Negatieve ervaringen vertellen.
Het valt me op dat sommige mensen zich haasten om een negatieve ervaring betreffende een ingreep of een behandeling door te vertellen als ze horen dat iemand zo'n ingreep moet ondergaan. En dan vaak nog niet een eigen ervaring, maar 'van horen zeggen'.
Ik vind dat hoogst irritant en dom ook.
Toen ik bijv. járen geleden vertelde dat ik een nieuwe knie zou krijgen, kreeg ik direct te horen : 'nou dat zou ik nooit doen, want ik kén iemand die...' Toen heb ik de spreekster onderbroken en gezegd dat ik dát niet wilde horen. (En mijn operatie en revalidatie zijn vlekkeloos verlopen).
Vanmorgen vertelde ik iemand dat mijn vriend een staaroperatie moet ondergaan, krijg ik direct te horen : 'oh, dan kan hij máánden geen autorijden!". En dat terwijl mijn schoonzus de volgende dag alweer auto mocht rijden! E.e.a verschilt per persoon. Wij wachten het rustig af.
Waarom toch altijd négatieve ervaringen vertellen, ik snap het niet hoor.
Ik ken heus wel 'horror-verhalen', maar die hou ik voor mezelf als iemand een bepaalde ingreep moet ondergaan.
En jij?
Peiling
Vertel jij negatieve ervaringen aan iemand die een ingreep moet ondergaan>
Maximaal 2 antwoorden.
Artsen bagatelliseren ook. Als iets verrekt veel pijn doet, zeggen ze ‘het kan wat pijnlijk zijn’. Je moet dus oppassen als ze zeggen dat iets veel pijn doet, want dan is dat ook echt zo (x 10). Ik moest een paar jaar geleden een ingreep ondergaan, waarna het advies was om een paar dagen rustig aan te doen. Mijn brein denkt dan ‘oh even niet hardlopen of bergbeklimmen’, in werkelijkheid kon ik ook niet anders dan vier dagen op de bank zitten, want al het andere deed teveel pijn. Mijn kinderen zijn er ook heel erg van geschrokken. Ik had verteld dat ik misschien even een paar uur bij moest komen dus ik had voor de zekerheid diepvriespizza’s in huis gehaald. Ik ben thuis direct naar bed gegaan en kon die eerste dag niet eens pizza’s in de oven schuiven of eten.
Renmuis schreef op 08-05-2023 om 16:50:
[..]
Ik ook. Mijn verloskundige had ook standaard als reden om de verloskundige te bellen “als je je zorgen maakt” in alle literatuur staan. Hier trouwens omgekeerd bij de eerste en enige - ik zat met twee centimeter al in een weeënstorm. Niet zonder effect overigens, want binnen anderhalf uur had ik volledige ontsluiting, en nog een half uur later was mijn dochter er al. Gelukkig lag ik al in het ziekenhuis, of het was zeker een bermbevalling geworden 😂
Ik riep na mijn eerste bevalling dat je na de eerste weeën nog tijd had om heen en weer naar Zuid-Frankrijk te rijden, dus dat je heus niet vanaf week 37 in en om het huis gekluisterd hoefde te blijven. Vervolgens was mijn tweede er in 2,5 uur, dus dan had ik het niet eens gered vanuit Maastricht. Zat wel een infuus met weeënopwekkers bij, dus ik was al op de juiste plek 
Renmuis schreef op 08-05-2023 om 16:23:
[..]
Ik vind dat niet niets hoor! Ik zou dat zeker niet beschrijven als "fluitend erdoorheen", zoals je eerder postte. Als iemand mij vertelt dat ze er eigenlijk niets van gemerkt heeft, en er bijna fluitend doorheen gegaan is, dan pas ik mijn verwachtingen daarop aan en zouden dit soort klachten me totaal overvallen.
Nu ik erover nadenk is mijn ervaring dat mensen de mogelijke negatieve informatie / kanten / uitkomsten / gevolgen chronisch onderschatten en zoveel mogelijk wegfilteren. Ik doe dat zeker, en zo uniek ben ik daar niet in, volgens mij. Anders zouden niet zoveel mensen gokverslaafd zijn.
