Hoe doen jullie dat?
Vanmorgen was het weer zover ...
Wij hebben twee katten, een rosse Garfield en een kleine zwarte 'rat'. 'Rat' is kattin, andere is kater, beiden gesteriliseerd. En rond de 9 jaar oud.
Vanmorgen dus gezien dat kattinnetje wormen had. Niet verwonderlijk, wij wonen zéér landelijk en elke dag komen ze wel fier aangelopen met muizen.
Onze maag draait al om als we er aan denken dat ze een pilletje moet krijgen: ze weegt 4 kg maar kan alleen mijn man en mij met gemak aan. We hebben al alles geprobeerd: onder eten mengen, pillenschieter, pilletjes in twee breken, mond open en dan in haar keel laten vallen. Het blijft een strijd op leven en dood en mijn man en ikzelf blijven (ondanks de handschoenen die we uit voorzorg dragen) toegetakeld achter. Voor de rest is het een superliefje, komt ze spontaan naar je toe, maar bij het haar medicijnen geven ontwikkelt ze bovennatuurlijke krachten en wij kunnen haar niet de baas.
En onze kater die is dan het andere uiterste: die zet je op een tafel, opent zijn mond, laat het pilletje in zijn keel vallen, slik, .... en het is binnen. Geen handschoenen, geen gevecht, die weet nauwelijks dat hij iets heeft binnen gekregen.
Terwijl ik denk dat wij ongeveer alle mogelijkheden hebben geprobeerd (als ze merkt dat het in het eten zit, stopt ze met eten en ze eet sowieso nooit erg veel), toch aan jullie de vraag: hebben jullie allemaal supermakkelijke poezen die alles slikken, of hoe verloopt dat bij jullie, poezenbaasjes?
Ik had vroeger een kat en pillen slikken ging ook moeilijk. Ze kreeg een pil tegen vlooien. Inderdaad man en ik met handschoenen aan haar bekje openen en pil er in stoppen. Dan wrijven over haar keel en dan slikken ze automatisch. Over de keel wrijven dus.
Ik heb geen katten maar konijnen en herken het probleem. Ik heb geen idee of het werkt voor katten maar ik opper hem toch: In een handdoek wikkelen op zo'n manier dat ze haar pootjes niet meer kan gebruiken. Voor konijnen ziet het er zo uit:
Dan heb je een wriemelende worm met tandjes over. Daar dan overheen buigen zodat ze nergens heen kan wriemelen en met je andere hand bekkie open wrikken en pil/spuit erin.
De muizen de pilletjes geven 
Ik heb sinds dit weekend de Easypill ontdekt. Dat is een soort snoepje waar je de pil instopt.
Kater hier vind het enorm lekker en eet zo ongemerkt zijn pillen op, terwijl het anders ook een gevecht op leven en dood is.
En met een liquid snack? Onze kat vindt dat verrukkelijk en daar zou ik ook wel een pilletje in kunnen verstoppen (evt fijngestampt).
Easypill werkt bij ons ook goed.
Ik heb 3 katten.
Eén is reuze makkelijk, je doet haar bekje open, pil erin, even wachten tot ze slikt en klaar. Ze probeert hooguit met 1 van haar pootjes je hand weg te duwen (zonder nagels).
Nummer 2 (ook een zwarte 
) is minder makkelijk. Die stribbelt tegen, maar op dezelfde manier lukt dit ook. Die moet ik alleen een beetje beter vasthouden.
Nummer 3 is een apart geval. Als ik die op dezelfde manier een pil wil geven, stribbelt ze ook tegen. Maar als ik eerst de andere 2 een pil geeft (ze krijgen altijd een snoepje erna), denkt nummer 3 dat de pil al het snoepje is en schrokt die naar binnen. 
Ze denkt dat ze te kort komt. Was puur toeval dat ik de pil alvast voor haar had klaar liggen, terwijl nummer 2 haar snoepje kreeg. Maar nu doe ik dat dus altijd op die manier.
