Officiele klacht jeugdhulp
Wie heeft er wel eens een officiele klacht ingediend tegen een zorginstelling?
Hoe gaat dit in zijn werk?
Maar nog belangrijker, zetten dit de zorg rondom kind op het spel?
Belangrijk om te weten dat er momenteel geen andere plek is waar dochter heen kan.
Even heel in het kort:
2 verschillende medewerkers betrapt op slapen onder werktijd en het langdurig alleen laten van dochter terwijl dit niet de afspraak is.
Beide medewerkers mogen niet meer met dochter werken maar werken nog wel op de groep ernaast.
Wat ons het gevoel geeft dat we hierin niet serieus genomen worden en dat slapen onder werktijd gewoon geaccepteerd wordt.
Ik vind dat slapen onder werktijd (behalve tijdens een slaapdienst) nooit kan. Ook niet als je een dubbele dienst draait en zeker niet bij een dienst waar je met een dergelijke doelgroep werkt. En ja ik werk in de volwassenen ggz, met dezelfde problematieken. Ook wij rennen de benen onder ons lijf uit en gaan soms onze grenzen over om maar te zorgen dat de zorg kan doorgaan voor Onze zorgvragers. Maar ook dan: je bent gewoon aan het werk en hebt een hoge verantwoordelijkheid (tegen een te laag loon, ja daar ga je zelf mee akkoord, maar dat zijn nou eenmaal de bedragen die gelden in dit werkveld, zeker nu zzp niet meer kan/zwaar ontmoedigd is).
Ciska, ik heb nog nooit een klacht in hoeven dienen, maar wil best mee helpen uitzoeken en schrijven als dat helpt.
Ciska78 schreef op 15-03-2025 om 10:32:
Zou wat zijn als je moe bent en tijdens kantoor even op je bank gaat slapen, of in de rechtbank, sorry rechter ik ga nu even slapen. In een winkel of noem maar op, dat kan toch nergens?
Afhankelijk van de afspraken kan dat wel.
Er zijn steeds meer bedrijven die hier ruimtes voor inrichten waar je een powernap kunt doen.
Ik zie ook geen verschil tussen het doen van een wandeling, een peuk roken (moet je bij ons voor van het terrein af min 5 minuten lopen vanaf het gebouw, verderop op het terrein nemen ze de fiets), sporten of dus een dutje doen.
MAAR! Bij jullie dochter zijn er heel duidelijke afspraken en redenen dat dit niet mag gebeuren. Dus daar kan het zeker niet.
Ciska78 schreef op 15-03-2025 om 11:01:
[..]
Je moet dan even mijn andere topic lezen, waarin je dus echt verantwoordelijk bent voor een suïcidale en hoog weglooprisico puber, waar een veiligheisplan ligt, met hele duidelijk afspraken. Geen dubbele dienst, geen zieke collega. Hij had al vaker op de groep gewerkt en weet de afspraken.
Leuk dat slapen onder werktijd goedgekeurd wordt door sommige mensen, maar hier kan dat echt niet
Nee hoor Ciska, ik denk niet dat er forummers zijn die slapen goedkeuren, dat is in ieder geval niet wat ik bedoel.
Ik reageerde op een forummer die naar de medewerker wees zonder de context te weten. Er zijn nogal wat misstanden in de zorg en dat is niet altijd te wijten aan de medewerkers die hun werk niet goed doen, er spelen vaak meer of andere factoren.
Jij staat volkomen in je recht als je een klacht indient. Ik kan me voorstellen dat dit pijn doet én dat je er weer meer zorgen door krijgt, en dat vind ik heel erg voor jullie.
Je kan trouwens een klacht indienen bij de organisatie, maar ook op de persoon via het tuchtcollege.
Het is meer het werkveld van mijn ex (die gebruikt het als machtsmiddel), maar op afstand krijg ik dus te horen dat hij dat in gang zet. Of er in ieder geval mee dreigt. Ik vind het wel een zware stap en zou dat alleen voor het uiterste gebruiken.
Het is ook vooral de vraag wat je wilt bereiken?
Hulp zoeken hierbij is denk ik de beste optie, kijk ook uit dat er niet teveel energie in gaat zitten. Mijn ervaring is inmiddels dat er inderdaad dingen niet goed gaan (wel op een ander level) maar dat klachtenprocedures ook heel veel tijd en energie kosten. Energie die ik liever op een andere manier besteed.
