Huiskamer Huiskamer

Huiskamer

Vraag van vandaag: Welke gebeurtenis uit jouw prille jeugd blijft het vertellen waard?

Hebben jullie ze ook, van die dingen die je ouders (en misschien jijzelf ook) decennia lang blijven/bleven vertellen?

Soms leuk, bijvoorbeeld over grappige uitspraken die je deed. Soms iets minder, omdat je als dreumes pas na drie keer begreep dat je ècht géén doperwten in je neus moest stoppen ...


zwaankip schreef op 06-05-2023 om 15:30:

Hoe ouder ik word, hoe meer ik me dingen herinner uit mijn kindertijd.
Meestal zijn het dingen die godzijdank NU niet meer ok gevonden worden.
En dingen die ik nooit mijn eigen kinderen en kleinkinderen zou kunnen aandoen.

Ik ga nog 1 voorbeeld geven van wat ik als kind van 6j meegemaakt heb en dan stop ik ermee. Het doet teveel pijn!

Ik zat in een strenge katholieke nonnenschool.
Het was die dag echt héél warm. In die tijd hadden we in die school een kale betonnen speelplaats.
Normaal gezien sprongen we touwtje of deden een ander spelletje maar ik voelde me echt ziek door de hitte.
Omdat ik me zo beroerd voelde en zware hoofdpijn had deed ik mijn kousen (kniekousen waren verplicht) uit.

Eén van de nonnen had het gezien!
Het klooster grensde aan de speelplaats. Vanuit het niets werd ik vastgegrepen door een non die me het klooster in sleurde.
Daar aangekomen bracht ze me naar een klein kamertje waar een heel groot kruis aan de muur hing.
Ze schold mij uit; dat ik een slecht kind was, dat ik nooit in de hemel zou komen, dat ik gezondigd had.

Toen moest ik op mijn knieën gaan zitten onder dat kruis en moest ik de hele namiddag ZO blijven zitten en 'weesgegroet Maria' bidden, luidop.
Uren heb ik daar op mijn knieën gezeten tot de school uit was ( dat was om 16u!)

Dit allemaal omdat ik mijn kousen uitgetrokken had. Als 6-jarige.....

Toen mijn vader me kwam ophalen loog die non tegen hem;
ze zei dat ik 'al mijn kleren' had uitgetrokken!
Gelukkig zagen mijn ouders hoe overstuur ik was en geloofden ze mij. 's Anderendaags zijn mijn ouders boos verhaal gaan halen in dat klooster.

Het heeft geholpen want daarna deed die schijnheilige non poeslief tegen mij.
Terwijl ik nog jarenlang kinderen dat klooster zag ingesleept worden...

Wow.. Gelukkig geloofden je ouders je, dit ging echt veel te ver. 

Mijn oma had ook geen goede herinneringen aan haar tijd op een nonnenschool. 

Ik vraag me af wat die mensen bezielde. Dit soort dingen doen onder het mom van religie, dan hebben ze duidelijk zelf een afslag gemist.

ik zat ook op n nonnenschool maar niks ernstigs mee gemaakt .Er zaten hele lieve nonnen tussen .maar ook echte rotzakken .er was er een die altijd n appel stal bij de groente man die stopte zo onder haar habijt .
Ik vond kind zijn niet leuk ondanks dat ik n leuke jeugd had .ik wilde altijd groot zijn .

Ben wel toen ik  n jaar of 17 was gestopt met het Katholieke gedoe wat doe nonnen ons keerden .hemel hel en verdoemenis .daar had ik genoeg van .

Ik had toen moeten weten wat ik nu weet over het misbruik door de geestelijken etc.

vroeger was schuin tegenover ons huis een dorpscafe. Mijn ouders kwamen er  nooit. Ze gingen niet naar de kroeg. Ze waren al helemaal geen carnavalsvierders. maar op een carnavalsdag waren ze me kwijt en bleek ik,als kleuter, daar aan een glas sinas aan de bar te zitten.

