Verhuisdilemma
Lieve viaforummers,
Ik loop helemaal vast op een grote beslissing.
Situatie:
wij wonen nu met onze dochter van bijna 4 in het centrum van een dure, populaire gemeente in de Randstad. Daar zijn de voorzieningen ook naar. Wat voor sport of hobby kind ook zou willen beoefenen, je kunt het hier vinden. Ze staat ingeschreven op een goede basisschool die past bij onze visie, en er is heel veel keuze qua middelbare scholen, van loopafstand tot makkelijke fietsafstand, of ze nou een vmbo of gymnasium advies krijgt. We hebben meerdere hogescholen en universiteiten die van ons huis binnen een half uur te bereiken zijn met het ov, dus op kamers zou niet hoeven. Bioscopen, uitgaansgelegenheden, unieke winkels, musea, theaters, speelparadijzen, alles is om de hoek. De buurt is leuk en divers, wel enorm veel yuppen, maar daarom zijn er ook veel duurzame winkeltjes en eettentjes bij gekomen, initiatieven met volkstuintjes en een grote, natuurlijke speeltuin op korte loopafstand.
Aan de andere kant van de medaille wonen we in een klein appartement zonder buitenruimte. En we komen echt ruimte tekort dat niet op te lossen is met uitbouwen of verbouwen.
Wat wij graag willen, is hier voor ons niet betaalbaar. We zijn flexibel qua werk en we zijn dus gaan kijken naar een andere regio. Nu hebben we een huis op het oog wat qua indeling en ruimte echt een droomhuis is voor ons. Fijne tuin, groene buurt, een logeerkamer en een studeerkamer erbij. Een heerlijk grote slaapkamer voor dochter, een ruime badkamer met bad, veel bergruimte. Allemaal dingen die we nu niet hebben. Daarbij is het mooi afgewerkt en heeft het energielabel A. We kunnen er zo in. Het gaat om een dorp op korte fietsafstand van een grote stad buiten de Randstad. Echt afgelegen is het zeker niet - ook het dorp zelf heeft voorzieningen en we horen dat het echt een leuk dorp is - maar het is natuurlijk wel anders dan hier. Mijn partner wil er helemaal voor gaan, het bod ligt al klaar, maar ik durf opeens gewoon niet meer. En dat bod moet z.s.m. de deur uit, want ook al is de markt flink afgekoeld, dit soort huizen blijven populair.
Ik heb hier trouwens wel wat leuke contacten, maar laat geen echt goede vrienden achter. Familiebanden hebben we hier ook niet. Mijn zus woont juist dichtbij het nieuwe huis (20 minuten rijden), dus dat is een grote plus, en ook waarom we in die regio zijn gaan kijken. In het dorp en de stad zelf ken ik verder niemand.
Ik wilde het vooral even van me afschrijven, maar ben ook benieuwd naar wat jullie denken. Iemand ervaring met zo'n overstap? Hoe is het bevallen?
Lijkt me vermoeiend om zoveel keus te willen/ moeten hebben.
Hier is 1 school op dorp, 2 middelbare scholen verderop.
Het is maar een klein deel van je leven.
Je hoeft niet zoveel vertier van buitenaf te krijgen om te ontdekken wat je leuk vindt.
Als je later aan het werk bent, kom je ook niet alleen mensen tegen met " jenaplan" ideeën.
Lijkt wel of mensen zichzelf niet meer kunnen vermaken zonder een enorm aanbod van buitenaf.
Renmuis schreef op 12-10-2022 om 18:37:
[..]
Dankjewel! Dit heb ik ook gedaan, en er is in het dorp zeker aanbod - in ieder geval het gebruikelijke voetbal, tennis, hockey, badminton, judo, en een dansschool bijvoorbeeld. Maar hier heb je daarnaast ook heel veel aparte dingen, zoals techniek cursussen, ateliers met cursussen van beeldhouwen tot striptekenen, natuur clubjes, roller derby, zwaardvechten, theater, musical en circuslessen - je kunt het zo gek niet bedenken, en het is er. Ik vind dat een heel fijn idee; misschien hecht ik er specifiek veel waarde aan omdat ik zelf altijd "anders" ben geweest en als kind rare hobby's had, waar ik hier mijn hart had kunnen ophalen (zelf opgegroeid in een plaats waar dat ook allemaal niet was).
