Mijn vader wordt steeds zieker
Hoi
Mijn vader bij wie een jaar geleden is geconstateerd dat hij leed aan uitgezaaide longkanker gaat steeds slechter, hij wil geen behandeling oid. Afgelopen weekend heeft z'n vriendin (19 jaar samen geweest) hem verlaten omdat hij niks wil en lastig in omgang is. Ik en m'n vrouw plus m'n zusje die zwanger is van haar 3e zorgen nu zoveel mogelijk voor hem maar hij is supertreurig en voor hem hoeft het niet meer. Mn pa praat nu over euthanasieverklaringen enzovoort. Ik begrijp het, hij is heel benauwd, heeft overal pijn maar ik kan hem nog niet missen.
Iemand tips om mijn pa los te laten? Hij wil echt niet meer
Gebruikersnaaminvullen schreef op 06-03-2025 om 22:27:
Kijk of je ergens een stervensbegeleider kunt vinden. Onze familie heeft die gehad en het heeft ons best goed gedaan omdat de "zieke" vaak in een andere fase zit dan de nabestaanden. Bij ons ging het ook om euthanasie. Het is gewoon kut als je een ouder moet missen. Ik was zelf niet superoud en mijn ouder halverwege 50, ik kon mijn ouder dus ook (nog) niet missen.
Ik wil toch even ook praktisch zijn;
Vraag of je vader een testament heeft waarin de ex vriendin benoemt staat als erfgenaam of legataris. Nu is het moment om het testament aan te passen of nietig te laten verklaren als je vader nog helder is. (wij hebben met een ander familielid echt een heel nare situatie gehad met een ex vriendin van lang geleden die vermeld stond)
Zorg dat je bij zijn administratie en bankzaken kan, eventueel machtigen, en vraag naar eventuele polissen.
Jullie kunnen eventueel ook kijken of er een hospice in de buurt is als je vader daarvoor open staat.
Het is niet dat ze niet meer van hem houdt maar ze trok het gewoon niet meer. Haar uit het testament halen gaat hij niet doen. Pa wil liever geen euthanasie maar als het lijden te erg wordt wil hij dat wel. Ik en m'n zusje plus pa z'n vriendin zijn nu van alles aan het regelen voor hem. Vandaag komt er een bed voor in de woonkamer en we gaan straks kennis maken met een verpleegkundig die bij pa in huis gaat slapen. Hij wil het liefst thuis zijn. Hij protesteert ook niet meer tegen de plannen. Gelukkig komen we uit een grote familie dus er is genoeg praktische hulp.
Nick90 schreef op 07-03-2025 om 09:06:
[..]
Het is niet dat ze niet meer van hem houdt maar ze trok het gewoon niet meer. Haar uit het testament halen gaat hij niet doen. Pa wil liever geen euthanasie maar als het lijden te erg wordt wil hij dat wel. Ik en m'n zusje plus pa z'n vriendin zijn nu van alles aan het regelen voor hem. Vandaag komt er een bed voor in de woonkamer en we gaan straks kennis maken met een verpleegkundig die bij pa in huis gaat slapen. Hij wil het liefst thuis zijn. Hij protesteert ook niet meer tegen de plannen. Gelukkig komen we uit een grote familie dus er is genoeg praktische hulp.
Als zijn lichaam erg zwak is dan kan palliatieve sedatie een optie zijn. Fijn dat er iemand komt die blijft slapen zodat het verzorgen niet meer jullie hoofdtaak is. Het is fijn als er ook ruimte is om nog meer herinneringen te maken zolang het nog kan. Of gewoon samen zijn zonder die druk van zorg.
Wat erg , heel veel sterkte 
Overweeg eens een hospice. Is voor iedereen veel fijner. Je vader kan daar nog een fijne tijd hebben en jullie kunnen weer echt kind zijn. De begeleiding daar is zowel voor vader als jullie heel erg fijn.
Thuis is heel fijn, maar als ik zie wat ze in een hospice allemaal voor de zeer zieke mensen doen, dat is echt top.
Nick90 sterkte! 💐
Ik heb verder weinig advies voor je naar leef wel met je mee.
Mijn moeder is het afgelopen jaar overleden en ongeacht leeftijd, het blijft gewoon moeilijk.
Ook al weet je met je verstand dat het beter is, en die gedachte komt na het overlijden ook wel weer en is tegen die tijd ook wel troostend, maar nú is het gewoon moeilijk en verdrietig en dan mag je ook voelen en doorleven.
Het moet alleen niet de zorg voor je vader in de weg staan. De zorg voor je vader is: doen wat voor hem goed is. En je eigen gevoel voel je ook, maar dat doe je weer even als je thuis bent. Nu ben je een soldaat die doet wat gedaan moet worden.
Tuinplant schreef op 07-03-2025 om 09:52:
Overweeg eens een hospice. Is voor iedereen veel fijner. Je vader kan daar nog een fijne tijd hebben
Moet er wel plek zijn. Ik had mijn moeder graag in een hospice gewild.
