Chronisch laat-komers-topic
Ik weet niet zo goed waar ik hem moet plaatsen dus kies ik maar huiskamer.
Ik doe het echt niet express en heb altijd wel in mijn hoofd om op tijd weg te gaan naar werk/afspraken e.d maar in de praktijk loopt het vaak anders waardoor ik vaak te laat ben. Ik doe al een tijdje een poging om dat af te leren, bijvoorbeeld door me niet te focussen op de aankomsttijd maar op de vertrektijd (tip die ik op youtube zag) maar ik ben op een of andere manier gewoon te chaotisch (nog ff gauw dit, oww dat ook nog even enz) waardoor ik of alsnog te laat ben of me rot loop te stressen en te haasten om op tijd te komen.
Ik begin me echt te ergeren aan dat altijd te laat komen van mijzelf, en anderen ook (en dat is logsich..)
Ga dan gewoon eerder weg zou je denken, maar dat klinkt makkelijker dan dat het is.
Ben ik de enige met zo'n waardeloze timing, herkennen mensen dit op zijn er altijd-te-vroeg-of-op-tijd-komers met goede tips?
kerstbeer schreef op 17-07-2024 om 19:50:
[..]
Meestal zijn het nietslechts 'die paar minuten' wat mensen irriteert...
Meestal zijn het de mensen die uitkramen dat ze "maar een paar minuten te laat zijn" 
. Alleen zijn ze ook nog eens erbarmelijk slecht in schatten, want ze zijn gegarandeerd minstens een half uur te laat.
Mijn baas is overigens ook drama qua op tijd zijn. Het voordeel is dat het mij intussen ook geen barst meer interesseert als mijn trein vertraging heeft en ik heb een meeting met hem. Als hij mij steevast een half uur laat wachten zal het op die 10 minuten ook niet meer aankomen.
(Als hij nu ook nog eens zou incalculeren dat hij overal en altijd te laat is ... Maar hij plant rustig 3 vergaderingen achter elkaar die dan allemaal véél te laat beginnen en in tijd inschatten hoe lang iets gaat duren is hij ook een ramp, dus na 3 vergaderingen loopt hij 3 uur achter.)
Dorestad schreef op 17-07-2024 om 19:23:
echt bij alle afspraken? Dus ook op een uitvaart, bij vliegreis, bij vertrek veerboot?
Overigens waren wij vroeger dat gezin, toen ik dus kind was, waarvan gezegd werd dar de kerkdienst kon beginnen wanneer wij er waren. Altijd en eeuwig op de valreep dus
Nee bij echt urgente dingen ben ik op tijd. Ik kan het dus wel...
Ysenda schreef op 17-07-2024 om 19:45:
[..]
Pertinente nonsens!
dank en mee eens.. (Vaak te laat zijn wil niet zeggen dat je een ijzeren ijskonijn bent)
Charlie: Ok thnx, ga ik proberen!!
Ik denk overigens dat het hem ook zit in dat ik de reistijd korter inschat dan dat die werkelijk is. Ik woon bijv vlakbij het centrum, ongeveer 15 min. lopen maar dan houd ik geen rekening met bijv. Verkeerslichten. En ligt er ook aan waar ik moet zijn.
Het is een zeer bekend probleem bij add/adhd: een heel slecht besef van tijd en hoeveel tijd dingen daadwerkelijk kosten naast dat je ook nog eens enorm snel bent afgeleid. Tijd is fluide.
Wat helpt zijn routines. Dus elke keer dat je weg moet voor een afspraak hetzelfde riedeltje doen in dezelfde volgorde. Dan leer je als het ware hoeveel tijd vertrekken kost en kun je dat bij elke afspraak erbij plannen.
Wat af te leren is : even iets doen. Even kost tenminste 10 minuten, geen 3, geen 5, standaard 10 minuten of meer. Is lastig want ik zie altijd wel iets dat 'even' kan, dat kan dus niet maar hé, add, helpt niet mee.
