Niqab
mijn man en ik weten het even niet meer. Het gaat al een tijdje niet zo goed met onze dochter,ze is een tijd gepest op de basisschool,ook in de brugklas om haar make up (ze droeg erg veel make up). Toen van school gewisseld omdat haar beste vriendin daar op school zit. Dat ging de eerste maand goed,ze werd geaccepteerd in de klas maar daarna was ze te moe om naar school te gaan,had paniek aanvallen en dwang gedachtes (dingen meerder keren doen) en vond alles vies (pubers die in hun neus peuteren,grappen maken over sex)
Alles rondom sexualiteit vind ze vies en wil daar nooit iets over horen. Ze heeft al een jaar hulp van een psycholoog en een lichte antidepressiva en het gaat nu beter,ze is vrolijker en wil weer wat meer dingen doen. Nu begon ze er laatst over dat ze het vies vind dat mannen van zowat elke leeftijd naar haar kijken. Ook oudere mannen van bijvoorbeeld 60 jaar kijken dan “vies” naar haar. Nou dat begrijp ik wel,dat had ik ook weleens op die leeftijd en dat is gewoon niet fijn. Nu wil ze dus een niqab gaan dragen zodat mannen haar niet meer kunnen zien. Ook heeft ze nu zo’n niqab als achtergrond van haar telefoon. Wij vinden dit onacceptabel omdat het naar onze mening voor onderdrukking en terrorisme staat. We vinden het eng en maken ons zorgen of echt dat de reden is of dat ze via internet is benaderd en met rare ideeen rondloopt. Aan de ene kant is ze nog bezig met hello kitty en gewoon een normale puber maar dit betrouwen we niet. Wat moeten we hier nu mee? Is dit een fase of hoe moeten we het gesprek aan?
Als ze zich pas vrij voelt als een ander niets meer van haar kan vinden dan moet ze toch wel leren om voor haar eigen vrijheid te gaan staan.
rionyriony schreef op 10-08-2024 om 12:02:
Als ze zich pas vrij voelt als een ander niets meer van haar kan vinden dan moet ze toch wel leren om voor haar eigen vrijheid te gaan staan.
Ja en als ze verlicht zou zijn, zou ze ook nergens last van hebben. Wat ik daarmee bedoel: ik vind dat nogal wat voor een meiske van 14 in een maatschappij waar vrouwen niet vrij in de avond over straat kunnen gaan, overdag toegesist worden, de hele tijd worden afgerekend op hun uiterlijk: of je bent een lekker wijf en en dus mag je geobjectiveerd worden of je bent niets waard omdat je volgens de normen te lelijk bent.
SanneH schreef op 10-08-2024 om 12:00:
[..]
Ja daar zal ik meer de nadruk op leggen,dan zou ze daar iets mee moeten doen toch
In plaats van zichzelf aanpassen met kleding kan ze ook een training assertief optreden en communiceren doen.
Gebruikersnaaminvullen schreef op 10-08-2024 om 12:11:
[..]
In plaats van zichzelf aanpassen met kleding kan ze ook een training assertief optreden en communiceren doen.
Ik ga daar ook voor kijken,al moet ze dat ook willen en ik ben bang dat ze daar geen zin in heeft
Ik herinner me dat nog wel. Emotioneel eigenlijk nog een kind maar wel mannen van alle leeftijden die opeens naar je staarden, opmerkingen maakten of zelfs aan je zaten. Ik vond het vreselijk. De niqaab is wat drastisch maar ik snap wel dat ze zich wil onttrekken aan die plotselinge aandacht. Dat gesprek zou ik met haar aangaan, en ook aangeven dat de niqaab in Nederland op veel plaatsen verboden is (school, zorg, openbaar vervoer, alle overheidsgebouwen) en ze dus een andere oplossing zal moeten vinden.
Ik vind het trouwens niet erg om nu ik tegen de zestig loop wat onzichtbaarder te zijn. Zit niet te wachten op aandacht van vreemde mannen - nog steeds niet.
Zit haar social media feed vol met vrouwen die niqabs promoten? Weet je waar ze naar kijkt?
Er is vast iets mis met mij, maar ik heb daar echt zelden wat van gemerkt, dat mannen op een nare manier aandacht voor me hadden. Of hebben. En al zeg ik het zelf, ik ben zeker niet lelijk. Maar goed, dat is een andere discussie.
Ik zou haar gevoel serieus nemen maar samen kijken naar andere oplossingen. Met een niqaab trekt ze ook negatieve aandacht dus dat is zeker geen oplossing.
Ik prijs mij gelukkig dat ik op die leeftijd niet bezig was met wie naar mij keek. Ik was lichamelijk vrij vlot qua ontwikkeling maar emotioneel liep ik wat achter. Dat heet in mijn geval autisme maar daardoor had ik ook niet door of/dat ik bekeken werd.
Ik was ook niet bezig met kleding of uiterlijk. Hielp misschien ook wel mee.
Een niqab is erg rigoureus. Ten eerste is het een religieus symbool van een religie die jouw dochter niet aanhangt. Nu mag van mij iedereen dragen wat die wil, maar je zendt ook een bepaalde boodschap uit waaruit mensen bepaalde verwachtingen opmaken, bijvoorbeeld bidden en bepaalde dingen niet eten of doen. Iemand met een niqab die in de pauze een broodje ham zit weg te werken, roept wel vragen op.
Ten tweede zijn niqabs verboden op scholen. Dus op school zal ze sowieso wat anders moeten dragen.
Ten derde deel ik jullie visie over onderdrukking en extremisme. Ook al is dat bij haar niet zo, ze straalt het wel uit.