Niet heel veel strijd hier dus. Ik moet wel zeggen dat nummer 2 en 3 bij mij geboren zijn en ik ze al vanaf begin af aan heb geleerd dat ze soms hun mond open moeten doen. Bovendien zijn het de dochters van nummer 1, dus er zal ook wel wat karakter bij komen kijken.
De vroegere katten van mijn schoonvader ontwormde ik altijd door de pil in een brokje natvoer te stoppen. Ik voerde dan bij voertijd (dus als ze honger hadden) eerst 2 brokjes zonder, dat 1 met (goed opletten dat het opgegeten werd) en dan weer 2 zonder. Daarna kregen ze hun bakje met de rest van het voer. Je krijgt wel vieze vingers, maar ze waren nog wel heel. Deze katten vonden vreemden (mij dus) niet leuk, dus het vangen op zich was al een probleem. Schoonvader kon dan weer niet pillen, omdat hij bij voorbaat al bang was voor strijd.
Hun huidige kat is een zoon van mijn nummer 1 en krijgt gewoon een pil in zijn bek. Vindt hij niet leuk, wel snel klaar. Maar ook deze is door mij opgevoed met soms de mond open moeten doen en kent mij dus al zijn hele leven.
Ik kan niet kiezen welke ik op nr 1 zet in mijn top 100 van humoristische tips: die van de konijnen of die van de muizen. Ik denk toch de muizen, heerlijk! 
Dames bedankt, voor zoveel goodwill! Die van de handdoek ga ik wel proberen, alhoewel ik nu al mijn bedenkingen heb, maar ik ga het doen! Wriemelende worm is wel een understatement, het zal zijn zoals een duivel in een wijwatervat (kennen jullie dat, een wijwatervat?). Maar misschien als we het met zijn drie doen dat het met deze methode MISSCHIEN wel lukt. Jullie kennen haar niet, bo-ven-men-se-lij-ke krachten ontwikkelt ze.
Over haar keel wrijven dat gaan we ook toepassen (alles wat maar kàn helpen, probeer ik).
En die Easypill, Audrey, wordt dat in een dierenspeciaalzaak verkocht of enkel bij de dierenarts? Want nu vermaalden wij het ook in 'kattensnoep', maar je maakt haar niks wijs. (Ze is gewoon slimmer dan wij met zijn twee samen 
). Maar ja, wij zijn ook Belgen hé!
De muizentip, daar wacht ik nog even mee tot ik alle andere mogelijkheden heb geprobeerd. Maar als iemand wanhopig is, doet ie zelfs de meest gekke dingen, dus wie weet komt dat er ook nog van!
Dames, 
, voor jullie.
Mijn katten krijgen wormpasta, dat gaat er wel in.
Vermalen in gewoon snoepje of door het eten werkt hier ook niet, daar trapt hij echt niet in 
Slimmeriken zijn het inderdaad.
Easypill is hier gewoon te koop bij de dierenwinkel. In België weet ik dat niet.
Je hebt ook ontwormingspipetjes voor katten die je in de nek druppelt. Dat dus sowieso. Onze grote kater is ook geen makkelijke pillenslikker. Die moet ik vangen in de (dichte) keuken en dan strak in een badlaken wikkelen, zodat alleen zijn kop eruit steekt. Dan klem ik hem stevig tussen mijn benen, zittend op de grond met zijn rug naar me toe. Kop omhoog trekken, pil erin en bekje dichtklemmen terwijl ik over zijn keel wrijf. Ongeveer de helft van de keren blijft de pil er dan in. Het wordt wat lastig als hij een pillenkuur heeft die drie keer per dag moet want dan durft hij niet meer bij me in de buurt te komen. Ik ben allang blij dat het zo een beetje lukt, want bij de dierenarts moeten ze het met drie man doen.
Velca schreef op 30-10-2023 om 11:52:
Ik heb 3 katten.
Eén is reuze makkelijk, je doet haar bekje open, pil erin, even wachten tot ze slikt en klaar. Ze probeert hooguit met 1 van haar pootjes je hand weg te duwen (zonder nagels).
