Zorgen om mijn kleuter
Lieve mensen,
Ik zal zo goed mogelijk proberen mijn situatie uit te leggen. Ik heb 2 kinderen, mijn jongste van nu 4 heeft een spraak/taal achterstand. Als baby gewoon normaal, geen bijzonderheden eigenlijk tot dat hij met ruim 1 jaar een grote fascinatie kreeg voor letters. Met ruim 1 las hij kentekens op, nummers en keek hij veel naar die abc video's op youtube. Ik ga heel eerlijk zijn, hij keek heel veel tv en dan constant die abc video's op yt. Ik zag er geen kwaad in nu ontzetten veel schulgevoel! Opzich zou je denken niks mis mee hij kent het alfabet so what. Maar sindsdien wilt hiu dus alleen spelletjes ner alfabet, heeft een heel goed geheugen, imiteert ook veel van tv. Dus zinnetjes kan hij foutloos nazeggen en ook in de juiste context. Maar ook kan hij veel in die tv blijven hangen ondanks dat de tv uitstaat, hij herhaalt steeds wat hij gezien heeft, doet en zegt ze na. Hiu heeft ook een levendig fantasie. Ik kan nog gee gesprekken met hem voeren, hij praat als hij wat wilt hebben, mama broodje pindakaas, gaan we naar huis? Gaan wr naar buiten? Maar als ik bv vraag hoe was het op school antwoord hij niet, of hij zegt iets wat met die tekenfilms te maken heeft dus leeft veel in eigen wereld ook. Hij zit nu in groep 1 sindskort en hij valt op in de klas door zijn gedrag, hij doer nog veel zijn eigen ding. Speelt nu wel soms met leeftijdsgenootjes maar niet echt samen. Heeft ook geen vriendjes of zo. Nu komt er iemand binnekort kijken van passend onderwijs. En ik weet niet wat ik het beste bog kan doen. Hij is ontzettend slim en wil hem niet zo snel op het sbo zetten. Herkend iemand mijn verhaal? Ik ben echt ten einde raad. Ik hoop dat iemand mijn verhaal herkend en mij advies kan geven. We zijn ook naar het audiologisch centrum geweest daar is de wachttijd ontzettend lang! Liefs bezorgde moeder
Hyperlexie
https://nl.wikipedia.org/wiki/Hyperlexie
Ik kende het niet. Ik herken het wel bij mijn kinderen die al vroeg hele zinnen gingen zeggen nadat ze vrij lang niets zeiden of weinig zeiden. Zoals je ziet aan het artikel in de Wikipedia komt het ook vaker voor bij kinderen met autisme.
Vooral dat grote woordenschat en dan niet echt weten wat je nou zegt, dat herken ik hier wel.
Overigens hadden mijn kinderen weinig aan training sociale vaardigheden in de zin dat hun sociale vaardigheden er van vooruit gingen. Daar hadden ze toch een zekere rijping bij nodig die veel en veel later pas zichtbaar werd.
Bij mijn kinderen was het belangrijk om op het moment dat zich iets voordeed het moment aan te grijpen voor een beter begrip, door er op te wijzen, niet teveel tekst, maar er even bij stilstaan of herhalen.
Dat heb ik zelf goed geleerd door training bij Autisme Centraal en me inlezen. Bij de leerkrachten was dat was onbemiddelbaar maar de leerkrachten van het speciaal onderwijs waren erbij die dat heel vanzelfsprekend heel goed deden en daar hebben mijn kinderen dan ook veel geleerd. Het is niet allemaal rozegeur en maneschijn, het speciaal onderwijs van mijn dochter is tegen woordig geen goede autismeschool meer maar een dumpplek voor elk kind dat uitvalt in het samenwerkingsverband. Erg chaotisch en druk. Maar die kwaliteit kan heel erg verschillen.
Bij mijn kinderen gaf dat nogal wat spraakverwarring op school en in de omgang met leeftijdgenoten. Ze gingen vaak veel beter om met volwassenen of met oudere of jongere kinderen en uiteraard met kinderen van familie en vrienden. Ze werden dan ook veel en vaak gepest op het regulier onderwijs.
Ik was blij dat ze naar het speciaal onderwijs gingen waar veel meer begrip was voor hun ontwikkeling en hun persoon.
Speciaal onderwijs
Anne J kunnen kinderen op het so ook bv havo of vwo advies krijgen of is dat onmogelijk. Je kan nooit weten wat je kind gaat doen tot die tijd, maar wel handig om te weten. Of krijgen ze vaak praktijkadvies?
Speciaal onderwijs - SO
https://www.onderwijsconsulenten.nl/
Het samenwerkingsverband van de school waar je kind naartoe gaat werkt samen met een of meerdere scholen voor speciaal onderwijs.
