Thuis lunchen met vegan klasgenootje wat kan wel en niet
Ik ben even benieuwd hoe anderen dit aanpakken:
Een van mijn jongste kinderen gaat heel hecht om met een klasgenootje, dikke vriendschap. Dit klasgenootje woont ook vlakbij ons dus ze komen veelvuldig bij elkaar over de vloer. Op woensdag luncht het klasgenootje geregeld bij ons maar ook in het weekend gebeurt dat weleens en ze spelen op middagen geregeld bij elkaar. De ouders van dit klasgenootje leven heel strikt vegan en ( toegevoegde) suikervrij. Als klasgenootje hier luncht is dat op zich te doen; wij hebben naast vleeswaren, kaas en zoet beleg ook altijd wel iets wat vegan is voor op brood al is de keuze natuurlijk wel beperkt.
Wat ik lastig vind is dat het kind voortdurend vraagt; mag ik ook een plakje kaas / worst / hagelslag op brood, mag ik een ijsje etc. Op woe middag eten we geregeld iets van een tosti, gebakken ei of knakworstjes dat ga ik niet aanpassen uitsluitend omdat klasgenootje dat niet mag en klasgenootje weigeren bij de lunch vind ik ook niet zo aardig. Ik heb het nagevraagd bij de ouders of zij een uitzondering maken als kind elders is maar dat was niet de bedoeling, ze spraken ook hun kind meteen aan dat er niet meer naar gevraagd mag worden.
Maar ja, dat blijft het kind dus wel doen. En dat vind ik dan weer lastig. Natuurlijk kan ik prima zeggen nee want het mag niet van je ouders, maar ik snap het ook wel weer van het kind. Van de week werd er hier gespeeld en was het erg warm dus mijn kinderen vroegen om een waterijsje wat ik op zich prima vindt maar zij mag dat niet dus ja wat doe je dan? Ijsje pas geven als kind naar huis is of ijsje geven aan eigen kinderen en klasgenootje een appel o.i.d.
LydiaDietz schreef op 20-08-2024 om 18:57:
[..]
Wat lief dat je de moeite neemt om dat te benoemen. Zoals ik hierboven ook al schrijf ga ik er misschien wat te hard in.
Ah dit vind ik dan weer een mooie reactie. Ik denk dat je boodschap wel is overgekomen.
Het kind willens en wetens voor de gek houden en zeggen dat het vegan kaas/worst of is zonder suiker is zou ik niet doen. Grote kans dat ouders daar achter komen als kind eens mee gaat boodschappen doen en zegt: Mam zullen we die kopen die had ik bij Gingergirl en dat was lekker.
Zelf laten kiezen en doen of je het niet door hebt zou voor mij de betere optie zijn.
Bij de eerste actie heb je kans dat kind niet meer bij jullie mag spelen en dat er minder "toezicht" is om op afstand in de gaten te houden hoe het gaat met het kind.
Er is nog een nadeel aan vlees geven onder het mom van vegan. Ik ben al heel lang vegetarier en als ik per ongeluk vlees binnenkrijg, laten mijn darmen dat onmiddellijk weten. Mijn man heeft hetzelfde probleem, is niet zo principieel vegetariër, maar ook niet dol op vlees. Eet hij vlees bij gebrek aan vegetarisch eten, moet het heel licht vlees/vis zijn, anders wordt ook hij niet goed in zijn ingewanden.
Maar het lijkt me belangrijk dat dit eetpatroon van dit kind duurzaam wordt gewijzigd en het liefst in samenwerking met de ouders, maar dat moet je niet als moeder-van-klasgenoot alleen willen doen.
Ik had ook een klasgenoot over de vloer met in mijn ogen zeer ingewikkelde (en ongezonde) ideeën over voeding. Toen ze jong waren gaf ik gewoon een stuk fruit of boterham. Toen ze ouder werden liet ik het bij kind zelf. Toen moeder mij eens aansprak gaf ik aan geen idee te hebben of kind dat snoepje/koekje had gehad want daar sta ik niet continu bij. Mijn kinderen maken zelf een boterham of pakken een tussendoortje. Ik had allang door dat kind totaal niet achter die ideeën stond en dan knijp ik een oogje toe (tenzij het een allergie betreft).
Met trakteren hou ik geen rekening. Kinderen die andere eetwensen hebben zorgen dat ze zelf een trommel hebben. Ik maak geen kosjer, halal, glutenvrij of vegan opties.
LydiaDietz schreef op 20-08-2024 om 20:18:
[..]
