Geen prioriteit

Loulou39 schreef op 19-08-2024 om 16:44:

[..]

Maar dit bedoel je waarschijnlijk naar je eigen kinderen.

Kinderen van 15 geven elkaar onderling over het algemeen toch geen kadootjes van €100? (Daar gaat het in dit topic over).

(Oh, ben mosterd zie ik)

Misschien moet je even kijken op.welke post ik reageer

Dat idee om met zijn ouders te gaan praten, komt van Moederkareltje. Zij denkt dat TO's dochter wordt gebruikt als 'sekspopje' en raadt TO aan om dat met de moeder van deze jongen tegaan bespreken. 

Stel je voor zeg, op grond van een vermoeden bij een moeder aankloppen met de vraag wat ze ervan vindt dat haar kind jouw kind aan het lijntje houdt voor seks 

TO zelf, heeft het overigens helemaal niet over seks gehad. 

Dus ik begrijp niet helemaal waarom we het over dat bijzondere idee hebben. 

yette schreef op 19-08-2024 om 22:03:

Dat idee om met zijn ouders te gaan praten, komt van Moederkareltje. Zij denkt dat TO's dochter wordt gebruikt als 'sekspopje' en raadt TO aan om dat met de moeder van deze jongen tegaan bespreken.

Stel je voor zeg, op grond van een vermoeden bij een moeder aankloppen met de vraag wat ze ervan vindt dat haar kind jouw kind aan het lijntje houdt voor seks

TO zelf, heeft het overigens helemaal niet over seks gehad.

Dus ik begrijp niet helemaal waarom we het over dat bijzondere idee hebben.

als het 'vriendje' graag met de dochter zou willen praten , gamen etc dan zou hij wel vaker tijd met haar doorbrengen en ook buiten de slaapkamer.
Dus de gedachte dat dochter vooral nodig is voor seksuele diensten lijkt me wel realistisch.
Met zijn ouders gaan praten lijkt me onzinnig

Chantal2022 schreef op 20-08-2024 om 07:18:

[..]

als het 'vriendje' graag met de dochter zou willen praten , gamen etc dan zou hij wel vaker tijd met haar doorbrengen en ook buiten de slaapkamer.
Dus de gedachte dat dochter vooral nodig is voor seksuele diensten lijkt me wel realistisch.
Met zijn ouders gaan praten lijkt me onzinnig

Dat met de ouders praten  'onzinnig' is, dat snap ik niet. Misschien raar, maar ik zou het wel willen weten en een gesprek hierover aangaan. Schijnbaar valt er nog wat bij te sturen. Over hoe je met anderen omgaat en hoe dat over kan komen bij anderen. 

En ja, natuurlijk ook met je dochter in gesprek. Het meisje is 15, dus daar ben je wel verantwoordelijk voor. 

Natuurlijk moeten ze het uiteindelijk zelf ondervinden. Maar het stukje herkennen van 'niet zo leuk gedrag' en je eigen 'grenzen en wensen' lijkt mij wel waardevol voor de toekomst.

Ik heb op mijn 15e ook een vriendje gehad waarmee ik op mijn kamer zat en me opsloot. Mijn moeder sprak haar zorgen naar mij uit: word je niet gebruikt voor seks? Ik was woest, waar bemoeide ze zich mee, er was echt geen sprake van seks. Ik was daar echt helemaal niet mee bezig. Maak jij je borst maar nat Moederkareltje, als ze straks 15 is
Achteraf vind ik het niet verkeerd wat mijn moeder vroeg. Ze was oprecht bezorgd. Beter dat uitspreken dan mij verbieden met die jongen om te gaan of zijn moeder op te zoeken, want dat werkt niet. De relatie heeft overigens maar kort geduurd. En alleen zoenen. Seks kwam pas op mijn 23e, in alles een laatbloeier haha, wist mijn moeder veel.

"Maak jij je borst maar nat Moederkareltje, als ze straks 15 is "

Check. Borst doorweekt. 

We weten niet of het om seks draait,  Moederkareltje. 

We weten alleen dat ze al langer vrienden zijn en sinds kort verkering hebben. En dat zij dol op hem is en alles voor hem over heeft, maar dat hij liever met zijn vrienden afspreekt, dan met haar. 

Het is dus ook best mogelijk dat hij er moeite mee heeft om het uit te maken. We weten het niet.

Hoe dan ook, ik vind het in eerste instantie aan deze jongelui zelf om hier uit te komen. Het is hun relatie, hun verantwoordelijkheid, niet de jouwe. 

Vanuit jouw relatie met je kind, kan je haar daarbij wel helpen door een luisterend oor te bieden en haar te helpen reflecteren: wat ervaar je, wat wil je, wat doe je? Verder kan je afspraken maken over welk bedrag van het zakgeld uitgegeven mag worden aan cadeautjes, over het regelen en gebruiken van voorbehoedsmiddelen, over dat bezoek eerst beneden iets drinkt omdat jij het fijn vindt om haar vrienden te leren kennen en te weten wie er boven in je huis zitten. En afspraken waar jij je aan houdt: wat ze met jou bespreekt, vertel je niet door. Haar verhaal is veilig bij jou. Je bemoeit je in principe niet met zaken tussen haar en haar vriendje. Als ze teleurgesteld is, dan is het aan haar om dat met hem te bespreken en niet aan jou. En mocht er een moment komen waarop jij die jongen toch wil aanspreken, dan vertel je dat eerst aan haar en doe je dat niet achter haar rug om. Allemaal dingen tussen jou en je kind. 

