Lastig om samen op een lijn te zitten
hallo iedereen,
Ik weet niet goed of dit de juiste plek is om dit te plaatsen en of de titel wel echt onze problemen beschrijft, maar ik ga mijn best doen om het niet te negatief te verwoorden.
Mijn vriendin en ik zijn trotse ouders van onze 10 maanden oude dochter. Ze is een ontzettend lief meisje, barstensvol energie en in mijn ogen slim en snel lerend. Nu is ze sinds 2 maanden steeds meer gaan huilen en jammeren, maar alleen maar bij mijn vriendin. En dit zorgt nogal voor flink wat spanning in onze relatie. Waardoor onze onderlinge communicatie verslechterd is. We beginnen elkaar steeds meer te verwijten en zijn snel geïrriteerd door wat te ander zegt. Ook zitten we steeds meer niet op een lijn. Mijn vriendin vind dat ik me niet genoeg bezig houd met de ontwikkeling en ik vind op mijn beurt dat zij zich er teveel mee bezig houd. Ik zal ons een beetje beschrijven zodat jullie misschien wat beter inzicht krijgen hoe het er bij ons thuis aan toe gaat.
Ik ben sinds mijn 18e internationaal vrachtwagenchauffeur en ben inderdaad niet veel thuis. Wel ben ik ieder weekend thuis en de laatste tijd ook nog wel vaker een avond of 2 doordeweeks. Nu werk ik gemiddeld een 12 a 13 uur per dag en dat is nog wel eens vermoeiend. En als ik moe ben ben ik niet super gezellig(dat geef ik ook gewoon toe) toch probeer ik dan zoveel mogelijk tijd met mijn dochter door te brengen en mijn vriendin te ondersteunen. Ik ben misschien wel een beetje ouderwets qua opvoeding, in de zin van dat niet zo hou van die nieuwe, meer alternatieve opvoedings ideeën. Wel probeer ik verschillende dingen om haar makkelijker in slaap te krijgen of haar iets nieuws te leren. Iedere zaterdag is papa dag, mijn vriendin werkt dan, en dan doen we samen de boodschappen en klussen we wat. Ik neem mijn dochter overal mee naartoe, de vrachtwagen poetsen(de eerste keer dat ze zelf rechtop bleef zitten was achter het stuur)
Mijn vriendin werkt 3 dagen in de week, woensdag, donderdag en zaterdag. Woensdag en donderdag passen respectievelijk mijn moeder een dag en mijn vader een dag op(haar ouders wonen in Italië) onze dochter is bij mijn moeder en vader precies hetzelfde als bij mij. Heel rustig, vrolijk, speels. Ze jammert een beetje als ze moet slapen, maar slaapt bij ons alle 3 gewoon goed(in bed leggen en meteen weglopen werkt het beste anders blijft ze steeds omdraaien en willen spelen terwijl ze zo moe is)
Mijn vriendin kan absoluut niet tegen het huilen, een kik en onze dochter word meteen opgepakt. Nu heeft onze dochter dat al door en word slapen een groot probleem, mijn vriendin stopt haar in bed en onze dochter word hysterisch, waardoor mijn vriendin haar weer oppakt. Hierdoor zijn de avonden dat ik niet thuis ben heel vermoeiend voor haar. 3 tot 4 keer word onze dochter weer uit bed gepakt en getroost. Mijn vriendin haar oplossing om haar rustig te krijgen is haar voor de tv zetten(ook een discussie punt van ons)ipv haar rustig te krijgen en haar weer in bed te leggen. Hierdoor duurt het soms uren voordat onze dochter echt in slaap valt van pure vermoeidheid
Nu accepteert mijn vriendin ook absoluut geen kritiek, dus als ik haar voorstel om haar ff te laten huilen word ik meteen uitgemaakt voor harteloos, "hoe kan ik in godsnaam onze dochter negeren als ze zo overstuur is" krijg ik dan te horen. Het huilen doet mij ook geen plezier maar ik ik word er ook niet gek van. Ik kan makkelijk met haar rondlopen en haar kalmeren terwijl ze in mijn oren schreeuwt. Is ze rustig dan probeer ik haar opnieuw te laten slapen(verschil is dat het bij mij max een uurtje duurt dat ze vast slaapt ipv de uren voor de tv)
Mijn vriendin is ondertussen van mening dat het probleem niet is dat onze dochter haar "manipuleert" maar dat het baby bed te klein is. Nu wil ze een groter bed voor onze dochter, eentje die compleet op de grond ligt met een hekje er omheen. Want ze is van mening dat het in het hoekje kruipen van onze dochter tijdens het slapen niet om geborgenheid gaat maar om gebrek aan ruimte.
