Wat heb je gedaan waar je trots op bent

ik ben trots op de persoon die ik ben geworden. Heb mijn problemen aangepakt en heb geleerd dat ik een doorzetter ben die elke keer weer opstaat en doorgaat, hoe vaak ik ook onderuit ga. Ik ben verre van perfect en er zijn zeker problemen die ik nog niet heb opgelost. Maar als ik kijk naar mezelf toen ik 30 was en dat vergelijk met nu? Een wereld van verschil.

Ik heb er meerdere omdat ik therapie heb en wat vooruitgang maak, maar er is één overwinning die ik alleen aan mezelf te danken heb; ik ben eindelijk niet meer extreem bang voor spinnen. 
Er zijn er dit jaar twee in mijn nek geland, waaronder een hele dikke zwarte met harige poten, en het kon me gewoon niets schelen. Ik stond er zelf versteld van.
Ik laat ze nu ook gewoon zitten/lopen, want ze vangen insecten waar ik geen fan van ben, en dat stel ik zeer op prijs. 

Oke, vergeleken met wat andere mensen schrijven is dit niets, maar ik ben zo blij dat ik niet meer bang ben! 

Ik ben lang gepest geweest
 Het stopte toen ik ging studeren en hoewel ik het naar mijn zin had, maakte ik daar geen echte vrienden. Ik had er maar een paar, die ik amper zag door afstand.
Ik was onzeker en verlegen en zoals ik het noemde, bang om echt te leven. Ik zat vast in mijn veilige kleine bubbel en comfortzone, die tegelijkertijd echt benauwde. 

Het duurde tot na mijn afstuderen en ik midden 20 was voor ik er uit durfde te stappen. Al jaren fantaseerde ik over bdsm, maar durfde ook daar niet aan toe te geven. En toen besloot ik het op te gaan zoeken, mijzelf op dat gebied te gaan ontdekken. Het werd niet alleen de ontdekking en opbloeing van mijn seksualiteit (ik was serieus echt verschrikkelijk preuts, maar dat geloofd niemand meer 😜), maar ook van mijzelf als mens. Ik leerde mensen kennen bij wie ik mijzelf durfde te zien. Bij wie ik nooit bang was dat ze me raar vonden. Die mij accepteerden met al mijn eigenaardigheden. Niet alleen die kinki kant, maar juist ook de vanilla. Alles wat mij tot de mens maakte die ik ben. Natuurlijk waren er ook negatieve ervaringen en mensen die mij wel raar vonden, maar de mensen die mij accepteerden en leuk vonden om wie ik ben waren in de ruime meerderheid. 
Ik bloeide op. Werd sterker en zelfverzekerder. Durfde te staan voor wie ik ben. Ik werd minder verlegen en onzeker, maar bovenal gaf het me de moed om uit mijn comfortzone te blijven stappen. Om elke keer als ik merkte dat mijn comfortzone me te veel benauwde, er de confrontatie mee aan te gaan. Er niet meer in te blijven zitten, zoals ik jaren had gedaan. Omdat die aller eerste keer dat ik heel bewust die stap zette, het mijzoveel had gegeven en ik daardoor het vertrouwen had gekregen dat het de prijs van die angst waard was.

Dus waar ben ik trots op? Op de ontwikkeling die ik de laatste 10 jaar heb doorgemaakt. Op de aller eerste keer dat ik doodsbang uit mijn comfortzone stapte en elke keer die ik het daarna weer opnieuw deed.

ik ben trots op alles wat ik heb bereikt, ondanks (misschien wel juist) dat ik "voor een dubbeltje ben geboren" en me dat me altijd is ingewreven.

Dat ik in mijn relatie een stap(je) heb gezet die ik niet had gedacht te maken.

Mijn carrière in de gezondheidszorg. Op school zeiden ze dat ik te dom was en de laagste richting in het middelbaar moest doen. In het middelbaar zeiden ze dat ik te dom was voor universiteit. Ik behaalde m'n master met grote onderscheiding, kreeg zelfs een job aangeboden maar bedankte omdat ik per se iets wou doen in de gezondheidszorg. Ondertussen heb ik een hoge functie en verdien ik een stuk meer dan m'n veel oudere leerkrachten vroeger. Ik doe m'n job doodgraag en heb mensen achter/boven me staan die in me geloven. Zij gaven me echt m'n zelfvertrouwen terug.

Ik vind het nog steeds stoer van mezelf dat ik na mijn studentenstad verhuisd ben naar een stad waar ik niemand kende.
En ik ben trots op wat ik bereikt heb qua werk. Ik heb helemaal niet zo’n bijzondere baan, maar heb na 10 jaar wel eindelijk het gevoel dat ik ergens mijn plekje heb gevonden. En dat bij een doelgroep waarvan ik verwacht had dat ik dat niet zou kunnen. 

Ik heb vandaag ein-de-lijk ook echt een paar dagen weg geboekt voor tijdens mijn vakantie, in plaats van alleen thuis op de bank te liggen. Ik ben trots, want een paar dagen weg in je eentje is stiekem best eng..

Regendrup. schreef op 03-10-2021 om 22:00:

[..]

Goed gedaan! En stoer joh, leuk. Waar ga je heen?

Disneyland Parijs

Wobbelkont schreef op 03-10-2021 om 22:19:

[..]

Disneyland Parijs

Leuk!!! Geniet ervan 

Dat ik mijn vliegangst aangegaan ben en ben gaan vliegen.