Daar kun je best gelijk in hebben hoor. De klachten die ik beschreef heb ik zelf opgevat als "dat hoort en nu eenmaal bij" en ik was al blij dat ik geen veel heftigere dingen als nachtelijk transpireren (zodat je je bed moet gaan verschonen) en erge opvliegers, of depressies had. Ik heb het zelf niet als zwaar ervaren, hoogstens een beetje vervelend.
Bakblik schreef op 08-05-2023 om 16:31:
[..]
Dat het nu niet eerlijk verteld wordt zou dat niet aan alle sociamedia kunnen liggen?
Roze wolken zijn instagram waardig, de pijn van een vacuum verlossing met knip niet.
Dat ik de eerste weken niet kon fietsen maakte niet uit, ik moest toch alles lopen als ik met kind ergens heen wilde; ze kon/mocht toch niet achterop de fiets en ik reed geen auto in die tijd. Dat ik na een half jaar nog steeds niet naar de supermarkt kon fietsen, omdat ik niet op het zadel kon zitten begreep niemand en ook niemand die een oplossing wist. Uiteindelijk heeft de fietsenwinkel in het dorp goed meegedacht en mocht ik 4 zadels een week lang proberen en dan de beste kiezen. Pas na de 1e verjaardag van dochter kon ik ritjes maken tot maximaal 6 kilometer.
Dat zou best kunnen ja. Wat heftig zeg, zoals dat bij jou is verlopen.....
Herfstappeltaart schreef op 08-05-2023 om 18:35:
[..]
Dat zou best kunnen ja. Wat heftig zeg, zoals dat bij jou is verlopen.....
Ach vanaf het moment dat wij met de neuroloog gingen praten over hoe en wat als wij kinderen willen krijgen heb ik gezegd dat ik er minimaal 2 wilde of geen.
Onze oudste is na 41 weken probleemloze zwangerschap geboren na een dramabevalling.
Weeën uur na de bevalling zei mijn man: Die 2e komt er niet dit gaan we niet nog een keer doen! Ik zei toen:ach als ik een beetje bijgekomen ben hebben we het er nog wel een keer over.
Aan het eind van de kraamtijd was ik zover dat ik echt nog een kind wilde en man was te overtuigen.
Na ruim 2 jaar was ik weer zwanger. Die zwangerschap was 9 maanden drama en de bevalling een eitje. Toen had ik echt iets van dit nooit meer! 9 maanden ziek zwak misselijk en flinke pijn in de rug dat zag ik niet zitten om nog eens mee te maken.
watertoren schreef op 08-05-2023 om 13:49:
[..]
Dat vind ik niet goed van die verpleegkundige. Iedereen ervaart een bevalling anders. Bij mij is het geen 100 maar 200% mee gevallen. Door de verhalen van anderen heb ik wat te laat naar de verloskundige gebeld omdat ik dacht dat ik veel meer pijn moest hebben. Als we 10 minuten later hadden gebeld dan was mijn zoon op de snelweg geboren.
Dit had ik ook precies. Dacht steeds dat het nog niet echt begonnen was, want het moest nog veel pijnlijker worden. Ik heb echt wel andere pijnen gehad die ik erger vond dan weeën.
Saga schreef op 08-05-2023 om 20:45:
[..]
Dit had ik ook precies. Dacht steeds dat het nog niet echt begonnen was, want het moest nog veel pijnlijker worden. Ik heb echt wel andere pijnen gehad die ik erger vond dan weeën.
Ik heb een borstontsteking gehad en dat vond ik veel pijnlijker.
