boodschappen voor de buurvrouw
Ik neem voor een buurvrouw (begin 70) regelmatig wat mee uit de supermarkt, op haar verzoek. Dit is begonnen in een periode waarin ze even niet zo mobiel was. En in de lockdowns kwam ze ook liever niet in grote winkels, wat ik wel begreep.
Inmiddels beschouwt ze het blijkbaar als vaste prik dat ik 1x per week dingen voor haar meeneem. Aan het einde van de week komt standaard een mail waarin ze meldt wat ze nodig heeft. Ik denk dat ze het zo wel lekker makkelijk vindt, ze hoeft nu zelf nooit meer naar een supermarkt.
Maar ondertussen zou ze best weer zelf kunnen gaan. Ze is niet ziek en kan nog fietsen. Het staat me een beetje tegen om als bezorger gebruikt te worden als er niet echt meer een reden voor is. Maar hoe breng ik dat nou netjes?
Het is niet dat het heel lastig voor mij is want ik ga toch voor mezelf, het gaat nooit om heel veel en ze betaalt me altijd meteen terug. Het is meer een principe ding, waarom ga je niet gewoon zelf?
Of zouden jullie er niet moeilijk over doen en het maar zo laten?
Bakblik schreef op 29-07-2022 om 17:48:
[..]
Als ze nog kan fietsen dan kan je haar toch proberen mee te nemen? Moet je misschien wel je tempo aanpassen maar je kan haar wel weer het vertrouwen geven dat ze het zelf kan.
Als ze 2 jaar niet zelf is geweest dan is de drempel om het zelf te doen misschien wel heel hoog geworden. Dat ze het spannend vindt om alleen die 3 straten over te steken.
Dat ze zich druk maakt over dat ze niet meer weet waar alles staat bijvoorbeeld.
Die bepaalde voorvallen kunnen bij ouderen de drempels in korte tijd heel hoog worden om dingen weer op te pakken die ze even niet konden. Hulp daarbij is dan prettig.
Dat zou kunnen, dat had ik zelf ook kunnen bedenken natuurlijk. Zou misschien wat meer begripvol kunnen zijn.
Het is echter zo dat ze wel op de fiets naar vrienden in een andere wijk gaat. Dat is wat maakt dat ik niet begrijp waarom dan niet naar een supermarkt.
Jillz schreef op 29-07-2022 om 17:48:
Lastige situatie want je wil de buurvrouw ook niet voor het hoofd stoten. Terwijl je haar niks verplicht bent. Je hebt een paar keer iets aardigs aangeboden en nu zit je er voor je gevoel aan vast. En doordat zij nu elke keer op dezelfde dag het lijstje doorstuurt ben jij bijna verplicht om op de dag erna je boodschappen te doen. Dus in die zin ontneemt je toch stiekem wat vrijheid.
Ik denk dat je twee dingen kan doen. Of je bespreekt het open en geeft aan dat je geen zin hebt om elke week haar boodschappen mee te nemen. Je kan ook een aantal keer op willekeurige momenten aangeven dat je de dag ervoor al je boodschappen hebt gehaald. Dan is ze er waarschijnlijk ook snel klaar mee en zal ze liever zelf beslissen wanneer ze boodschappen gaat doen.
Ik heb in het begin tegen haar gezegd dat ik in het weekend de boodschappen doe, die verplichting heb ik dus zelf voor gezorgd. Maar ik ga ook echt in het weekend, daar hoef ik verder niets voor aan te passen.
Ik heb jaren een bijbaan in de ouderenzorg gehad. Wat mij daar op viel was dat je twee groepen had. De eerste die zich echt bezwaard voelde om wat extra hulp te vragen, ook als ze het nodig hadden. De tweede die het wel makkelijk vond als jij het deed en altijd probeerden meer hulp te krijgen dan waar ze recht op hadden. Als ze bijvoorbeeld vanwege ziekte tijdelijk op een lijst stonden voor extra hulp, gingen ze ook echt niet zelf aangeven dat het niet meer nodig was. Een collega ving zelfs een keer op hoe twee met elkaar roddelden dat ze zo blij waren dat het hen lukte steeds weer extra hulp te regelen met allerlei smoesjes.
Ik weet uiteraard niet of jouw buurvrouw in die tweede groep valt, maar voor een grotere groep dan je denkt is de belangrijkste reden "het is wel lekker makkelijk". Dus er hoeft niet altijd een reden voor te zijn en bij "het is wel lekker makkelijk" heb ik er ook geen zin in.
