Leven met pijn, kletsend het jaar door.
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom om mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Nieuwe regel: Ga geen sorry zeggen voor je bericht, ga niet zeggen dat je klaagt. Klagen doen we geen van allen, wel even lekker van ons afschrijven.
Toevoeging verwijderd door moderator ivm in strijd met huisregels.
Man zei vanavond iets in de trant van dat ik weinig initieer op het moment en dat hij dat niet snapt. Ik heb maar uitgelegd dat ik burn-out-achtige klachten heb, ik weet niet hoe ik het anders begrijpelijk moet samenvatten, en hij gewoon even niets van me moet verwachten. Juist die druk van van alles moeten is me teveel.
Picunia schreef op 20-02-2023 om 17:24:
Toch goed dat je hebt gezwommen! Ik hoop dat je nu niet veel meer hoeft.
Nee hoor. Was opgevouwen, een in de wasdroger. En eten gemaakt. Nu met de benen omhoog en een boek op de bank.
Alcedo schreef op 20-02-2023 om 19:27:
Man zei vanavond iets in de trant van dat ik weinig initieer op het moment en dat hij dat niet snapt. Ik heb maar uitgelegd dat ik burn-out-achtige klachten heb, ik weet niet hoe ik het anders begrijpelijk moet samenvatten, en hij gewoon even niets van me moet verwachten. Juist die druk van van alles moeten is me teveel.
En begreep hij dat ook Alcedo?
Alcedo schreef op 20-02-2023 om 19:27:
Man zei vanavond iets in de trant van dat ik weinig initieer op het moment en dat hij dat niet snapt. Ik heb maar uitgelegd dat ik burn-out-achtige klachten heb, ik weet niet hoe ik het anders begrijpelijk moet samenvatten, en hij gewoon even niets van me moet verwachten. Juist die druk van van alles moeten is me teveel.
Ik initieer ook totaal niets, ben al blij als het hoogst noodzakelijke lukt. Gelukkig heb ik een man die zichzelf prima weet te vermaken en daarnaast ook veel van het huishouden op zich neemt.
MrsMary schreef op 20-02-2023 om 20:02:
[..]
Ik initieer ook totaal niets, ben al blij als het hoogst noodzakelijke lukt. Gelukkig heb ik een man die zichzelf prima weet te vermaken en daarnaast ook veel van het huishouden op zich neemt.
Maar ik heb het vermoeden dat dit niet zo gaat bij de man van Alcedo..
Broodjebrie schreef op 20-02-2023 om 20:17:
[..]
Maar ik heb het vermoeden dat dit niet zo gaat bij de man van Alcedo..
Ik denk dat het ook moeilijker is als je nog jonger bent. Mijn man is gepensioneerd, wij hebben al veel dingen gedaan in ons leven.
MrsMary schreef op 20-02-2023 om 20:30:
[..]
Ik denk dat het ook moeilijker is als je nog jonger bent. Mijn man is gepensioneerd, wij hebben al veel dingen gedaan in ons leven.
Daar heb je ook wel gelijk in denk ik. En bij de een gaat het makkelijker dan bij de ander. Je moet toch je weg erin zien te vinden samen, en soms lukt dat en soms niet.
Wat jammer, Alcedo, dat er vanuit je man druk op je wordt uitgeoefend, hoe onbedoeld ook. Het laat maar weer eens zien, dat een partner met beperkingen niet makkelijk is.
Ik heb het hier met mijn man ook regelmatig over. Het is voor hem zo onbegrijpelijk, dat ik de ene dag meer kan als de andere dag.
Voor mij/ons is de sleutel er vooral over te praten.
Goed dat je aangaf dat hij even niet veel van jou kan verwachten.
Alcedo, wat rot is dat.
Ook ik herken het en worstel hiermee. Ik vroeg laatst aan mijn manc of we nog iets leuks moesten gaan doen of dat ik een boek kon gaan luisteren.
Nou ja, ik stelde de vraag niet bewust zo , maar het maakte wel veel duidelijk.
MrsMary schreef op 20-02-2023 om 20:02:
[..]
Ik initieer ook totaal niets, ben al blij als het hoogst noodzakelijke lukt. Gelukkig heb ik een man die zichzelf prima weet te vermaken en daarnaast ook veel van het huishouden op zich neemt.
Mijn man neemt gelukkig ook veel praktische zaken op zich en weet zichzelf prima te vermaken. We hebben een schoonmaakster, man kookt minstens vijf van de zeven dagen het eten en doet de klusjes tussendoor zoals een keer stofzuigen of een doekje door het toilet.
