ja, natuurlijk kan ik al die dingen prima zelf, maar juist daarom voelt het als een kadootje waar ik even van mag genieten. Ik denk dat ik het in de jaren50 veel vervelender had gevonden, omdat het toen veel meer was omdat je afhankelijk was van de man. Tegenwoordig zie ik het gewoon als een fijn extraatje.
Die vriend betaald trouwens niet altijd voor etentjes, maar als hij zegt dat hij betaald dan ga ik niet in discussie. Dan gun ik hem dat en dan gun ik mijzelf om daarvan te genieten.
Als een man het doet, moet hij het overigens niet enkel doen om mij te plezieren, want hoe fijn ik het ook vind. Het is alleen fijn als hij er net zo van geniet als ik.
Ik kan zelf prima een deur opendoen, mijn jas aantrekken en mijn stoel aanschuiven en ik word er kriegel van als een ander dat wil doen.
Het zal ongetwijfeld lief en goed bedoeld zijn, maar liever niet.
Als een ander even de deur voor me openhoudt als ik eraan kom, vind ik dat overigens wel heel sympathiek en prettig en dat doe ik ook als ik er nog iemand aan zie komen. Maar dat vind ik gewoon goed fatsoen.
Ik heb ingevuld: als het niet manipulatief bedoeld is, prima.
Ik snap wat je bedoelt TO en ben het met je eens. Aan de andere kant: ik heb ook een hekel aan botte horken dus de middenweg voor mij dan maar.
Jassen ophouden en stoelen aanschuiven liever niet. Deur openhouden wel.
Lollypopje schreef op 29-03-2023 om 16:03:
Een hele goede vriend van me is zo'n galante man. Echt een ouderwetse heer. Absoluut niet omdat hij iemand in bed wil krijgen, maar omdat hij het oprecht fijn vind om te doen.
Toen ik hem net kende vond ik het best ongemakkelijk, want ik was het niet gewend. Tegenwoordig kan ik er juist verschrikkelijk van genieten. Ja, natuurlijk kan ik al die dingen prima zelf, maar juist daarom voelt het als een kadootje waar ik even van mag genieten. Ik denk dat ik het in de jaren50 veel vervelender had gevonden, omdat het toen veel meer was omdat je afhankelijk was van de man. Tegenwoordig zie ik het gewoon als een fijn extraatje.Die vriend betaald trouwens niet altijd voor etentjes, maar als hij zegt dat hij betaald dan ga ik niet in discussie. Dan gun ik hem dat en dan gun ik mijzelf om daarvan te genieten.
Als een man het doet, moet hij het overigens niet enkel doen om mij te plezieren, want hoe fijn ik het ook vind. Het is alleen fijn als hij er net zo van geniet als ik.
ach ja als het niet manipulatief is, kan ik het ook al veel beter hebben maar oha vind ik het ongemakkelijk: hij denkt je er een plezier mee te doen, voor mij hoeft het niet, soms zelfs liever niet (als het in de plaats van fijn contact komt). Maar ik wil dat ook weer niet zeggen want dan kwetst het die ander weer en dat wil ik ook niet. Het wordt me een soort opgedrongen terwijl ik er niet om heb gevraagd maar als je dat te kennen zou geven ben je een bittere bitch of zo.
Duufje schreef op 29-03-2023 om 16:06:
Ik kan zelf prima een deur opendoen, mijn jas aantrekken en mijn stoel aanschuiven en ik word er kriegel van als een ander dat wil doen.
Het zal ongetwijfeld lief en goed bedoeld zijn, maar liever niet.
Als een ander even de deur voor me openhoudt als ik eraan kom, vind ik dat overigens wel heel sympathiek en prettig en dat doe ik ook als ik er nog iemand aan zie komen. Maar dat vind ik gewoon goed fatsoen.
Ja dan vind ik het ook totaal geen punt, doe ik zelf ook bij anderen.
Lexus schreef op 29-03-2023 om 16:08:
[..]
ach ja als het niet manipulatief is, kan ik het ook al veel beter hebben maar oha vind ik het ongemakkelijk: hij denkt je er een plezier mee te doen, voor mij hoeft het niet, soms zelfs liever niet (als het in de plaats van fijn contact komt). Maar ik wil dat ook weer niet zeggen want dan kwetst het die ander weer en dat wil ik ook niet. Het wordt me een soort opgedrongen terwijl ik er niet om heb gevraagd maar als je dat te kennen zou geven ben je een bittere bitch of zo.
Zo is hij zeker niet, hij zou het hooguit jammer vinden.
Het ongemakkelijke kwam bij mij heel erg voort uit altijd alles zelf hebben gedaan en daardoor hulp of aardige dingen van een ander lastig te vinden om te accepteren. Of dat nu een compliment, cadeautje of mijn jas aandoen was. Maar hij vond het echt heel fijn, dus liet ik hem dat doen. Juist daardoor leerde ik veel meer genieten van die kleine attenties. Want voor mij is het veel meer dan "mijn jas aan doen", het een momentje van volledige en oprechte aandacht voor mij. Misschien was dat voor iemand als ik, die zichzelf vaak wegcijferde, wel wat het het meest ongemakkelijk maakte in eerste instantie.
Ik ken gelukkig geen mannen die dit soort dingen doen als vorm van manipulatie, enkel om aardig te zijn. Maar die daarbij dus ook heel erg de grenzen van de ander respecteren. Dus ze zullen het nooit opdringen.