Je koopt idd veganistische vervangers en dat siert je. Maar het zijn idd niet de lekkerste producten want dat mag niet want suiker en bewerkt. Ik zeg nergens dat jij of een ander dat lekker moet vinden. Wij vinden dat thuis ook niet heel denderend.
En jij hebt blijkbaar ook een hoop lekkere, gangbare producten die ook vegan zijn. Maar die mag kind niet eten. Dan is het toch niet gek dat ik concludeer dat het vegan punt dus niet zo heel belangrijk is. Want dat heb je gewoon ook op tafel staan maar dat mag kind niet. Dat is wat ik steeds probeer te zeggen.
En als je weet wat voor vooroordelen er allemaal zijn tov het vega(n) opvoeden van kinderen dan maak ik het inderdaad zwaar. En vind ik het vooral heel jammer dat in eerste instantie het veganistische aspect naar voren wordt geschoven.
Maar goed. Deze discussie leidt ook weer af van het daadwerkelijke probleem. Je kind heeft een vriend(in) waar niet goed voor gezorgd wordt en hoe ga je daar mee om. Je een keer "vergissen", kind met een centje naar de super sturen om zelf iets uit te zoeken, monkeyplatter met veel verschillende hapjes.
Niet helemaal; de vegan opties die wij hebben ( hagelslag, 100% pindakaas, humus, guacamole, jam, banaan, komkommer, tomaat, andere rauwkost etc) is niet alleen vegan maar op de hagelslag na allemaal zonder toegevoegde suikers ( we hebben suikervrije jam). Dus in principe is er genoeg vegan keus wat het kind zou kunnen eten omdat het vegan is en wat ook in het " beleid" van de ouders past. Alleen eet het kind het niet want kind geeft zelf aan; mag ik kaas, mag ik kipfilet, mag ik smeerworst etc. Het is niet dat het kind helemaal niks mag maar het is erg lastig dat ook van de producten die toegestaan zijn het niks lust/ wil. Deze ouders zijn,vind ik, erg extreem doordat ze naast vegan zo op die toegevoegde suikers zitten waardoor de keuze zeer beperkt is. En ze houden ook geen rekening met kind en sociale situaties. Ik bedoel je kind naar een verjaardagspartijtje sturen met een bak sla is erg extreem en zeker niet gangbaar vegan, net zoals geen traktatie mogen. Vooroordelen zijn er naar alle eetvormen wel.
ik zou het niet willen dat andere ouders zoveel rekening moeten houden met mijn kind. Ik zou dus zelf wat meegeven en anders heb ik pech.
Wat een lastige situatie zeg. Ik zou met een medisch dieet altijd rekening houden. Maar die kinderen weten zelf meestal ook best wat ze wel en niet mogen eten, zeker op deze leeftijd. En die weten ook dat ze er ziek van worden, dus die willen ook helemaal geen eten waar ze allergisch voor zijn en vragen daar ook niet continu om.
Ik vind dat jullie thuis echt meer dan voldoende alternatieven hebben die kind mag eten. Als kind dat dan niet wil, ja, dan houdt het een keer op.
Ik vind continu vragen/zeuren om eten en bedelen/stelen zeker niet netjes, maar ik snap het wel als kind thuis enkel sla, groente en fruit en een beetje yoghurt krijgt.
Dat zijn te weinig voedingsstoffen voor een kind in de groei. Dat kind heeft honger, haar lichaam schreeuwt om voedingsstoffen en daarom blijft ze er om vragen en het zelfs stelen. Dat is niet oké, maar wel begrijpelijk. Er is een verschil tussen stelen uit hebzucht/afgunst en stelen uit noodzaak. Dit kind probeert zichzelf in leven te houden en te blijven functioneren.
Daarnaast valt het kind continu buiten de groep. Het mag geen traktaties en tussendoortjes en nooit wat ongezonds, zelfs geen drinken met een smaakje. Die dingen zijn inderdaad niet noodzakelijk, maar wel een sociale aangelegenheid. Ouders van kinderen met een allergie of een ander afwijkend dieet (halal, vega/vegan, suikerarm/suikervrij) geven vaak alternatieven voor wat er wel kan of geven iets mee wat een kind wel mag. Bijvoorbeeld een trommeltje met lekkers voor als er een traktatie is die hun kind niet mag. Of ze geven zelf een stuk cake of een koekje mee wat hun kind wel mag bij een kinderfeestje of activiteit van school/clubje. De meeste ouders willen namelijk dat hun kind mee kan doen, niet de uitzondering is. Deze ouders willen dat nadrukkelijk wel. En dat bevestigen ze continu, de hele dag door. Bij elke traktatie, bij elk speelafspraakje, bij elk kinderfeestje. Op een gegeven moment zijn er vast ouders die zeggen 'die hoeft bij ons niet meer te komen'. Dat is zielig voor het kind, maar op een kinderfeestje alle kinderen een bak sla geven doe je ook niet snel. En één kind frietjes met snack ontzeggen is ook zielig. Nog los van dat niet elke locatie een gezond aanbod heeft. Kun je wat van vinden, maar dat los je niet zo snel als individu op.