MMcGonagall schreef op 08-05-2023 om 18:16:
Artsen bagatelliseren ook. Als iets verrekt veel pijn doet, zeggen ze ‘het kan wat pijnlijk zijn’. Je moet dus oppassen als ze zeggen dat iets veel pijn doet, want dan is dat ook echt zo (x 10). Ik moest een paar jaar geleden een ingreep ondergaan, waarna het advies was om een paar dagen rustig aan te doen. Mijn brein denkt dan ‘oh even niet hardlopen of bergbeklimmen’, in werkelijkheid kon ik ook niet anders dan vier dagen op de bank zitten, want al het andere deed teveel pijn. Mijn kinderen zijn er ook heel erg van geschrokken. Ik had verteld dat ik misschien even een paar uur bij moest komen dus ik had voor de zekerheid diepvriespizza’s in huis gehaald. Ik ben thuis direct naar bed gegaan en kon die eerste dag niet eens pizza’s in de oven schuiven of eten.
Ik herken dit. Ik heb mezelf echt bewust aan moeten leren dat als de folder van het ziekenhuis zegt dat "de meeste mensen na 7 dagen hun dagelijkse bezigheden weer kunnen hervatten" betekent "de eerste 7 dagen ligt u compleet voor pampus en hallucinerend van de pijn in bed, en op dag 8 kunt u met een beetje mazzel weer een kopje koffie zetten en zelfstandig naar de wc."
Daglichtlamp schreef op 08-05-2023 om 16:28:
[..]
Ik waarschuw altijd dat mensen de verloskundige moeten bellen als ze denken dat het nodig is. Bij de laatste had ik al 8 cm ontsluiting bij weeën waar meer dan vijf minuten tussen zat. Volgens de instructies had ik nog af moeten wachten (maar dat hebben we gelukkig niet gedaan).
Dat is wel een goede inderdaad. Hier begeleiding door het ziekenhuis en dat was echt zo slecht, zelfs zo slecht dat ik een klacht heb ingediend en dat doe ik zelden. Instructies hier waren langskomen bij gebroken vliezen of weeën elke 5 minuten. Ik had beiden maar werd toch echt weer naar huis gestuurd.
Geen van beide antwoorden in de poll vind ik goed passen. Soms vertel ik het wel en soms niet, dat ligt net aan mijn ervaring.
Zo heb ik na een half jaar geklungel na een operatie op mijn flikker gekregen van de fysio dat ik niet direct na de operatie daar heen gegaan was. Maar niemand had me ooit verteld dat ik naar een fysiotherapeut moest of een verwijzing gemaakt. Zou een ander de zelfde operatie ondergaan zou ik daar wel iets van vertellen onder het mom van dan overkomt die persoon dat niet maar gaat die wel direct na de operatie naar de fysiotherapeut.
Andere operatie laat ik niet doen omdat me dat afgeraden is door andere. De operatie geeft geen garantie op het verhelpen van het probleem en wel een hele grote kans op verminderde bewegingsvrijheid in het gewricht waar het om gaat. Ik heb bij 2 andere de gevolgen gezien en ben blij dat ik die niet heb, dat waren geen horror uitzonderingen maar gewoon opzich prima verlopen operaties. De negatieve kanten aan een operatie mogen best benoemd worden.
Hoog zwanger van de buurman horen dat het kindje van zijn zus met 40 weken gestikt was in de navelstreng vond ik dan weer niet leuk.
Dus horror uitzonderingen niet, normale gevolgen waar rekening mee gehouden zouden kunnen worden in de afweging wel als het mijn eigen ervaring is en ervaringen van mezelf of anderen als het problemen kan voorkomen zeker (voorbeeld van toen ik..... dus vraag even of je na de operatie naar de fysio moet)
Dat niet alle bevallingen lang duren wist ik gelukkig omdat mijn moeder en mijn zus mij gewaarschuwd hebben. En gelukkig had ik een verloskundige die begreep dat snel in de familie kan zitten en mochten we bellen bij de eerste wee. Mijn zus wachtte bij de tweede netjes een uur nadat er 5 minuten tussen zat, de verloskundige kwam binnen en kon zo ongeveer vangen. Heb mijn puberdochters ook alvast gewaarschuwd.
Bij tandheelkundige ingrepen deel ik mijn ervaring niet, ik vind tandsteen al drama dus als ik bij iets zo ongeveer aan het plafond hing, dan is dat niet representatief.