Er is niets mis met de basisscholen, maar je kunt niet kiezen tussen montessori, dalton, jenaplan, natuurlijk leren, tweetalig onderwijs, democratisch onderwijs, en alles wat er hier wel is, waardoor er altijd wel iets is wat bij je kind past. En wederom ligt deze angst weer erg bij mezelf, omdat ik zelf ervaring heb met vastlopen in het onderwijs. En misschien is mijn dochter gewoon een hartstikke normale meid die prima meekomt in het regulier onderwijs (laten we het hopen), maar ze zou ook erfelijk belast kunnen zijn, en is er dan ook een plekje voor haar daar?
Openbaar vervoer is prima, winkels zijn oké voor alles wat je nodig hebt, maar niet zoals hier heel veel onafhankelijke boetiekjes en vintage. Horeca is er ook, en het heeft een gezellig centrum met een prettige sfeer, maar het aanbod is wel minder divers. Hier kiezen we uit 300+ restaurants bij thuisbezorgd, en daar zijn het er 40. Afijn, dat vind ik minder erg, want ik ben niet zo van het uitgaan en het winkelen, en je kunt natuurlijk prima gewoon de trein pakken voor een dagje shoppen.
De voorzieningen zijn dus goed, maar bedienen een veel kleinere en minder diverse populatie, en dat merk je natuurlijk.
Mijn ervaring: mijn kind ging gewoon hele doorsnee dingen doen en koos voor de ouderwetse strenge school ipv precies díe leuke andere dingen die je in onze aanpalende stad kunt doen.
Daarnaast merk ik dat ikzelf eigenlijk steeds minder behoefte heb aan al die 300+ restaurants en ‘andere’ dingen. Het klinkt voor jou nu vast als een doemscenario, dat ik nu eigenlijk een beetje antipathie heb tegen al die semi-creabea stadse gedoetjes, terwijl ikzelf gewoon wel een creatieve, vintage, vegan inborst heb.
Mijn stadse nicht was áltijd verbaasd dat ik ‘dit of dat’ hier in de polder kon doen. Ik heb zelf trouwens, in een mini-dorp op een andersoortige school gezeten. Dorp betekent niet niks, maar iets minder keus.
Miepjecody schreef op 13-10-2022 om 12:18:
Lijkt me vermoeiend om zoveel keus te willen/ moeten hebben.
Hier is 1 school op dorp, 2 middelbare scholen verderop.
Het is maar een klein deel van je leven.
Je hoeft niet zoveel vertier van buitenaf te krijgen om te ontdekken wat je leuk vindt.
Als je later aan het werk bent, kom je ook niet alleen mensen tegen met " jenaplan" ideeën.
Lijkt wel of mensen zichzelf niet meer kunnen vermaken zonder een enorm aanbod van buitenaf.
Nou, voor een kind zijn de basisschool en de middelbare niet ‘klein deel van je leven’. Die twee zijn behoorlijk belangrijk in je vormende jaren.
Tuinfluiter schreef op 12-10-2022 om 21:59:
Hoe groot is het dorp waar jullie dat huis hebben gezien. Ik woon in een kleine stad en daar heb je niet alles maar beduidend meer dan jij nu schetst van het beoogde dorp. Misschien kijken of je wel een huis kunt kopen in een kleinere stad met meer voorzieningen dan het dorp.
Die kleinere stad was wel op prima bereisbare afstand toch? Ik woon in een dorp, maar het centrum van de stad is dichterbij dan het andere eind van het dorp.
Ysenda schreef op 13-10-2022 om 07:02:
een dorp? En dan 25.000 /30.000 inwoners, dat is al een kleine stad. Een dorp is < 10.000 inwoners in mijn beleving. Met zo'n 6000 met regio functie (totaal dan ± 10.000) is het voor Hema en Kruidvat al rendabel om er een filiaal te hebben.
Nee hoor, mijn dorp heeft ook zoveel inwoners en is in jouw beleving echt een dorp hoor.
Mevrouw75 schreef op 13-10-2022 om 13:42:
[..]
Nou, voor een kind zijn de basisschool en de middelbare niet ‘klein deel van je leven’. Die twee zijn behoorlijk belangrijk in je vormende jaren.
Maar toch is alleen de school heus niet verantwoordelijk voor de rest van je leven.
De meeste scholen zijn prima.
Mevrouw75 schreef op 13-10-2022 om 13:42:
[..]
Nou, voor een kind zijn de basisschool en de middelbare niet ‘klein deel van je leven’. Die twee zijn behoorlijk belangrijk in je vormende jaren.
Je woonomgeving is dat ook. De rust, ruimte van eigen tuin en de natuur en de manege bepaalden mijn jeugd. School was enkel noodzakelijk kwaad.
