Zwager heeft hekel aan baby
Ik heb een redelijke band met mijn zus, maar zij is getrouwd met een man die er geen geheim van maakt dat hij mij niet mag. Ik heb het ook niet zo op hem dus ik heb dat altijd maar gelaten. Echter, ik ben dit jaar moeder geworden en sindsdien gedraagt mijn zwager zich idioot. Hij stoort zich aan de baby en de aandacht die de baby krijgt. We zien elkaar wekelijks bij mijn ouders thuis en dan negeert hij ons straal en doet hij bozig. Dat drukt nogal op de sfeer.
Mijn zus heeft gevraagd of wij er rekening mee willen houden dat hij het lastig vindt zo'n baby in de familie. Moeten we dat doen? Ik wil mijn zus niet schofferen, maar mijn ouders zijn juist zo in de wolken en ik wil deze bijzondere tijd ook niet laten dicteren door zo'n kinderachtige vent.
BritgetJones007 schreef op 09-08-2023 om 15:58:
[..]
Wat dacht je van de optie; op een avond langsgaan als je weet dat je zwager thuis is en dan het gesprek open en eerlijk aangaan.
Het lijkt een dynamiek te zijn ontstaan tussen jullie. Als je aangeeft dat je daar verdrietig van wordt en last van hebt en dat je benieuwd bent hoe dat zo is ontstaan en dat je graag met hem het wil uitpraten en een oplossing bedenken hoe dit te verbeteren onderling....
Dit lijkt mij stap 1.
Zou dat niet veel te huichelachtig zijn denk je? Want ik ben ook gewoon boos en zou het liefst een vormelijke relatie met hem hebben omdat we het nu eenmaal met elkaar moeten doen. Op meer zit ik niet meer direct te wachten. Komt trouwens bij dat hij via mijn zus al heeft laten weten niet open te staan voor een gesprek.
EnglishmaninNewYork schreef op 09-08-2023 om 14:33:
[..]
Dat lijkt heel logisch, maar ik zou daar (wederom) wat selectiever in zijn. Niet 'heel de familie' zal de situatie hetzelfde inschatten als 'jijzelf' en dan is het maar de vraag wie wat hoe opvat. En wat daarvan de uitwerking is.
Zelfs als de familie het exact zo ervaart, betekent het niet dat de familie het probleem wil of kan aanpakken. Soms speelt er ook trauma mee (al dan niet veroorzaakt door de hork), waardoor enkele familieleden blokkeren. Althans, dat is mijn ervaring.
Dat zou ook nog kunnen, helaas is er wel trauma in mijn familie. Ik ben ook wel bang dat sommige mensen het anders ervaren dan ik en de meeste schrijvers hier. Misschien zien zij het wel eerder zoals Nick90 het ziet.
Labyrinth schreef op 06-08-2023 om 17:13:
[..]
De hele familie die er zit heeft dit uiteraard in de gaten, maar iedereen houdt zijn mond? Bang voor confrontatie, ruzie? Een roze olifant in de kamer, waar iedereen om heen kijkt. Heel bijzonder, zegt inderdaad wel iets over de familiedynamiek. Beginnen met een open gesprek met je zus is zeker een goede eerste stap. Zeg ook dat je er van baalt en dat je wilt dat dit stopt en dat je hem gaat aanspreken de eerste volgende keer als hij jou weer zo negeert.
Spreek hem aan waar de hele familie bij zit. Laat die bom maar barsten. Want de hele familie speelt dit spel mee. Desnoods zeg je dit tegen je ouders dat je dit gaat doen. Eigenlijk laat je hele familie jou in de steek door dit te laten gebeuren. Je kan de confrontatie heel netjes laten verlopen, maar misschien werkt hem direct vragen "Wat heb je tegen mij' en zijn gedrag benoemen beter. Laat hem ten overstaan van iedereen maar vertellen waarom hij denkt dat hij dit gedrag in jouw familie wekelijks kan permitteren.
Ik snap je wel maar ruzie met zwager betekent meteen dan ook ruzie met zus. Zeker gelet op dat zus heeft “gevraagd of wij er rekening mee willen houden dat hij het lastig vindt zo'n baby in de familie.”. Ze zal het door zijn bril zien. Wat een vraag, sorry, maar ziet jouw zus nog wel wat de realiteit is? Ik zou waarschijnlijk iets gemompeld hebben als “goh, als ik geweten had dat zwager niet van baby’s hield, waren we er vast niet aan begonnen”. Goed mogelijk dat het niet bevorderlijk was geweest voor een fijne sfeer. Misschien geen aanrader, dus.