Kortom, ik zou proberen mijn dochter te stimuleren om haar problemen zelf op te lossen. Als je dat als moeder probeert te regelen door met die jongen of zelfs zijn moeder te gaan praten, lijkt de kans me groot dat je alleen maar een extra probleem creëert: je dochter zal je niet zo snel meer iets vertellen. Zéker niet als jouw actie gebaseerd was op foute aannames. 

Moederkareltje schreef op 19-08-2024 om 22:23:

[..]

Dat gesprek met Ans, de moeder van de vriendje ging zo "Hee ans, joop heeft verkering met katrientje, leuk hè wat denk jij? Is joop ook zo verlief? Gaan ze bij jou ook alleen maar seksen op de slaapkamer. Lijkt mij niet oke. Geen voorbeeld voor verkering. Wat gaan we eraan doen Ans. Ons Katrientje vind dit namelijk NIET fijn."

ja stel je voor zeg dat je zoiets zegt tegen zijn moeder... Niks mee ik doe het met alle liefde. Wie moet ik te vriend houden dan. Niemand. Het zou mij een worst wezen wat Ans over mij denkt.

To heeft het idd niet over seks gehad Yette. Ik heb wat levenservaring en vul dit idd een beetje in Yette. Want 3 keer per maand wanneer meneer het uitkomt zich opsluiten met dochter op slaapkamer en verder geen aandacht aan haar besteden in het openbaar of ergens anders doet mij aan gebruik tot sekspop denken ja. Het is geen bijzonder idee. Die dingen gebeuren vaker dan jij en ik dat zouden willen.

Dus je legt de verantwoordelijkheid voor eventuele seks dan helemaal bij de jongen, i.c. de moeder van de jongen. Meisje is een seksloos, hersenloos, wezenloos slachtoffer. En de moeder van het meisje kan er ook niks aan doen.

Wat ik indertijd gedaan heb (dochter was nog jonger, vriendje ook) is wel met dochter praten over anti-conceptie en haar het advies gegeven om samen naar de huisarts te gaan, maar dan ook samen met de jongen, naar de huisarts van de jongen (die ik toevallig goed kende als een goede huisarts). De huisarts heeft een technisch verhaal opgehangen over wat de pil eigenlijk doet, aan mij gezegd 'maar als ze willen doen ze het toch' (daarom zat ik daar juist) en de twee jonge mensen bedenktijd gegeven tot de volgende dag 12.00 uur. Zij hebben toen samen de beslissing genomen: geen pil. Niet veel later was het uit.

Dus dat zou mijn advies zijn: laat ze samen naar de huisarts gaan om te praten over anti-conceptie. Het is een gezamenlijke verantwoordelijkheid. Als jonge mensen volwassen dingen gaan doen, dan is het wellicht beter om ze als volwassenen te behandelen.

Tsjor

Plato schreef op 20-08-2024 om 08:53:

Ik zou wel met haar het gesprek aangaan. Ik begrijp dat anderen zeggen, ze mag zelf ondervinden, zelf fouten maken. Maar wat als dat punt niet komt? Ze genoegen neemt met alle broodkruimels die ze krijgt van hem?
Ik denk dat het ook afhankelijk is van veel andere factoren. Is je dochter erg gevoelig, misschien wat angstig? hoe is haar eigen sociale netwerk?
To; Ken je het zelf vanuit eerdere relaties?

Het is haar eerste vriendje. 

Je kan niet meer doen dan er voor haar zijn.  Zij neemt blijkbaar genoegen met de kruimels aandacht die hij haar geeft.  Ze moet er zelf achter komen dat het uit verhouding is.  Verder kan je niet veel. 

Wat ik wel eens doe bij situaties die dochter lastig vindt en voor frustraties kunnen zorgen bij haar en mij is op een heel ander moment bespreken.  En dan niet zo zo van het valt me op dat.... maar meer  wat vind je ervan dat.... dus heel erg vanuit haar perspectief. Dus wat vind je ervan dat Frits niet mee naar de efteling gaat?.... hoe denk jij dat dat komt? En dan niet oordelen maar alleen luisteren.  Zolang ze geen advies vraagt ook niet geven.  

Ik zou ook zeker met je dochter praten. Met dit soort verhalen moet ik altijd aan mijn eigen jeugd denken. Mijn moeder (vader hield zich al helemaal afzijdig) vond het altijd onze eigen zaak, vooral niet mee bemoeien was haar instelling.
Ook niet wanneer ze vermoedde dat het moeilijk was.
Bij een vriendje zei ze het was toch niets... Dat wil je niet horen als je verdrietig bent dat je vriendje het uitgemaakt heeft.
Toon betrokkenheid, maar veroordeel niet!

Ik denk dat het vriendje van 17 het zelf helemaal niet ziet als vaste verkering. Hij is daar waarschijnlijk nog helemaal niet aan toe en wil lol maken met zijn vrienden. Dat is ook niet gek op die leeftijd. Jouw dochter is zo verliefd dat ze dingen wil zien die er niet zijn.