Hoop je nog op gezinsuitbreiding, dan is verhuizen echt de beste optie. Wil je het bij een kind houden, dan zou ik als ik jou was lekker in de Randstad blijven. Zo lang duurt die periode van buitenspelen nou ik weer niet. Zelf vond ik kleppen met andere ouders in de stadsspeeltuin een stuk gezelliger dan ieder op zijn eigen lapje groen/vierkante meter betegelde achtertuin.
Mevrouw75 schreef op 13-10-2022 om 13:46:
[..]
Die kleinere stad was wel op prima bereisbare afstand toch? Ik woon in een dorp, maar het centrum van de stad is dichterbij dan het andere eind van het dorp.
Ik woon in een kleine plaats naast een een stad uit de top 25 qua grote maar voor tieners was onze woonplaats veel leuker om uit te gaan toen mijn kinderen daar de leeftijd voor hadden (een biertje mocht toen nog met 16 jaar). Veel middelbare school vrienden (uit de grotere stad) bleven bij ons logeren in het weekend om uit te gaan, omdat er in hun woonplaats niets te beleven was. Dit wist ik echt niet toen wij ons huis kochten toen onze zoon net geboren was.
Hoe een woonplaats echt is kom je vaak pas achter als je er woont. Ik weet wel dat ik een huis met een grote tuin heerlijk vond en dat mijn kinderen een halfuur moesten fietsen naar de middelbare school was niet erg dat deden al hun vrienden ook. Wat beweging is gezond.
Zonder al het commentaar gelezen te hebben is mijn reactie op je opening:
Het hangt sterk van het dorp af. Als het een dorp-dorp is, met een sterk ons-kent-ons karakter, dan kan dat een grote stap zijn.
Je kunt bij wijze van spreken wel iemand uit Amsterdam halen, maar je kunt de Amsterdammer niet uit de persoon halen... en dat kán (maar hoeft niet) te gaan wringen.
Een droomhuis is pas een droomhuis als het voldoet aan de drie L-len: locatie, locatie en locatie.
Hoi allemaal!
Jullie vragen je misschien af hoe dit afgelopen is: we hebben niet op het huis geboden. De twijfels bij mij waren te groot.
Ik snap dat het heel erg klinkt alsof ik de stad en het stadsleven ophemel, en het leven buiten de stad / in een dorp / in de provincie te negatief zie. Dat is echter wel geheel vanuit mijn perspectief, en grotendeels ook ingegeven door angst, zoals een aantal van jullie al terecht opmerkten. Ik heb niet het beeld dat dorpen in de provincie heel erg achterlopen, of de voorzieningen niet op orde zijn, of dat het leven er saai is. Of dat de mensen er minder leuk zijn - absoluut niet. Wel denk ik dat het een ander leven is waarbij ik nog onzeker ben of het "past". Daar spelen twee dingen mee: ik mag geen autorijden, dus ben wat meer dan de gemiddelde mens gebonden aan mijn directe leefomgeving. En ik ben in de provincie opgegroeid, en heb daar geen fijne herinneringen aan. Ik was met mijn interesses nogal eenzaam en geïsoleerd (wat natuurlijk ook deels aan mij lag - als kind met ASS had ik niet het vermogen me aan te passen aan de groep en was ik alleen maar bezig met mijn eigen obsessies). Pas toen ik naar de grote stad verhuisde, heb ik aansluiting gevonden en me ook sociaal kunnen ontwikkelen. En ik heb dus inmiddels echt wel meer sociale vaardigheden dan op mijn 18e, maar ik ben bang dat deze in een dorp meer getest gaan worden (toch weer die vervelende angst) - en ik hou in mijn achterhoofd dat ASS deels erfelijk is, en er dus een hogere kans is dat mijn dochter ook tegen dingen aan gaat lopen. Hoewel ze tot nu toe gewoon hartstikke lekker gaat. Net begonnen met wendagen op school, en ze draait zo mee met de groep. 
Enfin, dit huis is het dus niet geworden. We zoeken verder, en nemen van alles in overweging. Dank voor het meedenken, en alle reacties. Als jullie trouwens nog ideeën hebben voor leuke plaatsen om te wonen, hoor ik ze graag!
Als mede Ass-er zou ik juist gek worden van de stadse drukte. Ik ben gezegend dat ik in een rustig dorp aan de bosrand en met grote tuin ben kunnen opgroeien. Dat je niet kan autorijden is idd wel n handicap.