Nummer 2 (ook een zwarte
Nummer 3 is een apart geval. Als ik die op dezelfde manier een pil wil geven, stribbelt ze ook tegen. Maar als ik eerst de andere 2 een pil geeft (ze krijgen altijd een snoepje erna), denkt nummer 3 dat de pil al het snoepje is en schrokt die naar binnen.
Niet heel veel strijd hier dus. Ik moet wel zeggen dat nummer 2 en 3 bij mij geboren zijn en ik ze al vanaf begin af aan heb geleerd dat ze soms hun mond open moeten doen. Bovendien zijn het de dochters van nummer 1, dus er zal ook wel wat karakter bij komen kijken.
De vroegere katten van mijn schoonvader ontwormde ik altijd door de pil in een brokje natvoer te stoppen. Ik voerde dan bij voertijd (dus als ze honger hadden) eerst 2 brokjes zonder, dat 1 met (goed opletten dat het opgegeten werd) en dan weer 2 zonder. Daarna kregen ze hun bakje met de rest van het voer. Je krijgt wel vieze vingers, maar ze waren nog wel heel. Deze katten vonden vreemden (mij dus) niet leuk, dus het vangen op zich was al een probleem. Schoonvader kon dan weer niet pillen, omdat hij bij voorbaat al bang was voor strijd.
Hun huidige kat is een zoon van mijn nummer 1 en krijgt gewoon een pil in zijn bek. Vindt hij niet leuk, wel snel klaar. Maar ook deze is door mij opgevoed met soms de mond open moeten doen en kent mij dus al zijn hele leven.
Leuk verhaal, Velca. Volgende keer als we moeten ontwormen bij haar, ligt dit topic open en gebruik ik het als handleiding.
SuzyQFive schreef op 30-10-2023 om 11:55:
Mijn katten krijgen wormpasta, dat gaat er wel in.
Bestaat dat ook al? Mijn man zegt altijd, en hij heeft er gelijk in, ik snap niet dat ze die kattengeneesmiddelen niet lekkerder maken. Dat kan toch niet zo moeilijk zijn!
Die van mij kregen stronghold, een pipetje vloeistof wat je in/op het nekvel moest druppelen.
1 heeft een 10 daagse antibioticakuur ondergaan... dat was voor mijn zekerheid toch maar met de handdoektruc. Dat werkte goed gelukkig.
Nog een verhaal over een badlaken. Ik ga het doen, maar denk dat ik gewoon enkele repen stof overhoud. Com-pleet verscheurd gaat die badhanddoek zijn.
Het is een scheetje, die kat:
Klein
en fijn
maar om een pilletje te geven, moet je niet bij haar zijn!
Het was vroeger een soort wilde kat die wij met veel geduld, heel tam en volgzaam hebben gemaakt. Het is zelfs zo, dat als we haar roepen, dat ze komt. Zelfs buiten. Maar bij het pilletjes geven, blijft ze die wilde feeks van vroeger.
En toch is het een schatje hoor. En als ze dan op het aanrecht wordt gezet om die pil in haar keel te laten vallen, dan zijn haar ogen als kanonskogels. Zo rond, zo groot, zo dreigend. En haar hele 4 kg gaat alle kanten uit als we haar vasthouden. Van een wiebelend wormpje is geen sprake!
De tip van pipetjes in de nek werkt bij ons ook niet. Ze zijn verliefd op mekaar en wassen mekaar de ganse dag, en zeker als er iets in hun nekhaar, op hun nekvel kleeft.
Grappig om al deze verhalen te lezen! Ik zie het ook helemaal voor me (en ben nu erg nieuwsgierig naar al jullie poezebeesten) hahaa.
Ik maak het pilletje tot poeder, doe er een flinke schep natvoer (wat ze normaal nooit krijgt bij) en dat gaat wel goed..
de dure combinatie van vlooien en tekenmiddel met anti worm van de dierenarts met druppels in de nek.
Bravecto is het merk