Spijt is verstand met vertraging
Ik kreeg deze zin vandaag weer van mijn jongvolwassen kind om mijn oren. Toen dacht ik misschien leuk om een topic over te openen.
Tijdelijk is mijn werkplek verhuisd naar de kantine (ruimte om te eten, geen verkoop van maaltijdonderdelen wel een koffieapparaat) en als iedereen gewoon werkt is het er prima rustig en kan ik veel werk verzetten in die 4 uur.
Ik had vandaag voor een halve dag werken geen lunch meegenomen maar totaal onverwacht moest ik toch even wat langer blijven.
Rond 12.15 kwamen de eerste collega's binnen om te lunchen.
Goh, Bakblik kom je ook lunchen?
Nee ik heb geen lunch bij me, ik maak deze klus even af in 10 minuten en dan ga ik naar huis.
Collega 1: Ik heb cake gebakken, omdat ik de cursus met goed gevolg heb afgesloten, lust je een plakje?
Ja lekker! Gefeliciteerd! Even iets eten voordat ik 9 km ga fietsen is wel lekker.
Na de cake ga ik verder.
Dan komt er een collega met 3 taarten de kantine in, ook geslaagd maar dan voor een 4 jarige HBO opleiding. Uit sociaal cultureel oogpunt is het niet handig haar taart te weigeren als ik haar feliciteer. A la minuut besluit ik dan maar te lunchen met cake en taart, schenk mezelf een koffie in en ga er gezellig bij zitten. Eigenlijk weet ik wel dat het niet verstandig is maar ga toch door met de punt taart.
Als ik thuis kom staat mijn zoon net een tosti te maken. Jij ook een mam? Nee dank je ik heb al geluncht met taart en nu ben ik een beetje misselijk. Ik heb er een beetje spijt van.
Ja mam, je weet toch:
SPIJT IS VERSTAND MET VERTRAGING!
Heb jij daar ook weleens last van? Deel het hier!
Of: spijt is de illusie dat je een betere beslissing had kunnen nemen dan je hebt gedaan.
Of: spijt is je verstand dat je straft omdat je je hart hebt gevolgd (of hebt genoten)
In ieder geval is spijt wat mij betreft een zinloze toestand.
Ik vind het top dat je op deze manier werd voorzien van een heerlijke lunch!
Het is maar de vraag of taart slechter is dan een tosti voedingstechnisch gezien
Neeeee!! Hoe kun je nou spijt hebben van cake en taart... dan maar liever niet verstandig zijn 
Ik was benieuwd naar jullie verhalen over "dit" gedaan maar had beter "dat" kunnen doen. Hebben jullie die ook? Gewoon even een vrolijk topic zonder discussie.
Bolmieke schreef op 10-07-2024 om 17:44:
Het is maar de vraag of taart slechter is dan een tosti voedingstechnisch gezien
Dat is het zeker: een tosti zijn twee boterhammen met kaas ertussen, qua voedingswaarden en qua calorieën (tenzij je ze in de koekenpan in een klont boter bakt). Taart is suiker en ongezonde vetten. Ik ben meer van de hartig, maar soms is een stuk taart zooooooo lekker 😁
En on topic: ja daar heb ik heel erg last van. Ik ben heel erg impulsief en denk bijna nooit na voordat ik iets doe. Vaak geen handige eigenschap. Ik zal even voorbeelden bedenken 👍🏻
Ik heb nog altijd echte spijt dat ik van de bruiloft van mijn dochter niet veel ontspannener heb kunnen genieten. Om de een of andere reden (ik weet zelf niet eens waarom) was ik die dag zo nerveus dat ik het gevoel heb alles fout te hebben gedaan. Ik heb hierover nooit iets van iemand teruggehoord, maar ikzelf voel dat zo. Kon het maar over...
En een wat minder zwaar gevalletje spijt: had ik die ene fauteuil maar niet aangeschaft in die ontzettend kwetsbare geschuurd lederen uitvoering. Àlles zie je erop.
Spijt als het gaat om een kater (drank) of eten, ja, vind ik zeker sprake van een (ver)waardeloze emotie. Immers, momentopname en niet zoveel te verliezen vwb toekomst….hoop dat je ervan genoten hebt.
Spijt is sowieso een nutteloze emotie, want op dat moment in je leven voelde en ervaarde je het nu eenmaal zo, achteraf is het makkelijk lullen (kijk je een koe is zn kont).
Dat vind ik wel een mooie definitie: spijt is een koe in de kont kijken.
En, Bakblik, al spijt dat je dit topic geopend hebt? 😅
Had ik lastst met m'n Jumbo-topic, jakkes wat 'n reacties.
Waar ik spijt van heb, is dat ik als kind niet naar Algemene Muzikale Vorming ben geweest, wie weet kon ik dan sneller noten lezen. Ik vond dat niet nodig, we hadden een elektrisch orgel en een cursus Klavarscribo, wat wil een mens nog meer? Aan dat notenschrift heb je niks als je graag zingt. Had ik graag eerder geweten, maar die wijsheid kwam pas heel veel later.
Auwereel schreef op 10-07-2024 om 20:11:
En, Bakblik, al spijt dat je dit topic geopend hebt? 😅
Had ik lastst met m'n Jumbo-topic, jakkes wat 'n reacties.
Waar ik spijt van heb, is dat ik als kind niet naar Algemene Muzikale Vorming ben geweest, wie weet kon ik dan sneller noten lezen. Ik vond dat niet nodig, we hadden een elektrisch orgel en een cursus Klavarscribo, wat wil een mens nog meer? Aan dat notenschrift heb je niks als je graag zingt. Had ik graag eerder geweten, maar die wijsheid kwam pas heel veel later.
Nee hoor het loopt iets anders dan ik gehoopt had. Ik had op lachwekkende verhalen gehoopt, wij lachen altijd hartelijk om verhalen met vertraagd verstand. Hier in het topic heb ik nog weinig verhalen gelezen waar ik luid om moet lachen.
Spijt heb ik regelmatig en vind ik niet altijd een nutteloze emotie. Soms leer je er iets van.
Spijt van beslissingen waar ik goed over na had gedacht is vaak inderdaad wel een koe in de kont kijken. Ik vind dit ook wel een hele mooie omschrijving: spijt is de illusie dat je een betere beslissing had kunnen nemen dan je hebt gedaan.
Op dit moment heb ik wel spijt dat ik tegen mijn partner zei dat hij geen apart toilet hoefde te gebruiken toen hij buikgriep had en dat ik het toilet tussendoor heb schoongemaakt 
Ik heb alleen wel eens spijt als ik niet gelijk meerdere exemplaren van een ideaal/favoriet kledingstuk heb gekocht. Maar ook hier geldt: dat wist ik in de winkel nog niet dus tja….hooguit jammer.
Of een keer naar een andere kapper, die me dan helemaal verkeerd geknipt heeft en dus totaal niet begrijpt wat ik wilde
Oh ja, ik heb wel een voorbeeld. Elke keer als ik het er op aan laat komen pas bij de notificatie een tandarts afspraak te maken. Mijn tandarts zit op een half uur rijden en als ik niet ruim van tevoren plan, moet ik altijd op een shit-tijd.
Eigenlijk überhaupt elke keer dat ik me voor een tijdig iets te doen en dat niet doe.