Ik heb inmiddels geleerd dat voor mij weggaan 25 minuten kost: tas inpakken, naar het toilet, schoenen aan doen, tas controleren, jas aan doen, sleutels pakken, tas controleren, toch nog dat vergeten ding pakken (fruit, beker, bril) checken of mijn sleutels en pas nog in mijn zak zitten. Deur open, kat bij de deur weg jagen, deur dicht, op slot doen, fiets pakken, andere fietssleutel pakken, kat weer weg jagen bij de deur. Deur op slot, fiets van slot en weg racen. Add helpt niet mee......
Mijn grote voordeel: alleenstaand ouderschap en maar 1 kind, dat beperkt de afleiding.
Sinds ik hierop een aantal maanden geoefend heb met mijn coach gaat het een stuk beter maar onbewust bekwaam is het nog lang niet en het kost behoorlijk wat energie.
Ik heb vluchten gemist, doktersafspraken, en wat al niet. Bij belangrijke afspraken vraag ik nog vaak hulp: samen de acties inplannen maar ook de hier al eerder genoemde reminders, alarmen maar ook van collega's. Mijn dag agenda print ik uit en hang ik als strookje op mijn beeldscherm dan houd ik de afspraken letterlijk in het oog. Mijn weekagenda hangt thuis op de woonkamerdeur, in het zicht. Hoe meer ik het zie, hoe beter het gaat.
Werkafspraken voor 10:00 vermijd ik, mijn agenda is geblokkeerd.
Lang verhaal maar add helpt niet mee.
Als ik een afspraak met de tandarts heb gemaakt dan zie ik daarvan de noodzaak in. Maar ik krijg niet bepaald vleugels van vreugde daarvan. Dus ik ga verdomde goed rekenen opdat mijn kies die middag gevuld wordt en ik niet nóg een keer terug moet komen.
Dus de hele route wordt uitgeplozen. Ik bereken de maximale tijd als alles tegelijk tegen mocht zitten. En alle tijden bij elkaar opgeteld, weet ik de uiterste vertrektijd.
Ik moet dan echt vechten om op dat tijdstip klaar te staan, omdat ik diep van binnen eigenlijk niet wil. Ik ga echt rennen op het laatst maar ik weet wat er vanaf hangt.
Ik heb echt een hekel aan mensen met wie ik een afspraak heb steevast te laat komen aankakken.
Ik kom werkelijk nooit te laat, eerder (veel) te vroeg. Zo moeilijk is het niet.
Prioriteiten stellen.
Ysenda schreef op 17-07-2024 om 20:10:
Het is een zeer bekend probleem bij add/adhd: een heel slecht besef van tijd en hoeveel tijd dingen daadwerkelijk kosten naast dat je ook nog eens enorm snel bent afgeleid. Tijd is fluide.
Wat helpt zijn routines. Dus elke keer dat je weg moet voor een afspraak hetzelfde riedeltje doen in dezelfde volgorde. Dan leer je als het ware hoeveel tijd vertrekken kost en kun je dat bij elke afspraak erbij plannen.
Wat af te leren is : even iets doen. Even kost tenminste 10 minuten, geen 3, geen 5, standaard 10 minuten of meer. Is lastig want ik zie altijd wel iets dat 'even' kan, dat kan dus niet maar hé, add, helpt niet mee.
Ik heb inmiddels geleerd dat voor mij weggaan 25 minuten kost: tas inpakken, naar het toilet, schoenen aan doen, tas controleren, jas aan doen, sleutels pakken, tas controleren, toch nog dat vergeten ding pakken (fruit, beker, bril) checken of mijn sleutels en pas nog in mijn zak zitten. Deur open, kat bij de deur weg jagen, deur dicht, op slot doen, fiets pakken, andere fietssleutel pakken, kat weer weg jagen bij de deur. Deur op slot, fiets van slot en weg racen. Add helpt niet mee......
Mijn grote voordeel: alleenstaand ouderschap en maar 1 kind, dat beperkt de afleiding.
