Leugen of waarheid?
Wat zou jij doen?
Ga je iemand de waarheid vertellen als je weet dat je hem/haar pijn doet?
Of vertel je een leugen om die persoon te sparen?
Yumi schreef op 27-03-2025 om 19:07:
[..]
Klopt het dat mijn man vreemd gaat met X ?
Ik zou ik haar man verzoeken het zo snel mogelijk zelf te vertellen omdat ik mij dankzij hem en X voel alsof ook ik mijn vriendin bedonder - en daar heb ik geen trek in.
Yumi schreef op 27-03-2025 om 19:30:
[..]
Ik zei inderdaad dat ze het aan haar man moest vragen, dat had ze gedaan maar ze geloofde hem niet. Ze begon te huilen en zei niet meer te weten wat ze moest geloven, hij heel vaak weg was en ze het gevoel kreeg dat niemand haar de waarheid wou vertellen. Heb toen verteld wat ik wist en haar gevraagd mijn naam niet te noemen, omdat ik er verder buiten wou blijven. Ik ben dezelfde avond door haar man bedreigd en sindsdien blijft het (gelukkig) stil. Ik heb gehoord dat ze haar man (nu wel) geloofd, die beweert dat ik jaloers op haar zou zijn. Ik ben er klaar mee, maar vroeg me af of ik beter mijn mond had kunnen houden, vandaar mijn vraag hier.
Ik zou hetzelfde gedaan hebben. Of dat het juiste is, weet ik ook niet. Het is gewoon rot om er zo tussen te zitten.
yette schreef op 27-03-2025 om 19:36:
[..]
Ik zou ik haar man verzoeken het zo snel mogelijk zelf te vertellen omdat ik mij dankzij hem en X voel alsof ook ik mijn vriendin bedonder - en daar heb ik geen trek in.
Dat was mijn eerste gedachte toen ze het aan mij vroeg, toen ze begon te huilen kon ik mijn mond niet langer houden. Het zat me al te lang dwars, dat hij er steeds mee wegkwam. Nu ben ik ze beide kwijt, maar ben blij er niet meer tussen te zitten.
Wat ellendig Yumi.
Dolfje schreef op 27-03-2025 om 22:57:
Wat ellendig Yumi.
Dat is het zeker, ook voor vriendin die er ooit achter komt hoe het echt zit. Dat lijkt me pas echt ellende.
Yumi schreef op 27-03-2025 om 22:55:
[..]
Dat was mijn eerste gedachte toen ze het aan mij vroeg, toen ze begon te huilen kon ik mijn mond niet langer houden. Het zat me al te lang dwars, dat hij er steeds mee wegkwam. Nu ben ik ze beide kwijt, maar ben blij er niet meer tussen te zitten.
Wat verdrietig.
Zelf heb ik ooit gedaan wat ik hierboven voorstelde. Ik was bevriend met een collega en zijn vriendin. We spraken vaak af. Ik kwam regelmatig bij ze thuis.
Op een gegeven moment werd hij verliefd op een andere collega. Dat bleek wederzijds. Zoiets kan iedereen gebeuren, maar niet iedereen doet er wat mee. Zij wel. De vonken vlogen ervan af. Ze konden er niks aan doen, zeiden ze 
Ik gaf aan beiden aan dat ik me erg ongemakkelijk voelde met de situatie. Dat ik overwoog niet meer bij hem thuis te komen als hij het zijn vriendin niet zou vertellen. Omdat ik het gevoel had dat ook ik haar bedonderde door te zwijgen.
Hij heeft het (toen) niet meteen verteld, maar onze collega besloot dat ze geen zin had in zulk drama. Ze nam per direct ontslag en ging vrijwilligerswerk doen in het buitenland om af te koelen. Een verrassende oplossing.
Het vreemdgaan stopte dus. Voor mij was dat genoeg om me niet langer medeplichtig te voelen. Ik bleef bij hem thuis komen. Maar wel veel minder vaak en liever samen met anderen. Mijn persoonlijke contact met zijn vriendin, is daarna nooit meer geworden wat het was.
Wat verdrietig allemaal…
Misschien een kaartje of zo sturen om te laten weten dat je haar mist en/of er voor haar bent als ze je nodig heeft? Ze zal nu eerst wel door een achtbaan van emoties gaan, het zal haar zwaar vallen. In dit geval was jij de boodschapper (eigenlijk alleen maar degene die haar vermoedens bevestigde toen ze er gericht naar vroeg) Misschien voelt ze zich ook verraden door jou omdat jij het al wist en zij niet. Dat soort dingen kan het allemaal erg ingewikkeld maken.
