Oneens over beleid verzorgingshuis
Mijn moeder woont in een verzorgingshuis. Enkele weken geleden is ze opgenomen in het ziekenhuis met ernstige uitdrogingsverschijnselen. Doordat ze een longontsteking had heeft ze een paar dagen niet zelfstandig kunnen eten en drinken. De zorg heeft hier geen ondersteuning in geboden maar slechts haar eten, drinken en medicijnen voor haar neus gezet en later weer meegenomen. Vervolgens was ze er dermate slecht aan toe, dat ze erop aandrongen om haar te laten overlijden. Wij waren het daar (natuurlijk) niet mee eens en hebben aangedrongen op ziekenhuisopname. Daar hebben ze haar met voedsel, water en medicijnen weer opgelapt, ze was helderder dan ze in maanden was geweest. Na ontslag en terugverwijzing naar het verzorgingshuis hebben ze het daar weer laten versloffen.
Momenteel krijgt ze sondevoeding maar de zorg weigert om extra vocht te geven, waardoor ze nu iedere keer een suikergehalte heeft van tegen de 30 en een torenhoge bloeddruk. Het zorgcentrum weigert om andere voeding of meer vocht te proberen, maar stelt dat als ze (in suffige toestand) de sonde lostrekt, ze deze niet willen terug plaatsen omdat ‘mevrouw kennelijk aangeeft dat ze zo niet verder wil.’ In het ziekenhuis ging het juist zo goed en ook nu op de goede momenten doet ze enthousiast mee met activiteiten.
We lopen echter tegen een muur qua communicatie en de weigerhouding van de zorg. Ik durf wel te stellen dat ze willens en wetens schade toebrengen aan een kwetsbare oudere (die nooit een doodswens heeft gehad, maar er nu begrijpelijkerwijs wel minder zin in heeft).
Is er een instantie waar je een spoedklacht o.i.d. kunt indienen? Bij de arts en de teamleider van het verzorgingshuis komen we niet verder, en als het fout gaat, gaan ze aan de schandpaal, maar we willen natuurlijk niet zo ver komen. Mijn moeder is 73 en dit is nog helemaal niet nodig.
Tulpje25 schreef op 21-05-2024 om 22:28:
Het klinkt alsof je moeder een VV4 heeft, dat is een verzorgingstehuisindicatie. Hierbij ondersteunen ze niet met eten. Het wordt wel aangereikt. Als je moeder een vv5 of hoger hebt, dan spreek je over verpleeghuisindicatie en dan dient er ondersteunt worden bij het eten door de zorg of welzijn. Ze mogen je moeder niet dwingen om te eten. Gebeurt dat wel dan heb je met de wet zorg en dwang te maken. Het is goed om dit alles bij de arts onder de aandacht te brengen en een MDO af te dwingen.
Voor zover ik me herinner heeft ze VV5 en 6. Ze kreeg destijds ook na een maand op de wachtlijst al een plek.
Mijn tante was voorheen vrijwilliger in hetzelfde verpleeghuis en zij kreeg ook vaak van de verzorging te horen dat het niet de bedoeling was dat er geholpen werd met eten en drinken. Dat terwijl veel bewoners een stuk beter aten als ze gevoerd werden. Het zal allemaal wel beleid zijn, bevorderen van zelfstandigheid of zo, maar het werkt averechts.
MMcGonagall schreef op 21-05-2024 om 23:19:
[..]
Voor zover ik me herinner heeft ze VV5 en 6. Ze kreeg destijds ook na een maand op de wachtlijst al een plek.
Mijn tante was voorheen vrijwilliger in hetzelfde verpleeghuis en zij kreeg ook vaak van de verzorging te horen dat het niet de bedoeling was dat er geholpen werd met eten en drinken. Dat terwijl veel bewoners een stuk beter aten als ze gevoerd werden. Het zal allemaal wel beleid zijn, bevorderen van zelfstandigheid of zo, maar het werkt averechts.
Zit ze in een verzorgingstehuis of een verpleeghuis? Wie is de evv er van je moeder? Er hoort een zorgplan te zijn wat je samen ondertekent waar in afgesproken is wat voor zorg er geleverd wordt (bijv helpen met eten geven) Is dat er wel en wordt het niet nageleefd?
als iemand een sonde eruit trekt dan deze niet terugplaatsen vind ik overigens wel goede zorg. Natuurlijk moet ze wel geholpen worden met eten en drinken.
MMcGonagall schreef op 21-05-2024 om 23:19:
[..]
