Dubbele achternaam kinderen
De Eerste Kamer is akkoord. Kinderen kunnen vanaf 1 januari 2024 een dubbele achternaam krijgen bericht de NOS. Nu ben ik eigenlijk toch wel benieuwd hoe dat er in de praktijk dan uit gaat zien. Stel het kind heet Jan Jansen de Boer en gaat later trouwen en wil ook de achternaam van de partner aannemen. Zou hij dan Jan Jansen de Boer- van Dijk Veldema kunnen gaan heten? En hoe gaan de kinderen van Jan en partner dan heten? Jan Junior Jansen de Boer-van Dijk Veldema? En de kleinkinderen? En als er maar twee namen mogen, dan moet er toch alsnog gekozen worden? Terwijl het niet hoeven kiezen juist reden is deze wet aan te nemen. 
Hoe kijken jullie tegen deze wet aan?
afrodite05 schreef op 21-03-2023 om 21:57:
Ik vind het ergens wel wat hebben, een dubbele achternaam. In landen als Spanje en Portugal is dat heel normaal. Als het kind dan trouwt, neemt hij/zij de achternaam van vaders kant mee om door te geven aan eigen kind, in combinatie met vaders naam van partner. Tenminste, dat is in een van de twee landen, bij het andere land was het de moeders naam, ik weet niet meer bij welk land welke regeling hoorde. Hoe dat hier in NL wordt, weet ik ook niet, maar ik neem aan dat een kind niet 4 achternamen (of meer) gaat krijgen... In de praktijk zal het kind waarschijnlijk toch de eerste achternaam als achternaam voeren, dat is tenminste mijn ervaring op scholen.
In Spanje geef je je eerste achternaam door aan je kind. Dat kan dus die van vader of moeder zijn, net wat je ouders hebben besloten bij je geboorte.
Als je trouwt verandert er niks. Je houdt gewoon je eigen achternamen.
Deze constructie zou mij ook het makkelijkst lijken voor Nederland. De vele combinaties die nu mogelijk worden, met en zonder koppelteken, en dan mag twee generaties doorgeven, maken de boel nogal ingewikkeld.
Echt een geweldige ontwikkeling. Ik vind het werkelijk bizar dat dit pas in 2023 kan. Nog bizarder vind ik dat veel mensen dit onzin vinden of klakkeloos de naam van de vader kiezen omdat het zo hoort.
Ik zou het wel hebben gedaan. We hebben ervoor gekozen de kinderen de naam van hun vader te geven. Dat is een doorsnee naam. Mijn achternaam is veel leuker.
Mijn kind zou zodra het zou mogen direct mijn naam bij laten schrijven in de registers en ik zou dat geweldig vinden. Ze gaf een paar jaar geleden toen dit onderwerp op de politieke agenda leek te komen al aan dat ze het heel vreemd vond dat ze niet beide achternamen heeft.
Helaas is ze geboren voor 2016 en mag het dus niet 
yette schreef op 22-03-2023 om 14:27:
Ik zou het wel hebben gedaan. We hebben ervoor gekozen de kinderen de naam van hun vader te geven. Dat is een doorsnee naam. Mijn achternaam is veel leuker.
Maar waarom hebben jullie ze dan niet jouw achternaam gegeven?
Rosehip schreef op 22-03-2023 om 16:31:
[..]
Maar waarom hebben jullie ze dan niet jouw achternaam gegeven?
We woonden 200km van elkaar toen we aan kinderen begonnen en wilden door de achternaam duidelijk maken dat we wèl een gezin vormden.
Uiteindelijk ben ik vlak voor de bevalling van de oudste naar De Vader verhuisd en besloot ik een half jaar later om toch maar niet terug te gaan en mijn baan in de Randstad op te zeggen omdat onze oudste onbehandelbare epilepsie bleek te hebben.
Mijn beste vriendin is van Kaapverdische afkomst en heeft een dubbele achternaam. Daarbij is het eerste deel altijd de moedersnaam, het tweede deel van de vader.
Zij heet zeg maar met haar achternaam Verde Cabo, haar broers en zussen van moeders zijde Verde Vincente en de broers en zussen van vaderszijde Mendosa Cabo.
En ja, ze heeft van beide zijden halfbroers en -zussen.
Deze namen zijn compleet verzonnen, trouwens.
In België kan je al een aantal jaar een dubbele achternaam geven en is er een overgangsperiode geweest waarin je de naam van oudere kinderen kon aanpassen naar de dubbele naam. Niet zo heel veel mensen maken gebruik van de mogelijkheid.
Als getrouwde vrouw de naam van je echtgenoot aannemen is hier nooit mogelijk geweest. Maar goed ook, dat is me iets te patriarchaal naar mijn smaak 🤪
Hier kun je ook de naam van je echtgenoot (of geregistreerd partner) niet aannemen, hoor, je mag hem wel gebruiken als je dat wilt, in plaats van je eigen naam, voor je eigen naam, of erna, en dat geldt zowel voor mannen als voor vrouwen.
