Zwager heeft hekel aan baby
Ik heb een redelijke band met mijn zus, maar zij is getrouwd met een man die er geen geheim van maakt dat hij mij niet mag. Ik heb het ook niet zo op hem dus ik heb dat altijd maar gelaten. Echter, ik ben dit jaar moeder geworden en sindsdien gedraagt mijn zwager zich idioot. Hij stoort zich aan de baby en de aandacht die de baby krijgt. We zien elkaar wekelijks bij mijn ouders thuis en dan negeert hij ons straal en doet hij bozig. Dat drukt nogal op de sfeer.
Mijn zus heeft gevraagd of wij er rekening mee willen houden dat hij het lastig vindt zo'n baby in de familie. Moeten we dat doen? Ik wil mijn zus niet schofferen, maar mijn ouders zijn juist zo in de wolken en ik wil deze bijzondere tijd ook niet laten dicteren door zo'n kinderachtige vent.
Nick90 schreef op 06-08-2023 om 15:35:
[..]
Maar zover ik lees doet hij niks. Hij negeert haar alleen.
Sorry, maar als jij negeren en zelfs níet feliciteren met de geboorte van hun kind bestempeld als ‘hij doet toch niks’ 
Kersje schreef op 06-08-2023 om 16:05:
[..]
Sorry, maar als jij negeren en zelfs níet feliciteren met de geboorte van hun kind bestempeld als ‘hij doet toch niks’
Ze kunnen het al jaren niet met elkaar vinden, TO heeft dat jaren zo gelaten en is nu verbaasd dat hij haar negeert?
Nick90 schreef op 06-08-2023 om 16:08:
[..]
Ze kunnen het al jaren niet met elkaar vinden, TO heeft dat jaren zo gelaten en is nu verbaasd dat hij haar negeert?
Jij vindt het TO haar schuld dat deze situatie er is?
Negeren is echt niet oké, gewoon niet. Dat is het ontkennen van iemands bestaan en dat hoef je nooit te accepteren. En je familie ook niet.
Maak van zijn probleem niet jouw probleem.
Als hij jullie kind maar niets vindt blijft hij maar weg, komt de helft van de tijd mee - om je zus te plezieren - of komt later.
Ik zou zus trouwens aanraden een gezelligere vent te zoeken als ie eigenlijk al jaren irritant doet 
.
Poezie schreef op 06-08-2023 om 16:12:
[..]
Jij vindt het TO haar schuld dat deze situatie er is?
Nee zeg ik dat ergens? Maar ze heeft er zelf blijkbaar ook al jaren niks aan gedaan om de situatie te verbeteren en hij ook niet dus ik vind dit niet zo vreemd. Praten doen ze in die familie misschien gewoon niet zoveel.
Marty1984 schreef op 06-08-2023 om 16:13:
Maak van zijn probleem niet jouw probleem.
Als hij jullie kind maar niets vindt blijft hij maar weg, komt de helft van de tijd mee - om je zus te plezieren - of komt later.
Ik zou zus trouwens aanraden een gezelligere vent te zoeken als ie eigenlijk al jaren irritant doet
Nou, dit inderdaad. Maar misschien ging die ruzie in het verleden wel daarover.
Nick90 schreef op 06-08-2023 om 16:08:
[..]
Ze kunnen het al jaren niet met elkaar vinden, TO heeft dat jaren zo gelaten en is nu verbaasd dat hij haar negeert?
”Echter, ik ben dit jaar moeder geworden en sindsdien gedraagt mijn zwager zich idioot. Hij stoort zich aan de baby en de aandacht die de baby krijgt.”
Kersje schreef op 06-08-2023 om 16:01:
[..]
Begrijp ik het goed dat er nog meerdere zussen/broers zijn en het samenkomen een soort van traditie is? Dat het dus niet alleen samenzijn met 1 zus is, maar met meerderen?
Zo ja, dan vind ik het helemaal triest dat een zwager zo’n negatieve stempel drukt op het samenzijn en hij beter kan thuisblijven. Waarom probeer je het eerst niet alleen met je zus te bespreken of laat hij het niet toe dat jullie samen afspreken, dat zou wel verontrustend zijn?!
Dat klopt wij zijn met vier broers/zussen die regelmatig aansluiten. Ik lees dat veel mensen het raar vinden dat ik dit wekelijkse etentje niet los wil laten of zelfs niet begrijpen dat ik er nog aan hecht, maar dat snap ik niet!
Kijk mijn familie is zeker niet perfect (openlijk communiceren over moeilijke dingen is idd wel een dingetje en in mijn jeugd was het ook niet alleen maar rozengeur en maneschijn) maar juist deze etentjes zijn al jaren een gezellig moment waar ik naar uitkijk. Het contact met mijn zwager was al nooit goed, maar we deden wel gewoon beleefd tegen elkaar en verder zag ik iedereen graag, dus dat vond ik geen belemmering. Dit probleem speelt pas sinds kort want mijn baby is nog geen twee maanden. Bovendien hecht ik er nu juist extra aan om mijn familie te zien en met iedereen apart afspreken op andere momenten is nu eenmaal een stuk lastiger. Dus nee het zou mij veel verdriet doen als ik dit wekelijkse samenzijn zou moeten opgeven.
Met mijn zus alleen afspreken kan trouwens wel, we drinken met enige regelmaat een kopje koffie samen, maar zij blijft volhouden dat het lastig voor hem is en vragen om begrip zonder echt in te willen gaan op het hoe en waarom. Ik weet niet meer wie het zei maar ik vind het wel een goed idee om nog eens door te vragen op hoe zij dit zelf allemaal ervaart. Dat kan ik nog proberen.
