Aan welke uitspraken/gezegdes heb jij nou echt een hekel?

Wijffie vind ik ook niet fijn, ik had ooit een trainer die dat altijd zei. Blegh. 

oh en schiet me nog meer te binnen nu. Als iemand heel uitgebreid vertelt over bijv een bezoekje aan een bepaalde kraam op de markt ofzo. En dan elke keer met een ‘.’ (Punt dus) in het relaas. 
“Jahaaa, die hadden echt zooooo veel! Die hadden eieren. Die hadden rode paprika’s. Die hadden gele paprika’s. Die hadden avocado’s. Die hadden mango. Die hadden passievrucht. Die hadden (etc etc).” 
ik kan me dan ook gewoon niet meer focussen op wat diegene zegt omdat ik alleen maar de structuur van de zinnen hoor ofzo. Heel gek vind ik dat. 

Hobbelster schreef op 11-06-2022 om 23:29:

Wijffie vind ik ook niet fijn, ik had ooit een trainer die dat altijd zei. Blegh.

Meid vind ik ook stom. Ik heb een collega die maar een jaar of 5 ouder is dan ik en die zegt dan " lekker samen gewerkt meid" of zo. Vind ik zo denigrerend overkomen op de een of andere manier.

MMcGonagall schreef op 11-06-2022 om 23:41:

’Hij zegt (…), zegt ie’, als iemand vertelt wat hij heeft meegemaakt. Mijn vader doet dat, en dan echt meerdere malen achter elkaar, afgewisseld met ‘ik zeg (…), zeg ik.’

Mijn moeder ook. Heel irritant idd.

Ik hoor het niet meer zo vaak, maar ik heb echt een hekel aan mensen die "het Amsterdamse" zeggen als ze gewoon Amsterdam bedoelen. Of het Rotterdamse, Haarlemse, whatever.

Wij aten een boterham (of wat dan ook) uit het vuistje. 🙄 

En daar bovenop komt nog; smikkelen, iets te knabbelen 😬

Millie91 schreef op 12-06-2022 om 08:31:

Wat ik ook irritant vind: mensen die zeggen dat ze ergens 'woonachtig' zijn, of 'werkzaam bij'. Op ons kdv hebben ze het ook continu over 'tot spel komen' ipv spelen. Ik vind het altijd lijken alsof ze denken dat het sjieker klinkt, terwijl ik het juist lomp vind klinken.

In de horeca kan ik me ook soms ergeren aan vreemde zinsconstructies: 'had u eventueel nog de dessertkaart gewenst?'. Zo onnodig ingewikkeld.

Dit gevoel heb ik vaak als ik een woordvoerder van de politie of brandweer op tv zie en hoor. Dan denk ik vaak; praat normaal dan praat je al gek genoeg 

Mijn schoonmoeder is nogal preuts. Dus als ze had opgepast en kind had gepoept ofzo: "even een schone broek maken"
De woorden poepen, plassen, billen, piemel, vulva of vagina heb ik haar nog nooit horen zeggen. 

Widajo schreef op 12-06-2022 om 08:39:

[..]

Dit gevoel heb ik vaak als ik een woordvoerder van de politie of brandweer op tv zie en hoor. Dan denk ik vaak; praat normaal dan praat je al gek genoeg

😂 Klopt! Die hebben het ook altijd over 'de dief, welke gevlucht is richting het Julianaplein'.

Hobbelster schreef op 11-06-2022 om 23:27:

ik kan niet tegen bepaalde oudere gezegdes
Bijv

iemand het bloed onder de nagels vandaan halen

de nagel aan iemands doodskist zijn

Oh, daar ben ik het niet mee eens, maar jij mag dat vinden natuurlijk. Ieder zijn meug. (Ow, shit, is dit ook een oud gezegde en heb je hier ook bezwaar tegen?  ). Ik vind dat die oude gezegdes de taal ook 'kleuren' en dikwijls op een humoristische, pittige, verdoken, ... manier de waarheid zeggen.
Als ik over zo een gezegde begin na te denken, dan kom ik tot de conclusie: intelligente mensen die op een figuurlijke manier zo de waarheid kunnen zeggen. De twee voorbeelden die je geeft: als je iemand 'het bloed onder zijn nagels vandaan haalt', dan ben je toch een expert in het treiteren van iemand en dat vind ik veel duidelijker dan 'dat is iemand die je nogal kan pesten'. Dat is zo lauw, zo oppervlakkig in tegenstelling tot het gezegde waar je bijna mee in de actie wordt genomen. Ook van die nagel aan de doodskist: hoe kan je beter op een figuurlijke maar ook superduidelijke manier zeggen dat iemand je extreem tegenstaat? 
Maar zoals gezegd, ieder voelt bepaalde dingen op zijn manier.

In verband met zaken waar je 'niet tegen kan':
Ik hoor de laatste tijd in nederlandstalig België (zelfs op radio en TV) veel mensen het woord ça-va gebruiken en dan nog liefst met -kes achter. België heeft natuurlijk een franstalige kant en dat Frans is tot in Vlaanderen doorgedrongen, da's normaal. ça-va betekent: goed en als je aan iemand vraagt hoe gaat het dan kan dat met: ça-va? Nu hoor ik recentelijk een vloedgolf toekomen aan antwoorden als: ik vind de huidige prijsstijgingen nog wel ça-va. (aanvaardbaar dus). Of de inzending van ons land voor het songfestival vind ik wel ça-vakes. CA-VA(KES) ? Alles is ça-va: de soep is ça-va, het weer is ça-va, de nieuwe vriend van haar zus is ça-va.

Jongens toch!

Hobbelster schreef op 11-06-2022 om 23:32:

oh en schiet me nog meer te binnen nu. Als iemand heel uitgebreid vertelt over bijv een bezoekje aan een bepaalde kraam op de markt ofzo. En dan elke keer met een ‘.’ (Punt dus) in het relaas.
“Jahaaa, die hadden echt zooooo veel! Die hadden eieren. Die hadden rode paprika’s. Die hadden gele paprika’s. Die hadden avocado’s. Die hadden mango. Die hadden passievrucht. Die hadden (etc etc).”
ik kan me dan ook gewoon niet meer focussen op wat diegene zegt omdat ik alleen maar de structuur van de zinnen hoor ofzo. Heel gek vind ik dat.

Geweldig!