Jij hebt geen kind, dus…
Ik zie het best vaak op dit forum en deze week was een topper. Niet alleen mocht je soms niet meepraten van een enkeling als je geen kinderen hebt. Soms “mocht” je ook niet meepraten als je geen kinderen in de juiste leeftijdsgroep hebt.
Ik vind het echt bizar om mensen zo te diskwalificeren. Er wordt hier over veel gesproken waar mensen geen eerste hands ervaring mee hebben, maar als het over kinderen gaat, gelden er kennelijk soms andere regels.
tegelijkertijd vraag ik me af of mensen wel beseffen welke impact zo’n diskwalificatie kan hebben. Wat nou als je echt heel graag kinderen had willen hebben, maar het gewoon fysiek niet is gelukt. Wat dan? Er steeds maar op gewezen worden dat jouw inzicht niet telt is pijnlijk.
En ook… juist als dingen moeilijk worden, kunnen buitenstaanders niet soms een fris perspectief bieden? Ze schrijven je de wet niet voor, ze bieden iets, waar je mee kan doen en laten wat je wil.
Ik vind het vreemd dat het “je hebt niet eens kinderen” zo’n valide argument lijkt. En ergens vind ik het ook kwetsend om mensen zo aan de kant te zetten. We mogen over alles een mening hebben, ook al zijn we niet betrokken, maar niet over kinderen. Terwijl ik genoeg medeouders ten strijde zie trekken over “hoe het heurt”.
/einde essay, moest me van het hart.
Ik ben bewust kinderloos .ik heb kleinkinderen van mijn mans zoon.ik heb op ze gepast met veel liefde en plezier heb van ze genoten.
Ontzettend van ze genoten.maar volgens een iemand in mijn omgeving weet ik niet wat het is om oma te zijn want ze zijn niet van mijzelf 🤣
Misschien zijn er wel meer in mijn buurt die er zo over denken maar die houden tenminste hun mond.
Stom mens heeft wel vaker achterlijke opmerkingen hoe ouder ze wordt des te erger.
joky schreef op 28-05-2023 om 12:48:
Ik ben bewust kinderloos .ik heb kleinkinderen van mijn mans zoon.ik heb op ze gepast met veel liefde en plezier heb van ze genoten.
Ontzettend van ze genoten.maar volgens een iemand in mijn omgeving weet ik niet wat het is om oma te zijn want ze zijn niet van mijzelf 🤣
Misschien zijn er wel meer in mijn buurt die er zo over denken maar die houden tenminste hun mond.
Stom mens heeft wel vaker achterlijke opmerkingen hoe ouder ze wordt des te erger.
ja is natuurlijk belachelijk maar lijkt in tegenstelling tot bewust kinderloos voor sommigen misschien? voor mij niet maar Misschien beter om je zelf bewust kleinkinderenrijk te noemen?
Wat mij betreft kunnen mensen zonder kinderen ook prima mee praten over kinderen. Ik ga er vanuit dat TO onder andere doelt op de discussie over etende kinderen in de supermarkt. Dat lijkt me nu bij uitstek een discussie waar iedereen een mening over kan hebben. We doen tenslotte allemaal boodschappen en zijn allemaal klein geweest.
In elke discussie zou het goed zijn om open te staan voor de mening van een ander. Als je dat niet staat, dan kun je je beter niet mengen in de discussie.
Ik erger mij in discussies over kinderen vooral aan de mensen die overtuigd zijn dat hun methode de beste is en dan met voorbeelden komen van ouders die het volkomen verkeerd zouden doen. Denk aan onderwerpen als veilige hechting, borstvoeding, suiker, samen slapen etc. Soms lijkt het wel alsof er maar één waarheid zou zijn, terwijl we toch allemaal vooral maar doen wat we denken dat het beste is, zonder de zekerheid dat dat echt het goede is.
ToetieToover schreef op 28-05-2023 om 11:54:
[..]
Wat een gemis als je moeder niet meer leeft als je zelf kinderen hebt.
Ik had het niet zonder haar willen doen. Doorgaans is ze heel begripvol en andersom kon ik ineens háár perspectief zien over hoe ze mij heeft opgevoed. Dan is het fijn dat ze er nog is zodat je het kunt delen. Dat zijn de momenten dat je een ouder mist, vermoed ik
Sorry als ik het bericht verkeerd lees, maar dit is toch ook een voorbeeld?
Een gemis als je zelf kinderen hebt? Dus mensen zonder kinderen zouden een ouder niet missen?
