Gedrag 5 jarig kind (hsp?)
hoi hoi,
Even mijn gedachtes/gevoelens hier wegschrijven.
Ons 5 jarige zoontje gaat weer naar school, nu weer de 2de week na de vakantie.
Ik weet ook dat het allemaal nog nieuw is om weer in het ritme te komen na de vakantie. Maar toch even sparren over zijn gedrag.
Voor de vakantie liep hij de klas zelfstandig in (groep 1) tegen het einde van het schooljaar bleef hij weer plakken, prima. Ook nu blijft hij iedere dag plakken, opzich geen probleem maar hij zegt dan alleen.. mama.. mama.. mama.. hij verteld niet verder wat er is. Als hij eenmaal binnen is, is hij op zijn gemak en speelt hij met de andere kindjes volgens de juf. Uit school komt hij ook vrolijk, en soms met verhalen.
Nu maak ik mij zorgen om zijn gedrag. Bij iedere verandering klapt hij dicht/komt er een muur omhoog, bv bij zwemles een andere juf durft hij het water niet meer in, bij het cb de oog/hoortest wilt hij niet doen.
Ik wil hem nergens toe dwingen, maar sommige dingen moeten nu ook eenmaal gebeuren. Soms bereid ik hem thuis erop voor soms ook niet, hierin zie ik niet echt verschil wat voor hem positiever uitpakt.
Verder bijt hij niet van zich af. Wanneer zijn zusje hem pijn doet verstijfd hij ook en huilt dan. Hij zal niet iets terug doen.
Wanneer hij zijn schoenen gaat aandoen en zijn zusje is eerder klaar, begint hij te simmen omdat hij later klaar was.
Ik probeer hem positief te benaderen en niet teveel te corrigeren, maar soms met zulk gedrag wil ik ook wel eens zeggen, "kom op joh, dat is niet zo erg" terwijl dat voor hem natuurlijk wel zo voelt.
Ik weet soms gewoon niet meer hoe ik hem het beste kan benaderen.
Ik begrijp je zorgen TO, het is begrijpelijk dat je het beste wilt voor je kind en dat je hem zo goed mogelijk wilt begeleiden.
Probeer hem zoveel mogelijk te laten zijn zoals hij is en hem daarmee zo gelukkig mogelijk te laten zijn.
Is hij niet een persoon dat van zich afbijt, prima, zolang hij daar zelf niet onder lijdt is er niets aan de hand.
Geen kind is 'normaal'. De een wijkt wat verder af van het gemiddelde dan de ander. Hier drie compleet verschillende kinderen die allen beslist niet gemiddeld zijn.
Een van hen is ook erg gevoelig. Hij had dat op een gegeven moment ook door. "Ik ben gewoon gevoelig" ♥️ was ook iets wat hij zelf wel zelf zei (ook nu nog, hij is nu jongvolwassen). En dat is niet altijd makkelijk, maar ook een mooie eigenschap.