Nog een ruzie punt is het veels te lang uistalepn van mijn vriendin op haar vrije dagen, het word iedere dag later. Toevallig vandaag was het dieptepunt. 13h werd ze eens wakker. Via de maxi cosi app had ik al om 9 uur een melding gekregen dat onze dochter wakker was. Die is uiteindelijk na flink wat huilen ook weer in slaap gevallen. Ik bel dan eindelijk haar gsm om haar wakker te krijgen maar die staat op stil (anders word de kleine te vroeg wakker, is het excuus) als ik er iets van zeg ontkent ze alles en word ze boos omdat ik haar dan zogenaamd een slechte moeder noem. Kritiek is echt verboden, kan ze niet tegen en word meteen omgedraaid naar alles wat ik fout doe. Ik ben ook zeker niet perfect. Ik zou best wat meer in het huishouden mogen doen.
Het uitslapen gebeurt nu ook meer op de dagen dat ze wel werkt. Ondertussen komen mijn vader en moeder onze dochter ophalen ipv dat mijn vriendin haar brengt. Anders komt ze te laat op haar werk, heeft geen tijd om haar hond uit te laten en krijgt onze dochter pas laat haar eerste eten. Mijn ouders zeggen tegen haar er niks van, maar tegen mij natuurlijk wel. Het hangt ook samen met het slechte slapen van onze dochter als mijn vriendin er alleen voor staat savonds
Nu zijn er meer kleine dingen waar we over kibbelen maar dit zijn de voornaamste.
Maar eerlijk is eerlijk, ze is en blijft een fantastische moeder in mijn ogen. Als het goed gaat dan gaat het ook heel goed en straal ik als ik naar ze samen kijk.
Maar nu komt het belangrijkste punt van dit beetje onsamenhangend verhaal(ik ben zo slecht in mijn gedachten op een rij zetten en gevoelens uiten)
De laaste tijd heb ik een knagend gevoel dat hoe meer ik ergens iets van zeg hoe meer het haar boos maakt, en andersom ook natuurlijk. Maar ik weet van mijn eigen dat het nooit een reden zou zijn om uit elkaar te gaan, maar mij grooste angst in nu dat het voor haar wel een reden zou kunnen zijn, om uit elkaar te gaan. Scheiding en relatiebreuk en komen vaak voor, dat weet ik ook. Alleen in ons geval kan ik garanderen dat het betekent dat mijn vriendin mij dochter dan meteen meeneemt naar Italië, naar haar ouders. Laatst zei ze dit ineens toen we ruzie hadden en dit schokte me enorm
Ze werkt niet genoeg dagen om alleenstaand alles te kunnen betalen, en ik kan door mij werk ook niet alleen een dochter opvoeden.
Nu ben ik zelf ook niet zeker of ik echt advies zoek of misschien ff mijn ei kwijt moest. Maar het allemaal ff typen zorgt wel voor een beetje perspectief
MOMOFMYPRINSESWITHAUTISM schreef op 19-03-2024 om 09:37:
[..]