Dat zijn de momenten dat je een ouder mist??? Nogmaals, als ik het verkeerd lees, excuses. Maar deze post vind ik ook echt een voorbeeld dat ouders zich in een bepaalde betere positie denken te plaatsen..... alleen mensen met kinderen zouden hun ouder missen?
Kan me niet voorstellen dat je het zo bedoeld, maar zo komt het op mij over.
Met of zonder kinderen is het gemis even groot.
Ik denk dat er in discussies over kinderen een verschil zit tussen zonder kennis van zaken een mening of advies geven over iets dat je niet kunt begrijpen en daarbij volledig de plank misslaan en een mening mogen hebben over bijvoorbeeld gedrag.
Ik zal bijvoorbeeld nooit tegen mijn broer zeggen hoe hij zijn kind moet opvoeden en wat de beste manier is om het te laten slapen, maar ik zal wel mijn mening geven als hij het normaal zou vinden zijn kind in de broodbak van de super te laten graaien. Het eerste gaat over ervaring en kennis, het tweede over algemeen fatsoen. Waarbij ik ook begrijp dat je er niet altijd invloed op kunt hebben als ouder, maar er iets van zeggen kan wel.
Ik kan mijzelf bijvoorbeeld soms ook ergeren aan mensen die met allemaal geweldige adviezen voor mijn LC komen, zonder voldoende kennis van LC of mijn situatie te hebben. Negen van de tien keer, kan ik daar helemaal niks mee en zijn het tips die eerder averechts zouden werken ("nee ik moet juist niet mijn grens opzoeken"). Dus ik zou het zeker niet in mijn hoofd halen dat bij anderen te doen bij zaken waar ik de kennis ontbeer.
Lollypopje schreef op 28-05-2023 om 13:24:
Ik denk dat er in discussies over kinderen een verschil zit tussen zonder kennis van zaken een mening of advies geven over iets dat je niet kunt begrijpen en daarbij volledig de plank misslaan en een mening mogen hebben over bijvoorbeeld gedrag.
Ik zal bijvoorbeeld nooit tegen mijn broer zeggen hoe hij zijn kind moet opvoeden en wat de beste manier is om het te laten slapen, maar ik zal wel mijn mening geven als hij het normaal zou vinden zijn kind in de broodbak van de super te laten graaien. Het eerste gaat over ervaring en kennis, het tweede over algemeen fatsoen. Waarbij ik ook begrijp dat je er niet altijd invloed op kunt hebben als ouder, maar er iets van zeggen kan wel.
Ik kan mijzelf bijvoorbeeld soms ook ergeren aan mensen die met allemaal geweldige adviezen voor mijn LC komen, zonder voldoende kennis van LC of mijn situatie te hebben. Negen van de tien keer, kan ik daar helemaal niks mee en zijn het tips die eerder averechts zouden werken ("nee ik moet juist niet mijn grens opzoeken"). Dus ik zou het zeker niet in mijn hoofd halen dat bij anderen te doen bij zaken waar ik de kennis ontbeer.
Ik heb zelf best lang last gehad van Covid (nou ja, een maand of twee, geen ziekenhuisopnames e.d.) en heb me in die tijd wel zorgen gemaakt over hoe het zou zijn als het altijd zo was. Het stomme was dat ik me niet ziek voelde als ik op de bank zat, maar ik moest zelfs bijkomen als ik even een broodje had gemaakt of naar de wc was geweest. Een keer dacht ik wel even iets aan werk te kunnen doen, maar tegen de tijd dat mijn pc was opgestart en updates had gedraaid, was ik alweer moe.
Travelglobe schreef op 28-05-2023 om 13:23:
[..]
Sorry als ik het bericht verkeerd lees, maar dit is toch ook een voorbeeld?
Een gemis als je zelf kinderen hebt? Dus mensen zonder kinderen zouden een ouder niet missen?
Dat zijn de momenten dat je een ouder mist??? Nogmaals, als ik het verkeerd lees, excuses. Maar deze post vind ik ook echt een voorbeeld dat ouders zich in een bepaalde betere positie denken te plaatsen..... alleen mensen met kinderen zouden hun ouder missen?
Kan me niet voorstellen dat je het zo bedoeld, maar zo komt het op mij over.
Met of zonder kinderen is het gemis even groot.
Ik denk dat je het verkeerd leest. Het gaat over je kinderen opvoeden terwijl je ouders wel of niet meer leven. En dat zij blij is dat haar ouder(s) nog leefde(n) toen zij moeder werd.
