Gierige acties!

Ginevra schreef op 25-08-2021 om 14:54:

[..]

What. The. Actual. Fuck.

Ik las vandaag op Boredpanda verhalen over rijkeluiskinderen die voor het eerst een realitycheck kregen.

Onder andere een meisje dat op de eerste dag op highschool aan de kantinetafel ging zitten, niks at, en aan het eind van de pauze klaagde dat ze niks gegeten had, omdat niemand haar bestelling had opgenomen.

En een ander meisje dat voor het eerst iets bestelde zelf bij Starbucks, en stomverbaasd was dat ze bij de kassa moest afrekenen. Wat, kreeg ze dat niet gratis dan? Het was nooit tot haar doorgedrongen dat als anderen (bv ouders) voor haar iets haalden bij Starbucks dat er dan betaald werd door bv een creditcard te swipen.

Daar doet dit me aan denken. Kan het zijn dat ze op een dergelijke manier wereldvreemd is opgevoed?

Dat zijn wel hele bizarre verhalen. Maar niet onrealistisch.

Al meerdere keren gesprekken gehad met mensen van 19-21 die aan hun eerste echte baan begonnen en stomverbaasd waren dat ze geen 3000 euro netto over zouden houden per maand. En ja, starterssalaris van die mbo-baan is maar iets van 1800 bruto voor 40 uur. En dat ze dus geen geld zouden overhouden.

Maar niet begrijpen dat je moet betalen, vind ik niet geloofwaardig.

Ginevra schreef op 25-08-2021 om 14:54:

[..]

What. The. Actual. Fuck.

.....

Daar doet dit me aan denken. Kan het zijn dat ze op een dergelijke manier wereldvreemd is opgevoed?

Opvoeding, geen idee. Haar zussen leken normaal. 

Tsja, ze was op sociaal vlak wel wat wereldvreemd en had een hele grote blinde vlek voor haar eigen gedrag, maar vooral ook voor grenzen van anderen. Ik had altijd een beetje met haar te doen, omdat echt NIEMAND met haar om leek te willen gaan en ze toch wel aardig leek. Toen (naïeve) ik haar beter leerde kennen begreep ik het wel.

Dat was dus nadat ze een keer spontaan bij me langs kwam en ik niet thuis was, toen heeft ze me tig gebeld (had ik gemist), paar keer geappt waar ik was, bij de buren aangebeld om te vragen of ze wisten waar ik was en toen is ze me op 2 plekken gaan zoeken (en ook daar gevraagd of mensen wisten waar ik was, waardoor ik nog een gemiste oproep had van iemand die me voor haar belde). Toen had ik ook een serieus (zeg maar grandioos) WTF moment, maar echt niet dat ik haar duidelijk kon maken dat dat ongepast was en dat ik daar niet van gediend was. Was ook niets aan de hand verder, ze wilde 'gewoon' ff contact.

Toen had ik dus mijn eigen RUN Forest RUN momentje...

Ginevra schreef op 25-08-2021 om 14:54:

[..]

What. The. Actual. Fuck.

Ik las vandaag op Boredpanda verhalen over rijkeluiskinderen die voor het eerst een realitycheck kregen.

Onder andere een meisje dat op de eerste dag op highschool aan de kantinetafel ging zitten, niks at, en aan het eind van de pauze klaagde dat ze niks gegeten had, omdat niemand haar bestelling had opgenomen.

En een ander meisje dat voor het eerst iets bestelde zelf bij Starbucks, en stomverbaasd was dat ze bij de kassa moest afrekenen. Wat, kreeg ze dat niet gratis dan? Het was nooit tot haar doorgedrongen dat als anderen (bv ouders) voor haar iets haalden bij Starbucks dat er dan betaald werd door bv een creditcard te swipen.

Daar doet dit me aan denken. Kan het zijn dat ze op een dergelijke manier wereldvreemd is opgevoed?

Jee, dat is voor mij dan weer een reality-check dat zulke mensen bestaan. 

Ik ken trouwens wel kinderen die uit de koelkast eten of zich de gezamenlijke chipsbak toe eigenen. Die worden thuis heel strak gehouden en krijgen zelden wat. Dus moeten ze de schade inhalen bij anderen. Maar volwassenen?? Misschien had ze het financieel zwaar.

Ik had ooit op mijn toenmalige werk brood bij me en losse bakjes met salade om erop te doen. Ik maakte een bakje leeg. Waarna een collega vroeg of ze het mocht hebben. Ze ging het toen uitschrapen met haar brood. Denk dat zij het niet breed had qua financiën. Vond het ook niet erg, wel vreemd.

SuperCow schreef op 25-08-2021 om 16:38:

[..]