Man is vorig jaar alleen op vakantie geweest (o.a. naar een vriend van hem in het buitenland) omdat ik drie keer geopereerd ben vorig jaar en samen op vakantie dus niet ging. Hij voelde zich daar heel schuldig over, terwijl ik het hem van harte gun en me er niet rot over voel of zo.
Het irriteert hem vooral dat dingen zoals een vakantie plannen (of een nachtje weg) nu niet eens door mij ter sprake gebracht worden. In het verleden was dat veel meer iets van ons samen, nu staat mijn hoofd er niet naar en ben ik, zoals jij ook schrijft, blij als het hoogst noodzakelijke lukt. En we zijn zelf tot de conclusie gekomen dat wat vaker praten over wat ons bezig houdt, onze gevoelens etc. nodig is voor verwerking en zo. Maar dat komt niet van mij uit momenteel. Daar ging zijn irritatie in dat gesprek vooral over.
Moyrrie schreef op 20-02-2023 om 22:35:
Alcedo, wat rot is dat.
Ook ik herken het en worstel hiermee. Ik vroeg laatst aan mijn manc of we nog iets leuks moesten gaan doen of dat ik een boek kon gaan luisteren.
Nou ja, ik stelde de vraag niet bewust zo , maar het maakte wel veel duidelijk.
Precies, zo voelt het bij mij ook. Als moeten. Terwijl iets leuks doen juist als leuk moet voelen.
Ik moet zo naar mijn oma toe. Klinkt heel naar als ik zeg dat ik daar echt geen zin in heb. Ik voel me daar ook schuldig over. Maar het betekent wel een uur lang de schijn ophouden en mooi weer spelen. Bovendien vindt mijn oma dat het steeds minder goed gaat met haar terwijl ze, zeker voor haar leeftijd, nog een hele goede gezondheid heeft en ontzettend fit is. Ze kan meer dan ik, zeg maar.
Ik hou mezelf maar voor dat het fijn is dat ik een goede band met haar heb en regelmatig bij kan kletsen met haar. Dat is de moeite ook wel weer waard, denk ik dan maar.
Misschien moet je stoppen met de schijn ophouden Alcedo en eens eerlijk je hart uitstorten bij haar? Niet weten is nl ook geen begrip krijgen. En oudere mensen kunnen echt meer hebben dan je denkt, ze hebben zelf ook al het nodige meegemaakt nl. Je hoeft ze niet te sparen, omdat je bang bent dat ze er wakker van gaat liggen, ik weet zeker dat je oma het wil weten als jij niet goed in je vel zit. Zowel lichamelijk als geestelijk.
Gefrustreerde man omdat je niet meer kunt wat je vroeger kon, check.
Mijn man, toen nog vriend, en ik, wij deden écht alles samen. Van sleutelen aan auto's, het paard verzorgen, op stap gaan enz. Hij heeft het erg moeilijk gehad met het feit dat ik opeens niets meer kon na mijn herseninfarct. Ook zijn toekomst is daar vreselijk door in de war geschopt, hij zou huisman worden en ik carrière maken was de afspraak. Toen moest het andersom ,en alle andere samen dingen vielen ook weg. Alleen naar feestjes, alleen aan een auto sleutelen. Geen weekendjes meer weg. En financieel werd het krap, want zijn niveau was lager dan het mijne, sterker nog, hij had helemaal geen diploma.
Inmiddels heeft hij het redelijk geaccepteerd, bovendien is hij gaan leren en heeft allerlei diploma's gehaald, voor zichzelf begonnen en is de financiële druk na heel veel jaren eindelijk minder. Ook ik werk weer, wel op een lager niveau, maar je doet wat je kunt en er komt geld binnen om van te leven.
Maar de strijd, de ruzies, de onvrede, de discussies en het onbegrip. Het is minder geworden in de loop der jaren, er is acceptatie van beide kanten. Maar het went nooit. Zeker als je op jonge leeftijd al je hele toekomst in duigen ziet vallen en een andere moet gaan creëeren met tegenzin. Want het plaatje dat je in je hoofd had was zó anders....
Alcedo: ik ben oma en ik zou het zeker willen weten als het niet goed ging met een van de kleinkinderen. Het zou je waarschijnlijk erg opluchten als je geen facade meer hoeft op te houden.
Ik heb vanmiddag mezelf weten te motiveren tot een wandeling van een uur. Het miezerde, maar toch gedaan. Morgen ga ik weer zwemmen en daarna werken. Donderdag ook werken, dus dan probeer ik vrijdag weer een wandeling te maken. Hopelijk verbetert mijn conditie dan iets.
Vanavond hou ik het bij een boek op de bank. Weinig in huis gedaan vandaag, gestreken en eten gekookt en dat was het dan wel. Moet ook af en toe kunnen.