Ik vraag me af of dit kind thuis gaat vertellen dat het bij een ander iets 'illegaals' heeft gegeten. Die gejatte boterhammen vertelt ze thuis natuurlijk ook niet.
Het kind gaat er niet per se iets van krijgen als het een keer iets eet wat niet vegan/suikervrij is.
Wij eten thuis vegetarisch, maar elders niet zo strikt. We wonen ook in een omgeving waar dat allerminst de norm is en mensen het vaak onzin vinden en de opties er niet altijd zijn. Er zijn kinderen die hier niet mogen komen eten omdat hun ouders denken dat ze dan niet gegeten hebben. Ja, echt. Heel treurig. Maar hun keuze. We gaan niet speciaal vlees in huis halen daarvoor, want er is genoeg dat ze ook kunnen eten.
Dochter mag elders van ons alles eten. Ze wordt er immers niet ziek van. Ze is al vaak genoeg 'anders'.
Het klinkt inderdaad als een ziekelijke obsessie van de ouders met gezond eten. Ten koste van hun kind. Goed dat school ermee bezig is. Niet alleen het gedrag van kind qua stelen en bedelen om eten, maar ook het vele ziek zijn, gymles niet vol kunnen houden.
Dat gedrag is een uiting van een dieper probleem en los je niet op met 'foei, mag niet' zeggen tegen het kind. Dat weet ze best, maar de honger is sterker.
Ik denk ook het 'niet lusten' van kind niet per se een 'niet lusten' is, maar iets anders willen, normaal willen zijn en willen eten wat de rest ook eet, zelf keuzes willen maken, een bepaalde drang naar autonomie.
Overigens; als er zo veel mensen aan tafel zitten met een lunch, zou ik echt niet bijhouden wie wat gegeten heeft. Ik zou kind dus vermelden; iedereen eet wat hij/zij zelf lekker vindt en wat betreft de vegan en suikervrije opties hebben we optie x, y en z.
Ik vraag me ook af in hoeverre de ouders daadwerkelijk denken dat alle ouders van vriendjes hun kind alleen maar datgene geeft wat van hun 'mag'. Bij navraag zeggen ze 'nee, mag niet'. Maar hoeveel ouders zouden het simpelweg niet vragen of gewoon zeggen 'tuurlijk mag jij ook een ijsje/kaas/worst/ranja'?
Ik begrijp LydiaDietz wel, een dieet van 'vooral groente en fruit' (en rauwkost, dus wederom groente) en een kind dat als alternatief op een feestje sla met tomaat (geen noten, geen peulvruchten, geen rijst/aardappel, niks wat weliswaar ook onbewerkt en veganistisch is maar wel vult) meekrijgt, beschrijven als 'vegan kind' bevestigt wel het meest negatieve stereotype van veganisten dat er bestaat. Dat ergert mij ook en ik eet gewoon zuivel en eieren en af en toe vlees of vis.
Dat gezegd hebbende: ik zou het kind ook zeggen: er staat van alles op tafel, je weet wat veganistisch en suikervrij is, maar ik ben niet van de belegpolitie. Je bent oud genoeg om je eigen boterham te smeren en te eten. En als ouders iets zeggen hetzelfde melden: ik ben niet van de belegpolitie, ik ga niet bijhouden wat iedereen eet.
Overigens verbaast het me dat als hij zo eenzijdig eet en uitgehongerd is dat hij niet gewoon aanvalt op boterhammen met pindakaas. Daar kun je toch heel wat voedseltekorten mee inhalen.
Auwereel schreef op 20-08-2024 om 20:43:
Er is nog een nadeel aan vlees geven onder het mom van vegan. Ik ben al heel lang vegetarier en als ik per ongeluk vlees binnenkrijg, laten mijn darmen dat onmiddellijk weten. Mijn man heeft hetzelfde probleem, is niet zo principieel vegetariër, maar ook niet dol op vlees. Eet hij vlees bij gebrek aan vegetarisch eten, moet het heel licht vlees/vis zijn, anders wordt ook hij niet goed in zijn ingewanden.
