Langzame informatieverwerking / motivatie
Veel zorgen momenteel over de motivatie, focus en taakgerichtheid van mjin zoon in groep 3.
ik kan niet anders dan zijn hele verhaal delen.
Start
Mijn zoon heeft geen gemakkelijke start gehad, rand prematuur / dysmatuur geboren. Na de geboorte was hij ondervoed met een ziekenhuisopname als gevolg. Hij heeft als baby veel gehuild entot en met de peutertijd niet lekker in zijn vel heeft gezeten. Onderzoek door de
kinderarts heef geen oorzaak aangewezen voor het overmatige huilen.
Voor de geboorte
Eigenlijk is er voor zijn geboorte al veel gebeurd. Voor deze zwangerschap had ik een miskraam en ook deze tweede zwangerschap leek het weer een miskraam. Bij de eerste echo was er hartactiviteit, bij de tweede echo niet meer. Bij een volgende afspraak die toch nog stond en waar wij verwacht hadden om bevestigd te krijgen dat de zwangerschap niet goed liep was er wel weer hartactiviteit. De echoscopise begreep er niets van want dit kon helemaal niet.
Het was een rollercoaster, wel/niet. We waren niet heel zeker. De 20-weken echo was een GUO, dit kregen we als indicatie ivm het overlijden van mijn zusje 30 jaar geleden. Helemaal goed gekeurd gelukkig. In die periode bevielen 2 buurvrouwen. De een van een gezond meisje en de andere van een jongetje, veelste vroeg, met 24 weken en overleed. Wij waren compleet van slag. heeft grote indruk gemaakt.
Vanaf 30 weken zagen ze dat de groei van mijn zwangerschap afboog, veel groei-echo's en uiteindelijk een opname in het ziekenhuis. Uiteinlijk werd de zwangerschap 3 weken voor uitgerekende datum opgewekt. Je werd geboren met 2200 gram en deed het relatief goed.
We mochten vrij snel naar huis omdat het RS virus rond ging.
Ondervoed / ziekenhuisopname
Ik gaf borstvoeding en was eigenlijk helemaal op. Na een week thuis ging het niet goed. Je was onrustig en ik twijfelde of je wel genoeg binnen kreeg. Je werd opgenomen want was ondervoed en wij werden naar huis gestuurd, gebroken en helemaal op. Na 5 dagen mocht je weer mee naar huis, we zijn direct overgestapt op de fles, want dat was wel de voorwaarde.
Eerste jaar
Dat eerste jaar was een pittig jaar. Veel huilen, veel zoeken. Daarna werd het niet beter. Van alles onderzocht, koemelkallergie/reflux, veel bij de osteopaat geweest.
Uitendelijk bij de kinderarts beland en zouden we in oktober 2018 starten met EMDR maar vanaf dat moment werd hij een blijer kindje.
Al die jaren daarna was het wel zoeken naar zijn gebruiksaanwijzing. Had moeite met onverwachtse geluiden, de wind. En naar nieuwe of drukke plekken gaan was een uitdaging. Ook bij de opvang veel observaties gehad, jeugdverpleegkundige is altijd aan de zijlijn betrokken geweest en er is een warme overdracht geweest vanuit de opvang naar school.
Start op school
De start op school was spannend. Hoe zou hij het gaan doen. Wel duidelijk was dat het lastig bleek om prikkels te filteren. Hij is gevoelig voor (vooral) geluiden en dingen die
anders gaan dan hij verwacht had. Van veel wind kan hij in paniek raken.
Tijdens het uitvoeren van opdrachten laat hij zich gemakkelijk afleiden. Het zichzelf
aansturen en de motorische ontwikkeling lijken hem te belemmeren in zijn ontwikkeling. Hij heeft wel een een goed geheugen, kan zich prima verwoorden en heeft een grote woordenschat. Hij heeft voor school logopodie gehad, en vanaf groep 2 fysiotherapie voor de fijne therapie.