Knutselkei schreef op 06-05-2023 om 16:04:

vroeger was schuin tegenover ons huis een dorpscafe. Mijn ouders kwamen er nooit. Ze gingen niet naar de kroeg. Ze waren al helemaal geen carnavalsvierders. maar op een carnavalsdag waren ze me kwijt en bleek ik,als kleuter, daar aan een glas sinas aan de bar te zitten.

Op vakantie in het toenmalige Yoegoslavië. Mijn broer en ik waren resp. 8 en 9 jaar. Op het strand bij het hotel was een jongeman in het water onwel geworden en overleed. Hij heeft daar (onder een laken) nog een paar uur aan de rand van het strand (onder bomen) gelegen, voordat hij weg werd gehaald.....

We woonden aan de rand van het dorp als een van de laatste huizen. Aan de andere kant was een stuk braakliggend terrein waar wij veel speelden. We voetbalden ook vaak, soms ook daar tegen een fabriekje aan. Het parkeerterrein met de garage was een perfect doel met een stuk laag dak. Helaas dacht die overbuurvrouw daar vaak anders over,stuurde ons weg en klaagde volop. Ook tegen de politie maar dan waren we vaak al weer op t terrein. Als de bal op t dak ging,werd ik als jongste met een zetje op t dak gezet en pakte de bal. Buurvrouw belde de politie en ik lag op dat moment dus net op dat dak...strak tegen de rand aan. Ze zagen me niet en gingen weer. toen kwam ik omhoog en was de buurvrouw er weer. De rest van de buurtkinderen waren gevlogen. Ik ben naar de andere kant van het dak gerend en daar aan de rand hangend naar beneden gesprongen.

We fietsen vaak rond in de buurt van het ene terrein naar t andere. Op een dag kwam er een soort bestelauto van de buurtsuper af. niet van de winkel zelf maar een gewone. De achterdeur ervan stond open en er vielen allemaal snoepzakjes uit. Wij stonden even verbaasd te kijken terwijl hij de bocht om ging maar daarna..... graaien hahahaha

ik vond alle flesjes in de badkamer wel interessant dus had een keer wat in mijn haar gesmeerd tijdens het doushen en mijn haar was daarna hartstikke vettig. Mijn moeder heeft het daarna bij de wasbak nog een paar keer uitgespoeld omdat ze dacht dat ik er crèmespoeling in had gedaan( dat was destijds ook iets nieuws) Het was baby olie en dat durfde ik niet te zeggen, nog steeds niet trouwens.

Dolfje schreef op 06-05-2023 om 12:51:

[..]

Hahahaha snap ik!

Bij de première van Thriller van Michael Jackson op tv renden zus en ik naar de wc en durfden er niet meer uit te komen.

Paar jaar geleden, de jongste twee waren 2 en 3. Had ik op YT een afspeellijst met muziek opgezet en ik zat aan tafel te werken. De kinderen waren lekker aan het spelen in de kamer. Op een gegeven moment beginnen ze keihard te huilen van angst. Was het ook Thriller 🫣. 

Ik heb al kind twee keer vriendjes in het ziekenhuis doen belanden. Een keer met twee buurjongetjes. We hadden aan het eind van de galerij een glazen deur en toen heb ik met een van die jongetjes de deur dicht gehouden terwijl zijn broer aan de andere kant stond. Op een gegeven moment nam die jongen een aanloop, ik ging snel achteruit maar zijn broertje bleef staan, en schopte dwars door de glazen deur. De oudste had een slagaderlijke bloeding en de jongste was bijna zijn pink kwijt, dus het was een hele commotie. Die ouders namen het mij heel erg kwalijk, misschien was het ook wel mijn idee, maar ik was een jaar of 7 (de broertjes een en twee jaar ouder).
Andere keer was met een vriendinnetje in de Linnaeushof. Daar heb je heel hoge schommels (vroeger reikten ze tot minstens de hemel). Ik schommelde dan hoog en sprong er op het hoogste punt af. Vriendinnetje deed dat ook en brak haar been. Daar kreeg ik ook de schuld van.