Maar het lijkt me belangrijk dat dit eetpatroon van dit kind duurzaam wordt gewijzigd en het liefst in samenwerking met de ouders, maar dat moet je niet als moeder-van-klasgenoot alleen willen doen.
Is dat niet juist een argument om het kind wel vlees te geven? Zodat de darmen er mee om leren gaan? Als het kind er last van heeft, terwijl het daar na die lunch de hele middag speelt, merk je dat snel genoeg. En dat is voor het kind ook de snelste manier om af te leren er nog om te vragen.
Ik snap dat suikervrije niet. Ik bedoel, in fruit zit net zo goed suiker.
Mijn kinderen zijn nog klein maar als ik zou merken dat andere kind echt fysieke problemen er door begint te krijgen zou ik wel dingen gaan toestoppen denk ik die ene dag per week tot op zekere hoogte. Er blijft vrij weinig over volgens mij als je veganistisch wil eten, althans dan moet je echt alles zelf gaan maken bijna? Ik vind dat de gezondheid van het kind dan voorop staat tot wat die ouders allemaal willen. Wel lastig hoor dit en vind het erg zielig voor het kind. Vind het ook zo wat om zelf je hele lunchprogramma om te gaan gooien die dag.
Ik maak bijv regelmatig bananencake met amandelmeel, voor zover ik bedenk is dat veganistisch.
Deze ijsjes hebben wij weleens, zijn toevallig vegan maar niet suikervrij
https://www.ah.nl/producten/product/wi574307/ijsbaart-strawberry-cheesecake
Zou die dan bijv wel geven en als de ouders later moeilijk komen doen doen alsof m’n neus bloedt
Gingergirl schreef op 20-08-2024 om 13:42:
[..]
Ik weet wel dat school ook in gesprek is met ouders omdat er wel zorgen zijn. Kind is zeer mager en heel vaak ziek, kan ook niet meekomen met de gymles, en er zijn wat incidenten geweest voor de zomervakantie waarbij het kind bv naar de wc ging en dan op de gang eten uit broodtrommels pikte om in de wc op te eten; dat is zorgelijk gedrag maar daar is school mee bezig. Ik wil er hier echter niet een discussie van maken of vegan slecht is of niet. Ik ben geen arts noch voedingsdeskundige en de ene vegan ouder pakt het weer anders aan dan de andere.
Paar maanden geleden vierden wij het kinderfeestje van ons kind op een locatie waar lunch erbij zat en er was ook vegan opties zoals patat ( mocht niet ongezond), en vegan knakworst ( mocht ook niet want suiker), toen heb ik aangegeven dat ze dan zelf iets mee moesten geven en dat hebben ze toen ook gedaan, maar ja dat was weer de standaard lunch: bakje sla met wat komkommer en tomaat, wat ik dan ook wel weer wat lullig vond. Dat is de enige keer dat ik gezegd heb wil je echt geen patat, maar dat wilde ze niet. Maar ja moeder geeft ook altijd een heel kruisverhoor over wat er gegeten is dus ik vermoed dat ze dat ook niet durft.
Als er sprake is van ondervoeding, is het niet in het belang van het kind die regels van de ouders al te strikt te hanteren.
je kan toch heel eenvoudig zelf waterijsje maken met van die vormpjes. Bijv aarbeien of citroen?
En aan ouders vragen of je iets voorverpakt in huis kan halen?
Hebben ouders misschien een recept voor vegan koekjes?
In de winkel goed kijken wat vegan is qua snacks en in huis halen.
Niks geven is zo sneu voor dat kind
BritgetJones007 schreef op 21-08-2024 om 06:49:
je kan toch heel eenvoudig zelf waterijsje maken met van die vormpjes. Bijv aarbeien of citroen?
En aan ouders vragen of je iets voorverpakt in huis kan halen?
Hebben ouders misschien een recept voor vegan koekjes?
In de winkel goed kijken wat vegan is qua snacks en in huis halen.
Niks geven is zo sneu voor dat kind
Hele topic gelezen? Het gaat niet over wat er gegeven kan worden maar over een kind dat vraagt om vlees en kaas en dat niet mag van de ouders.
In maken van aardbeienpuree kan maar puur citroensap is veel te zuur om lekker te zijn. Appel/peren puree zou wel kunnen.
De update van To veranderd wel veel. Dit is gewoon kindermishandeling en iets waarbij ik serieus zou overwegen een melding te maken bij de instanties.
De optie die hier word gegeven, gewoon neerzetten en zelf de andere kant op kijken, zou ik in dit specifieke geval ook toepassen. Wat zielig voor het kind.