Waar kan jij maar geen afscheid van nemen?
Iedere keer als ik naar het toilet ga, zie ik daar de verjaardagskalender. Gekocht halverwege de jaren negentig, toen ik ging samenwonen met mijn man. En inmiddels vol met de namen van personen die niet meer in ons leven zijn.
Zoals mijn overleden opa’s en oma’s, een vroegere hartsvriendin waar het contact mee verwaterd is, een oude penvriend waar ik al heel lang niet meer mee schrijf en de ex van mijn broer.
Eigenlijk zou ik eens een nieuwe moeten kopen en deze weer actueel maken. Maar op één of andere manier, kan ik het niet over mijn hart verkrijgen om deze kalender te vervangen. Het is dan net of ik de mensen die me dierbaar zijn geweest dan definitief uit mijn leven wis.
Heb jij ook iets dat wel weg zou kunnen, maar wat je niet over je hart kunt verkrijgen om het echt te doen? En wat is de reden daarvan?
Bakblik schreef op 14-06-2022 om 12:17:
[..]
Op Zolder?
Die staan bij mij gewoon in de boekenkast op de slaapkamer. Boekenkast is 1,60 meter bij 2.20 meter. De onderste 80 cm heeft deuren (daar staat de administratie zoals verzekeringspapieren en rekeningen). Ze staan dus mooi in het zicht. De pockets wel 2 rijen achter elkaar. 4 delen Pitty in het zicht en 3 erachter.
Lees jij ze dan nog wel eens? Ik niet meer, vroeger las ik ze wel vaker.
Sassenach schreef op 14-06-2022 om 13:13:
[..]
Lees jij ze dan nog wel eens? Ik niet meer, vroeger las ik ze wel vaker.
Bijna nooit. Ik vind zo'n goedgevulde boekenkast mooi staan in een kamer. Er zijn overigens wel jeugdboeken die ik herlees op regelmatige basis maar dat zijn boeken die ik las tussen 15 en 17 ongeveer.
Mijn autotje. Het is mijn allereerste auto en rijd er nu al 4 jaar in. Toen ik hem kocht was het idee van, als hij 2 jaar mee gaat ben ik al blij. Maar heb er weinig kuren mee,alleen is hij wel gammel. Rammelt aan alle kanten en langer dan 1 uur is niet confortabel. Maar toch, wil hem nog niet wegdoen en iets anders kopen
Oooh die verjaardagskalender zou ik juist nooit vervangen!! Dit is juist wat het mooi maakt, die historie.
Een dressoir die vanaf de jaren 70 bij mijn opa en oma in de woonkamer stond. Daar staat nu onze tv op. Het is best een lelijke kast, met houtsnijwerk van een draak.
Agenda's bewaar ik ook al sinds de middelbare school.
Al mijn kookboeken. Ik doe er eigenlijk niks meer mee, want recepten op internet zijn sneller gevonden. Ik heb er denk ik wel +100...
CD's idem. Thuis luister ik eigenlijk nooit meer CD's, maar in de auto wel. Maar dan luister ik ook weken lang hetzelfde eigenlijk. Ik hou niet zo van radio, dan heb je veel reclame en geouwehoer ertussen door.
Rozi schreef op 14-06-2022 om 13:24:
Mijn autotje. Het is mijn allereerste auto en rijd er nu al 4 jaar in. Toen ik hem kocht was het idee van, als hij 2 jaar mee gaat ben ik al blij. Maar heb er weinig kuren mee,alleen is hij wel gammel. Rammelt aan alle kanten en langer dan 1 uur is niet confortabel. Maar toch, wil hem nog niet wegdoen en iets anders kopen
Zo een had ik ook. Uiteindelijk is hij na 7 jaar toch naar de sloop gegaan, het onderstel was doorgeroest. Elke keer als ik zo'n zelfde model zie rijden (nog maar heel weinig, bouwjaar 1995..) denk ik met liefde terug.
Mijn piyama's die ik zo'n 15 jaar heb en nog steeds wekelijks draag. Zijn niet meer om aan te zien, elastiek eruit, overal gaatjes en verkleurd. Toch hou ik van ze en kan ik ze niet weggooien.
Verder alle agenda's van mijn middelbare schoolperiode. Ook al kijk ik niet al te vrolijk terug naar die periode, toch begin ik te glimlachen bij het zien vam die agenda's.
een trainingsjasje, ik kocht hem van mijn allereerste geld dat ik had verdiend met een-grote-mensen-baan.
Dat is nu 20 jaar geleden, en ik draag hem nog steeds.
Mijn teddybeer. Ik kreeg hem als kraamcadeau bij mijn geboorte, op een van mijn eerste foto's zit ik op zijn schoot. Hij heeft mijn nachtmerries verjaagd, theekransjes met me gespeeld, de tranen van mijn eerste gebroken hart opgevangen, tig verhuizingen meegemaakt, mijn zwangere buik ondersteund. Nu noemt mijn zoon hem 'mama bì' en is het zijn favoriet. Hopelijk zal hij ook in zijn leven een trouwe vriend blijken en een stukje van zijn mama herbergen 🐻
Mijn NES (Nintendo). Zo van genoten als kind dat hij echt niet weg kan/mag.
En dan iedere schoolvakantie naar de videotheek om een gaaf spel te lenen dat niet in NL te koop was
alhambra schreef op 14-06-2022 om 22:54:
Mijn NES (Nintendo). Zo van genoten als kind dat hij echt niet weg kan/mag.
En dan iedere schoolvakantie naar de videotheek om een gaaf spel te lenen dat niet in NL te koop was
Hier ook de NES en ik speel het heel soms nog met mijn kinderen. En dan ben IK beter in een game. Maar goed, ik ben weer niet handig met Roblox.
Prachtwacht schreef op 14-06-2022 om 23:01:
[..]
Hier ook de NES en ik speel het heel soms nog met mijn kinderen. En dan ben IK beter in een game. Maar goed, ik ben weer niet handig met Roblox.
Gaaf! Helaas heb ik hem niet aangesloten.
alhambra schreef op 14-06-2022 om 23:03:
[..]
Gaaf! Helaas heb ik hem niet aangesloten.
Het is heel leuk om ‘m weer eens aan te sluiten. Ik had ‘m laatst meegenomen naar de verjaardag van mijn broer. En mijn broer, zus en mijn ouders hadden de grootste oh-jaaaa-belevingen!
Oohhh ja that reminds me, ik heb mijn oude Gameboy Advance en Nintendo DS nog met alle spellen, die mogen ook niet weg.