Ik heb er niet echt iets mee maar ook niks tegen, als het bij iemand past is het prima maar als iemand het niet heeft mis ik het ook niet.
Ok dat is niet helemaal waar: ik vind dat iedereen het een beetje nodig heeft. De deur voor iemand vasthouden vind ik normaal.
Ik vind het prima en heb het nooit als manipulatief ervaren. Mensen die geen deur openhouden als je eraan komt, vind ik horken.
Ik kan zelf mijn jas aantrekken en mijn stoel aanschuiven. Ook hoeft een man niet voor mij de autodeur open te houden om mij te laten instappen in die dingen ben ik zelfredzaam en dat laat ik graag zien.
Iemand die de deur open houdt, als ik er bijna ben, graag. Dat doe ik ook voor anderen, mannen en vrouwen.
Pas bij de gele J een jonge knul die spontaan aanbood dat hij de hagelslag voor mij wilde pakken. Stond op de bovenste plank en niet mooi gespiegeld. Dan laat ik het gebeuren en bedank vriendelijk.
Vieze Lowietje die op een familiefeestje deuren open houdt en drankjes haalt krijgt nog net geen linkse directe, die is galant met ranzige gedachtes dus: nee dankjewel!
De 80 jarige voorzitter van ons vrijwilligerswerkgroepje die na de vergadering de op een stoel gestapelde jassen uitdeelt en gelijk op houdt zodat je er meteen in kan schieten die gun ik zijn pleziertje.
Ik heb gestemd voor als het niet manipulatief bedoeld is, prima. Dat vond ik het beste passen bij hoe ik het meestal ervaar.
Mijn vriend is zo, dat is zijn opvoeding. Hij hield zelfs ooit een keer het hek open tijdens een wandeling in een natuurgebied en dat vond ik destijds aanleiding om het te bespreken. Hoe dat op mij overkwam, met een andere opvoeding, namelijk: voor jezelf zorgen. Hij legde uit dat hij het fijn vindt om voor mij te zorgen ook al weet hij uiteraard dat ik het allemaal prima zelf kan.
Hij draagt ook altijd mijn tas. Gaan we samen sporten, dan draagt hij alles en krijg ik mijn sportspullen bij de ingang van de kleedkamer met een kus erbij. Ook als we naar krachttraining gaan hè. Ik krijg altijd het laatste lekkere hapje, zelfs als het ook zijn favoriete is. Alle deuren gaan open, hij draagt alles. Hij legt zijn jas neer om op te zitten op zo’n picknick bankje. Of ik krijg zijn muts of handschoenen als ik de mijne vergeet. Een hand in mijn rug als we samen steil omhoog klimmen.
En het is geen nep galantheid om manipulatief te zijn. Hij geniet pas als ik geniet (ook bij seks dus) en houdt altijd zijdelings in de gaten of alles nog goed gaat met mij. Zo kan hij ineens naast mij opduiken als er in het openbaar een lastig type zich met mij bemoeit, door een arm om me heen te slaan en met een Finse blik de lastpak weg te kijken. Nou helpt daarbij zijn Viking uiterlijk. Terwijl ik toch echt zelf veel gevaarlijker ben maar dat zie je niet hè. Hij ziet eruit als een rottweiler en ik ben meer een poedel, qua indruk maken zeg maar.
Ergens jeukt het nog wel eens, vanwege het hele gedachtengoed achter de man-vrouw verhoudingen maar tegenwoordig kan ik het wel accepteren. Ik laat het mij maar aanleunen en kan er soms zelfs van genieten.
Bij willekeurige mannen vind ik het erg vervelend (tenzij het normale beleefdheid zoals een deur openhouden is) want ik voel me dan niet gelijkwaardig behandeld en het komt opdringerig over. Tijdens het daten vond ik het ook nooit wat.
Waar ik wel van kan genieten is dat mijn man me ineens in mijn jas helpt, autodeuren voor me openmaakt en alles voor me draagt sinds ik zwanger ben. Dat voelt als zorgzaamheid en betrokkenheid.
Als het gemeend is, is het fijn. Mijn man schuift niet mijn stoel aan en laat me zelf de auto instappen, maar haalt wel mijn jas op als we weg gaan en als hij me ziet worstelen met mijn bh doet hij het slotje voor me vast. Het mag dus vooral natuurlijk voelen.
Ik kan het allemaal zelf, tuurlijk, maar dat wil niet zeggen dat ik het dan ook perse altijd zelf moet doen.
ToetieToover schreef op 29-03-2023 om 17:03:
Hij ziet eruit als een rottweiler en ik ben meer een poedel, qua indruk maken zeg maar.
Sorry, heeft verder niks inhoudelijks met het topic te maken, maar hier moest ik even heel hard om grinniken. 
Zolang het niet manipulatief bedoeld is vind ik het fijn.
Vroeger had ik er wel moeite mee, maar nu zie ik het als een teken dat iemand goed voor me wil zorgen en zijn respect voor me wil tonen. Ik hoef niet meer zo nodig tegenover mezelf of anderen te bewijzen dat ik iets zelf ook kan doen of betalen. En in mijn ervaring: als een man in de kleine dingen niet galant is, dan is hij dat in de grotere dingen vaak ook niet.