Verjaardagsfeest en genodigden die hun buik vol hebben van corona. Hoe ga ik daar mee om?
Mijn zoon is jarig en heeft zijn ooms en tantes en opa en oma plus twee neefjes uitgenodigd. Leuk idee (was vorige maand al vanuit hemzelf geregeld) maar nu zitten we in een ietwat andere situatie weer met corona en heb ik er geen goed gevoel bij. Ik heb gevraagd of de gasten een thuistest willen doen. Daar werd wisselend heel boos en heel lacherig op gereageerd. Puntje bij paaltje: niemand heeft zin zich te conformeren naar mijn paniek. En of ze komen of ze komen niet maar we gaan er geen voorwaarden aan hangen. Zoon is pissig want waar bemoei ik me mee (op zich is het mijn huis mijn regels uiteraard) en ik word weer weggezet als paniekzaaier. Zo gaat het al bijna 2 jaar en ik ben er meer dan zat van. Zij ook maar dan de andere kant op. Hoe vinden we hierin een middenweg? Voor zover die er al is. Want we weten allemaal hoe de cijfers gaan ingeent of niet en ook dat een heel groot deel achter de voordeur en bij feestjes plaatsvindt.
Zij vinden het bullshit en hebben geen zin in paniekvoetbal. Ik vind dat we corona zeker serieus moeten nemen en samen moeten zorgen dat het veilig kan. Dat werd niet gewaardeerd en nu is er (weer) ruzie.
Wat zouden jullie doen en of adviseren?
Drietje schreef op 06-11-2021 om 17:30:
[..]
In denk dan: Nou en? Mag je helemaal niet meer ziek worden dan?
Nee. Maar jij beweert zo stellig dat er niemand meer heel ziek wordt en/of in het ziekenhuis belandt.
Wij hebben voor verjaardag iedereen gevraagd om zelftest te doen en niemand doet daar moeilijk over. Iedereen is gevaccineerd, maar ouders zijn op leeftijd.
We vieren het in kleine groep (15 pers).
De jongeren in onze familie testen regelmatig voor een feestje. Bij klachten blijft iemand thuis natuurlijk.
Ysenda schreef op 06-11-2021 om 17:18:
[..]
Ik zou zoon vriendelijk vragen zijn verjaardag bij een horecagelegenheid of buiten te vieren maar ons huis wil ik zo veilig mogelijk voor ons beiden houden.
Gelukkig vind mijn zoon ook dat zijn 15-16-17 verjaardag dan maar wat groter gevierd wordt, net als mijn 49-50-51feestje.
Dat is jouw keuze, dat is prima.
Ik vind niet dat je jongeren nog meer moet gaan ontzeggen dan nodig is. Vanmorgen las ik in de Volkskrant dat deskundigen verwachten dat dit nog wel 4/5 winters kan duren. In een gunstig scenario... Dus dat wordt dan misschien zijn 19e verjaardag dan die weer gevierd kan worden. Of zijn 21e pas, wie zal het zeggen. Niemand weet het.
Ik ben gevaccineerd en hou me netjes aan de regels, maar doe niet meer dan de overheid van me vraagt en verwacht dat ook niet van anderen.
Hetvrijewoord schreef op 06-11-2021 om 17:45:
[..]
Als de familie graag wil komen vieren dan doen ze even een testje, ook uit respect naar de gastvrouw/heer. Als je graag komt ga je vooraf geen stampij lopen maken:
...En als ik vraag of ze bij klachten thuis willen blijven krijg ik meteen de wind van voren. Ze zijn klaar met al het corona gezeik en er van overtuigt dat hun niks gebeurt...
Alsof degene met de grootste waffel zijn/haar zin moet krijgen...
Precies. Ik wordt niet goed van dit soort lui.
Rondstruiner schreef op 06-11-2021 om 18:19:
[..]
Dat is jouw keuze, dat is prima.
Ik vind niet dat je jongeren nog meer moet gaan ontzeggen dan nodig is. Vanmorgen las ik in de Volkskrant dat deskundigen verwachten dat dit nog wel 4/5 winters kan duren. In een gunstig scenario... Dus dat wordt dan misschien zijn 19e verjaardag dan die weer gevierd kan worden. Of zijn 21e pas, wie zal het zeggen. Niemand weet het.
Ik ben gevaccineerd en hou me netjes aan de regels, maar doe niet meer dan de overheid van me vraagt en verwacht dat ook niet van anderen.
Nou precies. Het gaat niet meer om een enkel feestje. Het gaat om bijna twee jaar al inmiddels. Het gaat ook om de familieband die je kinderen hebben met ooms, tantes, opa's oma's neven en nichten. Die gaat verloren als je nooit meer allemaal samen komt.
Rondstruiner schreef op 06-11-2021 om 18:19:
[..]
Dat is jouw keuze, dat is prima.
