30e verjaardag vieren dilemma
In mei word ik 30 en ik wil het eigenlijk heel graag vieren, maar ook weer niet.
Vrienden zijn er al jaren niet gekomen op mijn verjaardag, de laatste twee jaar alleen mijn vader, moeder en broertje met zijn vriendin. Dit jaar mag familie dan wel weer, maar daar is de sfeer niet top.
Vroeger hebben 8 meisjes tegelijkertijd nee gezegd naar aanleiding van een uitnodiging van mijn partijtje. Door dat trauma durf ik eigenlijk niemand te vragen om iets te gaan doen, laat staan voor mijn verjaardag. In de loop der jaren zijn er namelijk nog meer nee's gekomen. De conclusie dat ik eigenlijk niemand weet die ik kan vragen voor mijn verjaardag vind ik best verdrietig.
In mijn eigen huis kan ik mijn verjaardag niet vieren, want ik woon in een te kleine studio. Mijn moeder heeft liever niet dat ik het in mijn ouderlijk huis vier, ook niet als ik het helemaal zelf organiseer.
Mijn budget is heel erg beperkt en ik weet nu niet zo goed wat ik moet doen. Niet vieren is eigenlijk geen optie, want ik weet dat ik me dan enorm eenzaam voel op de dag.
Wie heeft er tips? Wat zou ik met een heel beperkt budget en in de buitenlucht kunnen gaan doen?
Leuke moeder zeg, waarom wil ze dat niet? Ik zou lekker een terrasje pakken, wie wil komen is welkom. Of picknicken.
waarom is je studio te klein als je eigenlijk al niet weet wie je uit gaat nodigen? Lijkt me dat 2 of 3 mensen wel passen toch? Nodig gewoon een goede vriendin uit en evt familie uit en heb daar een leuke middag mee. Sowieso: niet tegen laten houden dat mensen vorig jaar eens niet aanwezig konden zijn. Dat hoeft niks over jou zeggen. Nodig ze gewoon nogmaals uit als je gewoon contact hebt met ze.
Kan me voorstellen dat dat niet leuk is. Ik zou mezelf verwennen met een dagje sauna ipv dat budget steken in mensen die het niet lijken te waarderen. Even liefde naar jezelf. Maar ik kan gelukkig ook heel goed alleen zijn en daar geniet ik echt van. Kan ook een dagje museum zijn of net wat je zelf leuk vind.
En misschien toch gaan kijken naar andere sociale contacten, want kan me voorstellen dat dit ook eenzaam voelt. Of (ook eng) jezelf kwetsbaar opstellen en aangeven aan je vrienden dat je het idee hebt dat ze vaak afzeggen (en weinig initiatief tonen?) en vragen of ze je vriendschap op prijs stellen en zo ja dat wat meer willen laten blijken? Misschien is het gewoon druk, niet in de gaten hebbend dat andere ook niet kunnen enz. Nu vul je dingen voor hun in wellicht.
Wat ongelooflijk onaardig van je moeder!
Heb je ook geen vrienden met een groter huis? Toen ik nog (heel) groot woonde, vierden veel vrienden hun verjaardagen e.d. vaak bij mij. Ik vond dat wel leuk, zo had ik elke maand wel een feestje in mijn huis en ik hoefde er zelf niks voor te doen. Soms nodigde ik zelf ook wat mensen uit (natuurlijk in overleg met degene die het feest gaf) en dat is een bijkomend voordeel: dan komen er dus meer mensen op je verjaardag.
Maar goed, misschien is dat helemaal geen optie.
Een vriendin van mij viert haar verjaardag altijd met een uitstapje, dus ze spreekt bijvoorbeeld af in de dierentuin of in een museum. Dat kun je zo duur maken als je zelf wilt.
Dat vrienden al jaren niet zijn gekomen op mijn verjaardag heeft eerder te maken met het feit dat ik geen vrienden heb.
Naar sociale contacten ben ik al ja-ren op zoek, maar dit lukt maar niet. Enerzijds door een andere levensfase, anderzijds door te weinig wederzijdse interesses. Steeds teleurgesteld worden hierbij is ook niet helpend.