Zoveel slapen? Hij heeft het over een keer. En met 1 keer heel lang slapen heb je nog geen 10 maand slaapgebrek ingehaald. Na +-9 maanden zwangerschap zo goed als in je eentje en de 10 maanden erna met een baby in je eentje heb je natuurlijk weinig energie. Niet iedereen die moe en uitgeput is is depressief, moet je eens zien wat voor energieboost ze krijgt als de vader van haar kind een andere baan krijgt en elke dag meedraait.
ook al zoveel boosheid
Chantal2022 schreef op 19-03-2024 om 09:58:
[..]
ook al zoveel boosheid
Absoluut niet, ik geef je alleen andere kijk ipv te denken dat iemand depressief is al diegene veel slaapt en weinig energie heeft. Ik heb niet gereageerd op vader en zijn manier van doen.
een vrouw kan ook naar de drank grijpen zo alleen en met huilende baby als troost savonds. Misschien dat ze daarom haar bed niet uitkomt sochtends. Dat is het eerste waar ik aan dacht toen ik dat las.
Het klinkt alsof het je vriendin inderdaad wat teveel is en dat snap ik wel. Dan komen opmerkingen en tips vaak ook veel harder binnen, hoewel ze ongetwijfeld goedbedoeld zijn.
Ik las dat je nu vaker een avond of twee doordeweeks ook thuis bent. Dat is goed, probeer haar dan ook echt wat te ontlasten. Moedig haar dan ook aan om af en toe wat buitenshuis te gaan doen, bijvoorbeeld afspreken met vriendinnen, even uit de rol van het zorgen. Dan blijf jij thuis met dochter en kan zij er even tussenuit.
En doen jullie nog weleens wat met zijn tweeën? Jullie zijn niet alleen ouders, maar ook partners. Het kan helpen om heel bewust, ook al is het maar 1x per maand, een oppas te regelen en samen als koppel iets te doen. Bijvoorbeeld samen uit eten, een boswandeling of wat jullie ook maar leuk vinden om samen te doen. En plan dit ook in, hoewel het misschien niet romantisch klinkt om dit zo vooraf te plannen, maar als je het op zijn beloop laat, komt het er dan van?
En als zij denkt dat een groter bed goed is voor dochter, laat haar dan maar haar gang daarmee gaan. Jullie moeten het vooral over de fundamentele issues eens zijn, de dingen die er echt toe doen, maar in dit geval zou ik zeggen: pick your battles. Is dit het waard om gedoe over te krijgen? Ik zou zeggen van niet.
Je ei kwijt kunnen is altijd plezierig. Verder - tja, wij zijn de beste stuurlui aan wal.
Jullie hebben een relatie en een kindje van nog geen jaar - dat is voor vrijwel elk stel een intensieve periode vol nieuwe ontdekkingen (en vermoeidheid). Die 'lijn' ben je nog aan het ontdekken, en vrijwel elke jonge ouder vindt het lastig als een ander daarop ongevraagd feedback geeft. Je wilt het goed doen, maar ja, hoe, er zijn zoveel manieren, en je staat aan het begin.
Wat 'de lijn' betreft - kies een paar punten die je écht van belang vindt en laat het verder los. Ieder mens is anders en een kindje weet heus goed dat mama en papa verschillend reageren en handelen. Dat geeft niks. (buiten echt risicogedrag uiteraard@!!). Geef de ander de ruimte, erger je niet.
Wat jullie relatie betreft: maak tijd voor sámen! Dat is niet makkelijk met jullie werkschema, maar wel belangrijk om de verbinding met elkaar te bewaren en uit te bouwen. Inderdaad slim om ook kinderopvang buiten de familiekring af te spreken. Kost geld ja, maar geeft ook ruimte en maakt je minder kwetsbaar.
Er zijn al veel goede tips gegeven, ik hoop dat je er wat mee kunt.
Wat ik je wel op het hart zou willen drukken; stop met negatief praten over je vrouw met je ouders, of accepteren dat zij hun beklag over haar doen bij jou. Als je een lijn wilt kun je niet aan de andere kant lelijke praat over haar accepteren, of het nou terecht is of niet.
"Iets kleins als laat je schoenen niet slingeren willen we allebei niet horen en schieten we meteen in de verdediging."
Zou voor mij ook de verkeerde toon/woordkeus zijn hoor. Heeft sinds mijn kindertijd trouwens niemand meer tegen me gezegd. En voor mij was het dan een reden om het juist niet te doen.