Intelligentieonderzoek
Er heeft een afname van een WPPSI-IV-NL plaatsgevonden. De laaggemiddeld tot gemiddelde score heeft de manier van denken een rol gespeeld.
X maakt verbaal een sterke indruk. Echter, dit komt niet tot uiting in de score op de talige
onderdelen op de intelligentietest. X volgt sterk zijn eigen redenering en kan volop associëren. Dit leidt regelmatig niet tot de antwoorden die bedoeld/gevraagd worden in het onderzoek. X ‘moet’ mee in de structuur van de test en worden er gerichte antwoorden gevraagd; dit is moeilijk voor X Bij de redeneertaken wordt gezien dat X op een heel andere, voor hem logische en onderbouwde, manier van denken heeft dan in de test bedoeld wordt. Ook wordt gezien dat hij niet altijd alle informatie tot zich neemt. Dit speelt een rol in de totstandkoming van de behaalde score. Wanneer naar de prestaties van X op de visueel ruimtelijke taken gekeken wordt, wordt gezien dat X met inzicht kan werken, maar dat als er geen kaders geboden worden (hulplijnen weg in voorbeeldfiguur, geen richting gegeven wordt hoe een taak aan te pakken en wat het eindresultaat moet zijn) het X veel moeite kost om tot een oplossing te komen. X lijkt te verzanden, net zoals dat gezien werd bij de talige subtests. Tenslotte valt binnen de index verwerkingssnelheid op dat X niet gestructureerd/ logisch werkt wat het tempo verlaagt. x heeft veel aansturing nodig om bij deze subtests te doen wat er van hem verwacht wordt.
De uitkomsten van het onderzoek geven aan dat X op een andere manier informatie lijkt te
verwerken.X lijkt anders dan verwacht wordt te redeneren en te denken. X kan alle kanten
op gaan met zijn gedachten en in zijn aanpak. X lijkt zelf moeilijk structuur aan te kunnen
brengen. Voorgaande bevindingen spelen een rol in de ontwikkeling en het leren van X. Er zou mogelijk sprake kunnen zijn van een ontwikkelingsstoornis.
Groep 3
En nu zijn we op het punt beland dat hij na de zomervakantie gestart is in groep 3 met een arrangement, 4 dagen een klassenassistent. er zijn aanpassingen gedaan, hij mag de leesletters ipv de schijfletters. Hij gebruikt een letterbak voor het dictee. Omdat zijn motoriek hem enorm belemmert. Maar gisteren gaf de juf aan dat ze te weinig resultaat ziet. Ze ziet wel groei maar het verschil met de andere leerlingen is groot. Er zijn zorgen of dit wel de juiste school is. Hij vraagt niet om hulp ook niet als er een klassenassistent naast zit, is passief. Er zijn wel een aantal dingen waar hij wel actief meedoet, gezamenlijke leesles, nieuwe letters leren, thematisch werken. Hij heeft meer in zijn mars maar het komt er niet uit.
De opmerking, ik denk niet eens direct aan SBO maar wellicht is een andere/kleinere school meer passend voor hem heeft me aan het denken gezet.
Hoortest
De laatste tijd twijfelden we over zijn gehoor, en dus een test gedaan bij het consultatiebureau, de uitslag was onvoldoende en worden direct doorgestuurd naar een audiologisch centrum. Ergens verwacht ik niet perse dat er iets mis is met zijn gehoor. Hij heeft wel vaker dat hij niet reageert maar dat is omdat hij moeite heeft met filteren en niet overal direct op aan gaat.
Fysiotherapie / overprikkeling
Vanuit school is er ook een fysiotherapeut betrokken die een test heeft afgenomen mbt overprikkeling. Zij geeft aan nog niet een volledig beeld te hebben en wil 1-1 met hem aan de slag. Ze denkt aan een gebrekkige registratieverwerking icm met een passieve strategie.