Lollypopje schreef op 28-05-2023 om 13:24:
Ik denk dat er in discussies over kinderen een verschil zit tussen zonder kennis van zaken een mening of advies geven over iets dat je niet kunt begrijpen en daarbij volledig de plank misslaan en een mening mogen hebben over bijvoorbeeld gedrag.
Ik zal bijvoorbeeld nooit tegen mijn broer zeggen hoe hij zijn kind moet opvoeden en wat de beste manier is om het te laten slapen, maar ik zal wel mijn mening geven als hij het normaal zou vinden zijn kind in de broodbak van de super te laten graaien. Het eerste gaat over ervaring en kennis, het tweede over algemeen fatsoen. Waarbij ik ook begrijp dat je er niet altijd invloed op kunt hebben als ouder, maar er iets van zeggen kan wel.
Ik kan mijzelf bijvoorbeeld soms ook ergeren aan mensen die met allemaal geweldige adviezen voor mijn LC komen, zonder voldoende kennis van LC of mijn situatie te hebben. Negen van de tien keer, kan ik daar helemaal niks mee en zijn het tips die eerder averechts zouden werken ("nee ik moet juist niet mijn grens opzoeken"). Dus ik zou het zeker niet in mijn hoofd halen dat bij anderen te doen bij zaken waar ik de kennis ontbeer.
wat is LC?
Schemerlampje schreef op 28-05-2023 om 13:31:
[..]
Ik denk dat je het verkeerd leest. Het gaat over je kinderen opvoeden terwijl je ouders wel of niet meer leven. En dat zij blij is dat haar ouder(s) nog leefde(n) toen zij moeder werd.
In dat geval mijn excuses.
MMcGonagall schreef op 28-05-2023 om 13:30:
[..]
Ik heb zelf best lang last gehad van Covid (nou ja, een maand of twee, geen ziekenhuisopnames e.d.) en heb me in die tijd wel zorgen gemaakt over hoe het zou zijn als het altijd zo was. Het stomme was dat ik me niet ziek voelde als ik op de bank zat, maar ik moest zelfs bijkomen als ik even een broodje had gemaakt of naar de wc was geweest. Een keer dacht ik wel even iets aan werk te kunnen doen, maar tegen de tijd dat mijn pc was opgestart en updates had gedraaid, was ik alweer moe.
Klopt ik voel me ook niet ziek, meestal dan, daarom voelt het ook zo gek om het een ziekte te noemen. Maar ik ervaar precies wat jij beschrijft.
Lexus schreef op 28-05-2023 om 13:34:
[..]
wat is LC?
Long Covid, excuses voor het afkorten. Dat is luieigheid van mijn kant.
Maargoed het was ook vooral bedoeld als persoonlijk voorbeeld, waarin ik herken dat bepaalde opmerkingen van mensen zonder eigen ervaring niet altijd gewenst zijn. En ik ouders dus in deze ook snap, maar dat het dus niet betekent dat je als persoon zonder kinderen helemaal nooit wat zou mogen zeggen over kinderen. Althans, dat vind ik als persoon zonder kinderen 
Travelglobe schreef op 28-05-2023 om 13:23:
[..]
Sorry als ik het bericht verkeerd lees, maar dit is toch ook een voorbeeld?
Een gemis als je zelf kinderen hebt? Dus mensen zonder kinderen zouden een ouder niet missen?
Dat zijn de momenten dat je een ouder mist??? Nogmaals, als ik het verkeerd lees, excuses. Maar deze post vind ik ook echt een voorbeeld dat ouders zich in een bepaalde betere positie denken te plaatsen..... alleen mensen met kinderen zouden hun ouder missen?
Kan me niet voorstellen dat je het zo bedoeld, maar zo komt het op mij over.
Met of zonder kinderen is het gemis even groot.
Bij mij was het gemis echt groter en dat weet ik omdat mijn ouders zijn gestorven toen ik in verwachting was. Misschien serveer je dat nou af dat een paar maanden heb beleefd zonder kind, maar dat je de voorgaande generatie de volgende generatie niet kan tonen en niet kan laten delen in hun ontwikkeling, niet kan vragen, hoe was dat bij mij vroeger is een gemis dat ik me niet kon voorstellen hoe intens dat zou zijn voordat ik kinderen had.
Travelglobe schreef op 28-05-2023 om 13:23:
[..]
Sorry als ik het bericht verkeerd lees, maar dit is toch ook een voorbeeld?
