Wel of niet, wat zouden jullie doen? (Verhuizen)
Hoi, ik open dit topic even onder een andere naam. Niet omdat jullie dit topic niet aan mijn nick zouden mogen linken, maar omdat familie mijn normale nick kent en ik nog niet wil dat zij hiervan weten. 
Goed, de situatieschets. We wonen momenteel met zijn vijven (een echtpaar met drie kinderen) in een appartement met 2 slaapkamers en waar we elkaar constant op de lip zitten. Oudste zoon is autistisch en heeft eigenlijk heel veel ruimte en beweging nodig, wat we hem hier niet kunnen bieden (te weinig ruimte binnenshuis, geen tuin, onderburen die (terecht!) klagen omdat ze alles horen en hij als een olifant door de woning gaat 
). Hij gaat vanaf komende september naar een speciale opvang met kinderen zoals hij, die hier heel erg dichtbij zit (loopafstand). Hiervoor zat hij op een andere opvang, maar daar is hij zachtjes 'uitgegooid' omdat het hen niet lukte hem onder hun hoede te nemen in combinatie met de rest van de groep.
Middelste gaat mee naar dezelfde opvang (naar een 'gewone' groep), jongste is bij mij thuis.
Vandaag hebben we een huis bezocht en we zijn eigenlijk verliefd geworden. Een ruimere woonkamer, een aparte keuken, een extra eetkamer, een (weliswaar niet heel grote) tuin. Boven vier slaapkamers. Dat zou, ten opzichte van nu, eigenlijk al fantastisch zijn, maar er zitten ook nog een zolder met extra badkamer en een kelder die verbouwd is tot fitnessruimte in het huis. De zolder zouden we of als werkruimte/hobbykamer kunnen gebruiken, of als extra grote slaapkamer voor ons (en dan 1 van de 4 slaapkamers op de eerste verdieping als werkruimte). De kelder zouden we als speelruimte voor de kinderen kunnen inrichten.
Nu komt het natuurlijk, want als er geen probleem zou zijn, zou ik geen topic openen... de huur per maand kost 70% meer dan dat wat we nu betalen. En dat wordt krap, behoorlijk krap. We zouden rondkomen, maar ook best moeten inleveren (hebben nu een hobby die best wat kost, dat zou eigenlijk niet meer kunnen, minder uitjes e.d.). Ook is het een stuk rijden van de opvang vandaan (ongeveer zo ver als ik vanaf deze woning naar de vorige opvang reed, alleen is de bushalte hier wat verder weg).
En nu weet ik het niet meer, wel doen of niet doen? Het is echt een buitenkans, het huis is compleet gerenoveerd, overal een prachtige vloer, de keuken zit er al in (is in dit land vaak niet zo 
). De huurhuizen die ik tot nu toe ben tegengekomen (en ik zoek al een tijdje) die iets onder deze prijsklasse zitten, hebben vrijwel altijd een slaapkamer tekort en geen zolder/kelder, en zijn erg gedateerd. (Je kunt zien dat er een opa en/of oma gewoond hebben en dat er heel, heel lang niets gebeurd is aan het huis. ) Nemen we dit huis niet, zullen we het in dit appartement waarschijnlijk nog een tijd moeten uitzingen.
Op een rijtje:
Voordelen
--
* Heel veel ruimte en licht in huis, genoeg kamers voor iedereen plus nog extra, een tuin
* Alles is gloednieuw, er hoeft niets te gebeuren, we zouden onze spullen kunnen inpakken en er zo kunnen intrekken
Nadelen
--
* Veel hogere huur, rondkomen kan maar leuk leven wordt krap(per)
* Langer reizen naar de opvang, sowieso slechtere aansluiting wat het OV betreft
Natuurlijk zal de beslissing niet afhangen van de meningen hier, maar ik weet niet, ik hoop op een nieuwe, verfrissende blik uit een hoek waaruit ik de situatie nog niet had bekeken, geloof ik (zowel voor als tegen).
Dat is jammer Yuuki! Probeer niet geïrriteerd te zijn, want er waren ook goede argumenten tegen; je twijfelde zelf ook. Denk maar aan al dat geld dat jullie nu overhouden
Julali schreef op 22-07-2021 om 07:35:
Hebben jullie een gesprek gehad? Heeft je man uiteindelijk besloten dat het geen haast heeft? Dat huis in september, is dat een concreet plan, of meer een zoethoudertje om jou nu rustig te houden?
