Stiltecoupé - zeg jij er iets van als men zich niet stil houdt?
Ik reis dagelijks met de trein, en kies dan bewust de stiltecoupé uit. Het komt vaak genoeg voor dat mensen toch zitten te bellen of met elkaar kletsen. Zeggen jullie daar dan iets van, of laat je het gaan?
Peiling
Zeg jij iets van lawaaiige mensen in de stiltecoupé?
Ik trap zelf af: dat ligt er maar net aan.
Het ligt erg aan hoe (moe) ik me voel en hoe erg het me stoort. Soms ben ik te moe om er iets van te zeggen, of durf ik het niet. En soms, zoals vandaag, doe ik het wel (zelfs 2x) Ik was niet al te moe en kon daarom ook op een goede manier aanspreken. En het werd geaccepteerd zonder gedoe. Ze wisten niet dat het een stiltecoupé was.
Ik heb het vaak niet in de gaten dat ik in een stiltecoupé zit en degene waarmee ik samen reis ook niet, ik vind het fijn als iemand mij daar dan op attent maakt andersom stoort het mij niet als iemand in een stiltecoupé zou praten
Ik niet, ik zoek de stiltecoupe nooit bewust op. Als ik alleen ben, maakt het mij niet uit waar ik zit. Oortjes in en dan gaat de rest aan mij voorbij.
Ik zeg het alleen als ik vermoed dat het goed volk is en dat ze gewoon niet doorhebben dat het een stiltecoupé is, èn ik er hinder van heb (ik werk regelmatig in de trein).
Ik heb een paar keer meegemaakt dat mensen die er wat van zeiden aggressief bejegend werden. Of dat mensen juist extra herrie gingen schoppen, ongeveer op deze manier: "Hééé meid, kijk nou es, het is een stiltecoupé, nee zeg, je moet hier stil zijn, nou ik hoorde ze net nog een station omroepen en als zij het mogen, mogen wij het ook hoor!" En daarna met z'n allen dat op z'n allerhardst het tig keer herhalen, want dat is de grap van het jaar, zeker als het volgende station omgeroepen wordt. Dan is gewoon geklets heel wat beter te velen.
Als ik me goed voel en de irritatie nog niet te hoog opgelopen is zeg ik er wat van. Als ik moe ben of echt baal dan niet, want dan kan ik het niet op een goeie manier zeggen.
En bij sommige mensen weet je op voorhand dat het verspilde moeite is, dan ga ik ergens anders zitten.
Als ik bewust de stiltecoupee op psoriasis en er zitten mensen te bellen of filmpjes te kijken met geluid of gewoon ter praten zou ik daar altijd wat van gezegd hebben. Ik heb ook gestemd voor altijd. Maar wat Auwereel schrijft neem ik ook wel mee denk ik. Soms zie je al aan de koppen dat je afgezeken dat worden en dan weet ik niet of ik nog zo stoer ben.
Door het werk van mijn man heb ik jaren dagelijks1e klas kunnen reizen en toen was het nog niet zo'n probleem om een ander aan te spreken, vaak waren mensen blij als je ze opmerkzaam maakte op de regels. Nu reis ik alweer jaren maar wel incidenteel 2e klas en is het toch minder makkelijk om anderen aan te spreken.
Ligt een beetje aan het type mens en de situatie.
Als het om toeristen of dagjesmensen gaat die duidelijk geen idee hebben waar ze zitten, zeg ik er vriendelijk wat van.
Maar als het om dronken types gaat, of er zijn geen andere mensen om me heen, of het is laat op de avond, laat ik het aan me voorbij gaan.
Ik zeg er ook niets van als ik zelf maar een kwartiertje in de trein zit, maar wel als ik er zelf langer dan een half uur in zit.
Ik ben tegen stiltecoupés. Het levert alleen maar agressie op. De mensen die zich storen aan geklets, gedragen zich meestal onfatsoenlijker dan degenen die het vermeende lawaai maken.
Ik zou het niet tegen anderen zeggen, teveel mensen zijn agressief. Daar heb ik geen trek in.
Nee, omdat de verstoring van de stilte dan al geweest is; de stilte is al weg dus energie eraan besteden maakt het niet vrediger en rustiger voor mij.
De tijd dat ik me overal aan stiet ligt achter me.
Ik durf het vaak niet. Als het bijvoorbeeld twee vriendinnen zijn waarvan het lijkt of ze een dagje weg gaan, dan zeg ik het soms wel (niet eens echt voor mezelf, maar meer zodat ze geen gedoe krijgen met anderen).
Maar vaker als ik het zelf vervelend vind, na bijvoorbeeld een enorme drukke stressdag, dan ga ik meestal zelf ergens anders zitten of bij de in-, uitgang van de trein (balkon?) staan.
Ik heb vaak genoeg agressief gedrag in de trein naar conducteurs gezien en ik heb geen zin in ruzie of om klappen te krijgen. Meestal kun je de mate van uitdaging/agressief gedrag wel een beetje inschatten.
Dan ga ik dus liever staan.
MMcGonagall schreef op 23-07-2024 om 20:23:
Ik ben tegen stiltecoupés. Het levert alleen maar agressie op. De mensen die zich storen aan geklets, gedragen zich meestal onfatsoenlijker dan degenen die het vermeende lawaai maken.
Ik vind juist mensen die veel lawaai maken onfatsoenlijk. Ik kan slecht tegen prikkels en reis als het kan altijd in stiltecoupe’s en het liefst eerste klas. Daar betaal ik graag extra voor. Het ligt aan de mensen of ik er wat van zeg ja of nee. Ik heb geen zin in een mes tussen mijn ribben.
Loeki72 schreef op 23-07-2024 om 21:31:
[..]
Ik vind juist mensen die veel lawaai maken onfatsoenlijk. Ik kan slecht tegen prikkels en reis als het kan altijd in stiltecoupe’s en het liefst eerste klas. Daar betaal ik graag extra voor. Het ligt aan de mensen of ik er wat van zeg ja of nee. Ik heb geen zin in een mes tussen mijn ribben.
Precies. Er is niet voor niets een stiltecoupé, het is asociaal als je daar herrie gaat zitten maken. Zoiets als vroeger roken in een niet-roken wachtkamer. Mensen kunnen zich vergissen en het niet doorhebben, dus meteen hoog van de toren blazen is niet nodig, maar je staat gewoon in je recht als je vraagt of het iets stiller mag.
Geen zin in de hele rest van de rit gescheld, een blauw oog geslagen te worden of een mes in mijn lijf krijgen. Laat maar dus.
MMcGonagall schreef op 23-07-2024 om 20:23:
Ik ben tegen stiltecoupés. Het levert alleen maar agressie op. De mensen die zich storen aan geklets, gedragen zich meestal onfatsoenlijker dan degenen die het vermeende lawaai maken.
Dit slaat natuurlijk nergens op. Als iedereen zich gewoon aan de regels houdt, is er niets aan de hand. En ik werk regelmatig in de trein en dan is een stiltecoupé gewoon heel erg fijn. Ze zijn er niet voor niets.