Als je de naam weet van het samenwerkingsverband kun je op de websites van deze scholen kijken wat het aanbod is. Met welke scholen voor speciaal onderwijs ze samenwerken en waar jou kind dan in eerste instantie terecht kan komen.
Op de school van mijn kinderen werd les gegeven voor HAVO en VWO.
Speciaal basisonderwijs (SBO) is wat anders en geldt nog steeds als regulier, maar wordt niet meer zo vaak aangeboden.
Juist door het speciaal onderwijs is het mijn zoon gelukt om door te stromen via HAVO, naar HBO en nu gaat hij naar de universiteit. Dat was niets geworden met de stress en het onbegrip dat hij opdeed in het regulier onderwijs.
Mijn dochter had zoveel schooluitval dat het ook bij haar een hele andere route was geworden als ik er niet bovenop had gezeten dat ze naar het speciaal onderwijs zou gaan. Je kunt ook een route krijgen van schooluitval, boetes, rebound, opname in jeugdzorg enzovoort.
Bij mijn zoon was er een observatie door een collega van zijn juf uit het speciaal onderwijs in zijn klas. Daar kwam het advies autismeonderzoek uit.
Het verslag was ook zo kenmerkend voor mij dat ik in elk geval ook naar de huisartspraktijk ben geweest voor een gehoortest en een test of hij het wel goed zag. Zoon bleek een behoorlijke afwijking te hebben en een bril nodig. Dat hadden ze er toch niet uitgehaald bij het GGD onderzoek. Maar kan ook een reden zijn dat een kind niet goed mee kan komen in de groep. Het gehoor bleek goed.
Daarop kregen we een verwijzing naar een kinder- en jeugdpsychiatrische instelling. Ik had om een psychiater gevraagd maar mijn huisarts meldde mij al dat hij geen goede kinder- en jeugdpsychiater kende. Dus dan toch maar de instelling. Later hebben we, via een tip hier op OOL, wel een goede kinder- en jeugdpsychiater gevonden, maar toen was het leed al geschied en hadden we een zorgmelding te pakken.
Observatie kan prima zijn, en was dat ook in ons geval. Maar het is een momentopname en altijd even afwachten.
Je kind is 4 en er is iets, en je wilt nu al dat ie naar havo of VWO gaat later? Wat bedoel je met praktijkadvies? Alles lager dan havo?
Ik zou eerst even insteken op een fijne schooltijd voor hem...
Pirata
Het is belangrijk om ook op langer termijn te denken. Tuurlijk wil ik dat hij een fijne schooltijd heeft. Maar vind het ook belangrijk dat ze de kans krijgen zich goed te ontwikkelen. Er is hier een speciale school waar je alleen praktijk kan voor d3 middelbare school . Je kan geen mavo, havo of vwo halen dat word je bij voorbaat al vermeld.
vso
Er zijn scholen voor voortgezet speciaal onderwijs op alle niveaus, dus ook havo en vwo.
Maar voor dat je je druk maakt over waar jhr zijn over 8jaar hen gaat zou ik me eerst focussen op hoe hij functioneert in groep 1
skik
Precies
Houd je met zijn ontwikkeling bezig en niet met zijn uitstroomniveau. Veel te vroeg.
Vrije School
Je kunt ook de Vrije School overwegen. Daar kijken ze minder op van een kind dat een kasteel ziet staan en er is gemiddeld wat meer aandacht voor de persoonlijke en kunstzinnige/aardse ontwikkeling van een kind. Het hangt natuurlijk van de school af maar sommige kinderen met autisme of verwante zaken doen het dan wat beter op school.
Natuurlijk is niveau belangrijk
Al helemaal bij een kind waar toch al zorgen over zijn. En toch voorloopt op bepaalde gebieden.
En Mimi zal zich vast niet zozeer druk maken over vo maar wel hoe de komende jaren uitgedaagd gaat worden.
Helaas zit dat stuk in onze regio ook verre van goed.
Een andere optie is democratisch onderwijs, dat is wel particulier.
Je schrijft dat je zoon niet vertelt, maar 'hee, een kasteel' is wel degelijk vertellen. Misschien is bij dit kind aansluiten op zijn belevingswereld iets belangrijker dan bij andere kinderen. Maar vertellen over hun dag doen niet veel 4 jarigen! En natuurlijk loopt fantasie en werkelijkheid deels nog in elkaar over. Al kan het dat je een bijzonder fantasierijk kind hebt. Maar het kan ook dat hij verbanden probeert uit te leggen waar hij zelf nog geen woorden voor heeft. Bijvoorbeeld.