Het creërt een bepaalde afstand tussen haar en andere mensen. Mannen, maar ook leeftijdsgenoten. Ik zou niet snel op iemand met een niqab afstappen. Ik wil weten met wie ik van doen heb, met wie ik praat. Zo'n allesverhullend gewaad geeft me het idee dat iemand eigenlijk niet gezien wil worden, niet wil bestaan.
Ik zou dus eerder inzetten op zelfvertrouwen en eigenwaarde. Ja, het is smerig dat mannen van 50 denken dat meisjes van 15 geïnteresseerd in ze zijn, maar een niqab is niet de oplossing.
Oh ja dat weet ik ook nog wel, die ongewenste aandacht van mannen als meisje. Ik kreeg ook al vrij jong borsten dus dat was helemaal een feest.
Tsja, jeetje, wat moet je er van zeggen? Ze heeft wel een punt natuurlijk, het is schandalig dat jonge meiden, kinderen nog, zo als lustobject worden bekeken. Ik zou haar daar ook ruimschoots gelijk in geven, dat is gewoon schofterig! Een niqab mag inderdaad niet, dus wat zou een beter passende oplossing zijn? Hier heeft ze misschien ideeën over.
Je zou met haar het gesprek aan kunnen gaan hoe ze op het idee van een niqab is gekomen? Zijn er mensen met wie ze daarover spreekt? Zijn er nog andere dingen aan de niqab die haar aanspreken? Ik zou het neutraal uitvragen en horen waar ze mee komt. Als blijkt dat ze het ingefluisterd krijgt door deze of gene dan kijk je van daaruit weer verder.
Ik snap dat je je zorgen maakt, maar realiseer je dat jongeren op deze leeftijd ook nog alle kanten op kunnen, voor hetzelfde geld is het volgende week alweer vergeten. Even aan zien.
Je schrijft dat het beter gaat na behandeling en medicatie, maar ik vind haar huidige ideeën nog steeds getuigen van angst en verwarring.
Weten jullie waar deze angst voor seks en mannen vandaan komt? Is ze nog steeds onder behandeling?
Dutchgirly schreef op 10-08-2024 om 12:51:
Zit haar social media feed vol met vrouwen die niqabs promoten? Weet je waar ze naar kijkt?
Nee dat weet ik niet,boven 14 jaar privacy en overal zitten wachtwoorden op
Met algehele bedekking (zoals een niqaab) bevestig je dat je blijkbaar iets moet verbergen. Daarmee krijgen bepaalde mannen een vrijbrief om te sissen of wat dan ook naar wie niet bedekt is. Never nooit, voed ze op, geef ze een grote bek, wat dan ook, maar vind nooit goed dat vrouwen zich om die reden zouden moeten bedekken. Ook niet een puber die zich ongemakkelijk voelt.
Tja ik begrijp dat het meisje vindt dat minder make up of wijde kleren dragen niet de oplossing is. Dat voelt heel krom en oneerlijk en als je veertien bent, wil je dat de wereld eerlijk is. Waarom moet zij veranderen omdat anderen vrouwen objectiveren? (Overigens geldt hetzelfde argument natuurlijk voor een niqab: waarom moeten vrouwen zich verhullen omdat mannen vrouwen objectiveren?) Toch is er haast geen andere oplossing.
En voor de oplossing van een grote bek hebben/ assertiever worden:
a. hebben jullie wel eens een grote bek, of zelfs beleefde woorden terug gehad tegen bv bouwvakkers of sissers? De haat en agressie die je dan naar je toe krijgt, is niet te doen voor zo'n grietje (ik bijt je kop eraf is nog het mildste)
b. hoe wil je je assertief opstellen tegen een ouder iemand die, desnoods met zijn kinderen en vrouw ernaast zich verlekkerd aan jouw lijf? Zeggen zou je voor je willen kijken? dan heb jij het gedaan hoor
c. de houding van het langs je schouders af laten glijden is natuurlijk de beste van veel kwaden maar het is tevens een verharding en het verlies van onschuldig vertrouwen.
Daarin valt wellicht ook haar afkeer van alles wat naar haar toe komt vwb seks te verklaren. Misschien is het een heel gevoelig meisje en er zijn natuurlijk heel veel uitingen in de media van seks zonder liefde met anonieme lichamen. Haar bevestigen in het feit dat zij net zo lang mag wachten tot het goed voelt is misschien wel helpend voor haar. Waarom zou een veertienjarige alles wat nu van seks op haar afkomt moeten accepteren als de norm? Zij mag toch op haar tijd en hoe zij het wil vorm geven aan haar seksualiteit?
SanneH schreef op 10-08-2024 om 13:45:
[..]
Nee dat weet ik niet,boven 14 jaar privacy en overal zitten wachtwoorden op
Nou, nee, als ik als ouder mij zorgen maak over mijn 18- en al helemaal bij nog maar 14 dan kijk ik mee, of de telefoon blijft thuis.
Ik denk door het verhullen dat er meer aan de hand is en dan zou het helemaal reden zijn om wel samen te kijken. Voor mij zou haar gedrag een enorme rode vlag zijn.
Zelf nu zoon boven de 18 is heeft hij volgens hem niets te verbergen dus krijg ik regelmatig te zien en horen wat hij allemaal beleeft op de telefoon.
Lexus schreef op 10-08-2024 om 14:02:
Tja ik begrijp dat het meisje vindt dat minder make up of wijde kleren dragen niet de oplossing is. Dat voelt heel krom en oneerlijk en als je veertien bent, wil je dat de wereld eerlijk is.
Wijde kleren is niet de oplossing maar een Niqab blijkbaar wel. Dat is ook wijde kleding toch?