Als oudste kreeg ik thuis altijd de schuld van dingen die stuk of weg waren… Op een dag zou mijn vader brood gaan smeren en haalt de kaas uit de koelkast. Is er een hele hap uit! Mijn vader meteen: Suzy! Ik bekijk de kaas eens goed en kon precies mijn broertjes gebit in de kaas zien.
Mijn vader roept mijn broertje erbij en vroeg hem: heb jij een hap uit de kaas genomen? Mijn broertje heel trots: ja! Ik had honger! 
Daarna heb ik nooit de schuld meer gekregen😅. Ik was het ook nooit overigens in dat soort gevallen. 

Met een vriendinnetje en een buurmeisje buiten aan het spelen. Het leek ons wel leuk om een zandtaartje op de weg te maken, op het zebrapad, dat was leuk als er een auto overheen reed. Taartje klaar en als finishing touch nog een mooie tak erin. En dan wachten op de eerste auto. 
Al gauw kwam er een auto aan. Dus wij ingespannen kijken. Was het een politieauto! 
Doodsbang verstopte ik me achter een auto, mijn vriendinnetje rende naar mijn huis en ging daar doodsbang op de bank zitten. Mijn moeder snapte er niets van, totdat ik met twee agenten aan kwam zetten. Toen waren we echt bang dat we naar de gevangenis moesten. De agenten wilden alleen maar zeggen dat het gevaarlijk was wat wij deden 🤣. 

Als jong meisje (oudste kleinkind) mocht ik bij mijn tante logeren die in "de grote stad" studeerde. Was ergens halverwege de jaren 70, zij was netiets ouder dan 20.
Tante was voor die tijd heel milieubewust en ook heel erg into amnestie international enzo. 
Gingen we boodschappen doenvoor het avondeten en de volgende dag, ging ze vragen waar die appels vandaan kwamen. Argentinië!  Nou dan namen we ze niet!  Daar werden mensenrechten geschonden.  Ik geneerde me dood, vanalles vragen en niks kopen. 

MMcGonagall schreef op 06-05-2023 om 16:50:

Ik heb al kind twee keer vriendjes in het ziekenhuis doen belanden. Een keer met twee buurjongetjes. We hadden aan het eind van de galerij een glazen deur en toen heb ik met een van die jongetjes de deur dicht gehouden terwijl zijn broer aan de andere kant stond. Op een gegeven moment nam die jongen een aanloop, ik ging snel achteruit maar zijn broertje bleef staan, en schopte dwars door de glazen deur. De oudste had een slagaderlijke bloeding en de jongste was bijna zijn pink kwijt, dus het was een hele commotie. Die ouders namen het mij heel erg kwalijk, misschien was het ook wel mijn idee, maar ik was een jaar of 7 (de broertjes een en twee jaar ouder).
Andere keer was met een vriendinnetje in de Linnaeushof. Daar heb je heel hoge schommels (vroeger reikten ze tot minstens de hemel). Ik schommelde dan hoog en sprong er op het hoogste punt af. Vriendinnetje deed dat ook en brak haar been. Daar kreeg ik ook de schuld van.

ooo getsie,dat blijft je echt bij he?  We waren een jaar of 10 en de moeder van een vriendinnetje was even naar de winkel om de hoek. Zij deed steeds de voordeur open en dicht als t jongere broertje aangerend kwam. Toen sloeg hij met zijn polsen door t raam. Ik weet alleen nog dat er heel veel gegild werd en dat t bloed overal zat. De buurman had theedoeken eromheen gewikkeld. Ik werd toen weggestuurd dus was echt overtuigd dat ie dood ging toen ik thuis kwam. Hij heeft weken met 2 armen in mitellas gelopen.

Toen ik 5 was werd onze tweeling geboren en logeerde ik bij n oom en tante om de hoek .
Prachtig huis mooie boomgaard Hij was aannemer dus ook  werkplaats met de meest gevaarlijke zaagmachines etc.ben ik in n onbewaakt ogenblik de werkplaats ingelopen en heb aan de knoppen van de machines gezeten .mijn oom heeft mij bij de arm naar buiten gesleurd stevig vloekend .mijn ante kwam naar buiten rennen wat er toch aan de hand was.ze heeft mij op de arm genomen en getroost .maar ik had wel  arm of n been kwijt kepunnen zijn war n drama ook de hele buurt was uit gelopen .
Is al wel heel wat jaren geleden maar pfffffffffff

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.