Klagen over stiefouder

Moradora schreef op 09-07-2023 om 15:38:

[..]

Dit is inderdaad oma van vaders kant. Ik had met haar een bijzonder hechte band tot aan de scheiding. Deze is echter nu 0 omdat ik na de scheiding geen behoefte meer had in contact met de familie van ex. Zij heeft dit nog meerdere malen geprobeerd maar heb duidelijk gemaakt dat ik daar echt niet op zat te wachten.

Ik zou haar natuurlijk kunnen benaderen maar weet niet of het wijsheid is, zij enabled het gedrag natuurlijk ook door de was te doen (ipv te zeggen doe het zelf) en de kinderen steeds op te vangen. Ik heb er weleens over nagedacht maar ben er dus niet over uit of het handig is. Sowieso houdt ze haar zoon wel de hand boven het hoofd als het uit komt. Dat was altijd al zo.

Ik zou Oma niet benaderen. Je had een goede band met haar, maar wilde niks meer van haar weten vanwege iets wat haar zoon had gedaan. Kennelijk heeft zij evengoed nog geprobeerd de band in stand te houden, maar dat wees jij af. Op zich best wel begrijpelijk, maar ik denk niet dat zij er blij mee was.

Als je dan nu ineens contact zoekt omdat je haar ergens voor nodig hebt, lijkt het me vrij waarschijnlijk dat ze daar niet echt oren naar heeft.
  

Vind ik ook hoor, ze zijn nog zo jong, ze moeten beschermd worden. En als vader dat niet doet dan zul je als moeder voor ze op de bres moeten komen.
Ik zou elke keer zakelijke mailtjes sturen, zonder verwijten en alleen aan vader gericht. Niets naars over stiefmoeder vermelden. Al is een wekelijkse, dagelijkse mail...attendeer hem erop hoe je kinderen zich voelen. Ook niet al te persoonlijk je kinderen in de mail vermelden, anders krijgen zij de lading over zich heen als zij daar zijn.
Maar hoe dan ook...het is heel zwaar.  En de kinderen zitten er tussen en moeten er maar mee zien te dealen elke keer.

Ik denk hierbij wel echt pick your battles. Menstruatieproducten waren er niet bij mijn vader. Stond hij waarschijnlijk gewoon niet bij stil. Dus nam ik gewoon wat mee bij mijn moeder. (Toen hij ging samenwonen was het automatisch in huis en stond het bij de wc). Ja misschien moet hij dat wel in huis hebben, maar is dat echt de discussie waard?

Ik word wel heel erg getriggerd door dit stukje:
Mij man zegt dit duurt niet lang meer en dan kiezen ze voor ons omdat ze het hier fijner vinden dan bij papa en dat wil ik natuurlijk ook niet ik gun de kinderen een fijne plek bij papa en mama.

Het is totaal niet helpend van je man om dit soort dingen te zeggen. Jullie bepalen als ouders de omgangsregeling en kinderen mogen vanaf 12 gehoord worden maar hebben eigenlijk niet zo veel te kiezen.  

Ik zou proberen meer in te zetten op acceptatie: Bij papa zijn andere regels dan hier maar daar kan ik niks aan veranderen. Je mag het hier wel met me over hebben maar ik kan je steunen maar het niet veranderen. Ieder huishouden heeft zijn eigen regels etc. 

Ik vind het vooral zorgelijk dat de kinderen letterlijk het huis worden uitgezet omdat stiefmoeder het huis voor haarzelf wil. Dan voel je je toch ook alles behalve thuis daar? 
De kinderen wonen op twee adressen, die zouden allebei een 'thuis' moeten zijn.
Als ik zou horen dat mijn kind bepaalde dingen niet met mij durft te bespreken zou ik dat heel erg vinden. Menstruatie is iets heel normaals en als je ergens de helft van de tijd woont, dan hoor je te zorgen dat je dochter die spullen daar ook heeft. Net zoals shampoo en tandpasta. Dat neem je toch ook niet elke keer mee? Bij een weekendje logeren misschien wel ja, niet meer als je ergens woont. 