Het klinkt alsof hij jou als een kind behandelt. Hij gaat over dit soort zaken, omdat het zijn geld is en jij hebt je te schikken.
Ik zou heel snel een opleiding gaan doen en werk zoeken, zodat je zelf ook iets te zeggen hebt over je eigen leven. Dit is toch niks zo? Jij zit daar maar met drie kinderen thuis en een hele bak ellende en hij stapt het huis uit en heeft nergens last van en houdt jou klem in deze situatie.
Nee, ik kreeg 's middags een app dat hij met zijn vader had gesproken (was te verwachten) en dat dit 'm niet wordt. En toen het hele verhaal van september enz. erachteraan. En nee dat is geen concreet plan verder, enkel op dezelfde manier als nu verder zoeken.
Het voelt wel een beetje alsof ik mijn man nu als boeman afschilder, dat is echt niet zo. Hij doet ook veel om mij te ondersteunen naast zijn werk, gaat extra vroeg weg 's ochtends zodat hij vroeger aan zijn uren is en 's middags/avonds meer uren thuis is wanneer de kinderen wakker zijn. Maargoed,dat ik ook ga bijdragen is sowieso een belangrijk plan.
Yuuki schreef op 22-07-2021 om 08:24:
[..]
Nee, ik kreeg 's middags een app dat hij met zijn vader had gesproken (was te verwachten) en dat dit 'm niet wordt. En toen het hele verhaal van september enz. erachteraan. En nee dat is geen concreet plan verder, enkel op dezelfde manier als nu verder zoeken.
Het voelt wel een beetje alsof ik mijn man nu als boeman afschilder, dat is echt niet zo. Hij doet ook veel om mij te ondersteunen naast zijn werk, gaat extra vroeg weg 's ochtends zodat hij vroeger aan zijn uren is en 's middags/avonds meer uren thuis is wanneer de kinderen wakker zijn. Maargoed,dat ik ook ga bijdragen is sowieso een belangrijk plan.
Wat heeft zijn vader hiermee te maken? Waarom beslist hij dit met zijn vader en niet met jou?
Duiveninhetnieuws schreef op 22-07-2021 om 07:36:
Dat is jammer Yuuki! Probeer niet geïrriteerd te zijn, want er waren ook goede argumenten tegen; je twijfelde zelf ook. Denk maar aan al dat geld dat jullie nu overhouden
Ik ben niet geirriteerd, dat was man omdat ik verdrietig ben (en ik zat niet huilend of als stampvoetend klein kind op de bank, maar wel gezegd dat ik het jammer vind omdat dit echt op een buitenkans leek en dat ik hoop dat we iets anders moois zullen vinden wat in de buurt komt). Er waren ook hele goede tegenargumenten ja! En daarom begrijp ik de keuze ook en ik kan me er in vinden, ondanks de teleurstelling.
Ik hoop dat het vanaf september thuis wat rustiger wordt, als ze naar de nieuwe opvang gaan. 
Julali schreef op 22-07-2021 om 08:26:
[..]
Wat heeft zijn vader hiermee te maken? Waarom beslist hij dit met zijn vader en niet met jou?
Hij neigde sowieso al naar nee hoor, dus ik had er rekening mee gehouden. Vader heeft er verstand van (vindt hij), die had het ook over geen kapitaal kunnen opbouwen en dan vastzitten, wat man in zijn denken bevestigde 'dus' was de conclusie duidelijk.
(Maar schoonouders zeggen ook tegen man dat je hier ook huizen van 800 kunt vinden. Als ik zeg dat ze met alle liefde een link o.i.d. kunnen sturen waar dat te zien is, blijft het uiteraard stil...)
Yuuki schreef op 22-07-2021 om 08:32:
[..]
Hij neigde sowieso al naar nee hoor, dus ik had er rekening mee gehouden. Vader heeft er verstand van (vindt hij), die had het ook over geen kapitaal kunnen opbouwen en dan vastzitten, wat man in zijn denken bevestigde 'dus' was de conclusie duidelijk.
(Maar schoonouders zeggen ook tegen man dat je hier ook huizen van 800 kunt vinden. Als ik zeg dat ze met alle liefde een link o.i.d. kunnen sturen waar dat te zien is, blijft het uiteraard stil...)