Ik vind niet dat je jongeren nog meer moet gaan ontzeggen dan nodig is. Vanmorgen las ik in de Volkskrant dat deskundigen verwachten dat dit nog wel 4/5 winters kan duren. In een gunstig scenario... Dus dat wordt dan misschien zijn 19e verjaardag dan die weer gevierd kan worden. Of zijn 21e pas, wie zal het zeggen. Niemand weet het.
Ik ben gevaccineerd en hou me netjes aan de regels, maar doe niet meer dan de overheid van me vraagt en verwacht dat ook niet van anderen.
Deel van het probleem van TO is dat haar familie dit dus niet doet. Want willen ook komen als ze klachten hebben, en weigeren te testen bij klachten.
Coreopsis schreef op 06-11-2021 om 18:27:
[..]
Deel van het probleem van TO is dat haar familie dit dus niet doet. Want willen ook komen als ze klachten hebben, en weigeren te testen bij klachten.
Maar ze hebben nu geen klachten en willen geen zelftest doen zonder klachten. Is dat nou zo'n groot probleem dat je daarvoor de verjaardag van je zoon moet verpesten?
Coreopsis schreef op 06-11-2021 om 18:27:
[..]
Deel van het probleem van TO is dat haar familie dit dus niet doet. Want willen ook komen als ze klachten hebben, en weigeren te testen bij klachten.
Zou het misschien ook kunnen dat de familie de hakken in het zand zet omdat TO de zaak op de spits drijft? Heb je onderliggende gezondheidsproblemen TO, want in mijn ogen ben je ook roomser dan paus. Ik snap die opstandige zoon wel.
Dat MIJN huis, Mijn regels waar sommige forummers je in stijven vind ik echt not done tegenover je kind. Het is toch ook ZIJN huis? Of vind je dat wie betaalt, bepaalt?
Ik vind het nog wel aandoenlijk, een 17jarige die prijs stelt op een gezapig familiefeestje. Leuk dat die banden zo hecht zijn. Is het trouwens jouw familie, of de kouwe kant? En speelt dat in het laatste geval ook misschien een heul klein beetje mee?
Ik zou het bij mezelf er op aandringen dat iedereen voor mijn gemoedsrust ("ja, sorry jongens, ik weet dat ik af en toe een beetje een zeikert ben¨) en er een scheut zwarte humor ingooien dat niemand zit te wachten op een familiebijeenkomst in het zwart op korte termijn . Bereik je denk ik meer mee bij een pubert dan met zwaaien met die zwalkende regels van een regering waar je ook geen peil op kunt trekken.
Alvast gefeliciteerd, leg het bij en maak er wat van.
TO werkt in de zorg. Dat brengt een mate van verantwoordelijkheid met zich mee met en zonder heersende epidemie. Daar mag de familie best rekening mee houden aangezien zij ook geld in het laatje brengt.
Jullie zijn allemaal heel stellig en dat ben ik ook (maar heel schappelijk irl en genuanceerd/begripvol) hoe ik me hier (soms) uit is niet hoe ik me uit in het echte leven. Anyway het is vrij gecompliceerd en allemaal heel broos. Zomaar een verjaardag afzeggen of op je strepen staan kan hele families om doen vallen. Waardoor ik (in dit geval) dus gewoon regelmatig over mijn eigen grenzen ga. Hier in mijn familie ben ik heel duidelijk de paniekzaaier en angsthaas en ik ben er helemaal klaar mee dat ik zo word weggezet want ik ben helemaal niet zo. Ik ben een realist en heb een verantwoordelijkheid op mijn werk hou me gewoon aan de regels (en verder kan ik nadenken dus sommige situaties zoek ik op voorhand al niet op)
Kinderen en man en familie staan heel anders in deze crisis en ik word redelijk vaak voor jan met de korte achternaam uitgemaakt. Dat maakt dat ik me een roepende in de woestijn voel en behoorlijk eenzaam en ongehoord. Als ik op mijn strepen ga staan gaat dat de band met mijn familie en kinderen blijvend beschadigen. Ik kan niet anders doen dan zelf afstand houden en bidden voor het vaderland. Maar ondertussen ben ik witheet. Ik begin echt ongelooflijk de balen van deze hele klotezooi te krijgen of nee: ik heb al ongelooflijk de balen. Op mijn werk is het vreselijk. Ik ben echt ontzettend moe. En thuis is het nog steeds vreselijk. En mijn familie....zelfs degene van wie je het het minste verwacht qua beroep staan duidelijk heel anders in deze situatie dan ik. Dus als ik zeg: prima dat jullie op zoons verjaardag willen komen maar zouden jullie een thuistest willen doen en thuis willen blijven bij klachten dan breekt letterlijk de pleuris uit. Het hele corona verhaal is niet bespreekbaar. En hoe meer zij in de ankers gaan hoe meer ik er boven op zit. En zo raken we meer en meer van elkaar verwijderd. Zelfs mijn man gooide er net uit: ik ben potdomme gevaccineerd ik laat mij niet langer inperken, ik heb lang genoeg thuis gezeten omdat jij bang was. En hij gaat dus ook al maanden weer fulltime naar kantoor terwijl hij totaal geen vitaal beroep heeft. Ik vind het complete idioterie maar heb het maar weer te slikken....
