Millie, het monster en de strijd voor het leven!
Hi allen,
Hier schrijf ik verder over mijn perikelen rondom zeldzame wekedelenkanker, immunotherapie en mijn gezin. Het is de spin-off van '29 jaar, baby van 6 maanden, en kanker' op Viva. Sowieso hoog tijd voor een nieuw topic, want mijn monstertje is allang geen 6 maanden meer 
.
Ervaringsdeskundigen, lotgenoten, meeschrijvers en -lezers, wees welkom om hier met elkaar verder te praten!
Gaan de nachten nu beter Millie? Is de nieuwe pomp goed en hoger ingesteld? En is er een goede oplossing voor je maagzuur? Ik nam dan vanillevla, bedenk ik nu, dat hielp goed.
Wens je een rustige dag toe, 😘
Wat fijn dat je nog zo helder bent, Millie! Lichamelijk heb je flink ingeleverd, maar dat is aan je schrijven totaal niet te merken. Chapeau!
Kun je goed buiten kijken van waar je bed in de living staat, Millie?
Is wel leuk als je de vogeltjes, heen en weer springend in de tuin ziet.
Is de buurvrouw al wat positiever naar jullie toe?
Ik wou dat ik naast je woonde, of enkele deuren verder. Dan konden jullie de ganse dag op mij beroep doen en daar zou ik een héél goed gevoel aan overhouden.
Ik woon wel naast je, maar dat is het LAND naast het jouwe. Helpt dus niet echt.
💕
Vanuit een koud noord Nederland
Een warme
Even een . Ik denk aan jullie 🍀
Ik denk aan je Millie.
Dikkr knuffel voor jou
Ha Millie. We denken aan je 🤞🏻😊 Hopelijk heb je een mooi rustig en pijnvrij weekend!
Ik wens je een pijnvrije nacht, Millie.
Liefs, Saila
Lieve allemaal,
Hierbij een bericht van de man van Millie. Helaas breng ik droevig nieuws. Millie is gisterenavond overleden.
In haar laatste dagen was ze vol energie, ze heeft feestmaaltijden gegeten, geknuffeld met onze zoon, haar broertje, haar zus, onze kat, met mij en ze heeft veel gelachen. Sinds donderdag was ze continu in slaap; ze is zojuist overleden in de aanwezigheid van haar broertje, zus en mij. Het was haar grote wens dat ze ‘gewoon’ zou leven en op een dag niet meer wakker zou worden, zonder dat ze zou weten wanneer die dag zou zijn. Dat is haar gelukkig gegund.
We gaan haar enorm missen.
Sinds we in mei 2021 werden geconfronteerd met het nieuws dat er een tumor was gevonden, heeft ze in het viva en later viafora forum een geweldige steun gevonden. Jullie reacties, meeleven, meelachen, tips, aanmoedigingen en gezamenlijke acties hebben haar geholpen om haar lot te dragen. Ik heb zelf bewust nooit meegelezen, omdat ‘het forum’ van haar was. Wel vertelde ze geregeld over berichten die haar ontroerden, troost boden, moed gaven en dat ze in jullie een groep mensen vond die tegelijkertijd ver weg en dichtbij haar stonden.
Ik ben jullie allemaal onmetelijk dankbaar voor de steun die jullie haar hebben kunnen bieden. De intieme relatie die jullie hebben opgebouwd met een anonieme vrouw op een forum is lovenswaardig, ik ben trots op jullie.
De komende periode zijn wij bezig met het organiseren van haar uitvaart. Ik verwacht dat ik op later moment nog wat zal delen in dit topic.
Nogmaals veel dank allemaal en condoleances aan jullie.
Liefs,
De man van Millie
Wat een verschrikkelijk nieuws.. Gecondoleerd met het verlies van Millie, een enorme force of power die haar gezin en het leven veel te vroeg moest verlaten. Enorm veel sterkte de komende tijd 🌹❤️
Wat een triest nieuws....
Je wist dat het onontkoombaar was maar toch wist Millie iedere keer weer de kracht te vinden om door te gaan, te leven...
Wat een geweldige, sterke vrouw.
Wat zullen jullie vreselijk trots op haar zijn maar wat zullen jullie haar ook vreselijk missen.
Mijn medeleven gaat uit naar jou, man van Millie, en jullie prachtige zoon.
Koester de herinneringen en laat Millie leven in jullie hart.
Sterkte aan allen die Millie moeten missen.
Ik wil zoveel typen, maar ik vind de woorden niet. Ik volgde Millie al sinds het Viva forum en sindsdien denk ik dagelijks aan haar. Zij heeft mij doen beseffen wat een geschenk het is om gezond te zijn. Wat was en is zij een inspiratiebron voor mij!
Heel veel sterkte voor Monstertje, Millie-man en haar familie, ik denk aan jullie! ♥️
Lieve lieve man van Millie,
met tranen in mijn ogen lees ik je bericht terwijl ik mijn dochter in slaap wieg. En tegelijkertijd een glimlach op mijn gezicht. Want ook dit einde heeft Millie zo op haar manier voltooid. Wat een vrouw.
Ik kan me niet voorstellen hoeveel ze door jullie gemist gaat worden. Zo’n groot hart, mama van monster en jouw vrouw. Zo sterk, moedig en veerkrachtig hoe ze dit gedragen heeft. Maar zo oneerlijk en verdrietig dat jullie niet meer tijd samen gegeven is.
Naast dat ik je condoleer, wens ik jullie enorm veel kracht toe om dit verlies en het gemis te dragen en brand een lichtje voor jullie tijdens deze donkere dagen.
ik weet zeker dat Millie haar liefde in jullie voort zal leven en zij vol trots op jullie neerkijkt.
veel liefs
gecondoleerd, ook op mij heeft Millie een diepe indruk gemaakt die ik met mij mee blijf dragen.
Rust zacht lieve Millie.