Leugen of waarheid?
Wat zou jij doen?
Ga je iemand de waarheid vertellen als je weet dat je hem/haar pijn doet?
Of vertel je een leugen om die persoon te sparen?
Ik vind dit een lastige.
Het liefst vertel ik de waarheid, om tot een keuze te komen... stel ik mezelf altijd de vraag, of ik zelf zou willen dat iemand me dit vertelde. Meestal is dat 'n ja, en dan doe ik dat. Helaas is dat ook weleens ten koste van de vriendschap gegaan.
dat is zo compleet afhankelijk van de persoon, het moment, het onderwerp en de context dat hier zo algemeen wat mij betreft geen zinnig antwoord op gegeven kan worden.
Dat kan ik met zo weinig informatie niet zeggen.
Kan die persoon iets met de waarheid? Is het belangrijk? Gaat het om iets gevaarlijks, iets illegaals? Is het beter voor die persoon om het te weten?
Als ik iemands nieuwe kapsel lelijk vind, zeg ik dat niet.
Als iemand wordt opgelicht en van niets weet, zeg ik dat wel.
Het is niet te zeggen. In principe lieg ik niet, maar dat betekent zeker ook niet dat ik ongefilterd mijn waarheid zeg tegen wie het maar horen wil (of niet horen wil).
Ik zou niet snel kiezen voor een leugen vertellen, dus actief liegen. Eventueel zou ik ergens niets over zeggen als ik de waarheid niet wil zeggen, maar het ligt heel erg aan de situatie en de relatie. Slecht kapsel e.d. zeg ik liever niets van dan mijn waarheid/mening, maar serieuzere kwesties bij dierbaren zou ik wel eerlijk aanpakken.
Dat ligt eraan hoe groot de leugen en hoe groot de pijn is. Om kleine dingetjes, wat ze een leugentje om bestwil noemen, vertel ik liever gewoon de waarheid. Maar aan refo-familie vertellen dat ik hun geloof van de ratten besnuffeld vind? Terwijl zij dan echt geloven dat ik linea recta naar de hel ga? Eerlijkheid zou mijn relatie met mijn familie onherstelbaar beschadigen. Dus lieg ik.
Hangt zo van de situatie, het onderwerp en de band die ik met die persoon heb af.
Kan de persoon wat met de waarheid zo niet dan heeft vertellen geen nut.
Is er een grote kans dat die persoon de waarheid via een ander hoort dan heeft eerlijk zijn waarschijnlijk wel nut.
Echt een leugen vertellen om de waarheid niet te zeggen vind ik lastig en hangt van het onderwerp af. Bij serieuze zaken zou ik dat niet doen maar bij een lelijke kast of kleding wel.
De waarheid niet vertellen maar er gewoon over zwijgen is soms beter.
Als je de waarheid verteld om je zelf beter te voelen maar de ander daarmee erg kwetst zou ik dat alleen doen als niet vertellen voor de persoon schadelijk is.
Dat hängt van de situatie af. Maar niet iedereen moet de waarheid weten. Soms is niets zeggen beter….
Schoondochter schreef op 27-03-2025 om 15:53:
dat is zo compleet afhankelijk van de persoon, het moment, het onderwerp en de context dat hier zo algemeen wat mij betreft geen zinnig antwoord op gegeven kan worden.
Eens.
madee schreef op 27-03-2025 om 16:52:
Ik zou niet snel kiezen voor een leugen vertellen, dus actief liegen. Eventueel zou ik ergens niets over zeggen als ik de waarheid niet wil zeggen, maar het ligt heel erg aan de situatie en de relatie. Slecht kapsel e.d. zeg ik liever niets van dan mijn waarheid/mening, maar serieuzere kwesties bij dierbaren zou ik wel eerlijk aanpakken.
Daar ben ik het mee eens, maar wat nou als je de vraag krijgt klopt het dat.... vul maar in? Dat overkwam mij bij vrienden en ik gaf eerlijk antwoord, zie ze nooit meer.
Yumi schreef op 27-03-2025 om 19:00:
[..]
Daar ben ik het mee eens, maar wat nou als je de vraag krijgt klopt het dat.... vul maar in? Dat overkwam mij bij vrienden en ik gaf eerlijk antwoord, zie ze nooit meer.
Nou, vul eens in? Want zonder context is hier echt niets over te zeggen.
Peaches schreef op 27-03-2025 om 19:02:
[..]
Nou, vul eens in? Want zonder context is hier echt niets over te zeggen.
Klopt het dat mijn man vreemd gaat met X ?
Yumi schreef op 27-03-2025 om 19:07:
[..]
Klopt het dat mijn man vreemd gaat met X ?
Tja, als dat zo rechtuit gevraagd wordt kan je toch niet anders dan de waarheid vertellen.
Yumi schreef op 27-03-2025 om 19:07:
[..]
Klopt het dat mijn man vreemd gaat met X ?
Als dat zo was en ik wist het, zou ik geen nee kunnen zeggen. Ik zou misschien wel eerst reageren met dat ze dat aan haar man zelf moet vragen. Maar als ze het echt wil weten, zou ik het denk ik wel zeggen. Maar waarom was ze boos? Ik neem tenminste aan dat ze boos op je werd als je haar daarna nooit meer hebt gezien. Omdat je bevestigde wat ze dacht. Of omdat jij het wist maar het niet tegen haar gezegd had?
Schemerlampje schreef op 27-03-2025 om 19:15:
[..]
Als dat zo was en ik wist het, zou ik geen nee kunnen zeggen. Ik zou misschien wel eerst reageren met dat ze dat aan haar man zelf moet vragen. Maar als ze het echt wil weten, zou ik het denk ik wel zeggen. Maar waarom was ze boos? Ik neem tenminste aan dat ze boos op je werd als je haar daarna nooit meer hebt gezien. Omdat je bevestigde wat ze dacht. Of omdat jij het wist maar het niet tegen haar gezegd had?
Ik zei inderdaad dat ze het aan haar man moest vragen, dat had ze gedaan maar ze geloofde hem niet. Ze begon te huilen en zei niet meer te weten wat ze moest geloven, hij heel vaak weg was en ze het gevoel kreeg dat niemand haar de waarheid wou vertellen. Heb toen verteld wat ik wist en haar gevraagd mijn naam niet te noemen, omdat ik er verder buiten wou blijven. Ik ben dezelfde avond door haar man bedreigd en sindsdien blijft het (gelukkig) stil. Ik heb gehoord dat ze haar man (nu wel) geloofd, die beweert dat ik jaloers op haar zou zijn. Ik ben er klaar mee, maar vroeg me af of ik beter mijn mond had kunnen houden, vandaar mijn vraag hier.