O, en ook het burgerlijk wetboek in België regelt er iets over. "De ene echtgenoot mag in zijn beroepsbetrekkingen de naam van de ander alleen met diens instemming gebruiken. De instemming kan alleen om gewichtige redenen worden ingetrokken. Tegen intrekking kan de echtgenoot opkomen bij de familierechtbank."
Ik dacht al, de herkomst van die wetboeken is toch dezelfde. Maar in Nederland wordt gezegd dat het mag, in België wordt dat verondersteld en wordt geregeld wanneer het niet mag - maar niet alles, want het mag alleen in privé.
Alleen de eigen naam mag in Belgie worden gebruikt in officiële contexten, ondertekenen contracten enz…
Wij kleinkinderen hebben mijn Nederlandse oma vaak ( vriendelijk) uitgelachen als ze de telefoon aannam met eigen voornaam plus achternaam man.
En de Belgische wetgeving is in gelijke mate schatplichtig aan de Nederlandse, Franse en Britse.
Maanlicht schreef op 02-04-2023 om 12:01:
In België kan je al een aantal jaar een dubbele achternaam geven en is er een overgangsperiode geweest waarin je de naam van oudere kinderen kon aanpassen naar de dubbele naam. Niet zo heel veel mensen maken gebruik van de mogelijkheid.
Als getrouwde vrouw de naam van je echtgenoot aannemen is hier nooit mogelijk geweest. Maar goed ook, dat is me iets te patriarchaal naar mijn smaak 🤪
Bij de huidige Nederlandse gewoonten is het eigenlijk lood om oud ijzer: je hebt de achternaam van je man of die van je vader. Allebei patriarchaal. Ik ben toch maar die van mijn vader blijven gebruiken overigens. Ik ben wel benieuwd of de nieuwe wetgeving daadwerkelijk leidt tot meer mensen die de naam van hun moeder/oma/grootmoeder voeren. Dat zal in België ook nog niet lang genoeg kunnen om meerdere generaties terug te kunnen kijken, neem ik aan?
Mija schreef op 03-04-2023 om 15:06:
[..]
Bij de huidige Nederlandse gewoonten is het eigenlijk lood om oud ijzer: je hebt de achternaam van je man of die van je vader. Allebei patriarchaal. Ik ben toch maar die van mijn vader blijven gebruiken overigens. Ik ben wel benieuwd of de nieuwe wetgeving daadwerkelijk leidt tot meer mensen die de naam van hun moeder/oma/grootmoeder voeren. Dat zal in België ook nog niet lang genoeg kunnen om meerdere generaties terug te kunnen kijken, neem ik aan?Mija schreef op 03-04-2023 om 15:06: [..] Bij de huidige Nederlandse gewoonten is het eigenlijk lood om oud ijzer: je hebt de achternaam van je man of die van je vader. Allebei patriarchaal. Ik ben toch maar die van mijn vader blijven gebruiken overigens. Ik ben wel benieuwd of de nieuwe wetgeving daadwerkelijk leidt tot meer mensen die de naam van hun moeder/oma/grootmoeder voeren. Dat zal in België ook nog niet lang genoeg kunnen om meerdere generaties terug te kunnen kijken, neem ik aan?
Sinds 2014 mag je kiezen voor naam vader, naam moeder of dubbele naam. Minder dan 20 procent maakt daarvan gebruik.
Maanlicht schreef op 03-04-2023 om 23:31:
[..]
Sinds 2014 mag je kiezen voor naam vader, naam moeder of dubbele naam. Minder dan 20 procent maakt daarvan gebruik.
Dat worden ook niet de massa’s die het patriarchaat ten val gaan brengen.
Maanlicht schreef op 03-04-2023 om 23:31:
[..]
Sinds 2014 mag je kiezen voor naam vader, naam moeder of dubbele naam. Minder dan 20 procent maakt daarvan gebruik.
Die dubbele naam dus pas sinds 2023.
Maanlicht schreef op 02-04-2023 om 15:25:
Alleen de eigen naam mag in Belgie worden gebruikt in officiële contexten, ondertekenen contracten enz…
Wij kleinkinderen hebben mijn Nederlandse oma vaak ( vriendelijk) uitgelachen als ze de telefoon aannam met eigen voornaam plus achternaam man.
En de Belgische wetgeving is in gelijke mate schatplichtig aan de Nederlandse, Franse en Britse.
Weet ik, daarom zei ik dat het alkeen in privé mag.
Hé, dat is interessant! Nederland heeft het BW te danken aan de Napoleontische tijd, al heeft het inmiddels via, onder meer, het Nieuw BW daarvan wel afstand genomen.
België dankt de Nederlandse invloed uit de periode tot 1838, neem ik aan. En de Britse? Boeiend, common law en civil law zijn twee heel verschillende systemen. Interessant dat die in het Belgisch recht beide een rol spelen.