Klopt saar
Dat is het idd, ik vind het belangrijker dat hij nu de juiste hulp krijgt dat sowieso. Maar ook denk ik aan later, en zoals je zegt dat ze de juiste uitdaging krijgen. Mijn zoontje is bv nu veel met letters en lezen bezig vind hij geweldig! en de kinderen in groep 1 die hebben dat helemaal niet.
Bedankt nogmaals voor iedereen die de moeite heeft genomen om een reactie te plaatsen. Ik lees ze heel aandachtig, en kan er zeker wat mee.
Ik denk dat je nog teveel hangt aan allerlei verhalen over vierkante ogen van tv kijken of alarmerende berichten over kinderen die teveel schermpjes zien of zo. En dan het verband leggen met de taal spraak achterstand van je zoon. Zou ik niet doen.
Dat verband is er niet.
Er is wel een ander verband. Sommige kinderen leren heel veel van de tv/schermpjes en het kan ze helpen om zich beter te ontwikkelen.
Ken je deze? Life Animated
Je zoon heeft vast een andere een ontwikkeling dan deze jongen maar je verhaal over het kasteel, en dat hij herhaalt wat hij ziet op tv, deed me even aan deze jongen denken.
Met behulp van Disney films kan hij het echte leven beter plaatsen.
https://www.youtube.com/watch?v=yRUAzGQ3nSY
Inside Out: ook handig voor jezelf om meer vanzelfsprekend mee te nemen dat het gebeurt in het hoofd van kinderen en volwassenen en wat gebeurt er dan?
Ik ben wel benieuwd...
Je schrijft dat je zoontje op weg naar school ineens begon over een kasteel, iets wat hij eerder op tv had gezien.
Ik ben wel benieuwd hoe je dan reageert. Ga je daar dan op in? Vraag je aan hem wat hij bedoelt? Ga je mee in het gesprek, en vraag je dan bijvoorbeeld, waar staat het kasteel dan? Of, hoe ziet het er uit? Of negeer je het of zeg je iets als, maar er is helemaal geen kasteel?
Want als je gewoon met hem mee praat, heb je dus wel degelijk contact en communicatie. Laat hem eens leidend zijn. Ga in op wat hij aangeeft, en maak je niet zo druk over dat hij iets op tv zou hebben gezien.
Stel geen vragen als, hoe was het op school? Dat vinden veel kinderen niet leuk om te vertellen. Het is ook een veel te open vraag. Dat is echt vrij normaal, daar zou ik me geen zorgen over maken. Wat je wel kunt doen, is heel concrete vragen stellen. Heb je je drinken opgedronken in de pauze? Heb je vandaag getekend? Heb je letters geschreven? Maar ook dat soort vragen vinden veel kinderen lastig. Mijn jongste bijvoorbeeld heeft daar een vreselijke hekel aan. Dus ik stel die vraag helemaal niet aan hem.
Probeer je kind te waarderen voor wie hij is en hoe hij zich gedraagt. Ga niet het gevoel krijgen dat hij anders moet zijn. Dat is echt niet nodig en het maakt ook je kind onzeker, want hij voelt dat van jou. Laat je niet onzeker maken door een Leerkracht. Je zegt zelf dat ze nog vrij jong en onervaren is.
En laat je kind niet afvoeren naar het speciaal onderwijs. De bedoeling van passend onderwijs Is nou net, dat aan zijn ondersteuningsbehoeften wordt voldaan op zijn eigen school. Maar ik denk eerlijk gezegd ook niet dat ze van je kind af willen, ik denk eerder dat juffrouw zelf steun wil in hoe zij met je kind moet omgaan. En dat ze daarom heeft gevraagd of mensen hem willen gaan observeren. Overigens dacht ik dat jij daar wel toestemming voor moeten geven.
Mirreke
Ik zal heel eerlijk zeggen, ik reageerde met ' waar is een kasteel, dat heb je op tv gezien denk ik'. Als ik vraag waar, of hoe ziet die kasteel eruit krijg ik geen antwoord. Want hij kan nog niet veel vertellen, hij houd sowieso al niet van vragen, en hij imiteert veel in zijn taal. Ik zal even een voorbeeld geven. Ik gaf laatst zijn eten, en hij zei het is overheerlijk en wreef over zijn buik. Hij imiteert soms hele zinnen, maar wel in de juiste context. Laatst was ik verdrietig, kwam hij naar me toe oooh toe niet huilen, voor een kind die achterloopt in taal is dat een hele mooie zin om in 1 keer te zeggen. Maar ik weet dat hij die zin zo onthouden heeft maar wel gebruikt in de juiste situaties. Het is heel moeilijk uit te leggen.