Sowieso een situatie die voor veel verdriet zorgt. Sterkte, het is voor jou ook een pijnlijk verlies van een vriendschap.
Schoondochter schreef op 27-03-2025 om 15:53:
dat is zo compleet afhankelijk van de persoon, het moment, het onderwerp en de context dat hier zo algemeen wat mij betreft geen zinnig antwoord op gegeven kan worden.
Dit.
Yumi schreef op 27-03-2025 om 19:07:
[..]
Klopt het dat mijn man vreemd gaat met X ?
Iemand vroeg mij wel eens deze vraag. Ik vond het heel lastig want ik kende X niet. Ik kende de man om wie het ging wel heel erg goed ik kon mij niet voorstellen dat hij zoiets zou doen.
Toch had ik wel mijn twijfels, ze hadden net een korte relatiepauze gehad en ik vond hem veranderd in die tijd. Ik zag wel wat andere alarmbellen ook. Ik heb gekozen deze niet met haar te delen. Ik wilde haar niet nog ongeruster maken en ik ben blij dat ze er uiteindelijk voor heeft gekozen hem te vertrouwen. Ze zijn jaren later nog steeds samen en voor zover ik weet gelukkig.
Mocht ik het wel zeker weten dat iemand vreemd gaat dan zou ik dat wel delen. Ik zou zoiets ook niet voor mij kunnen houden.
yette schreef op 28-03-2025 om 07:41:
[..]
Wat verdrietig.
Zelf heb ik ooit gedaan wat ik hierboven voorstelde. Ik was bevriend met een collega en zijn vriendin. We spraken vaak af. Ik kwam regelmatig bij ze thuis.
Op een gegeven moment werd hij verliefd op een andere collega. Dat bleek wederzijds. Zoiets kan iedereen gebeuren, maar niet iedereen doet er wat mee. Zij wel. De vonken vlogen ervan af. Ze konden er niks aan doen, zeiden ze
Ik gaf aan beiden aan dat ik me erg ongemakkelijk voelde met de situatie. Dat ik overwoog niet meer bij hem thuis te komen als hij het zijn vriendin niet zou vertellen. Omdat ik het gevoel had dat ook ik haar bedonderde door te zwijgen.
Hij heeft het (toen) niet meteen verteld, maar onze collega besloot dat ze geen zin had in zulk drama. Ze nam per direct ontslag en ging vrijwilligerswerk doen in het buitenland om af te koelen. Een verrassende oplossing.
Het vreemdgaan stopte dus. Voor mij was dat genoeg om me niet langer medeplichtig te voelen. Ik bleef bij hem thuis komen. Maar wel veel minder vaak en liever samen met anderen. Mijn persoonlijke contact met zijn vriendin, is daarna nooit meer geworden wat het was.
Naar verhaal, hier gaat er niet alleen een relatie, maar ook een vriendschap stuk.
Yumi schreef op 27-03-2025 om 22:55:
[..]
Dat was mijn eerste gedachte toen ze het aan mij vroeg, toen ze begon te huilen kon ik mijn mond niet langer houden. Het zat me al te lang dwars, dat hij er steeds mee wegkwam. Nu ben ik ze beide kwijt, maar ben blij er niet meer tussen te zitten.
Als ze jou wel had geloofd dan had de man wel een ander excuus gevonden om je de zwarte piet toe te spelen. Dat het jouw schuld is dat ze uit elkaar zijn gegaan ofzo.
Ik had het ook verteld als ik het echt zeker zou weten.
Als het die persoon alleen maar pijn zou doen om de waarheid die een ander denkt te weten te vernemen, en die persoon zou er geen enkel voordeel van hebben voor zijn eigen leven, dan zou ik het niet vertellen.
Gebruikersnaaminvullen schreef op 28-03-2025 om 11:49:
[..]
Als ze jou wel had geloofd dan had de man wel een ander excuus gevonden om je de zwarte piet toe te spelen. Dat het jouw schuld is dat ze uit elkaar zijn gegaan ofzo.
Ik had het ook verteld als ik het echt zeker zou weten.
Ik denk dat je gelijk hebt.
Hij pronkte graag met zijn nieuwe veroveringen, dus er waren meerdere mensen op de hoogte. Daarom zei ze ook dat ze het gevoel kreeg dat niemand haar de waarheid wou vertellen. Achteraf lijkt het erop dat ze het eigenlijk wel wist, maar de waarheid niet wou weten.