Opvoeding, geen idee. Haar zussen leken normaal.

Tsja, ze was op sociaal vlak wel wat wereldvreemd en had een hele grote blinde vlek voor haar eigen gedrag, maar vooral ook voor grenzen van anderen. Ik had altijd een beetje met haar te doen, omdat echt NIEMAND met haar om leek te willen gaan en ze toch wel aardig leek. Toen (naïeve) ik haar beter leerde kennen begreep ik het wel.

Dat was dus nadat ze een keer spontaan bij me langs kwam en ik niet thuis was, toen heeft ze me tig gebeld (had ik gemist), paar keer geappt waar ik was, bij de buren aangebeld om te vragen of ze wisten waar ik was en toen is ze me op 2 plekken gaan zoeken (en ook daar gevraagd of mensen wisten waar ik was, waardoor ik nog een gemiste oproep had van iemand die me voor haar belde). Toen had ik ook een serieus (zeg maar grandioos) WTF moment, maar echt niet dat ik haar duidelijk kon maken dat dat ongepast was en dat ik daar niet van gediend was. Was ook niets aan de hand verder, ze wilde 'gewoon' ff contact.

Toen had ik dus mijn eigen RUN Forest RUN momentje...

Herkenbaar! Een vriendin/kennis van mijn vriend apte me een keer. Of ik die middag thuis was, konden we samen lunchen. Nou, gezellig, dacht ik. Leer ik haar ook wat beter kennen. Kort voor het lunchmoment een berichtje: ze kwam niet meer. Toen ik liet blijken het jammer te vinden, antwoordde ze dat ik dan wel bij haar ouders kon komen. Want daar was ze inmiddels. Ik daarheen, moest het brood nog gezocht worden en werd ik vrij snel de deur gewezen. Eenmaal buiten vroeg ik waarom het zo gehaast ging allemaal. Antwoord: 'Oh, ik had in eerste instantie alleen even onderdak nodig voor de middag. Dus ik dacht mijn tijd even bij jou te vullen. Maar ik bleek de sleutel van mijn ouders bij me gehad te hebben, dus kon ik daar naar binnen en was het niet meer nodig.' 

Het ging dus niet om nadere kennismaking of lunchen, nee ze had een adresje nodig waar ze even kon blijven. En dat gaf ze nog ronduit toe ook. Ze blijkt ook bij niemand rekening te houden met persoonlijke grenzen. Een vreemd type als je het mij vraagt. en is nu hardcore wappie trouwens

Sommige mensen kennen geen schaamte. 

Lena55 schreef op 17-08-2021 om 08:42:

Of mensen die maar blijven vragen, als je op visite bent, of je iets wilt eten (als in borrelhap). Ik weet niet of het echt gierig is, maar ik voel me er zo ongemakkelijk bij. Dan moet ik dus zeggen 'Ja lekker, zet de chips maar op tafel!'. Omdat iedereen ongemakkelijk reageert wordt er vervolgens niks op tafel gezet. Zet gewoon die schaaltjes neer!!!

Ik doe dit ook, met het verschil dat ik het 1 x vraag. 

Reden erachter is: ik eet nooit chips, en zelden kaas en andere dingen. Ik vind het geen enkele moeite om iets klaar te zetten, maar als ik kaas snijd en iemand lust geen kaas heb ik dat voor de kat z'n x staan snijden. Geldt ook voor chips en andere dingen. Het is meer bedoeld om te voorkomen dat je die geopende zak zo weggooit of dingen klaarzet waar een ander niets van eet. 

Vind je het vervelend om te zeggen dat je graag een hapje wil? Ik zie dit niet zozeer als gierigheid. 

Ik had vroeger een beste vriendin die ik vaak trakteerde omdat zij nog studerend was en ik al werkte. Gingen we stappen dan betaalde ik alles, geen probleem. Maar toen ik ziek werd en werd afgekeurd en zij toen een goedbetaalde baan had verwachtte ze nog steeds dat ik wel ging betalen. Hadden we ergens geluncht en gingen we betalen dan stond zij al buiten en ik moest alles betalen. Echt wat viel zij me tegen zeg. De vriendschap was toen ook heel snel voorbij.

Zusterclivia schreef op 25-08-2021 om 11:53:

[..]

Dat roept het gros van de mensen ook altijd bij gebak met chocolade. En ik vind gebak met chocolade niet machtiger dan zonder. Zo afhankelijk van het gebak. Of misschien wilde ze op die manier ontmoedigen dat je nam of een normaal stuk nam?

Nou ik denk dat ze wel weet dat ze dunne plakjes geeft. En dat ze zich van tevoren al indekt door te zeggen dat het zo machtig is. In combinatie met dat ze zegt dat ze er zelf later nog van wil eten. 