Voor mij geen feestjes in huis,zonder een test.
Dan stel ik het uit tot in de zomer, wil mijn kind een feestje, dan
zal hij geduld moeten hebben.
De familie mag denken wat ze willen ,doen ze nu toch ook al.
Het getuigd van weinig respect naar jou en jouw mening.
Wat erg dat er zo weinig respect en begrip voor je is, zelfs van je eigen man en kind…
Ik vind het heel verdrietig…
Salomewinterqueen schreef op 06-11-2021 om 19:00:
Jullie zijn allemaal heel stellig en dat ben ik ook (maar heel schappelijk irl en genuanceerd/begripvol) hoe ik me hier (soms) uit is niet hoe ik me uit in het echte leven. Anyway het is vrij gecompliceerd en allemaal heel broos. Zomaar een verjaardag afzeggen of op je strepen staan kan hele families om doen vallen. Waardoor ik (in dit geval) dus gewoon regelmatig over mijn eigen grenzen ga. Hier in mijn familie ben ik heel duidelijk de paniekzaaier en angsthaas en ik ben er helemaal klaar mee dat ik zo word weggezet want ik ben helemaal niet zo. Ik ben een realist en heb een verantwoordelijkheid op mijn werk hou me gewoon aan de regels (en verder kan ik nadenken dus sommige situaties zoek ik op voorhand al niet op)
Kinderen en man en familie staan heel anders in deze crisis en ik word redelijk vaak voor jan met de korte achternaam uitgemaakt. Dat maakt dat ik me een roepende in de woestijn voel en behoorlijk eenzaam en ongehoord. Als ik op mijn strepen ga staan gaat dat de band met mijn familie en kinderen blijvend beschadigen. Ik kan niet anders doen dan zelf afstand houden en bidden voor het vaderland. Maar ondertussen ben ik witheet. Ik begin echt ongelooflijk de balen van deze hele klotezooi te krijgen of nee: ik heb al ongelooflijk de balen. Op mijn werk is het vreselijk. Ik ben echt ontzettend moe. En thuis is het nog steeds vreselijk. En mijn familie....zelfs degene van wie je het het minste verwacht qua beroep staan duidelijk heel anders in deze situatie dan ik. Dus als ik zeg: prima dat jullie op zoons verjaardag willen komen maar zouden jullie een thuistest willen doen en thuis willen blijven bij klachten dan breekt letterlijk de pleuris uit. Het hele corona verhaal is niet bespreekbaar. En hoe meer zij in de ankers gaan hoe meer ik er boven op zit. En zo raken we meer en meer van elkaar verwijderd. Zelfs mijn man gooide er net uit: ik ben potdomme gevaccineerd ik laat mij niet langer inperken, ik heb lang genoeg thuis gezeten omdat jij bang was. En hij gaat dus ook al maanden weer fulltime naar kantoor terwijl hij totaal geen vitaal beroep heeft. Ik vind het complete idioterie maar heb het maar weer te slikken....
Ik denk dat deze post heel veel zegt. Het is duidelijk (ook hier op het forum) dat jij je persoonlijk enorm verantwoordelijk voelt voor iedereen die zich (in jouw ogen) niet voorzichtig genoeg gedraagt. En daarbij leg je de lat voor jezelf en voor anderen enorm hoog. Veel hoger nog dan de officiële regels.
Jij bent maar een heel klein radertje in de aanpak van corona. Neem die verantwoordelijkheid voor jezelf en laat je testen na het feestje, maar laat de anderen los. Zij zijn gevaccineerd, dragen op hun manier bij aan de oplossing. Voor jou is het nooit genoeg, maar voor hen wel. Dit is het echt niet waard om problemen te krijgen met je gezin. Echt niet. Jij kan deze crisis niet in je eentje oplossen, hoe boos je je ook maakt.
Er wordt compleet over TO’s grenzen gegaan, in ook, haar huis notabene. Kennelijk negerend wat ze overdag in de zorg meemaakt en ziet. Maar zij moet zich in feite niet zo aanstellen…
Raar.
@TO Ik kan me je frustratie heel goed voorstellen. Als ze zich in elk geval nog aan de algemene adviezen wilden houden was je misschien al een stuk geruster, maar zij vinden dat ze met een prik halen al meer dan genoeg hebben gedaan.
Daar ga je geen middenweg tussen vinden. Ik zou dus bij jezelf te raden gaan wat jou het minste energie kost. Want continu een discussie moeten voeren die je nooit kunt winnen, dat gaat ook ten koste van jou. Ik snap je verzoek en vind hem heel redelijk, maar zorg dat je er zelf niet aan onder doorgaat.