Waar werd je vandaag verdrietig van?
Omdat ik verdrietiger ben dan ik passend vind bij het ergenissen-topic, een nieuw topic. Als iemand met een verdrietje zit dat geen eigen topic verdient, maar te verdrietig is voor het ergenissen-topic, huil hier uit.
ik moet zo naar de tandarts, die gaat 2 kiezen voorbereiden op een brug en dus boren.
Ik voel mijn lijf al verstrakt zijn, trauma reactie. En naakt in de badkamer was ook al ingewikkeld. Liefde gaat met me mee maar ze snapt er weinig van. Ik probeer het wel uit te leggen maar ze snapt niet het verschil tussen mijn verstand en de reacties die ik hierop heb
Waarom is er op iedere werkplek minimaal 1 collega die stoelpoten onder mensen weg wil zagen? Ik wil gewoon in alle openheid en eerlijkheid lekker mijn werk kunnen doen in een gezellig team.
stokstaart schreef op 07-07-2023 om 09:17:
ik moet zo naar de tandarts, die gaat 2 kiezen voorbereiden op een brug en dus boren.
Ik voel mijn lijf al verstrakt zijn, trauma reactie. En naakt in de badkamer was ook al ingewikkeld. Liefde gaat met me mee maar ze snapt er weinig van. Ik probeer het wel uit te leggen maar ze snapt niet het verschil tussen mijn verstand en de reacties die ik hierop heb
lientje69 schreef op 18-06-2023 om 10:06:
[..]
Nee, niet echt. Man vindt het al lastig te accepteren idd.. En man heeft dit nog veel erger dus met hem ik het er juist niet over. Die maakt zich er zó druk om dat hij er echt geestelijk ook onder lijdt. Ik praat er wel met bijvoorbeeld soms met een iemand over die wat verder van me af staat. Zoals een collega. Maar die reageren van oh wat erg en wat heftig enz. Daar ga ik me niet beter door voelen. Ik vraag wel regelmatig aan kind: wil je dit echt,geen spijt? Die verzekert me dan dat ze het echt wil. Maar dat kan ik ook niet elke week blijven vragen...
Moeilijke situatie zo te lezen...ook omdat je er met je man niet over kan praten, dat moet extra eenzaam voelen.
Is het jou en je man rauw op je dak gevallen dat jullie kind zich niet prettig voelde in zijn lichaam en een meisje wilde zijn? Of gingen daar van jongs af aan wel duidelijke tekenen aan vooraf?
Nare droom vannacht. Droomde dat dochter ernstig ziek was en ging overlijden.
Man , wat heb ik gehuild, werd met tranen op mijn gezicht wakker.
En die droom blijft de hele ochtend al nasudderen. Ik blijf me verdrietig voelen. Voor de duidelijkheid : er is niks aan de hand met dochter. Waarom dan zo'n stomme droom? En waarom kan ik dat dan niet van me afzetten? Zo stom? 
lientje69 schreef op 07-07-2023 om 10:46:
Nare droom vannacht. Droomde dat dochter ernstig ziek was en ging overlijden.
Man , wat heb ik gehuild, werd met tranen op mijn gezicht wakker.
En die droom blijft de hele ochtend al nasudderen. Ik blijf me verdrietig voelen. Voor de duidelijkheid : er is niks aan de hand met dochter. Waarom dan zo'n stomme droom? En waarom kan ik dat dan niet van me afzetten? Zo stom?
Je verwerkt veel in je dromen. Ik heb het ook met periodes helaas. Toen mijn vader (weer) een herseninfarct had gehad, droomde ik dat ik hem aan het reanimeren was, en niet veel later droomde ik dat hij lag opgebaard. Wat een vreselijke dromen waren dat zeg.
Van de ingewikkelde dingen bij de apotheek. Opeens moet het allemaal anders en onpersoonlijker. Ik dacht dat de automatische box voor buiten kantooruren was maar kennelijk moet het altijd op die manier en vervalt straks het menselijk contact.
Daarnaast is het makkelijker voor mij om de tijdelijke medicatie te pinnen ipv een machtiging uit te schrijven en die later weer aan te passen of in te trekken.
Maar vooral dat de medicatie weeeer niet klopt. Dat ligt niet aan de apotheek maar aan de arts. En dat ik niet weet hoe ik zoveel slordigheid van zo’n belangrijk iemand moet ‘oplossen’. In ieder geval deze vrijdagmiddag geen tijd. En in het weekend kan het ook niet. En ik red het tot na het weekend wel hiermee. Maar bah.
Je bent nog maar een kind. Hooguit een jaar of 9 zul je zijn, schat ik in. En dan al zulke taal uitslaan. Als ik als kind dat soort dingen had gezegd, had ik een draai om mijn oren gekregen. Maar hier werd niets van gezegd. En dat vind ik dieptriest, vooral voor de jongen zelf..
Dat ik een feestje hoor, 2 tuinen verder. Terwijl ik al bezig ben naar bed te gaan. Waarom doe ik eigenlijk niets leuks deze zaterdag?
Net een programma terug gekeken over zieke oude mensen. Werd ik ook een beetje treurig van.
Het verdriet van dochter te zien en alles wat ze door moet maken nu
mijn werk is soms heel stom. 2 jonge patiënten vandaag. De ene gaat in de zeer nabije toekomst overlijden en de ander heeft nog een beetje uitstel met de ingreep van vandaag. Het leven is oneerlijk
stokstaart schreef op 11-07-2023 om 16:21:
mijn werk is soms heel stom. 2 jonge patiënten vandaag. De ene gaat in de zeer nabije toekomst overlijden en de ander heeft nog een beetje uitstel met de ingreep van vandaag. Het leven is oneerlijk
Heftig stokstaart. Moeilijk lijkt me dat ook. Dan zit ik in een betere categorie, mijn bewoners zijn allemaal 90 plus.
Wat verdrietig Stokstaart...
Ja dat is het. Ik heb geen band met ze en gelukkig neem ik ook niets mee naar huis. Ik praat minder dan 5 minuten voor ze in slaap vallen (of soms helemaal niet want dan slapen ze al als ik ze van de IC haal), maar soms is het heftig omdat mensen dan jong zijn of komen voor iets kleins, mensen heel ziek blijken te zijn en dat je dan weet dat ze gaan overlijden.
Vandaag was zo' n dag. Ik zit ondertussen flauwe series te kijken nadat ik even bij mijn lief geweest ben en het gespuid heb.
stokstaart schreef op 11-07-2023 om 20:48:
Ja dat is het. Ik heb geen band met ze en gelukkig neem ik ook niets mee naar huis. Ik praat minder dan 5 minuten voor ze in slaap vallen (of soms helemaal niet want dan slapen ze al als ik ze van de IC haal), maar soms is het heftig omdat mensen dan jong zijn of komen voor iets kleins, mensen heel ziek blijken te zijn en dat je dan weet dat ze gaan overlijden.
Vandaag was zo' n dag. Ik zit ondertussen flauwe series te kijken nadat ik even bij mijn lief geweest ben en het gespuid heb.
Goed zo. Even acclimatiseren