Gezondheid en welzijn Gezondheid en welzijn

Gezondheid en welzijn

Welzijn als je ouder wordt


Zusterclivia schreef op 05-02-2025 om 15:12:

Maar niets gedaan, hoe moet ik mij dat dan voorstellen? Ik ga in het weekend vaak genoeg niet weg of zo. Maar ik ga dan wel lekker lezen, beetje prutsen met mijn planten, huishouden of andere hobby's.

Niets als in verjaardagen aflopen, uit eten,  maar theater/museum of iets anders cultureels of de stad in om kleren te kopen. 

Niks buiten de normale noodzakelijke dingen als ontbijten en wasje draaien en dan lunchen, even wat opruimen en uitgebreid komen voor de zaterdagavond. 

Ik hou nog heel erg van op stap gaan en geniet er intens van, maar mijn lijf laat het geen drie dagen na mekaar meer toe, dus driedaagse festivals doe ik niet meer.  Ik probeer te zoeken naar balans tussen rust thuis en lekker naar concerten, theater, film, uit eten, ... Ik heb het nu financieel wat ruimer dan toen ik jonger was, dus ik sponsor de cultuur en horeca graag.

Een groot verschil dat ik thuis merk is dat ik veel beter de boel de boel kan laten en minder streng in de leer ben qua strijken, stoffen en ramen lappen.  Vroeger kon ik letterlijk thuis niet genieten maar moest ik altijd nuttig bezig zijn. Nu kijk ik vanuit de luie stoel met mij boek en kopje thee rustig naar de laagstaande zon door mijn vieze ramen.
Ik ben veel minder streng met mezelf gelukkig.

Ik denk dat sommige dingen ook meer te maken hebben met in- en extravert zijn.  Ik heb een vriendin die stukken jonger is en ook met geen stokken er uit wil - die zit veel liever thuis te haken of te lezen.  Ik ga dan liever bij vrienden een gezelschapsspelletje doen of even de kroeg in.

Misschien is het ook gewoon karakter toch? De een is een feestbeest, de ander niet.

@Bakblik: wat fijn dat je kunt fietsen. Ik heb een vriendin met epilepsie en die fietst alleen nog samen met iemand. Alleen is te link.

Herfstappeltaart schreef op 05-02-2025 om 15:41:

Misschien is het ook gewoon karakter toch? De een is een feestbeest, de ander niet.

@Bakblik: wat fijn dat je kunt fietsen. Ik heb een vriendin met epilepsie en die fietst alleen nog samen met iemand. Alleen is te link.

Ik heb even privé geantwoord.  Anders wordt ik wel heel herkenbaar. 

Herfstappeltaart schreef op 05-02-2025 om 15:32:

Ik moet wel lachen om het "als je wat ouder wordt (47) 😁"
Ik word dit jaar 68 dus wat mij betreft ben je nog superjong. 

 
Ik vind mezelf ook helemaal niet oud, maar ook geen jonkie meer. Middelbare leeftijd is bij mij zo'n beetje vanaf 45. Dus ik pas in het plaatje

Duufje schreef op 05-02-2025 om 16:02:

[..]


Ik vind mezelf ook helemaal niet oud, maar ook geen jonkie meer. Middelbare leeftijd is bij mij zo'n beetje vanaf 45. Dus ik pas in het plaatje

Ik ben de 50 gepasseerd en ik voel me topfit. Ik fiets elke dag, sport 2x per week en wandel graag. Maar ik merk ook dat ik meer tijd nodig heb om te herstellen van een drukke dag. Dus ik laat na een drukke dag de boel de boel en bouw ook echt mijn rust in. Ik ga elke dag op tijd naar bed, vrij saai allemaal, maar het werkt wel voor mij. Ik heb ook minder last van FOMO, minder angst dat ik allerlei zaken mis. 