Sinds gisteren ben ik enorm verdrietig en zoekende naar wat het juiste is om te doen.
Uiteindelijk geloof ik erin dat er achter dat passieve een hulpvraag zit. Het is een lief gevoelig jongetje, geliefd op school met genoeg vriendjes. Gaat met plezier naar school! Het idee dat hij naar een andere school moet lijkt me vreselijk.
Moeten we naast alle acties die er zijn uitgezet (fysio/hooronderzoek) niet ook een traject op starten om te onderzoeken waar dit vandaan komt?
Ik raad je met klem aan om eens te gaan kijken op de school/scholen die in aanmerking komen. Dat kan je beeld van zo'n school enorm veranderen en zonder die informatie kun mi geen goed overwogen besluit nemen. Je vraag hier (waar doen we goed aan) valt nog helemaal niet te beantwoorden.
Bovendien, je weet nooit waar je goed (het beste) aan doet, dat weet je pas achteraf. Je neemt een beslissing op een bepaald moment op basis van de bekende factoren. Maar je kunt niet in de toekomst kijken. Daarom: ga kijken en praten op die school, beschrijf je kind en zijn problemen en vraag hoe zij naar hem kijken. Want het is leuk dat de huidige school bedenkt dat hij elders beter af is, maar 'elders' moet het daar wel mee eens zijn natuurlijk. En jullie! Zolang jullie de huidige school nog niet hebben opgezegd zitten jullie nog nergens aan vast en moet school ook gewoon ondersteuning bieden aan je zoon.
Dus denk er goed over na en laat je goed informeren over de voor- en nadelen en (on)mogelijkheden van de eventuele nieuwe school. Pas met die kennis kun je een weloverwogen besluit nemen.
Ik heb het hele topic nogmaals gelezen en ik herken eigenlijk best veel van onze dochter in jullie zoon. Onze dochter heeft autisme (diagnose in gr 6). Haar hele basisschooltijd vanaf groep 3 zeiden de juffen: ‘Nu gaat het nog goed, maar straks wordt alles moeilijker en hoe lang blijft het dan goed gaan?’ Wij als ouders dachten telkens: ‘Dat zien we dan wel weer’. En een orthopedagoog zei zelfs heel stellig dat onze dochter nooit gelukkig zou worden (toen zat ze in groep 4 en was er al eenvermoeden van autisme).
Inmiddels weten we dat ze de hele basisschool goed heeft doorlopen. Ze had een fijne klas en werd geaccepteerd zoals ze was. Ze had soms een bijzondere logica en humor. Ze was jong in haar gedrag. En ze was soms angstig, bv. voor logeren met schoolkamp. Maar ze heeft een hele fijne basisschooltijd gehad. Ze had drie uur per week een juf met hond die haar extra begeleidde met haar autisme (soms even stuiteren, soms problemen oplossen) en met rekenen. En ze had in groep 1 t/m 4 een extra gymles per week na school om wat meer zelfvertrouwen te krijgen. Dat rekenen is niet echt gelukt. Ze vindt het nog steeds moeilijk en rekent op groep 6 niveau ongeveer. Maar voor de rest is het een succes geweest. Ze heeft een fijne tijd gehad en een goede basis gekregen.
Ik zou daarom eerst met school (juf, IB’er, ondersteuningsteam) om tafel gaan om te achterhalen wat precies het probleem is en kijken wat ze kunnen doen om jullie zoon te ondersteunen. Niet omdat het SBO geen optie is, maar omdat jullie zoon goed in zijn vel zit, en het fijn heeft op school en in de klas. Dat is zoveel waard. Dat is mijn ervaring, maar misschien staan jullie er anders in of kan school niet veel bieden. Het is vaak een puzzel en een zoektocht, dus het kan best even duren voordat de juiste manier is gevonden. Je hebt wel goede meesters en juffen nodig. Of een goede onderwijsconsulent die advies kan geven.