Ga lekker met je ouders en eventueel een goede vriend(in) uit eten. Waarom zou je mensen uitnodigen die niet op zo'n verplicht nummertje zitten te wachten?
Athan schreef op 13-04-2022 om 18:06:
Wat ongelooflijk onaardig van je moeder!
Heb je ook geen vrienden met een groter huis? Toen ik nog (heel) groot woonde, vierden veel vrienden hun verjaardagen e.d. vaak bij mij. Ik vond dat wel leuk, zo had ik elke maand wel een feestje in mijn huis en ik hoefde er zelf niks voor te doen. Soms nodigde ik zelf ook wat mensen uit (natuurlijk in overleg met degene die het feest gaf) en dat is een bijkomend voordeel: dan komen er dus meer mensen op je verjaardag.
Maar goed, misschien is dat helemaal geen optie.
Een vriendin van mij viert haar verjaardag altijd met een uitstapje, dus ze spreekt bijvoorbeeld af in de dierentuin of in een museum. Dat kun je zo duur maken als je zelf wilt.
Ik denk dat het wat mijn moeder betreft eerder te maken heeft met de spanningen in onze familie. Is inderdaad niet heel aardig, maar is wel hoe mijn moeder is. Stiekem wilt ze het wel denk ik, maar vind ze het lastig.
redbulletje schreef op 13-04-2022 om 18:09:
Ga lekker met je ouders en eventueel een goede vriend(in) uit eten. Waarom zou je mensen uitnodigen die niet op zo'n verplicht nummertje zitten te wachten?
Leuk idee...niet. als ik dat etentje moet betalen. Daar heb ik geen budget voor.
Andere optie: organiseer een Viafora-meet 
Je hebt dus überhaupt geen mensen om uit te nodigen op je ouders na dus waarom zou je 't dan in 't ouderlijk huis willen vieren vanwege je kleine studio?
vrouw92 schreef op 13-04-2022 om 18:09:
[..]
Leuk idee...niet. als ik dat etentje moet betalen. Daar heb ik geen budget voor.
Waarom trakteren je ouders je niet? Mijn ouders namen mij op mijn verjaardag mee uit eten ipv andersom.
Je zou in een park kunnen afspreken/picknicken? Ik heb ook een keer een left over feestje gehad.. Iedereen nam overgebleven dingen van bijvoorbeeld een kerstpakket mee (wijn, nootjes e.d.). Zo kwamen de meeste dingen toch nog op en het kostte degene waar we het feestje hadden bijna niks 
Ik vind het wel een beetje naar dat het van je moeder niet bij haar mag.. Waarom wil je heel graag die mensen allemaal uitnodigen als het je niet echt een fijn gevoel geeft? Voelt het als een soort verplichting of vind je het wel echt leuk? Je kan ook met maar 1 of een paar mensen afspreken waarvan je wel echt blij wordt? 
vrouw92 schreef op 13-04-2022 om 18:07:
Dat vrienden al jaren niet zijn gekomen op mijn verjaardag heeft eerder te maken met het feit dat ik geen vrienden heb.
Naar sociale contacten ben ik al ja-ren op zoek, maar dit lukt maar niet. Enerzijds door een andere levensfase, anderzijds door te weinig wederzijdse interesses. Steeds teleurgesteld worden hierbij is ook niet helpend.
Misschien kun je daar hulp bij zoeken, als cadeau voor jezelf. Maatschappelijk werk kan daar vaak goed bij helpen. Misschien ook de praktijkondersteuner GGZ van je huisarts, om over die teleurstelling te praten als dat teveel in de weg zit?
En op je verjaardag misschien gewoon iets gaan doen wat je zelf heel erg leuk vindt. Is er wel iemand, een vriendin of familielid met wie je leuk contact hebt en je iets samen kunt doen?
Athan schreef op 13-04-2022 om 18:10:
Andere optie: organiseer een Viafora-meet
Als het in het oosten ligt, wil ik best komen hoor
zit je niet bij een hobbyclub/sportclub/ vereniging? Dan zou je daar het kunnen vieren? Gezellig een Amerikaanse bbq oid.