Voor zover ik me herinner heeft ze VV5 en 6. Ze kreeg destijds ook na een maand op de wachtlijst al een plek.
Mijn tante was voorheen vrijwilliger in hetzelfde verpleeghuis en zij kreeg ook vaak van de verzorging te horen dat het niet de bedoeling was dat er geholpen werd met eten en drinken. Dat terwijl veel bewoners een stuk beter aten als ze gevoerd werden. Het zal allemaal wel beleid zijn, bevorderen van zelfstandigheid of zo, maar het werkt averechts.
5 en 6 kan niet. Het is of of, niet en en.
Als zij de sonde eruit trekt, kun je nog overwegen om een andere sonde te laten plaatsen (bridle). Deze zit vast achter het neusschotje.
krijgt ze de voeding via een pomp of bolussen? Via de pomp kun je er ook water bijhangen wat tegelijk inloopt.
Bij bloedsuiker van 30, is zij überhaupt goed ingesteld qua insuline? Eet/drinkt ze tussendoor? Vraag om de po. Neem ook aan dat de diëtiste ingeschakeld is?
je kunt ook altijd een melding maken bij de inspectie zorg.
Wat vindt ze dan van haar bloeddruk, van het vochtgebrek (waarom let ze daar niet op) en de houding van het personeel en wat jullie als familie hiervan vinden? Met 73 is ze niet bepaald bejaard.
maar woont ze dan op een somatische afdeling of woont ze in een aanleun woning waar thuiszorg komt?
rionyriony schreef op 22-05-2024 om 05:49:
Wat vindt ze dan van haar bloeddruk, van het vochtgebrek (waarom let ze daar niet op) en de houding van het personeel en wat jullie als familie hiervan vinden? Met 73 is ze niet bepaald bejaard.
Waarom denk je dat ze daar zit? Als ze nog voor zichzelf kon zorgen, had ze wel thuis gewoond.
Mijn zus is eerste contactpersoon en voert de gesprekken met mijn tante. Zij wonen om de hoek dus hebben beter zicht op wat er gebeurt. Ik zoek de formele dingetjes uit.
Een evv is een Eerst Verantwoordelijke Verzorgende. Dat is dus degene waarmee je zus en tante het gesprek zouden moeten aangaan.
En als je er zelf bent,bij etenstijd... Eet ze dan wel? Wantik kan me voorstellen dat in een verzorgingshuis ( is geen verpleeghuis tenslotte) er ook gewoon geen tijd is om iedere bewoner eten in te geven..( dieren voer je).
En wat zijn de verdere ziekte beelden....Is ze dement en vergeet ze te eten,ja,dan hoort ze in een verpleeghuis....
MMcGonagall schreef op 22-05-2024 om 07:58:
[..]
Waarom denk je dat ze daar zit? Als ze nog voor zichzelf kon zorgen, had ze wel thuis gewoond.
Mijn zus is eerste contactpersoon en voert de gesprekken met mijn tante. Zij wonen om de hoek dus hebben beter zicht op wat er gebeurt. Ik zoek de formele dingetjes uit.
Ik weet niet; ik heb daar geen plaatje van, weet niets van jullie communicatie dus ik ga vergelijken met wat ik ken. Ik ken de toestand niet dat je zelf niets meer kan en wil doen.
Ik ben geschokt door dat wat je te wachten kan staan.
rionyriony schreef op 22-05-2024 om 08:46:
[..]
Ik weet niet; ik heb daar geen plaatje van, weet niets van jullie communicatie dus ik ga vergelijken met wat ik ken. Ik ken de toestand niet dat je zelf niets meer kan en wil doen.
Ik ben geschokt door dat wat je te wachten kan staan.
Dan kun je het reageren misschien beter overlaten aan de mensen die daar wel ervaring mee hebben. Ik vind je post vrij ongepast. Het is niet kunnen én willen.
vv5 of 6 is nogal een verschil. Is er gesproken over proactieve zorgplanning? Eigenlijk altijd aan de orde in een vp huis. Ben niet heel erg thuis in de vp huis wereld maar het lijkt me dat je met dit soort indicaties wel kijkt wanneer je wel instuurt en wanneer niet. Moet je moeder gestimuleerd worden of moet ze hap voor hap overgehaald worden? Waarom heeft ze de sonde en als ze de sonde heeft, hoe lang al? Heeft ze nog wel een slikreflex? Met de gegeven informatie kunnen we weinig. Zo te horen gaat het om helaas een relatief jonge vrouw in relatie tot haar serieuze gezondheidsproblemen gezien haar indicatie. Een vv5 of 6 krijg je niet als je zelf alles goed kan regelen/overzien. Sterkte en zorg dat je weet welke indicatie ze heeft ( wat het inhoudt) en het beleid van de instelling kent.
