Ik blijf me verwonderen om andermans kinderen die komen spelen.
.....
Openingspost verwijderd door ts. Voor degenen die graag door willen discussiëren (met dank aan yette):
Het onderwerp: vriendjes tijdens speelafspraakjes bij jou thuis, gedragen zich soms anders dan jouw eigen kind. Dat kan leiden tot ergernissen. Ze stoten per ongeluk drinken over je gestoffeerde eetkamerstoelen, springen op de bank, zitten niet op twee billen en lusten bij nader inzien toch geen Optimel, dus die gaat door de gootsteen.
Heb jij wel eens vriendjes over de vloer waar je je aan ergert? Wat doen ze dan? Hoe ga jij ermee om?
Is dit allemaal van één kind of zijn alle vriendjes van je kind zo?
Nou van het merendeel van de kinderen wat hier komt. 1 Kindje daarop een uitzondering. Die heeft wel opvoeding gehad.
Zijn die kinderen wel corrigeerbaar? In de zin van; hier eten we zittend op onze kont, als je ergens om vraagt, krijg je niet daarna iets anders. En je bent hier niet thuis, dus er gelden andere regels dan thuis. Wij springen niet op de bank, we drinken geen cola doordeweeks, als we hebben gegeten ruimen we de tafel netjes af en als we ergens mee spelen, ruimen we dat eerst op voordat we wat anders pakken. Aan het einde ruimen we ook samen op.
Wat vindt jouw kind zelf van dit gedrag van vriendjes? Doen ze dat ook als ze thuis spelen?
Beetje overdreven dit topic toch?
Nee, nog nooit gezien. Wel eens een kind op bezoek, nog heel jong, dat de videorecorder wou "voeren" met een boterham. Ze dacht echt dat het een soort mond was. Ik kon toen niet lachen, nu wel.
Maar voedsel is gewoon niet meer zo bijzonder als vroeger. Je was daar gek om een snoepje te weigeren!
Kies uit wat je de moeite waard vind om te handhaven en zet daar op in. Wees daar dan ook strenger in.
Laat ze bepaalde activiteiten niet mee doen zoals verven.
Zet je over bepaalde dingen heen (kruimels, waterballet etc)
En als het daarna nog niet verbetert kun je je kind stimuleren om niet meer met het betreffende kind af te spreken of zeg dat het bij jullie even niet uitkomt.
Ik snap oprecht niet waarom een kind perse recht en op de billen aan tafel moet zitten. Ik zou wel proberen de troep te beperken, dus niet met eten gooien, zo weinig mogelijk morsen dus graag boven het bord eten etc, maar als daarvoor nodig is dat het kind op de knieën op de stoel zit (bijvoorbeeld omdat het tafelblad anders te hoog is) dan zou mij dat werkelijk een biet zijn.
Dat jonge kinderen het ene moment dit, en het andere dat willen is volgens mij vrij gebruikelijk. Als jouw kinderen dat niet hebben, heb je mazzel. Je hoeft dan natuurlijk niet aan elke bevlieging toe te geven, maar die wispelturigheid lijkt me niet meteen een teken van een verpest karaktertje of een tekortschietende opvoeding.
Als dit een opsomming is van dingen die je wel eens meemaakt dan vind ik veel dingen niet zo heel gek eerlijk gezegd. Als dit allemaal van één middag is dan zou ik zwaar overprikkeld raken.
Rekening houdend met dat ze 8 jaar zijn, bij die kinderen thuis soms andere regels gelden (op de knieën eten mag als je dan beter bij je bord komt), kinderen opgewonden raken van nieuwe plekken en ander speelgoed (schreeuwen, alles willen uitproberen) en kinderen nu eenmaal grenzen testen (mag ik nog een snoepje?) lijkt het gros mij te verwachten gedrag. Wil niet zeggen dat je het niet mag begrenzen of bijsturen natuurlijk. Sterker; dat lijkt me beter dan je verwonderen en verzuchten dat jouw kind zich nooit zo zou gedragen.
Maar hoe is jouw kind bij een ander...
En andere kinderen zijn sowieso vervelender, stommer, irritanter en lelijker etc dan mijn kroost. Zo gaan die dingen.
Pfoe, ik verwonder me eerder om de dingen waar jij allemaal over valt. En dat je je met jonge kinderen aan stoffen eetstoelen gewaagd hebt. Natuurlijk staan er dingen tussen die ook vervelend zou vinden. Zoals constant zeuren om snoep - maar ik verbeeld me niet dat mijn dochter dat niet ook doet als ze ergens anders is, ook al weet ze thuis wel beter.
Ik zit trouwens zelf ook graag met mijn voeten onder mijn billen aan tafel, dus volgens mij mag ik ook niet bij jou komen spelen.
Ik zit bijna nooit op mijn billen op een eetkamerstoel. Bij de koningin zou ik dat wel doen, maar meestal heb ik een been gebogen onder me. En knoeien, tja, niet iedereen kan even netjes eten. Ik ken ze en weet dat ze hun best doen, maar na afloop kan ik precies aanwijzen waar ze gezeten hebben.
Nooit mee gemaakt, terwijl ik 5 kinderen heb...
Wat is er erg om jezelf iets groter te maken aan tafel en wie neemt er stoffen eetkamerstoelen met kinderen?
Ik geloof er geen sikkepitje van als ik eerlijk ben. Je zit er toch bij mag ik hopen als ze gaan vingerverven of spelen en als het zo'n probleem is ga je naar buiten?
Ik weet nog steeds niet of ik die samenvoeging van fora zo'n goed idee vind met al die vreemde "onderwerpen".
Renmuis schreef op 23-10-2024 om 14:14:
Pfoe, ik verwonder me eerder om de dingen waar jij allemaal over valt. En dat je je met jonge kinderen aan stoffen eetstoelen gewaagd hebt. Natuurlijk staan er dingen tussen die ook vervelend zou vinden. Zoals constant zeuren om snoep - maar ik verbeeld me niet dat mijn dochter dat niet ook doet als ze ergens anders is, ook al weet ze thuis wel beter.
Ik zit trouwens zelf ook graag met mijn voeten onder mijn billen aan tafel, dus volgens mij mag ik ook niet bij jou komen spelen.
Zoals? Ik zie alleen puntjes?
Heb je werkelijk de openingspost weggehaald, omdat je niet de gewenste antwoorden kreeg?? Over verwonderen gesproken….