Ik vind taart ook zelden machtig. Niet dat er perse een mega stuk wil. Maar het is gewoon een vreemde gewaarwording als je 1/3 van een normaal taartstuk krijgt.

Lena55 schreef op 26-08-2021 om 14:27:

[..]

Ik vind het niet zozeer gierig, maar vooral heel ongemakkelijk. Bij mensen die heel dichtbij staan heb ik er een probleem mee om te zeggen wat ik wil. Maar bij mensen die verder afstaan vind ik het erg ongemakkelijk. Misschien omdat ik het ook niet gewend ben? Ik ben zo opgegroeid dat je ruim neerzet, verschillende keuzes. Mensen pakken wat ze willen. Of niets, ook goed. Maar dan is het wel aangeboden. Ik vind het een beetje hetzelfde als de koektrommel dichtdoen na 1 koekje en op tafel laten staan. Ik zet liever een schaaltje neer, dan kunnen mensen zoveel pakken als ze willen.

Ik snap jouw redenering wel als je het zo uitlegt. Maar het voelt voor mij onbeleeft om om eten te vragen.

Ik denk dat het vaak voortkomt uit de wens om verspilling tegen te gaan. 

Ik herken het gedrag dat jij beschrijft van de generatie boven mij (55 plussers), die zetten van een gigantische lading eten op tafel, zonder na te denken of het wel nodig is. 

Misschien is dit een generatiekloof? 

Rachel. schreef op 26-08-2021 om 14:48:

[..]

Ik zelf doe dat ook hoor, puur zodat als iemand iets wil dat het er staat en ze lekker kunnen knabbelen. Sws is het bij onze cultuur wel zo dat er altijd eten voor de gasten moet zijn. En soms als er wat over is of ze op dat moment net gegeten hadden ofso dan geven we het zelfs mee. De meeste hier om me heen doen het ook zo.

Maar ik kan ook begrijpen dat mensen het anders doen, tis maar wat jezelf prettig vind toch..

En idd als je zelf echt niks van lekkers, chips, snoep, ofwat dan ook eet, dan kan ik het zeker begrijpen dat het gevraagd wordt. Ik stoor me er niet echt zo aan als iemand het me vraagt.

Kmoet wel zeggen als het minder bekende zijn zeg ik vaak heel vriendelijk, "oh nee hoor dankjewel, lief dat je het vraagt" als het echt naaste zijn die ik dan ook vaker zie en ze vragen het me en ik heb trek ofso zeg ik "jaaa lekkurrrr" doe maar iets... kweet wel bij wie ik wat voor antw geef natuurlijk.

Maar kga natuurlijk niet zeggen, uhm jaaa doe maar koekjes, en warme chocomelk, miss heb je ng een voetenbankje? Muahaha nee zo doe ik dat dan niet natuurlijk😅

Het lijkt me dan als gastvrouw wel logisch om de keuzeopties te benoemen. Ik zou ook geen zin hebben alles open te trekken waar uiteindelijk niks van gegeten wordt. In elk geval niet wanneer ik zelf aan 't lijnen ben. 

Ik kom niet uit 1955 hoor  . Ik ben mid 30.

Maar ik heb geen Nederlandse achtergrond. Hier geven we eten mee als het over is. Gasten vertrekken vaak met bakjes. Maar ik vind het wat te ver gaan om het een cultuurverschil te noemen. Genoeg mensen met alleen Nederlandse roots die ook vanalles neerzetten.

Ik vind opties geven wat heel anders dan vragen 'Wil je wat?' De vraag 'Waar heb je trek in, chips, toastje, kaas of iets zoets' heel anders en niet ongemakkelijk.

redbulletje schreef op 26-08-2021 om 14:55:

[..]

Het lijkt me dan als gastvrouw wel logisch om de keuzeopties te benoemen. Ik zou ook geen zin hebben alles open te trekken waar uiteindelijk niks van gegeten wordt. In elk geval niet wanneer ik zelf aan 't lijnen ben.

Nee precies.. dat kan ik me heel goed voorstellen ja. Dan is het zeker handiger op opties erbij te benoemen.

Voor mij draagt lekker en voldoende eten bij aan de gastvrijheid. Hier thuis komt altijd vanalles op tafel. Als ik weet dat iemand bepaalde dieetwensen heeft (allergie of gewoon lijnen) dan houd ik daar rekening mee. Geen vette hap voor de lijner maar frambozen of tomaatjes ofzo. Komt het niet op, ook prima, het meeste is toch wel iets langer houdbaar en zo niet komt het ook wel op. Ergens anders zou ik het ongemakkelijk vinden als het van mij alleen afhangt of er iets op tafel komt.