Sinds ik hierop een aantal maanden geoefend heb met mijn coach gaat het een stuk beter maar onbewust bekwaam is het nog lang niet en het kost behoorlijk wat energie.
Ik heb vluchten gemist, doktersafspraken, en wat al niet. Bij belangrijke afspraken vraag ik nog vaak hulp: samen de acties inplannen maar ook de hier al eerder genoemde reminders, alarmen maar ook van collega's. Mijn dag agenda print ik uit en hang ik als strookje op mijn beeldscherm dan houd ik de afspraken letterlijk in het oog. Mijn weekagenda hangt thuis op de woonkamerdeur, in het zicht. Hoe meer ik het zie, hoe beter het gaat.
Werkafspraken voor 10:00 vermijd ik, mijn agenda is geblokkeerd.
Lang verhaal maar add helpt niet mee.
Ik heb geen ADHD maar dit is een hele goede! Ik plan daar nauwelijks tot geen extra tijd voor in en daar gaat het dus steevast mis.
Wat ik trouwens sinds deze week doe als ik s'ochtends weg moet: in plannen hoe laat ik ga douchen en aankleden ipv te lang blijven lummelen. (Ik ben een ochtendmens dus geen uitslaper maar ik ben wel een ster in lang blijven lummelen in pyama)
OperaQueen schreef op 17-07-2024 om 20:20:
[..]
Ik heb geen ADHD maar dit is een hele goede! Ik plan daar nauwelijks tot geen extra tijd voor in en daar gaat het dus steevast mis.
Wat ik trouwens sinds deze week doe als ik s'ochtends weg moet: in plannen hoe laat ik ga douchen en aankleden ipv te lang blijven lummelen. (Ik ben een ochtendmens dus geen uitslaper maar ik ben wel een ster in lang blijven lummelen in pyama)
Is het een optie voor je om direct na het opstaan te douchen en aan te kleden? Zoals (volgens mij tenminste)de meeste mensen doen die naar werk, studie moeten of kinderen naar school brengen. Mijn eega gaat op zijn vrije dagen ook eerst naar beneden koffie drinken, nieuws lezen. Dat vindt hij heerlijk. Dat kan soms uren duren.
Ik weet dat het voor anderen moeilijk kan zijn. Ik observeer wel eens een vriendin die altijd te laat komt en zij maakt steeds onhandige keuzes. Dus bijvoorbeeld bezig zijn met vertrekken maar dan ineens besluiten om de vaatwasser nog uit te ruimen met haar jas al aan. En daarna nog iets vreemds en weer.
Ik ben juist van de structuur en ben zeer punctueel. Ik begrijp dus niets van die vreemde keuzes maar ik zie ook dat die vriendin van mij baalt en stress heeft.
Inmiddels ben ik eraan gewend dat ze altijd te laat is en geef ik een eerdere tijd door dan de echte tijd.
OperaQueen schreef op 17-07-2024 om 20:20:
[..]
Ik heb geen ADHD maar dit is een hele goede! Ik plan daar nauwelijks tot geen extra tijd voor in en daar gaat het dus steevast mis.
Wat ik trouwens sinds deze week doe als ik s'ochtends weg moet: in plannen hoe laat ik ga douchen en aankleden ipv te lang blijven lummelen. (Ik ben een ochtendmens dus geen uitslaper maar ik ben wel een ster in lang blijven lummelen in pyama)
Heel bekend, lange start-up periode. Mijn wekker gaat om 6 uur, ik kom om half 8 pas mijn bed uut, dan pas kan ik dat. Wat ik in die 1,5 uur doe? Mijn stepler, dagelijkse lesje op duo lingo, de kat een knuffel geven, domweg voor me uit staren, de dag 6x doornemen. En mijn vervolg stappen bedenken.
Meestal is dat ook een routine: beneden naar het toilet, boven op de weegschaal, op mijn telefoon kijken wat het weer wordt, kleren pakken. Naar beneden en mijn eten klaarmaken voor de dag.
Voor die extra dingen IS GEEN TIJD!! Daar kun je ook geen tijd voor in plannen want het leidt af. Het duurt altijd langer dan gedacht.