Stel, je kinderen worden naar buiten gestuurd of alleen thuis gelaten, kunnen ze dan naar jou komen als ze dat willen? Die optie zou ik wel bieden. 

Verder heb je niet zo veel invloed op hoe dingen daar gaan en welke regels er gelden. Hoe oneens je het ermee ook bent, laat het los en verwacht ook niet te veel dingen. Geef wel bij je kinderen aan dat ze altijd bij jou terecht kunnen, ook als ze ergens mee zitten. Bij hun vader kunnen ze dat blijkbaar niet. 
Contact met oma zou ik niet doen. Oma faciliteert het gedrag van vader, maar misschien vinden de kinderen het juist wel heel fijn om bij oma te zijn. Ik kan me voorstellen dat ze liever bij oma zijn dan bij hun stiefmoeder die overduidelijk hun halfbroertje voortrekt.

TO, wat doet jouw ex eigenlijk wel met je kinderen? Op basis van wat je vertelt vind ik dat je ex jullie kinderen verwaarloosd en zou ik zeker aanraden om met hem daarover in gesprek te gaan. 

Moirmel schreef op 09-07-2023 om 18:26:

@To nog niet alle reacties gelezen:
Hier een situatie met stiefzoon (10 en ook week om regeling) die sinds vorige zomer aangeeft niet meer naar de vader te willen.
Wij hebben voorlopig besloten om alles strikt gescheiden te houden: daar hun regels en hier de onze; maar eigenlijk verwacht ik wel dat hij later zijn wil meer zal laten gelden (weet niet hoe dit wettelijk zit in Nederland, hier kan een kind vanaf zijn 12de gehoord worden door de rechter maar echt beslissen kan pas vanaf 18).

Zelfde hier en de stem van een 16 jarige telt zwaarder dan die van een 12 jarige. 

Maar rond 14 zie je wel dat ze er klaar mee zijn met het wisselen, baantje, sport, vrienden ze krijgen echt een zelfstandiger leven.

Moradora schreef op 09-07-2023 om 18:16:

dochter vertelde een keer dat ze een hele middag met mijn zoon alleen thuis was omdat papa en stief en broertje opstap gingen (naar haar ouders ofzo) ze waren toen aan het spelen en dochter is door haar enkel gegaan kon niet lopen en het duurde nog tijden voor papa thuis was. Toen ik dat hoorde vroeg ik haar waarom ze mij niet had gebeld dan was ik gekomen maar daar had ze totaal niet aan gedacht. Nu geef ik dat dus bewust regelmatig aan om dit soort situaties te voorkomen. Ze mag altijd mij of haar stiefvader bellen en dat doet ze inmiddels ook.
Tekend is dan wel weer dat ze bijvoorbeeld het nummer van stiefmoeder niet wil en dat papa dat niet begrijpt.

En wat zri je ex toen je dit besprak ??

Heel naar voor je kinderen. Uit huis gestuurd worden, uitjes zonder hen, oma doet hun was… Ik vind het te bizar voor woorden. Je hebt er niks aan, maar dit heeft in mijn ogen niet zoveel te maken met elk huis zijn eigen regels.

Hier ook zo'n ex. De kinderen zijn keihard weggepest door zijn nieuwe vriendin en hij deed er niks aan. Het resultaat is dat de kinderen hun vader al jaren niet meer zien en niks meer met hem te maken willen hebben. Echt een enorm verdrietige situatie. 

Ik wist destijds ook niet wat ik ermee moest. Het idee "zijn huis, zijn regels" houdt ook een keer op als je kinderen voor de zoveelste keer huilend thuiskomen,  omdat zij weer eens iets geflikt had. En met mij praten deed hij al helemaal niet. Dus toen ze aangaven niet meer daarheen te willen heb ik ze uiteindelijk groot gelijk gegeven. Hem interesseerde het toch niet of ze er wel of niet waren.