Leven met pijn, kletsend het jaar door.
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging verwijderd door moderator ivm in strijd met huisregels.
Hormonen zou goed kunnen, Lientje.
Alcedo, veel sterkte en wijsheid vrijdag.
Het overlijden van mijn zwager was op zich niet onverwacht (lag in hospice), maar wel onverwacht snel. Mijn zus heeft het daar erg moeilijk mee. Ze woont hier 30 km vandaan, dus ik kan gelukkig wel wat voor haar betekenen. En ze heeft veel steun van haar kinderen.
Picunia schreef op 11-09-2024 om 21:18:
Hormonen zou goed kunnen, Lientje.
Alcedo, veel sterkte en wijsheid vrijdag.
Het overlijden van mijn zwager was op zich niet onverwacht (lag in hospice), maar wel onverwacht snel. Mijn zus heeft het daar erg moeilijk mee. Ze woont hier 30 km vandaan, dus ik kan gelukkig wel wat voor haar betekenen. En ze heeft veel steun van haar kinderen.
Fijn dat de afstand te overzien is Picunia. En dat ze een goede band met haar kinderen heeft. Dat hoor ik vaak anders tegenwoordig op mijn werk. Veel ouderen die geen of weinig contact met hun kinderen hebben...
Ik ben moe. En heb best wel pijn deze week. Nog één dag werken en dan heb ik vaker. Op vakantie gaan heb ik weinig zin in maar het vrij zijn wel. Ben er echt behoorlijk aan toe
Dan heb ik vaker? Vakantie dus. Nog even me door de dag van vandaag heen worstelen. Het is altijd druk en chaos in het weekend wegens te kort personeel.
Veel pijn, slecht geslapen, te veeĺ te doen nog vandaag en te weinig tijd daarvoor. Ik probeer me zo rustig mogelijk te houden maar waar ik normaal de stresskip ben voordat we op vakantie gaan, begint nu man flink te stressen. Gaat nergens over, 1200 km met overnachting, aankomst woensdag na 17 uur en dan wil hij morgen " op tijd " vertrekken. ( lees : 10 uur , terwijl ik 12 uur vroeg zat vind. ) 
Hopelijk loopt het bij jullie wel soepeltjes. 
Lientje, ik hoop dat je vakantie toch een beetje dode uitpakt.
Ik heb het erg druk met vrijwilligerswerk. Morgen krijg ik weer een gastroscopie, ter controle. Ik ben benieuwd wat er uit komt.
Picunia schreef op 16-09-2024 om 13:34:
Lientje, ik hoop dat je vakantie toch een beetje dode uitpakt.
Ik heb het erg druk met vrijwilligerswerk. Morgen krijg ik weer een gastroscopie, ter controle. Ik ben benieuwd wat er uit komt.
Ik hoop op geen dode ( n ) Picunia . Wil graag weer levend thuiskomen.
Maar begrijp wat je bedoelt verder hoor , haha. Alvast heel veel sterkte voor morgen. Altijd naar dat soort onderzoeken. Krijg je al snel de uitslag?
Sterkte morgen Picunia! Doe je zonder roesje zodat je meteen de uitslag krijgt?
Sterkte met de laatste loodjes voor de vakantie Lientje! Ik snap je man overigens wel, dat hij om 10:00 'al' weg wil 
Ik had vrijdag een gesprek met het UWV. De kans is groot dat er tot een herkeuring besloten wordt. Dat wordt dus weer mega-spannend. Geen idee wanneer ik bericht krijg, daar kon de medewerkster me niks over vertellen.
We hadden op zich wel een goed gesprek. Ze luisterde en leek het ook wel aan te nemen. Nou hebben ze inmiddels wel een flink dossier over me met een aantal keer de harde conclusie dat het echt niet meer gaat verbeteren. Maar door alle negatieve ervaringen met ze ben ik pas gerust als ik de voor mij positieve beslissing zwart op wit heb. Onzekere tijd dus nu.