"Meid, ik weet dat je je schoenen even daar hebt laten vallen omdat je moe was en dat begrijp ik, maar ik word zelf erg onrustig van spullen die overal rondslingeren en niet op hun vaste plaats liggen omdat ik de neiging heb overal over te struikelen; wat zullen we voortaan hierover afspreken?" Als mijn man zoiets vriendelijk zegt en ik weet dat hij waar is wat hij zegt dan heb ik ook geen reden om op mijn strepen te gaan staan.
Verder vind ik de situatie zoals je die omschrijft niet erg uitzonderlijk. Het ouderschap is nieuw voor jullie beiden en jullie moeten nog manieren ontdekken die voor iedereen werkt.
Chantal2022 schreef op 19-03-2024 om 09:58:
[..]
ook al zoveel boosheid
Al de 2e keer dat je het schrijft. Ik lees geen boosheid. Niet bij iedereen althans.
Persoonlijk vind ik dat jullie TO een beetje te hard aanpakken. Bijvb, dat vrachtwagen wassen: ik neem aan dat (sommige) chauffeurs verplicht zijn hun vrachtwagen te wassen op de momenten dat ze thuis zijn. Nu doet die man dat terwijl zijn vrouw werken is en maakt hij zijn dochtertje onderdeel van de poetsarbeid. Als hij op zondag zijn wagen poetst, dan is vrouw thuis en kan er ook niks leuks worden gedaan. Misschien heeft dit koppel de keuze om man minder (of minder ver) te laten rijden. Misschien ook niet. Maar als ik jullie reacties lees, dan lijkt het of jullie het over een veel-uit-huis-zijnde-hobby-beoefenen is. Dankzij het feit dat deze man misschien wat extra geld binnenbrengt, kan vrouw meer thuisblijven.
En dat tot 13 uur in bed liggen als jonge vrouw met een klein kind vind ik zorgelijk
letterkoekje schreef op 19-03-2024 om 17:44:
Persoonlijk vind ik dat jullie TO een beetje te hard aanpakken. Bijvb, dat vrachtwagen wassen: ik neem aan dat (sommige) chauffeurs verplicht zijn hun vrachtwagen te wassen op de momenten dat ze thuis zijn. Nu doet die man dat terwijl zijn vrouw werken is en maakt hij zijn dochtertje onderdeel van de poetsarbeid. Als hij op zondag zijn wagen poetst, dan is vrouw thuis en kan er ook niks leuks worden gedaan. Misschien heeft dit koppel de keuze om man minder (of minder ver) te laten rijden. Misschien ook niet. Maar als ik jullie reacties lees, dan lijkt het of jullie het over een veel-uit-huis-zijnde-hobby-beoefenen is. Dankzij het feit dat deze man misschien wat extra geld binnenbrengt, kan vrouw meer thuisblijven.
En dat tot 13 uur in bed liggen als jonge vrouw met een klein kind vind ik zorgelijk
Eens.
Het is best een zwaar beroep dat Internationaal chauffeur zijn maar door die onregelmatigheid verdient het wel goed waardoor vrouw de keuze heeft "maar" 3 dagen te werken.
Ik geloof best dat het zwaar is voor haar en dat ze een ritme moet vinden maar ze is wel 4 dagen thuis met haar dochter. Is dat nou zo'n enorme opgave voor mensen dat ze een man, die gewoon werkt voor zijn geld, zo aan moeten vallen? Lijkt me wel een beetje gek.