Maar een koophuis is toch sowieso onbereikbaar als jullie maar 2,5 ton kunnen lenen, terwijl ze minstens 5 ton kosten bij jullie in de buurt? Dus jullie zitten hoe dan ook vast aan huur.
De oudere generatie heeft vaak geen idee wat huizen kosten en hoe moeilijk het nu is. Ze hebben ook geen idee hoe het voor jou en de kinderen is om dagelijks vast te zitten in een veel te klein appartement met gedoe met de buren, terwijl jullie geen kant op kunnen.
Waarom luistert je man naar deze mensen, terwijl jij niet tot hem doordringt? Het lijkt erop dat hij jou niet serieus neemt en niet als partij ziet om dit soort zaken mee te bespreken en samen iets te beslissen over jullie leven.
Bestaan er geen tuinhuiscomplexen/ volkstuinhuisjes in de buurt? Veel mensen in grote in steden die in flats of appartementen wonen huren zoiets. Het zijn een soort kleine huisjes op een stukje grond waar men naartoe trekt voor de rust.
Julali schreef op 22-07-2021 om 08:42:
[..]
Maar een koophuis is toch sowieso onbereikbaar als jullie maar 2,5 ton kunnen lenen, terwijl ze minstens 5 ton kosten bij jullie in de buurt? Dus jullie zitten hoe dan ook vast aan huur.
De oudere generatie heeft vaak geen idee wat huizen kosten en hoe moeilijk het nu is. Ze hebben ook geen idee hoe het voor jou en de kinderen is om dagelijks vast te zitten in een veel te klein appartement met gedoe met de buren, terwijl jullie geen kant op kunnen.
Waarom luistert je man naar deze mensen, terwijl jij niet tot hem doordringt? Het lijkt erop dat hij jou niet serieus neemt en niet als partij ziet om dit soort zaken mee te bespreken en samen iets te beslissen over jullie leven samen.
Inderdaad, de oudere generatie zit vaak in, bijna, afbetaalde huizen en betalen een schijntje aan hypotheek.
@TO,
Als er nu al geen huizen binnen budget zijn, zijn die er in september ook niet. Of de prijzen blijven stijgen weet ik niet, maar het is niet aannemelijk dat tegen september de boel in zal storten waardoor het opeens wel goedkoper wordt. Je man brengt dan wel het geld binnen, maar jij zit de hele dag in een te klein huis met buren die overlast ervaren. Het is niet eens een "thuis" voor je, je bent constant bezig de buren tevreden te houden en oplossingen bedenken. Ik vind echt dat je man daar meer rekening mee mag houden.
Er is maar 1 oplossing: zelf gaan werken, zodat je iets in de pap te brokkelen hebt. Wat een gevangenis is dit voor je.
Julali schreef op 22-07-2021 om 08:42:
[..]
De oudere generatie heeft vaak geen idee wat huizen kosten en hoe moeilijk het nu is. Ze hebben ook geen idee hoe het voor jou en de kinderen is om dagelijks vast te zitten in een veel te klein appartement met gedoe met de buren, terwijl jullie geen kant op kunnen.
Waarom luistert je man naar deze mensen, terwijl jij niet tot hem doordringt? Het lijkt erop dat hij jou niet serieus neemt en niet als partij ziet om dit soort zaken mee te bespreken en samen iets te beslissen over jullie leven.
Helemaal eens met deze post. Hoezo bespreekt je man dit met zijn vader ipv met jou, en hakt hij dan eenzijdig de knoop door?!?
En waarom ga jij daarmee akkoord??
Klinkt als een ouderwetse relatie waarin de man(nen) het voor het zeggen heeft, want de man werkt en brengt geld in het laatje.
Hij heeft geen idee hoe het voor jou is om hele dagen met kinderen in een te klein huis te zitten (en dan hebben we het nog niet over je arme buren gehad).
Julali schreef op 22-07-2021 om 09:10:
Er is maar 1 oplossing: zelf gaan werken, zodat je iets in de pap te brokkelen hebt. Wat een gevangenis is dit voor je.