Intussen speelt mijn maag ook weer op helaas. Gelukkig dat de medicatie tegen de bijbehorende misselijkheid wel goed blijft helpen, maar ik lag gisteravond weer met veel maagpijn in bed. Het is geen brandend maagzuur, zoals al snel gedacht wordt, maar echt pijn. Het voelde een beetje alsof je met alcohol op een open wondje dept. Dus het zal de gastritis wel zijn gok ik...
Ik heb ook al bijna een week een trillend spiertje onder mijn oog. Het ziet er gek uit, maar ik heb er gelukkig zelf geen last van. Je zou denken dat die spier na een week intensief bewegen wel moe is, maar helaas
Afijn, never a dull moment here
Wat een boel klachten Alcedo, niet fijn! Is die herkeuring sowieso? Of heb je ook kans dat ze op basis van het gesprek al tot definitief afkeuren beslissen? Altijd spannend idd dat soort dingen. Ik ben indertijd goedgekeurd. Terwijl ik toen weinig kon.
Nu inmiddels na in 30 jaar tijd heel langzaam opbouwen toch tot 24 uur opgeklommen qua werken. Dus misschien hadden ze toen toch gelijk en was ik niet " ziek ".
Helaas dus nog wel vaak pijn. En 24 uur gemiddeld is echt wel de max qua werken. Gelukkig door de ORT nu een redelijk salaris . Maar tot op 5 jaar terug teerde ik( grotendeels ) op man zijn zak. Ook jaren thuis geweest zonder uitkering omdat het niet ging en ik dus niet ( ook niet tijdelijk ) afgekeurd werd. Dat waren zware jaren financieel.
lientje69 schreef op 16-09-2024 om 17:39:
Wat een boel klachten Alcedo, niet fijn! Is die herkeuring sowieso? Of heb je ook kans dat ze op basis van het gesprek al tot definitief afkeuren beslissen? Altijd spannend idd dat soort dingen. Ik ben indertijd goedgekeurd. Terwijl ik toen weinig kon.
Nu inmiddels na in 30 jaar tijd heel langzaam opbouwen toch tot 24 uur opgeklommen qua werken. Dus misschien hadden ze toen toch gelijk en was ik niet " ziek ".
Helaas dus nog wel vaak pijn. En 24 uur gemiddeld is echt wel de max qua werken. Gelukkig door de ORT nu een redelijk salaris . Maar tot op 5 jaar terug teerde ik( grotendeels ) op man zijn zak. Ook jaren thuis geweest zonder uitkering omdat het niet ging en ik dus niet ( ook niet tijdelijk ) afgekeurd werd. Dat waren zware jaren financieel.
Het UWV hanteert andere criteria om te kijken of je kunt werken dan dat wij doen. Wij kijken naar het daadwerkelijke fysieke, het UWV maakt een rekensommetje.
In een simpel voorbeeld:
Als een directeur en een secretaresse (met een aanzienlijk salarisverschil, dat is het punt) in een auto zitten en een ongeluk krijgen waar ze identiek letsel met een identieke prognose en identieke beperkingen aan overhouden, kan het zo zijn dat de directeur afgekeurd wordt en de secretaresse goedgekeurd.
Dus maak jezelf nou niet wijs dat je niet ziek (genoeg) was toen.
Alcedo schreef op 17-09-2024 om 09:00:
[..]
Het UWV hanteert andere criteria om te kijken of je kunt werken dan dat wij doen. Wij kijken naar het daadwerkelijke fysieke, het UWV maakt een rekensommetje.
In een simpel voorbeeld:
Als een directeur en een secretaresse (met een aanzienlijk salarisverschil, dat is het punt) in een auto zitten en een ongeluk krijgen waar ze identiek letsel met een identieke prognose en identieke beperkingen aan overhouden, kan het zo zijn dat de directeur afgekeurd wordt en de secretaresse goedgekeurd.
Dus maak jezelf nou niet wijs dat je niet ziek (genoeg) was toen.
Ah op die manier. Ja , ik verdiende toen natuurlijk nog niet het meeste. Was net 21 toen ik mijn infarct kreeg. En zat in de tijd dat de hele boel strenger werd, je kon nl altijd nog bonsaiboompjessnoeier worden, dat kon zittend nl. Vergeet die uitspraak echt nooit meer.