Daarnaast zullen ze hier samen voor gekozen hebben. Zat mannen die werken doordeweeks en niet thuiskomen. Moeten die dan allemaal minder gaan werken of van baan gaan wisselen voor minder geld? Dan staat daar tegenover dat de vrouw in kwestie ook een dag extra erbij moet gaan werken. Komt ze dan wel aan meer rust toe?
letterkoekje schreef op 19-03-2024 om 17:44:
Persoonlijk vind ik dat jullie TO een beetje te hard aanpakken. Bijvb, dat vrachtwagen wassen: ik neem aan dat (sommige) chauffeurs verplicht zijn hun vrachtwagen te wassen op de momenten dat ze thuis zijn. Nu doet die man dat terwijl zijn vrouw werken is en maakt hij zijn dochtertje onderdeel van de poetsarbeid. Als hij op zondag zijn wagen poetst, dan is vrouw thuis en kan er ook niks leuks worden gedaan. Misschien heeft dit koppel de keuze om man minder (of minder ver) te laten rijden. Misschien ook niet. Maar als ik jullie reacties lees, dan lijkt het of jullie het over een veel-uit-huis-zijnde-hobby-beoefenen is. Dankzij het feit dat deze man misschien wat extra geld binnenbrengt, kan vrouw meer thuisblijven.
En dat tot 13 uur in bed liggen als jonge vrouw met een klein kind vind ik zorgelijk
Eens met bovenstaande post. Hij (TO) verwoord het misschien niet zo handig, maar ik lees echt geen zwaar aanvallende opmerkingen richting zijn partner.
Als ik het goed begrijp staat vrouw van TO dus 2 dagen echt alleen voor verzorging van dochter (maandag/dinsdag) en daarnaast is óf TO thuis en krijgt ze hulp van schoonouders? Ik zie echt niet in waarom het dan zo noodzakelijk zou zijn dat TO een andere baan zou moeten zoeken.
Net als Letterkoekje vind ook ik het zorgelijk dat zij tot 13.00 uur uitslaapt, dat houdt nl in dat hun dochtertje al een halve dag aan haar lot wordt overgelaten zonder eten en verzorging (wassen/luier verschonen). Is het mss handig wat professionele hulp extra in te schakelen? Zij zou toch ook moeten begrijpen dat dit niet echt verantwoordelijk is?
@Roedy, is je vriendin soms nog erg jong?
Kersje schreef op 19-03-2024 om 18:05:
[..]
Eens met bovenstaande post. Hij (TO) verwoord het misschien niet zo handig, maar ik lees echt geen zwaar aanvallende opmerkingen richting zijn partner.
Als ik het goed begrijp staat vrouw van TO dus 2 dagen echt alleen voor verzorging van dochter (maandag/dinsdag) en daarnaast is óf TO thuis en krijgt ze hulp van schoonouders? Ik zie echt niet in waarom het dan zo noodzakelijk zou zijn dat TO een andere baan zou moeten zoeken.
Net als Letterkoekje vind ook ik het zorgelijk dat zij tot 13.00 uur uitslaapt, dat houdt nl in dat hun dochtertje al een halve dag aan haar lot wordt overgelaten zonder eten en verzorging (wassen/luier verschonen). Is het mss handig wat professionele hulp extra in te schakelen? Zij zou toch ook moeten begrijpen dat dit niet echt verantwoordelijk is?
@Roedy, is je vriendin soms nog erg jong?
Ik begrijp de berekening van vorige poster, 2 dagen per week echt alleen zijn met je kind is niet super belastend of zo.
Aan de andere kant is TO met zijn werkuren en -dagen vast behoorlijk moe als hij thuis is. Mijn partner is ook internationaal vrachtwagenchauffeur en moet minstens een halve dag bijkomen van de werkweek. Wij kennen heel veel chauffeurs en zeker meer dan de helft van de mensen die internationaal rijden, heeft geen langdurige relatie (meer), vooral door hetwerk..
Ik raad TO aan om te investeren in praktische hulp (huishoudster/schoonmaakster), en vooral stevig te investeren in het verbeteren van de communicatie met zijn partner. Dáár ligt de grootste winst, omdat goede communicatie de basis is voor alles, en daarin investeren geeft de grootste opbrengst op de lange termijn
Kersje schreef op 19-03-2024 om 18:05:
[..]
@Roedy, is je vriendin soms nog erg jong?