Ik ben 61 en vind dit een heerlijke levensfase lekker heel vaak doen wat ik zelf wil en minder rekening hoeven houden met andere.
Tijdens een groot deel van de jeugd van mijn kinderen kon ik ook als mantelzorger aan de slag. Mijn weekenden werden gedomineerd door sportende kinderen en een ouder waarvoor wat gedaan moest worden. Daarnaast had ik ook nog andere (soms leuke) sociale verplichtingen. Meer niet dan wel had ik tijd voor een wandeling, uiteten of theater.
In de vrijetijd die ik had deden we meestal iets met de kinderen en daar genoot ik dan echt van.
Tegenwoordig heb ik veel minder verplichtingen en heb nu tijd voor musea, theater, wandelen, sporten, uiteten en uitstapjes. 
Ik heb minder sociale verplichtingen maar die ik heb vind ik veel leuker en we hebben een goede band met onze kinderen.
Een heel weekend met z'n tweeën vinden we ook geen straf. Wandelen en samen uitgebreid koken wijntje erbij en daarna lekker rustig op de bank een detective kijken, heerlijk.
Mijn gezondheid en conditie en die van mijn man zijn nog prima in orde en ik denk dat we het daardoor ook zo naar ons zin hebben.

man en ik zijn 63. Wat ben ik blij dat we toen we jong waren alles uit het leven hebben gehaald wat er maar uit te halen was! Véél concerten gezien, want man werkte in die branche. De halve wereld gezien. En veel uit geweest met vrienden.
Helaas door heel mijn leven zwaar fysiek werk te doen ben ik sinds een aantal jaren letterlijk versleten.
We waren in december 2024 in ons tweede verblijf in een warm land toen ik door mijn benen zakte.
Ik kwam terug in een rolstoel, want onze ziekenhuizen zijn véél beter.
Het verdict van de arts was: rug versleten, heupen versleten en knieën versleten. Ik moet 2 nieuwe heupen hebben.
En PIJN dat ik heb.Echt invaliderend.
Sporten kan ik dus niet meer. Ze gaan nu met spuiten mij proberen een beetje op te lappen.
Ik mis het , het bruisende leven dat we vroeger hadden.

Ik ben 59 en ga nog best veel uit. Ik ben altijd al een feestbeest geweest. Ik kijk nu al uit naar Carnaval. Ondanks dat ik rook en nooit sport voel ik me lekker in mijn vel.

Man en ik (65 en 66) zijn nooit echt feestbeesten geweest. Als tot diep in de nacht naar disco's, clubs, kroegen.  Wel altijd vaak uit eten geweest, naar de bios, theater, concerten.  En dat doen we nog steeds. Voor zover de lichamelijke beperking van man het toelaat.  Ook veel gereisd.  Wat reizen betreft hebben we geen bucketlist meer. En dat is maar goed ook want de Himalaya komt hij met zijn beenprothese niet meer op....

Edit: Voor jullie nu denken dat wij volledig cultuurbarbaren zijn: dat zijn we niet hoor. We bezoeken wel musea en als we op vakantie zijn gaan we ook graag mooie oude stadjes bekijken en lopen vaak een kerk in. Theater komt er eigenlijk nooit van. Ik denk dat we allebei nogal huismusserig zijn aangelegd. Uit eten wel, en dan eigenlijk nog voornamelijk overal lunchen en koffie drinken. Echt uit dineren met 7 gangen (bij wijze van spreken)doen we nooit.

Ik ben eerder onder protest thuis. Maar ben ik uitgeprotesteerd (omdat het toch niet helpt) dan verloopt de dag gewoon zoals hij moet verlopen: ik doe het een en ander, maak eten, eet dat op, neem koffie met iets erbij, en zit meestal iets in elkaar te knutselen wat soms wel lukt en soms matig. Daarna ga ik naar bed, word gewoonlijk midden in de nacht wakker, en in de helft van de gevallen val ik weer in slaap, en anders ga ik binnen zitten achter de computer, wat ik ook wel leuk vind. Ik denk het een en ander, voel het een en ander, en ondertussen word ik ouder. Zoals iedereen.

Vera8

Vera8

05-02-2025 om 18:50 Topicstarter

Fysieke gezondheid is toch ook zeker wel een bepalende factor voor het welzijn. Zeker wanneer je ouder wordt.

Ik ben nog topfit en doe er best veel aan om dat ook zo te houden. Maar je kunt natuurlijk ook gewoon pech hebben wanneer je getroffen wordt door ziekte of beperking.

Zoiets lijkt me meer van invloed dan het wel of niet bezoeken van een concert of café.

Vera8 schreef op 05-02-2025 om 18:50:

Fysieke gezondheid is toch ook zeker wel een bepalende factor voor het welzijn. Zeker wanneer je ouder wordt.

Ik ben nog topfit en doe er best veel aan om dat ook zo te houden. Maar je kunt natuurlijk ook gewoon pech hebben wanneer je getroffen wordt door ziekte of beperking.

Zoiets lijkt me meer van invloed dan het wel of niet bezoeken van een concert of café.

Daar heb je volkomen gelijk in.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.