Als ik je lees in je andere topic denk ik niet dat je je laat meeslepen in negatieve klachten procedures, maar waak hier wel voor. Wees zuinig op de energie die je hebt 
Als we bij ons een klacht wordt ingediend wordt de klachtenfunctionaris betrokken en volgt er een gesprek tussen de medewerker en zorgmanager en ook een gesprek met zorgmanager. Klachten worden ook in team besproken en staan op de agenda bij overleg tussen manager en de directeur.
Organisaties houden niet van klachten 
Je kan ook de Inspectie informeren als je vind dat er niet adequaat gereageerd is na indienen van klachten.
Is er nog een voogd betrokken? En CCE? Welke adviezen geven zij?
In algemene zin, wij hebben overwogen om een klacht in te dienen tegen de zorginstelling waar mijn moeder heeft gewoond. We hebben het niet gedaan omdat we bang waren voor een langdurig traject met handbovenhethoofdhouderij, maar het spookt nog steeds wel eens door mijn hoofd. Ik vermoed dat er zelfs dingen zijn gebeurd die strafrechtelijk vervolgbaar zijn (de feiten weten we zeker, ook opnamebeelden van), maar mijn moeder is toch al overleden en dan zouden we het alleen voor de huidige bewoners doen. Dat klinkt wat cru zoals het er staat, voor hen hoop ik natuurlijk ook dat onze eerste melding bij het management iets in gang heeft gezet.
Ik heb niet geschreven dat ik slapen goedkeur.... Ik denk alleen dat je met slecht betaald en te weinig personeel fouten gaat maken...En dat daar het personaal wat onder aan de ladder werkt altijd de dupe van is.
Moeilijke situatie ik lees ook regelmatig je andere topic en het is steeds fout op fout op fout.
Ik begrijp dat je een klacht wilt indienen. Volgens mij zijn er twee belangrijke afwegingen.
De eerste is hoe groot acht je de kans dat de situatie veranderd met een officiële klacht? Als ik het goed begrijp hebben er regelmatig gesprekken plaatsgevonden op diverse niveaus. Er zijn afspraken gemaakt, protocollen opgesteld. Er is meermaals verbetering beloofd. En toch gaat het steeds weer mis. Waarna dan opnieuw met medewerkers wordt gesproken, maar dat uiteindelijk dus niet veel oplost. Ik vraag me dan ook af hoeveel het nog gaat uithalen als je een klacht indient. Misschien ben ik daarin te negatief. Maar ik denk uiteindelijk blijft je afhankelijk van hoe goed het individu dat op de groep staat echt begrijpt hoe belangrijk veiligheid waarborgen is. Een klacht betekent vaak dat ze een procedure aanpassen, een memo schrijven of anderszins ergens iets op papier zetten. Maar als dat vervolgens niet gelezen wordt door de individu op de groep of deze zelf besluit een andere afweging te maken, dan veranderd er niks al zouden ze 1000 pagina's schrijven. Je bent dus volledig afhankelijk van wie ze op de groep zetten.
De tweede vraag is hoeveel kost het jou emotioneel om een klacht in te dienen. En wat als deze niet naar tevredenheid wordt opgelost? Want dan voel je je mogelijk nog meer dan nu ongehoord.
Waarmee ik dus absoluut niet wil zeggen dat je het niet moet doen. Want als jij voelt ik wil er alles aan gedaan hebben wat binnen mijn mogelijkheden ligt en ik heb er de emotionele ruimte voor om dit nog te doen. Dan zou ik het denk ik wel doen.
Ciska78 schreef op 15-03-2025 om 11:Leuk dat slapen onder werktijd goedgekeurd wordt door sommige mensen, maar hier kan dat echt niet
Ik weet niet of je mij bedoelt maar ik keur slapen onder werktijd niet goed .
slapen onder werktijd is absoluut klachtwaardig!
Leslie_Knope schreef op 15-03-2025 om 09:46:
Als jullie het andere topic van TO lezen (of alleen de laatste pagina) dan is de vraag of het kwalijk was meteen beantwoord. Ik denk dat TO het meest heeft aan antwoorden op haar vragen. (Komt wat lomper over dan bedoeld, maar dan scheelt het TO een hoop typen en energie.)
Misschien dan even erbij zeggen welk topic.