Misschien lees ik dingen die er niet zijn, of misschien verwoordt TO de situatie wat ongelukkig. Maar ik krijg de indruk - en dat mag niet aan een aanval op vriendin van TO beschouwd worden - dat deze vrouw eigenlijk (nog) niet rijp is voor het moederschap. Of bijvb té jong, zoals Kersje schrijft. Haar ouders wonen in het buitenland. Maar er zijn zat vrouwen wiens (schoon)ouders om de hoek wonen, die het ook alleen moeten bolwerken.
TO, ik zou een serieus gesprek met je vrouw hebben of haar naar een psycholoog sturen om haar daar te laten uitleggen hoe zwaar zij het hebben van een baby ervaart. Van daar uit kan ze verder ondersteund worden.
letterkoekje schreef op 19-03-2024 om 19:24:
[..]
Misschien lees ik dingen die er niet zijn, of misschien verwoordt TO de situatie wat ongelukkig. Maar ik krijg de indruk - en dat mag niet aan een aanval op vriendin van TO beschouwd worden - dat deze vrouw eigenlijk (nog) niet rijp is voor het moederschap. Of bijvb té jong, zoals Kersje schrijft. Haar ouders wonen in het buitenland. Maar er zijn zat vrouwen wiens (schoon)ouders om de hoek wonen, die het ook alleen moeten bolwerken.
TO, ik zou een serieus gesprek met je vrouw hebben of haar naar een psycholoog sturen om haar daar te laten uitleggen hoe zwaar zij het hebben van een baby ervaart. Van daar uit kan ze verder ondersteund worden.
Of gewoon echt heel simpel overbelast en dat is niet depressief, niet incapabel, niet te jong, te oud, te dik, te lief, te geduldig en hoeft echt niet "naar een psycholoog gestuurd te worden"; alsof een ander dat kan.. enz.
En TO: waarom denk je dat een BABY van 10 maanden(!) manipuleert/goed doorheeft wat welk effect heeft? Of dat jij en je ouders het goed dien en je vrouw maar wat aanrommelt? En als dat zo zou zijn: wat geeft dat?
Daarmee geef je aan dat de beste stuurlui aan wal staan en dat de meeste mensen die kritiek hebben op een ander niet worden gehinderd door enige kennis.
Desalniettemin denk ik dat je het goed bedoelt, maar het eigenlijk ook niet weet. Jullie zijn beiden immers nog geen ervaren ouders.
Wees opbouwend en ondersteunend naar je vrouw en laat waardering zíen en kap je ouders af als ze over haar praten waar ze niet bij is.
ben je al, zonder oordelen, in gesprek gegaan met je vriendin. Heb je gevraagd wat ze van je nodig heeft?
Misschien heeft ze het wel onderschat om ouder te zijn van een baby met een man die het grootste deel van de week, dag en nacht, van huis is. Hebben jullie ook nog echt tijd voor elkaar? Jij van door de week weg. Vriendin werkt op zaterdag, werkt dit voor jullie. Het klinkt veroordelend als ik dit zo teruglees maar het zijn vragen. Er zijn stellen voor wie het werkt. De stellen die ik ken hebben ervoor gekozen dat het van internationaal rijden naar nationaal gaat of het kiezen van compleet ander werk. Ik zeg niet dat dat voor jullie nodig is. Het is wel een mogelijkheid.
Nog een mogelijkheid is dat je ouderschapsverlof opneemt. Iedere ouder heeft in het eerste jaar recht op 9 weken betaald (70%) ouderschapsverlof. Betaald door het uwv (via de werkgever). Je kind is nog geen 1. Heb je dit al gebruikt? Anders zou ik het nog vlug opmaken als ik jou was. Waarschijnlijk kun je al geen 9 weken meer opnemen.
Zie https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/ouderschapsverlof/invoering-van-2-maanden-betaald-ouderschapsverlof
Je bent bang dat je vriendin de relatie wil verbreken. Ze lijkt niet gelukkig. Investeer dan in je relatie zou ik zeggen. Voor het te laat is.
Overigens mag je vriendin niet zonder jouw toestemming met kind naar Italië verhuizen in het geval van relatie verbreken.