Als het gaat voelen alsof er ge/misbruik van je wordt gemaakt zou ik het gewoon aankaarten dat je in geval van nood als ze ziek is best wel boodschappen voor haar wil meebrengen, maar dat je het niet meer op structurele basis wil doen.
Dat ze je de boodschappen in de gang laat zetten zonder ook maar even gedag te zeggen of je een kop thee aan te bieden vind ik ook frappant. Want dan is het haar niet om het sociale contact te doen.
Bedankt ze jou wel ns middels een bloemetje, bonbons, flesje wijn?
Wat gebeurd er als je niet kan, op vakantie bent?
Zou mooi zijn als dat binnenkort was. En dan op de koffie met de boodschap dat je het niet kan doen en wat dat dan voor de buurvrouw betekent?
Als ze aangeeft het dan wel zelf te doen weet je genoeg.
Ik zou sowieso het gesprek opzoeken. Desnoods met een smoesje.
Aanvulling, misschien zelfs wel op aandringen dat ze het zelf weer doet, omdat dat zoveel gezonder is. Beweging, cognitief, sociaal, kans op langere zelfstandigheid.
Dat je haar meer helpt door het niet te doen dan door het wel te doen.
Gezien je laatste posts zou ik het dan gewoon even ter sprake brengen, kan geen kwaad toch?
Dan bestelt ze maar wel voor 50 euro aan houdbare producten, kom nou toch,zeg. Je bent haar fokking slaaf niet!
Ik zou ermee stoppen. Ze is begin 70 en kan het prima zelf. Hordes zeventigers die de hele wereld over reizen en zij kan niet zelf een paar straten doorkomen? Ik denk dat het gewoon gemakzucht is, daar laat je je toch niet voor lenen?
Nera schreef op 29-07-2022 om 17:54:
[..]
Dat zou kunnen, dat had ik zelf ook kunnen bedenken natuurlijk. Zou misschien wat meer begripvol kunnen zijn.
Het is echter zo dat ze wel op de fiets naar vrienden in een andere wijk gaat. Dat is wat maakt dat ik niet begrijp waarom dan niet naar een supermarkt.
Kan het zijn dat de boodschappen voor haar te zwaar zijn om te tillen, van de supermarkt naar de fiets? Ik weet niet hoe sterk ze fysiek is.
Lastige situatie als je niet weet wat er achter zit.
Nera schreef op 29-07-2022 om 17:54:
[..]
Dat zou kunnen, dat had ik zelf ook kunnen bedenken natuurlijk. Zou misschien wat meer begripvol kunnen zijn.
Het is echter zo dat ze wel op de fiets naar vrienden in een andere wijk gaat. Dat is wat maakt dat ik niet begrijp waarom dan niet naar een supermarkt.
Omdat de supermarkt "eng" is voor haar.. Dingen eng vinden kan bij ouderen extreme vormen aannemen. Zeker als ze het en tijdje niet hebben gedaan.
Probeer of je haar mee kunt krijgen en als ze dat niet wil dan is het tijd voor een goed gesprek. Profiteurs zijn er al genoeg.
Raar dat ze wel naar de groenteboer gaat en op de fiets naar een vriendin.
Bakblik schreef op 29-07-2022 om 22:18:
[..]
Omdat de supermarkt "eng" is voor haar.. Dingen eng vinden kan bij ouderen extreme vormen aannemen. Zeker als ze het en tijdje niet hebben gedaan.
Probeer of je haar mee kunt krijgen en als ze dat niet wil dan is het tijd voor een goed gesprek. Profiteurs zijn er al genoeg.
Het is een volwassen vrouw, zij kan aan zichzelf werken om dit te verhelpen of naar oplossingen zoeken, zoals een thuisbezorgservice. Ik zou me er niet voor lenen om dit te doen voor iemand die het prima zelf kan oplossen. Ze is 70, geen 90.
meest voor de hand liggend; vraag het haar. ‘Joh een vraag , overweeg je weleens zelf de boodschappen weer te gaan doen en zo nee wat houdt je tegen’
als je dat antwoord weet dan besluiten wat je wil doen
Je ziet haar niet zeg je, en ze mailt haar lijstje. Dan mail je haar terug:
deze week/maand neem ik de boodschappen nog voor je mee. Fijn als je daarna zelf weer voor je boodschappen zorgt. Als dat niet lukt, wil ik wel met je meedenken over een andere oplossing.