Werk maakt in dit geval toch niets uit? Het is niet dat ze door het hebben van een eigen inkomen de nee van haar man kan overrulen en daar gaat het in dit geval natuurlijk om. Ik heb niet het idee dat man alles bepaalt zonder rekening te houden met TO of dat zij geen enkele inspraak heeft.
Ik ben wel voor werken, maar ik denk dat het voor de beslissingsbevoegdheid niks uit maakt.
Quasidomo schreef op 22-07-2021 om 09:22:
[..]
Werk maakt in dit geval toch niets uit? Het is niet dat ze door het hebben van een eigen inkomen de nee van haar man kan overrulen en daar gaat het in dit geval natuurlijk om. Ik heb niet het idee dat man alles bepaalt zonder rekening te houden met TO of dat zij geen enkele inspraak heeft.
Ik ben wel voor werken, maar ik denk dat het voor de beslissingsbevoegdheid niks uit maakt.
Ik krijg obv de berichten van de TO ook niet het idee dat ze samen beslissen en dat ze beiden een gelijkwaardige stem hebben in die beslissing. Ik denk dat geen inkomen daarin wel meespeelt.
Ja, een koophuis is voor nu sowieso onbereikbaar. Hoe dat er over een aantal jaar, als het inkomen en het spaarbedrag gegroeid zijn en als we ook de mogelijkheid hebben ook verder weg naar huizen te kijken en niet alleen binnen deze stad, uitziet, kan ik natuurlijk niet met zekerheid zeggen (wat gaan de huizenprijzen doen), maar ik denk dat we er dan in ieder geval een stuk beter voor staan.
Oh welnee, schoonouders wachten al jaren op een huis wat ze zouden overnemen maar waar elke keer iets tussenkomt. Ze wonen nu in het appartement waar ze al woonden toen man geboren werd met de constructie dat schoonmoeder, euh is daar een woord voor in het Nederlands, zij is de aanspreekpersoon voor alle mensen die in die flat wonen als er problemen zijn o.i.d., ze maakt de trappenhuizen schoon, moet de planten in het hof water geven, als het sneeuwt moet zij de wegen vrijmaken, dat soort dingen. Haar salaris is dat ze gratis in het appartement wonen + nog een bedrag en dan het salaris van schoonvader nog ernaast natuurlijk. Man en zijn broer deelden 1 kamer, die door een kledingkast in de helft werd verdeeld, er pasten een bed en bureau in en daar moest je je tussendoor persen. Zo'n leven wil ik niet voor mijn kinderen.
(Maargoed, het valt vast niet op 
maar ik heb sowieso geen al te hoge pet op van schoonouders. Nadat er dingen zijn gezegd bij het overlijden van onze eerste hoeft het van mij helemaal niet meer. Ik doe normaal voor de goede vrede, maar heb verder niks met ze)
Dus waarom hij daar naar luistert en/of die mening er meer toedoet dan de mijne, geen idee. Misschien heb ik mezelf de laatste jaren te veel gedegradeerd tot enkel moeder (niet dat moeder 'min' is, maar dat ik verder geen kunnen of weten heb). Geen idee...
Die volktuintjes bestaan hier inderdaad en dat ziet er fantastisch uit, maar daar kom je helaas niet zomaar binnen, staan gigantische wachtlijsten voor.
En waarom ik er akkoord mee ben gegaan... Weet niet. Omdat er ook wel echt hele goede tegenargumenten waren. Ik dan het gevoel heb dat ik mijn zin zou doordrammen als een stampvoetende kleuter 'want ik wil per se dit huis wehhhh'.
Yuuki, je schreef dat dit een buitenkans leek. Inderdaad, léék. Want veel te duur. Probeer je daar niet op blind te staren. Het was geen buitenkans.
Misschien als tip: vanaf nu al het geld wat je bij dat andere huis méér kwijt zou zijn, opzijzetten. Dan zie je waarschijnlijk dat het én taai rondkomen is én je straks een buffer hebt. 
Je had je woonomstandigheden dan ook beter geregeld vóór je meer kinderen nam dan je in je huidige appartement kan huisvesten. Nu zit je klem en aangezien je man de kostverdiener is, heeft hij idd een grotere stem. Als hij liever nog een paar jaar doorbuffelt zodat je kan kopen dan snap ik best dat hij niet maandelijks 1700 euro door de plee wil trekken. Want met huur betalen bouw je natuurlijk niets op.