Want je kan denken ach hij zegt het in de juiste context dus wat maakt het uit, maar ook de toon doet hij na. Het is best ingewikkeld, en om eerlijk te zijn word je ook wel onzeker gemaakt door leerkrachten of mensen van buitenaf.
Anne J
Ik kende dat filmpje niet, herken mijn zoon er niet helemaal in maar ik snap inderdaad wat je bedoeld.
Ik zou zo graag willen weten wat er in zijn hoofdje omgaat, om hem zo goed mogelijk te kunnen begeleiden. Dat zou het veel makkelijker maken denk ik 
Losse flodder
Ik heb geen verstand van sbo, maar ik heb wel eens gehoord over andere manieren van communiceren, namelijk met gebarentaal. Heeft hier op OO ook eens een artikel over gestaan. Misschien helpt het je zoontje als je communicatie ook op een andere manier dan alleen mondeling aanbiedt? Geen idee hoor, maar het kan de moeite van het onderzoeken waard zijn.
Hoi Mimi
Hoe is het nu met je zoontje?? Ik ben heel benieuwd!
Ik ben gisteren door mijn schoonzusje op hyperlexie gewezen, ze las op dit forum bij een vraag van iemand uit 2015 over deze diagnose en ze herkende mijn zoontje er in.
Ik had er nog nooit van gehoord maar er gaat een wereld voor me open. Mijn zoontje kon eerder tellen dan dat hij mama zei en overal waar we zien ziet hij cijfers en letters. Bij elke winkel waar we langs lopen begint hij te spellen wat er op de gevels staat. Hij wil alleen maar filmpjes kijken op YouTube waar figuren, getallen en letters in voorkomen. Ik herken zo veel. Hij is nét 3 maar telt ook in het Duits, Spaans en Engels en in het Nederlands tot ver over de 100. Sociaal liep hij wel wat achter maar dat is al heel erg verbeterd afgelopen half jaar. Hij speelt nu graag met andere kindjes. Wel vindt hij in de aandacht staan verschrikkelijk. Ze hebben hem laatst getest en daar kwam een IQ van 132 uit. Toen hij 1 was had hij al geen moeite meer met houten uitgesneden puzzels.
Toen hij net 2 was maakte hij puzzels van 30 stukjes zonder problemen. Hij ziet álles buiten. Een vliegtuig wat op 10km hoogte overvliegt en een kat die de straat oversteekt tegelijk.
Ik zit nu met veel vragen; is hij hyperlectisch én mega slim?
Herken je dat van die puzzels en alles waarnemen ook?
Ben je inmiddels bij een psycholoog oid geweest?
Voor ons is het allemaal nog nieuw en vers dus vind het lastig nu in te schatten wat goed voor hem is om te doen..
Hoi Mimi,
Mijn zoontje is nu vier en alles wat jij beschrijft over jou zoon, is bijna helemaal hetzelfde als hoe mijn zoontje is. Nu vier jaar later ben ik benieuwd hoe het nu gaat met je zoontje en of je tips hebt.
Nanny2 schreef op 28-12-2023 om 09:44:
Hoi Mimi,
Mijn zoontje is nu vier en alles wat jij beschrijft over jou zoon, is bijna helemaal hetzelfde als hoe mijn zoontje is. Nu vier jaar later ben ik benieuwd hoe het nu gaat met je zoontje en of je tips hebt.
Dit is een bericht van 4 jaar geleden. Mimi heeft nooit meer gereageerd na juni 2019. Je kunt beter een eigen bericht aanmaken.
Eigenlijk lees ik niet echt wat geks in jouw op! Sommige kinderen zijn graag op zichzelf en doen liever hun eigen ding. Waarom meteen zoveel toeters en bellen en een stempel erop willen plakken? Dit jongetje is pas 4 jaar. Maak jij je zelf ook zorgen om jouw kind TO of alleen maar omdat de school dat doet? Volg jouw eigen moeder gevoel en klop inderdaad niet aan bij de gemeente. Als dat eerste het geval is zou ik hem van school afhalen en een school zoeken die beter bij hem past en waar hij zichzelf mag zijn. Hij is pas vanaf 5 jaar leerplichtig. Maak jij je zelf ook zorgen dan kun je niet veel meer dan kijken wat eruit komt. Sterkte TO!
Oww oud topic zie ik nu.
Hoi Mimi,
Hoe gaat het nu met hem? De beschrijving van jouw zoon is exact mijn zoon. Hij zit nu ook in groep 1 en wij lopen tegen exact dezelfde dingen aan. Ik ben daarom erg benieuwd hoe het nu met hem gaat.
Groetjes Yvonne