Ginevra schreef op 07-03-2025 om 11:36:
[..]
Moet er wel plek zijn. Ik had mijn moeder graag in een hospice gewild.
Plek, maar ook de levensverwachting moet kort genoeg zijn. Je wil niet dat je geliefde weer naar huis moet na 3 maanden, of dat je de kosten helemaal zelf moet gaan dragen.
Dierbare wilde er niet aan dat levensverwachting misschien drie maanden was, dus mentaal enorm weerstand tegen hospice. Of er plek zou zijn geweest, geen idee... Verzorgingshuis is het geworden, net geen drie maanden.
Wij hebben vorig jaar nooit deze kwesties gehad met mijn moeder. Daar kregen we het bericht dat ze uitgezaaide kanker had op een vrijdag. Ze was al niet meer aanspreekbaar dus euthanasie was geen optie. Gelukkig, vind ik zelf, want ik vind dat nogal een stap. Ze is in slaap gebracht en de dinsdag erna overleden, maar heeft zelf dus geen stem gehad in de ‘behandeling’.
Wellicht kan een gesprek met een scen-arts jouw vader rust geven, dat hij weet dat euthanasie altijd nog een optie is. Wellicht komt hij nooit op dat punt, maar kunnen ze hem pijnvrij krijgen tot het einde.
Veel sterkte de komende tijd. Het valt allemaal niet mee.
MMcGonagall schreef op 07-03-2025 om 16:57:
Wij hebben vorig jaar nooit deze kwesties gehad met mijn moeder. Daar kregen we het bericht dat ze uitgezaaide kanker had op een vrijdag. Ze was al niet meer aanspreekbaar dus euthanasie was geen optie. Gelukkig, vind ik zelf, want ik vind dat nogal een stap. Ze is in slaap gebracht en de dinsdag erna overleden, maar heeft zelf dus geen stem gehad in de ‘behandeling’.
Wellicht kan een gesprek met een scen-arts jouw vader rust geven, dat hij weet dat euthanasie altijd nog een optie is. Wellicht komt hij nooit op dat punt, maar kunnen ze hem pijnvrij krijgen tot het einde.
Veel sterkte de komende tijd. Het valt allemaal niet mee.
M'n pa kreeg vorig jaar maart de diagnose longkanker, later onderzoek liet zien dat er uitzaaiingen waren in de lymfeklieren rondom de longen, hij stond toen nog open voor behandeling, hij heeft toen chemo en immuno gehad, het hielp want de tumor in z'n long werd kleiner, maar hij was er ook heel erg ziek door. In november wilde hij geen chemo en immuno meer en vanaf toen ging het snel downhill. Omdat pa veel klachten had als pijn, misselijkheid, benauwd en veel hoesten en nachtelijk zweten is er vorige week weer een CT-scan gemaakt en daaruit bleek dat de tumor groeit en er ook metastasen zijn in z'n lever en z'n andere nog goede long en in z'n hoofd. Hij wil geen behandeling die gericht is op z'n leven te rekken meer. De verpleegkundige was heel aardig, klikte ookgoed met pa gelukkig. Vandaag blijf ik bij pa slapen en zus morgen. M'n zoon is verdrietig, hij probeert het niet te laten merken en maakt als vanouds grapjes met opa. Mijn brein trekt dit gewoon niet, ik zou niet weten wat ik zonder m'n pa moet.
Ik weet niet of je vader nog goed aanspreekbaar is, maar misschien is het een idee om voor je zoon het boek "opa vertel eens" te kopen zodat hij dat samen met zijn opa in kan vullen.
https://www.bol.com/nl/nl/f/vertel/38731220/
En voor jou en je zus en andere familie, misschien toch stervenbegeleiding doen. Vaak zijn er toch dingen die niet helemaal uitgesproken worden omdat dit nu eenmaal de dynamiek van het gezin is. En dat kunnen ook dingen zijn als zeggen "ik hou van jou".
Sterkte Nick met deze situatie 🕯️ Het is altijd moeilijk en verdrietig als je afscheid moet nemen van een dierbare.
Als er verpleegkundige hulp in huis is, wil/kan zijn vriendin dan niet terug bij hem komen voor een goede laatste fase tussen hen? Of hebben ze al in goed overleg afscheid genomen? “Bij hem weggegaan” klinkt alsof ze de relatie verbroken heeft/hebben, maar gezien je latere post zit het toch iets anders in elkaar, vandaar mijn vraag.
Heel veel sterkte Nick! 
Nick, heb je weleens gehoord van https://www.stichtinglevensportret.nl/over-ons
mocht je vader hier (nog) voor openstaan, dan zou ik Brian meteen bellen om een afspraak in te plannen voor het maken van een levensportret. Mooi voor jezelf, maar zéker ook voor jullie kinderen!