Hoi Ciska,
Mijn oudste zoon is ernstig meervoudig beperkt en woont in een zorginstelling. Ik heb een keer een officiële klacht ingediend. De zorginstelling heeft hier een procedure voor die ook terug te vinden is op de website.
In mijn geval heb ik mijn klacht gemaild naar de klachtenfunctionaris. Deze heeft mij gebeld en is daarna op huisbezoek geweest. Hierna volgde een gesprek met de klachtenfunctionaris, 3 leidinggevende van de locatie en de regiomanager. Hier hebben zij een rapport van gemaakt met een verbeterplan. Daarna heeft nog 2x een vervolggesprek plaatsgevonden en heeft de klachtenfunctionaris mij nog 2x gebeld.
Ik moet zeggen dat het serieus is opgepakt en op dat moment wel heeft geleid tot verbeteringen. Helaas is het in deze tijd dweilen met de kraan open. Je bouwt iets op met een team en voor je het weet is iedereen weg en kun je weer van voor af aan beginnen.
Dus ja: mijn ervaring is dat het wel helpt. Maar verwacht niet dat die veranderingen blijvend zijn. Dat vind ik persoonlijk de grootste uitdaging van een kind met een ernstige beperking. Het contact met de zorg en de strijd voor kwalitatief goede zorg met extreem wisselend personeel.
Ted68 schreef op 15-03-2025 om 10:12:
Ja hoor....Je werkt w.s niet in het Nederlandse kapot gebezuinigde gezondheid wezen....En werkt w.s ook niet in ploegendienst....Schoondochter....
Hier wil ik toch even op reageren. Ik snap ergens wat je bedoelt. Ik schrik ook van de lonen in het cao (in ons geval gehandicaptenzorg) en het is zeker zwaar werk waar maatschappelijk gezien veel meer waardering voor mag komen. Deze mensen zijn onmisbaar en hele gezinnen gaan kapot als wij de zorgverleners niet hebben om de zorg voor ons kind te delen.
Maar dat neemt niet weg dat al het personeel een keuze heeft. Als het ze niet bevalt, kunnen ze ander werk zoeken/scholing volgen/hogerop komen/etc. Onze kinderen hebben geen keus en zijn volledig afhankelijk van zorg van een ander. En ja, ik verwacht wanneer je ervoor kiest om te werken met mijn kind je deze verantwoordelijkheid zeer serieus neemt. Mijn zoon is ook weleens 45 minuten alleen gelaten. Hij had wel dood kunnen zijn (net als het kind van TO wat ik begrepen heb). Wat je als ouder dan voelt, is niet te beschrijven. Je vertrouwen wordt in 1 klap weggeslagen, terwijl het hele proces van loslaten al zo afschuwelijk moeilijk is. Dat onze kinderen niet thuis wonen de hele week, wil niet zeggen dat we niet elke seconde van de dag met hen bezig zijn.
Ik ben enorm blij met al het zorgpersoneel en geef ook zeker veel complimenten en probeer altijd positief te zijn en vriendelijk. Een warme band met de zorgverleners is voor mij essentieel en daar stop ik ook veel energie en moeite in. Maar als ze mijn kind in gevaar brengen door nonchalant gedrag zijn ze met mij niet jarig. En hoeven ze echt niet aan te komen met een slachtofferig verhaal over kapotwerken voor een laag salaris. Ze mogen dankbaar zijn dat ze gezond geboren zijn en überhaupt een keuze hebben.
Ik denk dat je je moet afvragen wat je ermee bereikt en of je hier op dit moment je energie aan moet besteden. Ze mogen niet meer met je dochter werken en zijn ongetwijfeld berispt, wat zou je nog meer willen?
DeOnbekende schreef op 15-03-2025 om 14:08:
Ik denk dat je je moet afvragen wat je ermee bereikt en of je hier op dit moment je energie aan moet besteden. Ze mogen niet meer met je dochter werken en zijn ongetwijfeld berispt, wat zou je nog meer willen?
In ons geval was het een opeenstapeling van heel veel incidenten en fouten over een lange periode. Ik schat zo in dat dit voor to ook geen op zichzelf staand incident was. Maar je hebt ook gelijk dat een klacht indienen heel veel energie kost, energie wat je niet hebt. Ik zou dit ook alleen doen als de klacht gaat over een aaneenschakeling van fouten, niet over 1 incident (of 2) die wel opgepakt zijn.