Wanneer laat je een dier inslapen?
In het onderstaande topic kwam een interessante post voorbij.
geld meebetalen voor kat/emotionele chantage? | Viafora
"Een dierenarts gaat niet zomaar een kat inslapen omdat de eigenaar geen amputatie kan betalen."
Iets daarna kwam de volgende post: "Een goede dierenarts weigert euthanasie als het dier volwaardig leven heeft/kan hebben."
Ik heb daar andere ervaringen mee. Ik zie ook dierenartsen die geen voorstander zijn van "alles doen wat mogelijk is" en die wel dieren laten inslapen wanneer levenslange pijnstillers/amputatie/zware behandelingen de enige optie is voor een volwaardig leven.
Voor dit topic eigenlijk een dubbele vraag aan jullie:
Wat is jullie ervaring? En hoe staan jullie hier zelf in? Ga je all the way voor je (huis)dier, of zitten er grenzen aan wat te verantwoorden is?
ik dacht altijd geen grote operaties te gaan laten doen. Tot mijn kater van net een half jaar oud ziek werd. Overlevingskans zonder operatie 0%. Slagingskans 70%, met zelfs een hele kleine kans op 0 restklachten. Nou, kom maar door. Heeft me een mooi maandsalaris gekost. Beestje is inmiddels drie jaar oud en leeft erop los. Kijk, dan heb je er nog wat aan. Was hij tien geweest, dan was de afweging alweer heel anders geweest. Nog moeilijker.
Wij vertellen onze kat ook dat hij nu heel oud moet worden, nu we hem zowat tot raskat hebben gedoopt met die centen.
Ik zeg altijd beter te vroeg inslapen dan te laat (en dan eerst een lijdensweg).
Dieren houden zich sterk, maar vaak zijn ze veel zieker dan ze laten blijken.
Zodra dierenarts hem wil laten inslapen, laat ik het doen.
Zodra leven lijden word voor een dier is het hier klaar.
Hoe moeilijk ook, pas helaas meegemaakt met de hond van mijn ouders.
Ik had een lief herplaatsertje voor ze geregeld, dit zou, ivm hun leeftijd, hun laatste hond zijn, bleek ze na een jaar met heel veel problemen en ellende een hersentumor te hebben.
Ze hebben haar toen in laten slapen, ze was 3 jaar.
Zulke dingen doen pijn en zijn niet leuk, maar zodra een dier lijd is het niet eerlijk en zelfs egoïstisch, vind ik, om de keuze niet te maken.
Kwaliteit van leven vind ik veel belangrijker dan het geld. Je kunt een dier niets uitleggen, dus een maandenlange behandeling met tripjes dierenarts zou ik al gauw te veel vinden. En ik vind het al vrij snel geen dierwaardig leven meer. Als ze zich niet meer goed kunnen verzorgen, slechter gaan eten, niet meer op de bank kunnen springen en zo. Helaas kan mijn man ze dan niet zo goed loslaten, en ik vind dat laatse stukje leven moeilijk om aan te zien. Ik vind dat je ze dan nodeloos laat lijden.
Lieveheersbeest schreef op 17-07-2023 om 11:01:
[..]
Dat bekt altijd lekker, zo'n uitspraak. Maar zit daar dan geen grens aan? Een kennisje van me heeft een hond rondlopen die aan alle vier de poten geopereerd is en nog steeds regelmatig geopereerd moet worden vanwege problematiek in de doorbloeding (en dus afsterving). De teller staat inmiddels op 18.000 euro.
Dat vind ik gekkenwerk. Hoe leuk is dat voor die hond? Buiten dat ik geen 18.000 euro te besteden heb. Dat zijn geen "normale" kosten voor een huisdier.
Ik heb meer dan 10.000 euro uitgegeven en alles uit de kast getrokken om haar in leven te houden maar er is echt een grens. Als ze geen kwaliteit van leven meer hebben en pijn lijden is het klaar. Anders wordt t egoïsme voor mijn gevoel.