Het Sinterklaas journaal
Ook zonder kinderen kijk ik af en toe even het Sinterklaas journaal, mede vanwege de soms leuke verwijzing naar de actualiteit ook vanavond(zaterdag)
Nu vroeg ik mij af, was het niet te pittig dat Sinterklaas aan het einde van de uitzending werd afgevoerd in een ambulance. Zo met een los eind zonder duidelijkheid. Dat kan zeker voor kleine kinderen spanning geven.
Of zie ik dit zelf nu verkeerd.En valt dit best mee.
Ik heb het dan niet over zaken als cadeaus die weg zijn, de route die kwijt is en of de fietsen die kapot zijn.
Nog even een losse vraag, omdat ik het zelf niet zo weet, hoe lang zitten die verwijzingen naar de actualiteit erin. Of was dit al vanaf het begin met Dieuwertje Blok. Dit gewoon uit nieuwsgierigheid.
Renmuis schreef op 24-11-2024 om 01:15:
Hier kijken we het Sinterklaasjournaal bewust niet. Ook niet op school. Teveel drama mee gehad. Ik vind het wel altijd leuk, dus ik kijk stiekem zelf. Ik vind het ook echt meer voor de volwassenen / grote kinderen die (eigenlijk) niet meer geloven. Voor de kleintjes is het allemaal al spannend genoeg, en blijft het feest magischer zonder.
Precies ik kijk elke dag met mijn kinderen van 13 en 15.
Ik had dit jaar iets minder aandacht voor het Sinterklaasjournaal. De verhaaltjes richten zich meer op kinderen en de ouders dan de laatste loeispannende aflevering (over de zinkende boot). Niet alleen is de verhaallijn voor mij minder boeiend, maar ook andere veranderingen deden mijn aandacht verslappen. Ik ontdekte ook minder grapjes voor volwassenen.
Maar het is natuurlijk een evenement voor kinderen (die veranderingen minder opmerken of er minder gevoelig voor zijn) en niet voor mijn doelgroep. Misschien ga ik ze nog wel terugkijken.
Herfstappeltaart schreef op 24-11-2024 om 07:42:
Wij kijken ook en ik kreeg bij het 'niet wakker krijgen' en het ambulance-gedoe ook een naar gevoel. Als kleine kinderen net een zieke oma of opa hebben, (of net overleden) geeft dat nare associaties denk ik. Ik ben natuurlijk geen kinderpsycholoog maar ik had wel dezelfde gedachte als jij TO.
Ik heb wel twee neefjes, van die kant heb ik verder er (nog) niets over gehoord.Misschien kijk ik er inderdaad wel met een volwassen bril naar.
Toch had ik het zelf anders gekozen, wanneer ik de regie had gehad. De hoofdpiet mag dit trouwens nog jaren doen, want ik vind hem het leuk doen.
rionyriony schreef op 24-11-2024 om 08:38:
Ik had dit jaar iets minder aandacht voor het Sinterklaasjournaal. De verhaaltjes richten zich meer op kinderen en de ouders dan de laatste loeispannende aflevering (over de zinkende boot). Niet alleen is de verhaallijn voor mij minder boeiend, maar ook andere veranderingen deden mijn aandacht verslappen. Ik ontdekte ook minder grapjes voor volwassenen.
Maar het is natuurlijk een evenement voor kinderen (die veranderingen minder opmerken of er minder gevoelig voor zijn) en niet voor mijn doelgroep. Misschien ga ik ze nog wel terugkijken.
Klopt, het is ook een kinderevenement. De humoristische knipogen maken het voor ouders ook iets leuker om mee te kijken. Dan hebben ze wel voor ogen dat dat gebeurd. Het duurt ook niet heel lang, dus een aflevering heb je zo terug gekeken.
Herfstappeltaart schreef op 24-11-2024 om 07:42:
Wij kijken ook en ik kreeg bij het 'niet wakker krijgen' en het ambulance-gedoe ook een naar gevoel. Als kleine kinderen net een zieke oma of opa hebben, (of net overleden) geeft dat nare associaties denk ik. Ik ben natuurlijk geen kinderpsycholoog maar ik had wel dezelfde gedachte als jij TO.
Leg je dan niet je eigen gevoel er niet ook erg in? Als ik buiten een ambulance met zwaailicht en sirene zie krijg ik ook altijd een naar gevoel, maar mijn kinderen vonden/vinden het juist cool. Juist als peuter en kleuter. Ze spelen ook zelf graag ziekenhuisje en dan heeft iedereen een gebroken been enzo, terwijl ze in hun directe omgeving in de afgelopen 2 jaar echt wel heftige dingen hebben meegemaakt (kanker, hersenbloeding, overlijden). Nu bij het Sinterklaasjournaal schrokken onze kinderen ook (een 6-jarige die nog erin gelooft en twee oudere kinderen, die weten dat het geacteerd is en soms tóch helemaal in het verhaal opgaan). Maar als ik dan reageer met 'Komt het in het Sinterklaasjournaal altijd weer goed?' dan is het volmondig ja en is het weer oké. Voor de kinderen was de gezonken boot van 2 jaar geleden heftiger. Er zullen kinderen zijn voor wie het allemaal te heftig is, maar die kun je dan beter gewoon niet laten kijken.
Nicole123 schreef op 24-11-2024 om 13:35:
[..]