Een gemis als je zelf kinderen hebt? Dus mensen zonder kinderen zouden een ouder niet missen?
Dat zijn de momenten dat je een ouder mist??? Nogmaals, als ik het verkeerd lees, excuses. Maar deze post vind ik ook echt een voorbeeld dat ouders zich in een bepaalde betere positie denken te plaatsen..... alleen mensen met kinderen zouden hun ouder missen?
Kan me niet voorstellen dat je het zo bedoeld, maar zo komt het op mij over.
Met of zonder kinderen is het gemis even groot.
Dat staat er toch helemaal niet. Er staat niks over dat mensen zonder kinderen of nu nog zonder kinderen hun moeder niet kunnen missen, maar dat als je kinderen krijgt en je bepaalde dingen niet met je moeder kan delen je haar die momenten mist. Als je tegen een vrouw zegt wat wat een gemis dat je vader er niet meer is nu je gaat trouwen, de momenten zoals dat hij je weg zou geven zijn de momenten dat je hem mist; zegt dat dan iets over mensen die niet trouwen?
Dat zelf moeder zijn en dat niet kunnen delen met je moeder voor mensen een extra iets toevoegt aan het missen zegt niks over of het gemis van anderen. Je hoeft niet alles op jezelf te betrekken, dat ligt bij deze post denk ik veel meer aan jou dan aan de post of wie die schreef.
Mijn ouders leven nog maar ik ken ze niet (meer), ik weet inmiddels ook niet meer waar ze wonen en zij niet waar ik woon. Ze weten niet van het bestaan van mijn kinderen af. Het krijgen van kinderen heeft het missen van ouders en hekel hebben aan hun een andere dementie/perspectief gegeven voor mij, waar ik vroeger het heel erg vond dat ze mij bepaalde dingen aan deden kwam daar toen ik kinderen kreeg bij dat ik me niet voor kon stellen dat als je zo van je kind hield als ik van die van mij dat je ze ooit zoiets aan zou kunnen doen. Dat zegt niks over de band (goed of slecht) die andere met hun ouders hebben. En als ik tegen iemand zeg die dat zelfde heeft (geen contact en eigen kinderen) dat dat me wel echt wat deed en het me nog meer pijn deed dat ze me dat aan hebben kunnen doen toen ik zelf moeder werd gaat dat over mij, misschien over de ander maar zeker niet over iedereen die al dan niet ooit wel of geen band heeft gehad met zijn ouders.
Travelglobe schreef op 28-05-2023 om 13:23:
[..]
Sorry als ik het bericht verkeerd lees, maar dit is toch ook een voorbeeld?
Een gemis als je zelf kinderen hebt? Dus mensen zonder kinderen zouden een ouder niet missen?
Dat zijn de momenten dat je een ouder mist??? Nogmaals, als ik het verkeerd lees, excuses. Maar deze post vind ik ook echt een voorbeeld dat ouders zich in een bepaalde betere positie denken te plaatsen..... alleen mensen met kinderen zouden hun ouder missen?
Kan me niet voorstellen dat je het zo bedoeld, maar zo komt het op mij over.
Met of zonder kinderen is het gemis even groot.
Ik denk dat je het bericht inderdaad verkeerd leest. Althans, ik lees het heel anders. En jouw post als een voorbeeld van overgevoeligheid 
dan lees ik het verkeerd 🤗
Travelglobe schreef op 28-05-2023 om 13:23:
[..]
Sorry als ik het bericht verkeerd lees, maar dit is toch ook een voorbeeld?
Een gemis als je zelf kinderen hebt? Dus mensen zonder kinderen zouden een ouder niet missen?
Dat zijn de momenten dat je een ouder mist??? Nogmaals, als ik het verkeerd lees, excuses. Maar deze post vind ik ook echt een voorbeeld dat ouders zich in een bepaalde betere positie denken te plaatsen..... alleen mensen met kinderen zouden hun ouder missen?
Kan me niet voorstellen dat je het zo bedoeld, maar zo komt het op mij over.
Met of zonder kinderen is het gemis even groot.
Ik bedoel dat het één van de momenten is in je leven waarop je een ouder mist. Het is geenszins de bedoeling om iets te zeggen over mensen zonder kinderen. Bovendien miste ik geen moeder dus daar zeg ik dan al helemaal niets over. Ik zou wel een ‘oma’ hebben gemist, en daar kan ik me dan wel in inleven (hoop ik). Ik snap dat het gevoelig ligt dus goed dat je het navraagt.