Dus alle broers en zussen komen elke zindag eten
En sinds de baby er bij is gaat alle aandacht naar de baby
In ieder geval van je ouders
Communicatie is een dingetje
Ruzie van eerder ook
en nu doet zwager raar
Miamiamia schreef op 06-08-2023 om 16:27:
[..]
Met mijn zus alleen afspreken kan trouwens wel, we drinken met enige regelmaat een kopje koffie samen, maar zij blijft volhouden dat het lastig voor hem is en vragen om begrip zonder echt in te willen gaan op het hoe en waarom. Ik weet niet meer wie het zei maar ik vind het wel een goed idee om nog eens door te vragen op hoe zij dit zelf allemaal ervaart. Dat kan ik nog proberen.
Maar dan houdt het toch wel een beetje op? Als ze het niet uit kan leggen of niet wil vertellen, maar wel verwachten dat jij je aanpast is echt heel raar. Heb je dat al een keer tegen haar gezegd en gevraagd hoe zij dat ziet? Ik vind die vraag aan haar hoe zij het ervaart wel mooi, want zij zit denk ik ook wel in een spagaat, maar onthoud dat zij jou ook in een nare positie zet door mee te gaan met haar vent in dit gedoe.
Nick90 schreef op 06-08-2023 om 15:35:
[..]
Maar zover ik lees doet hij niks. Hij negeert haar alleen.
Anderen schrijven het gelukkig ook al, maar dat vind ik niet niets. Je moet niet denken dat hij ons gewoon een beetje uit de weg gaat. Ik bedoel geen felicitaties (niet voor de geboorte van ons kind en sindsdien ook niet meer voor verjaardagen) en hij zegt ons geen gedag. Als hij binnenkomt dan roept hij dus bijvoorbeeld enthousiast heeee persoon X, heee persoon Y en doet hij alsof ik daar niet ook ben. Als wij hem koffie aanbieden doet hij alsof hij ons niet hoort en als iemand informeert naar ons welzijn (er waren wat complicaties na de geboorte) praat hij vaak hard door onze antwoorden heen en begint hij over iets anders. Soms rolt hij zelfs met zijn ogen als ik iets zeg 
Miamiamia schreef op 06-08-2023 om 16:44:
[..]
Anderen schrijven het gelukkig ook al, maar dat vind ik niet niets. Je moet niet denken dat hij ons gewoon een beetje uit de weg gaat. Ik bedoel geen felicitaties (niet voor de geboorte van ons kind en sindsdien ook niet meer voor verjaardagen) en hij zegt ons geen gedag. Als hij binnenkomt dan roept hij dus bijvoorbeeld enthousiast heeee persoon X, heee persoon Y en doet hij alsof ik daar niet ook ben. Als wij hem koffie aanbieden doet hij alsof hij ons niet hoort en als iemand informeert naar ons welzijn (er waren wat complicaties na de geboorte) praat hij vaak hard door onze antwoorden heen en begint hij over iets anders. Soms rolt hij zelfs met zijn ogen als ik iets zeg
En daar zeg jij niks van
Waarom niet ?
Miamiamia schreef op 06-08-2023 om 16:27:
[..]
Dat klopt wij zijn met vier broers/zussen die regelmatig aansluiten. Ik lees dat veel mensen het raar vinden dat ik dit wekelijkse etentje niet los wil laten of zelfs niet begrijpen dat ik er nog aan hecht, maar dat snap ik niet!
Kijk mijn familie is zeker niet perfect (openlijk communiceren over moeilijke dingen is idd wel een dingetje en in mijn jeugd was het ook niet alleen maar rozengeur en maneschijn) maar juist deze etentjes zijn al jaren een gezellig moment waar ik naar uitkijk. Het contact met mijn zwager was al nooit goed, maar we deden wel gewoon beleefd tegen elkaar en verder zag ik iedereen graag, dus dat vond ik geen belemmering. Dit probleem speelt pas sinds kort want mijn baby is nog geen twee maanden. Bovendien hecht ik er nu juist extra aan om mijn familie te zien en met iedereen apart afspreken op andere momenten is nu eenmaal een stuk lastiger. Dus nee het zou mij veel verdriet doen als ik dit wekelijkse samenzijn zou moeten opgeven.
Met mijn zus alleen afspreken kan trouwens wel, we drinken met enige regelmaat een kopje koffie samen, maar zij blijft volhouden dat het lastig voor hem is en vragen om begrip zonder echt in te willen gaan op het hoe en waarom. Ik weet niet meer wie het zei maar ik vind het wel een goed idee om nog eens door te vragen op hoe zij dit zelf allemaal ervaart. Dat kan ik nog proberen.
Snapt jouw zus ook hoe lastig het is voor jullie?
En dan zeker als je het verzoek krijgt om rekening te houden met iemand, zonder te weten hoe?
Kijk dat zwager een knuppel is, lijkt me duidelijk. Maar met zus zou ik ook weinig kunnen op dit moment. Hoe gaat dat dan, 'zus wil je rekening houden met mijn partner, die vindt baby's lastig', 'oke, wat bedoel je met rekening houden?', 'ja gewoon, rekening houden'. Het idee dat zij niet volledig afknapt van een partner die zo met je geliefden omgaat.
Of is rekening houden bij haar 'blindelings accepteren dat je onbeschoft wordt behandeld omdat ik dat vraag'?
Miamiamia, laat je niet gek maken dat er met je zwager niets mis is, want er is echt wel iets mis. En uiteraard wil je je vaste familie-avond niet opgeven!
Gesprek met je zus met doorvragen lijkt mij ook een goede eerste stap.
@Nick90: als negeren in jouw ogen geen probleem is, dan vind je het vast niet erg als ik dat vanaf nu ook met jouw berichten doe. 