Leg je dan niet je eigen gevoel er niet ook erg in? Als ik buiten een ambulance met zwaailicht en sirene zie krijg ik ook altijd een naar gevoel, maar mijn kinderen vonden/vinden het juist cool. Juist als peuter en kleuter. Ze spelen ook zelf graag ziekenhuisje en dan heeft iedereen een gebroken been enzo, terwijl ze in hun directe omgeving in de afgelopen 2 jaar echt wel heftige dingen hebben meegemaakt (kanker, hersenbloeding, overlijden). Nu bij het Sinterklaasjournaal schrokken onze kinderen ook (een 6-jarige die nog erin gelooft en twee oudere kinderen, die weten dat het geacteerd is en soms tóch helemaal in het verhaal opgaan). Maar als ik dan reageer met 'Komt het in het Sinterklaasjournaal altijd weer goed?' dan is het volmondig ja en is het weer oké. Voor de kinderen was de gezonken boot van 2 jaar geleden heftiger. Er zullen kinderen zijn voor wie het allemaal te heftig is, maar die kun je dan beter gewoon niet laten kijken.
Ja dat zou best kunnen hoor.
Bubble16 schreef op 23-11-2024 om 21:43:
In de week voor de intocht kregen ze sinterklaas niet wakker. Toen was mijn 8-jarige toch wel bang dat hij overleden was, dus die moest ik echt geruststellen. Zal ook komen doordat haar opa afgelopen jaar overleden is, maar ze zal vast niet de enige zijn geweest.
Hier hetzelfde en ook de angst dat Sinterklaas dood zou gaan. Vorig jaar toen de stoomboot was gezonken ook paniek. Hier mag onze 7-jarige dus maar heel af en toe in het weekend kijken en dan ook meteen meerdere afleveringen zodat ook snel duidelijk is dat het weer goed komt. Vergelijkbare verhalen hoor ik ook bij klasgenootjes.
Zelf vind ik het heel leuk, maar voor kinderen is het eigenlijk te spannend.
Mijn (net) 6 jarige en 7 jarigen vinden het eigenlijk helemaal niet spannend. Die benoemen ook dat het bij het Sinterklaasjournaal toch altijd wel goed komt. Ik heb het idee dat ze het kijken als een film of serie: wel meelevend, maar ook wetend dat het niet echt is. Terwijl ze wel in Sinterklaas geloven.
Hier wordt het trouwens wel in alle klassen gekeken op school. Op de school waar ik werk ook. Dus het vermijden zou best lastig zijn.
rionyriony schreef op 24-11-2024 om 08:38:
Ik had dit jaar iets minder aandacht voor het Sinterklaasjournaal. De verhaaltjes richten zich meer op kinderen en de ouders dan de laatste loeispannende aflevering (over de zinkende boot). Niet alleen is de verhaallijn voor mij minder boeiend, maar ook andere veranderingen deden mijn aandacht verslappen. Ik ontdekte ook minder grapjes voor volwassenen.
Maar het is natuurlijk een evenement voor kinderen (die veranderingen minder opmerken of er minder gevoelig voor zijn) en niet voor mijn doelgroep. Misschien ga ik ze nog wel terugkijken.
Ik heb alleen de afleveringen van voor de aankomst gezien, maar daar vroeg ik me vooral van af of er niet teveel grapjes voor volwassenen inzaten, dus als jij ze gemist hebt dan moet je de politiek denk ik net wat beter volgen.
Herfstappeltaart schreef op 24-11-2024 om 07:42:
Wij kijken ook en ik kreeg bij het 'niet wakker krijgen' en het ambulance-gedoe ook een naar gevoel. Als kleine kinderen net een zieke oma of opa hebben, (of net overleden) geeft dat nare associaties denk ik. Ik ben natuurlijk geen kinderpsycholoog maar ik had wel dezelfde gedachte als jij TO.
Maar uiteindelijk komt alles goed en is de nare associatie verwerkt.
(Hé, catharsis).
Daglichtlamp schreef op 24-11-2024 om 17:14:
[..]
Ik heb alleen de afleveringen van voor de aankomst gezien, maar daar vroeg ik me vooral van af of er niet teveel grapjes voor volwassenen inzaten, dus als jij ze gemist hebt dan moet je de politiek denk ik net wat beter volgen.
In de eerste week zaten inderdaad veel verwijzingen, later werd het iets minder.
Mevrouw75 schreef op 24-11-2024 om 20:13:
[..]
Maar uiteindelijk komt alles goed en is de nare associatie verwerkt.
(Hé, catharsis).
Ja dat denk ik ook wel hoor. Maar het kwam toch even in me op 
Hier wel een 6-jarige die zich ernstige zorgen maakte of Sinterklaas niet dood zou gaan. "Hij is namelijk wel al heel oud mama. En oude mensen gaan dood."
Maar de zorgen duren eigenlijk nooit heel lang. Toen was er weer vollop aandacht voor de fietssleutels die in de schoen moesten. En of een Piet dan wel op haar fiets paste.
Kind van 6 was gisteren behoorlijk van slag. Wou het ook niet nog een keer samen terug kijken. Dit was de eerste keer dat ze zo verdrietig werd hier van...
En dan lopen de plaatselijke sinterklazen wel gewoon door het dorp te huppelen...
Ah, sneu! Volgens mijn wat oudere kinderen hoorden ze het geluid van een gipszaag. Sinterklaas had gewoon een gebroken been blijkbaar, vandaar dat hij die staf nodig had. Ik denk dat vanavond de kinderen die bezorgd zijn over de gezondheid van Sinterklaas weer gerustgesteld zijn.