Je laatste dag
Stel dat je weet dat het je laatste dag op aarde is, dat je morgen niet meer zult ontwaken, hoe ziet die dag er dan uit? Welke gevoelens domineren?
Zelf word ik binnenkort 42 en ik heb zoveel gedaan in mijn leven dat ik het gevoel heb dat ik al een compleet leven geleid heb, daarom heb ik dus geen speciale wensen meer.
Voor mij zou die dag eentje zijn zoals een ander met enkele aanpassingen.
's Morgens zou ik mijn mapje controleren met daarin alle gegevens voor mijn partner voor wanneer ik overlijd, zodat zij zonder zorgen verder kan. Daarnaast zou ik twee goede flessen whisky halen om extra te genieten van de avond en te zorgen dat ik goed slaap. Mijn partner en ik slapen apart omdat ik snurk en enorm onrustig slaap, dus ik zou die avond vragen om bij haar en de hond te mogen slapen.
Verder zou de dag er vrij normaal uitzien, er is niet echt iets dat ik nog zeker wil doen, niet iets dat ik nog zeker moet zeggen tegen bepaalde personen, eigenlijk is mijn leven vrij compleet.
Dus het zou een dag worden met veel lezen, drinken, roken, gezellig en lekker tafelen, wat spelen met stiefzoon en partner en waarschijnlijk afsluiten met een film waarna ik voldaan in bed kan kruipen.
om eerlijk te zijn: geen idee
ik zou niet willen gaan slapen en door dat idee alleen al vermoeid zijn denk ik. En ik zou verschrikkelijk in de war zijn.
Meestal denk ik, als iemand aangeeft dat er tranen loskomen bij een draadje, daar zitten de tranen losser dan bij mij. Maar hier moet ik toch even een traantje wegpinken. Aan de ene kant dat je leven en hoofd zo overvol is, dat je je verheugt op het einde, al met 42 jaar, anderzijds om wie mij en wat ik zelf zou missen. Teveel om afscheid van te nemen in één dag
ik zou een xtc pil in mijn mik gooien en er een leuke dag van maken met mensen waar ik van hou.
Daar hoop ik nog een jaartje of 50 niet over na te hoeven denken. Jeetje, ik ben 51 en heb nog zoveel plannen en mensen die me nodig hebben.
MMcGonagall schreef op 15-12-2023 om 19:11:
Daar hoop ik nog een jaartje of 50 niet over na te hoeven denken. Jeetje, ik ben 51 en heb nog zoveel plannen en mensen die me nodig hebben.
Hoef je ook niet, het kan morgen zijn of over 50 jaar of eerder.
De vraag in dit topic is hypothetisch, dus als het morgen zou zijn, en je zou het van te voren weten (wat ook niet vaak voorkomt), wat zou je dan die dag doen
En om daar meteen zelf antwoord op te geven: ik zou de hele dag met m’n twee liefjes willen zijn en verder veel bellen/mailen/appen met iedereen die me lief is.
Eten en drinken wat ik waar ik zin in heb (niet te veel, want ik wil niet met een volgepropte buik op m’n laatste dag zitten) en verder lekker doen waar ik op dat moment zin in heb qua bezoek/tv cq Netflix/in bed of niet/naar buiten/terrasje/kroeg etc….
Loulou39 schreef op 15-12-2023 om 20:31:
[..]
Hoef je ook niet, het kan morgen zijn of over 50 jaar of eerder.
De vraag in dit topic is hypothetisch, dus als het morgen zou zijn, en je zou het van te voren weten (wat ook niet vaak voorkomt), wat zou je dan die dag doen
Sommige dingen moet je niet jinxen dus ik ga dat niet verzinnen.
ik zou vragen aan de mensen van wie ik houd of ze langs komen. Als mijn zoontje zijn middagdutje doet ga ik als de wiedeweerga brieven schrijven en een videoboodschap voor hem opnemen. Dan ga ik nog zoveel mogelijk genieten en knuffelen met kind en man. Ik ga lasagne eten en als kind savonds gaat slapen met man op de bank herinneringen ophalen en huilen. Als ik geen baby in mijn buik had zou ik er een of twee flessen wijn bij nemen. Nu ik zwanger ben wil ik dat niet al is de baby morgen ook dood met mij. Daarna ga ik met man en kind in bed liggen en ze beide vasthouden en kijken naar mijn slapende kind met rollende tranen omdat ik zoveel ga missen en hij mij moet missen tot de klok 12 uur slaat en de tijd op is.
Paniek, angst en schuldgevoel omdat mijn kinderen nog niet zonder moeder zouden kunnen.
MMcGonagall schreef op 15-12-2023 om 20:36:
[..]
Sommige dingen moet je niet jinxen dus ik ga dat niet verzinnen.
Ik denk bij jinxen dat als je ergens vanuit gaat/zeker bent dat het gaat gebeuren, dat het dan juist niet gaat gebeuren.
Ik ga er niet vanuit dat ik een laatste dag heb waarop ik alles kan doen wat ik wil, want meestal hebben mensen dat niet op die manier, maar als het wel zo is, dan zou ik hem denk ik zo invullen.
Verder geen idee hoe mijn einde zal zijn, en daar wil ik dan ook niet over nadenken, want ik geloof namelijk ook in jinxen 😁
Hoe het exact zal verlopen weet ik niet, ik zal wel graag in en rondom mijn huis verblijven.
Of bij mijn ouders met een glas goede whiskey bij de openhaard.
Dit kan ook Grand Marnier of Cointreau zijn.
Ook onder andere, een uitgebreide maaltijd met als dessert een kaasplankje en oude Port, vervolgens een borrelplank met lekker eten.
Daarna heerlijk bij de openhaard zittend met familie.
Liever dat dit voorlopig niet gebeurd. 
Weet je Moirmel, niemand kan je advies geven omdat niemand in jouw schoenen staat. Over het algemeen gesproken denken mensen niet na over hun laatste dag die niet dicht bij die dag zijn. Alles wat je in een moment van rust denkt kan in een moment van paniek veranderen. Wat het belangrijkste is in mijn ogen om te beseffen dat het leven alles is wat je hebt. Dat hebben we allemaal of het nou goed gaat of niet, je krijgt je leven maar 1 keer en daarom kun je het ook maar 1 keer verliezen. Pijn en verlies kennen we allemaal want iedereen is ooit iemand kwijt geraakt. Zo zullen ook jouw nabestaanden of achterblijvers dezelfde pijn voelen. En hoe jonger je bent des te erger die pijn is voor de rest. Het is niet geheel een antwoord op jouw vraag maar wel een oprechte steunbetuiging. Maak het beste ervan, er zijn mensen die jou niet kwijt willen en die jij geen pijn wilt doen.