Ligt zwager wel goed bij andere familieleden of valt het negeren de meesten wel op en wordt dit duo buiten dit soort familiebijeenkomsten gelaten voor wat ze zijn? Ik zou zeggen dat er een schone taak ligt voor jouw ouders in de zin dat zo’n houding als een splijtzwam binnen een groep werkt en zij daar iets van moeten zeggen. Splijten doet hij maar in zijn eigen huis, bij zijn eigen familie, niet als hij op bezoek is bij de familie van een ander. De verwachtingen hoog leggen en dan komt hij (en zij) zelf wel tot de ontdekking dat hij dit niet kan en trekt daar de conclusie uit.
Ik ben ooit in het begin genegeerd door de vrouw van een vriend, toen ik op de eerste verjaardag van hun zoon kwam. Toen heb ik de vriend een paar weken later apart genomen en gezegd dat het niet fijn is op een feestje te komen om genegeerd te worden en dat ik dan liever niet kwam in het vervolg. Hij schrok daarvan, had het niet door gehad, herkende de methode van zijn vrouw en zou het thuis bespreken. Ze heeft me daarna nooit meer genegeerd maar het kwaad was eigenlijk al geschied en het contact is verwaterd.
De mooiste oplossing zou natuurlijk zijn dat zus naar ouders komt en haar mokkende vent lekker thuis laat. Ik vraag me af waarom dat niet gebeurt. Wil zus met alle geweld dat haar man "gezellig" meegaat naar de familie, of wil zwager per se mee, hetzij omdat hij vindt dat het zo hoort, hetzij omdat hij zijn vrouw graag controleert?. Want dat hij meegaat omdat hij zelf zoveel plezier aan die bijeenkomsten beleeft, dat geloof ik zomaar niet zo erg.
Wat zou er gebeuren als je tegen je ouders zegt dat je liever niet meer komt als zwager er is? Dan zien zij hun kostbare kleinkind ook minder en dat is vast niet wat ze willen. Misschien komt er dan iets op gang waardoor jij niet de kwaaie pier bent. Of denk je dat ze dan de etentjes gewoon zonder jou voortzetten?
Andere mogelijkheid: als jij een keer thuisblijft met de baby en je man gaat alleen? En dat hij dan zegt dat jullie dit doen om zwager tegemoet te komen, die heeft immers moeite met de baby. Ik denk niet dat je ouders dat leuk vinden.
Dymo schreef op 09-08-2023 om 16:57:
Wat zou er gebeuren als je tegen je ouders zegt dat je liever niet meer komt als zwager er is? Dan zien zij hun kostbare kleinkind ook minder en dat is vast niet wat ze willen. Misschien komt er dan iets op gang waardoor jij niet de kwaaie pier bent. Of denk je dat ze dan de etentjes gewoon zonder jou voortzetten?
Andere mogelijkheid: als jij een keer thuisblijft met de baby en je man gaat alleen? En dat hij dan zegt dat jullie dit doen om zwager tegemoet te komen, die heeft immers moeite met de baby. Ik denk niet dat je ouders dat leuk vinden.
Hiermee leg je het probleem bij de ouders neer, waar het niet hoort. Hopen dat een ander iets gaat zeggen zodat je dat niet zelf hoeft. Zeker niet leuk voor de ouders, maar waarom moeten zij dit probleem nu oplossen?
Wandelvrouwtje schreef op 09-08-2023 om 17:02:
[..]
Hiermee leg je het probleem bij de ouders neer, waar het niet hoort. Hopen dat een ander iets gaat zeggen zodat je dat niet zelf hoeft. Zeker niet leuk voor de ouders, maar waarom moeten zij dit probleem nu oplossen?
Ik weet niet of het niet bij de ouders hoort, het gebeurd in hun huis met hun dochter en hun kleinkind.
Wandelvrouwtje schreef op 09-08-2023 om 17:02:
[..]
Hiermee leg je het probleem bij de ouders neer, waar het niet hoort. Hopen dat een ander iets gaat zeggen zodat je dat niet zelf hoeft. Zeker niet leuk voor de ouders, maar waarom moeten zij dit probleem nu oplossen?
Het probleem zou niet bestaan als de ouders niet iedereen tegelijk uitnodigden, dus als je het zo bekijkt hebben ze er wel mee te maken. Maar als ze zou zeggen "ik kom niet, want ik heb geen zin in mijn zwager" dan hoeven haar ouders dat toch niet per se op te lossen? Die kunnen het ook ter kennisgeving aannemen. Alleen als ze willen dat iedereen tegelijk komt (maar de bijeenkomsten schijnen niet verplicht te zijn), moeten ze wat doen. En dat is dan Mia bewerken waarschijnlijk dat ze niet zo flauw moet doen, want dat is het makkelijkste.
Maar ik kreeg het idee dat Mia niet wilde wegblijven, dus zal ze dat wel niet gaan uitproberen.
Wandelvrouwtje schreef op 09-08-2023 om 17:02:
[..]