Het houden van focus is erg belangrijk.
Als ik bij mij thuis afspreek, heb ik liever dat de ander 10 minuten te laat komt, dan 10 minuten te vroeg. Te vroeg vind ik oprecht heel vervelend.
Zakelijk wacht ik op de parkeerplaats, maar kom ik ook niet gauw een kwartier voor de afspraak binnen. Tenzij ik weet dat binnenkomen even kan duren (aanmelden, de weg vinden)
Ik had laatst een lunchafspraak met iemand die een kwartier van tevoren belde dat zij er al was en of ik er ook al bijna was. Dat ik dacht, als ik om 12 uur had willen afspreken, had ik wel om 12 uur afgesproken.
Zilver_gray schreef op 17-07-2024 om 20:11:
Ik heb echt een hekel aan mensen met wie ik een afspraak heb steevast te laat komen aankakken.
Ik kom werkelijk nooit te laat, eerder (veel) te vroeg. Zo moeilijk is het niet.
Prioriteiten stellen.
Dan hoop ik dat je niet te vroeg bij me aanbelt als je op bezoek komt, want dan ben ik er nog niet klaar voor.
Bij een sollicitatiegesprek was ik eens een half uur te vroeg, want de treinverbinding was òf precies op tijd, òf een half uur te vroeg. NS kennende laat ik het niet aankomen op het "precies op tijd". Het regende pijpenstelen, dus een half uurtje buiten rondlopen was geen optie. Ik kreeg het te horen bij het gesprek, waarom ik zoveel te vroeg was en mijn uitleg werd hoofdschuddend aangehoord...
Dus, te vroeg komen kan ook minder positief uitpakken.
Dorestad schreef op 17-07-2024 om 20:29:
[..]
Is het een optie voor je om direct na het opstaan te douchen en aan te kleden? Zoals (volgens mij tenminste)de meeste mensen doen die naar werk, studie moeten of kinderen naar school brengen. Mijn eega gaat op zijn vrije dagen ook eerst naar beneden koffie drinken, nieuws lezen. Dat vindt hij heerlijk. Dat kan soms uren duren.
Ik weet echt niet waarom maar ik heb daar dus nooit zin in, ik heb vaak trek s'ochtends en wil meestal eerst ff ontbijten. En koffie halen en terug in bed en daar dan krant lezen/forummen 
enz. Ik moet mn ochtendritme dringend aan gaan passen geloof ik...
Te vroeg vind ik eerlijk gezegd ook niet geweldig maar liever dan te laat.. (en ik ben nog lang niet zo ver...)
Auwereel schreef op 17-07-2024 om 20:36:
[..]
Dan hoop ik dat je niet te vroeg bij me aanbelt als je op bezoek komt, want dan ben ik er nog niet klaar voor.
Bij een sollicitatiegesprek was ik eens een half uur te vroeg, want de treinverbinding was òf precies op tijd, òf een half uur te vroeg. NS kennende laat ik het niet aankomen op het "precies op tijd". Het regende pijpenstelen, dus een half uurtje buiten rondlopen was geen optie. Ik kreeg het te horen bij het gesprek, waarom ik zoveel te vroeg was en mijn uitleg werd hoofdschuddend aangehoord...
Dus, te vroeg komen kan ook minder positief uitpakken.
Heb je helemaal gelijk in Auwereel!
Dat is ook een mindere eigenschap van mij en ik kan me voorstellen dat men dat ook goed hinderlijk vindt.
OperaQueen schreef op 17-07-2024 om 20:37:
[..]
Ik weet echt niet waarom maar ik heb daar dus nooit zin in, ik heb vaak trek s'ochtends en wil meestal eerst ff ontbijten. En koffie halen en terug in bed en daar dan krant lezen/forummen
Te vroeg vind ik eerlijk gezegd ook niet geweldig maar liever dan te laat.. (en ik ben nog lang niet zo ver...)
Misschien niet de routine veranderen maar er eerder mee beginnen.