MMcGonagall schreef op 21-05-2024 om 23:19:
[..]
Voor zover ik me herinner heeft ze VV5 en 6. Ze kreeg destijds ook na een maand op de wachtlijst al een plek.
Mijn tante was voorheen vrijwilliger in hetzelfde verpleeghuis en zij kreeg ook vaak van de verzorging te horen dat het niet de bedoeling was dat er geholpen werd met eten en drinken. Dat terwijl veel bewoners een stuk beter aten als ze gevoerd werden. Het zal allemaal wel beleid zijn, bevorderen van zelfstandigheid of zo, maar het werkt averechts.
Ze kan niet beide indicaties hebben. Eén vv5 is voor pg (dementerend) en vv6 is voor somatiek (lichamelijk). De zorg of welzijn mag alleen maar eten aanreiken en voor de mond houden en dat iemand zelf de hap-reflex maakt, maar ze mogen en niet in de mond stoppen/proppen. Dit laatste is dwang. Ik merk vaak dat het ziekenhuis dat ze iemand sneller weer oplappen en dan een sonde brengen dan dat ze dat in een verpleeghuis doen. Vaak wordt erbij een opname/inhuizingsgesprek verschillende dingen besproken over reanimeren, wanneer wel of niet insturen ziekenhuis en levensverlengende maatregelen.
ik ken van jou moeder niet de reden waarom ze is opgenomen in een verpleeghuis en wat haar onderliggende ziekten zijn. Maar ik zie zelf van heel dichtbij omdat ik in de zorg werk dat veel kinderen van de ouders of partners het moeilijk te accepteren vinden als iemand achteruit gaat en soms snel. In een verpleeghuis wordt gericht op kwaliteit van leven en comfort en niet zozeer op levensverlengende maatregelen zoals in een ziekenhuis. Dus ga in gesprek met de evv-er en de arts van de afdeling
Tulpje25 schreef op 22-05-2024 om 22:15:
[..]
Ze kan niet beide indicaties hebben. Eén vv5 is voor pg (dementerend) en vv6 is voor somatiek (lichamelijk). De zorg of welzijn mag alleen maar eten aanreiken en voor de mond houden en dat iemand zelf de hap-reflex maakt, maar ze mogen en niet in de mond stoppen/proppen. Dit laatste is dwang. Ik merk vaak dat het ziekenhuis dat ze iemand sneller weer oplappen en dan een sonde brengen dan dat ze dat in een verpleeghuis doen. Vaak wordt erbij een opname/inhuizingsgesprek verschillende dingen besproken over reanimeren, wanneer wel of niet insturen ziekenhuis en levensverlengende maatregelen.
ik ken van jou moeder niet de reden waarom ze is opgenomen in een verpleeghuis en wat haar onderliggende ziekten zijn. Maar ik zie zelf van heel dichtbij omdat ik in de zorg werk dat veel kinderen van de ouders of partners het moeilijk te accepteren vinden als iemand achteruit gaat en soms snel. In een verpleeghuis wordt gericht op kwaliteit van leven en comfort en niet zozeer op levensverlengende maatregelen zoals in een ziekenhuis. Dus ga in gesprek met de evv-er en de arts van de afdeling
Die indicatie is lastig te achterhalen, maar we vermoeden dat het vv5 was. Ze heeft een diagnose vasculaire dementie. Het probleem met eten momenteel is dat ze soms te weinig kracht heeft om de happen naar haar mond te brengen en soms is ze te suf of verward om het te doen. Als je haar helpt, eet ze gewoon goed.
Wij zijn altijd erg duidelijk geweest, mijn moeder ook, dat ze niet dood wil. Helaas praat de zorg haar erg aan dat dit geen kwaliteit van leven is en aangezien ze zich momenteel slecht voelt, gaat ze daarin mee. Dat hoeft dus helemaal niet als de zorg zich aan de afspraken houdt. Ze hebben in gesprekken met mijn zus ook toegegeven dat ze steken hebben laten vallen en het lijkt wel of ze het erom doen om die arme ouderen een langer leven te besparen.
Die laatste 2 zinnen herken ik niet
De meeste vpk of verzorgende hebben hart voor de patiënt of bewoners.
Is er een klachten commissie of familie raad ?
Als je met evv of arts er niet meer uitkomt?