Hiermee leg je het probleem bij de ouders neer, waar het niet hoort. Hopen dat een ander iets gaat zeggen zodat je dat niet zelf hoeft. Zeker niet leuk voor de ouders, maar waarom moeten zij dit probleem nu oplossen?
En dan nog zou ik beginnen om aan je ouders uit te leggen welk gedrag je zwager vertoont en wat dat met jou doet. En wat het met je doet dat nienand ingrjjot en voor je op komt. Anders weten ze misschien nog steeds niet wat precies het probleem is.
Omdat ikzelf er erg zwaar aan til dat kinderen het goede voorbeeld moeten krijgen (opvoeden is voordoen), zou het gedrag van zwager in dat opzicht voor mij ook een reden zijn om niet meer te komen: je kind moet niet leren dat dit acceptabel gedrag is, en ook niet leren dat het oké is om weg te kijken van slecht/schadelijk gedrag, zoals de rest van de familie doet.
Het is gezond om grenzen te stellen, ook dat moet je kind leren.
Bolmieke schreef op 09-08-2023 om 17:17:
[..]
Ik weet niet of het niet bij de ouders hoort, het gebeurd in hun huis met hun dochter en hun kleinkind.
Ja, vind ik ook. Het is in ieder geval een manier om de boel op te schudden. Het is in het belang van de ouders dat Mia blijft komen, zij willen hun kleinkind graag zien. Ben het wel eens met IMI-x2 dat het goed is om te vertellen wat het gedrag van zwager met je doet en waarom je liever wegblijft als hij er is.
IMI-x2 schreef op 09-08-2023 om 17:25:
[..]
Omdat ikzelf er erg zwaar aan til dat kinderen het goede voorbeeld moeten krijgen (opvoeden is voordoen), zou het gedrag van zwager in dat opzicht voor mij ook een reden zijn om niet meer te komen: je kind moet niet leren dat dit acceptabel gedrag is, en ook niet leren dat het oké is om weg te kijken van slecht/schadelijk gedrag, zoals de rest van de familie doet.
Het is gezond om grenzen te stellen, ook dat moet je kind leren.
Dat spookt ook steeds meer door mijn hoofd ja. Daarom is het nu toch een onhoudbare situatie geworden. Maar ik hoop natuurlijk dat ik het kan oplossen zonder weg te moeten blijven...
Mijn zwager gaat overigens wel goed om met de rest van mijn familie, in de anderen investeert hij ook veel. Ik geloof echt dat die relaties belangrijk voor hem zijn, maar daarom snap ik zijn gedrag des te minder.
Vinden jullie trouwens dat ik het kan maken om mijn ouders te vertellen dat mijn zus mij heeft gevraagd om ten behoeve van mijn zwager de baby op de achtergrond te houden?
Je kan ook die wekelijkse familiebezoek bij je ouders skippen en in plaats daarvan vaker met vrienden afspreken. Dan gaan de andere familieleden vanzelf wel vragen waarom je minder vaak komt. Als ze je gaan missen, dan komt er pas beweging.
Je hebt op deze wijze geen ruzie, maar je zoekt die ellende ook niet op.
Miamiamia schreef op 09-08-2023 om 17:44:
[..]
Dat spookt ook steeds meer door mijn hoofd ja. Daarom is het nu toch een onhoudbare situatie geworden. Maar ik hoop natuurlijk dat ik het kan oplossen zonder weg te moeten blijven...
Mijn zwager gaat overigens wel goed om met de rest van mijn familie, in de anderen investeert hij ook veel. Ik geloof echt dat die relaties belangrijk voor hem zijn, maar daarom snap ik zijn gedrag des te minder.
Vinden jullie trouwens dat ik het kan maken om mijn ouders te vertellen dat mijn zus mij heeft gevraagd om ten behoeve van mijn zwager de baby op de achtergrond te houden?
Ik vind dat je dat wel kan, misschien wel moet vertellen zelfs. Lijkt me goed dat zij weten wat je zwager (en je zus) van jou verlangen. Vinden ze vast niet leuk om te horen en wie weet helpt dat om de ogen te openen bij hen.
Miamiamia schreef op 09-08-2023 om 17:44:
[..]
Vinden jullie trouwens dat ik het kan maken om mijn ouders te vertellen dat mijn zus mij heeft gevraagd om ten behoeve van mijn zwager de baby op de achtergrond te houden?
Ja.
Want waarschijnlijk zijn het je ouders die de baby steeds naar de voorgrond trekken.
Valeria schreef op 09-08-2023 om 17:50:
[..]
Ja.
Want waarschijnlijk zijn het je ouders die de baby steeds naar de voorgrond trekken.
Maar dat is het probleem niet. Het gaat om het gedrag van de zwager, en dat speelde al voordat de baby er was.