Buitengesloten door nichtje (11)
Onze dochter (11) speelt van kleins af aan graag met haar nichtje van dezelfde leeftijd. Ze hebben er al heel wat speeldates en logeerpartijtjes opzitten. De laatste maanden wordt ze helaas buitengesloten door haar nichtje. Bij opa en oma gaat ze er stiekem met een ouder nichtje vandoor en verstoppen zich dan zodat onze dochter niet weet waar ze zijn. Maar ook op andere momenten mag ze niet meer meekletsen/spelen. De ouders vinden het prima: 'ze spelen liever met zijn tweeen', dus die helpen helaas ook niet. Met familie is het lastige dat je ze toch regelmatig tegenkomt en het ermee moet doen. Daarom mijn vraag hoe we onze dochter kunnen helpen tijdens de vele verjaardagen en bezoekjes aan opa en oma die nog zullen volgen?
Als eerste, maar misschien heb ik dat over het hoofd gelezen en heeft TO dat al wel gedaan, zou ik het bespreken met de andere ouder(s). In het geval bij ons had ik niet echt door dat er een kind werd buitengesloten. Dus ik deed er ter plekke ook niet actief iets aan. Ik heb het thuis met mijn kinderen besproken en hen gevraagd om meer rekening te houden met de ander als ze met z'n allen zijn. Gezegd dat zij het ook niet fijn zouden vinden als zij alleen zouden zitten op zo'n bijeenkomst
Het gaat maar om hooguit een paar uurtjes, ik dwing ze niet om een heel weekend samen te kamperen. Ik denk dat je dat best aan kinderen kunt vragen. Later zul je ook dit soort bijeenkomsten hebben waar je met mensen aan het werk bent of een tafel zit waar je zelf niet om gevraagd hebt.
Ademes schreef op 25-06-2024 om 09:05:
Als eerste, maar misschien heb ik dat over het hoofd gelezen en heeft TO dat al wel gedaan, zou ik het bespreken met de andere ouder(s). In het geval bij ons had ik niet echt door dat er een kind werd buitengesloten. Dus ik deed er ter plekke ook niet actief iets aan. Ik heb het thuis met mijn kinderen besproken en hen gevraagd om meer rekening te houden met de ander als ze met z'n allen zijn. Gezegd dat zij het ook niet fijn zouden vinden als zij alleen zouden zitten op zo'n bijeenkomst
Het gaat maar om hooguit een paar uurtjes, ik dwing ze niet om een heel weekend samen te kamperen. Ik denk dat je dat best aan kinderen kunt vragen. Later zul je ook dit soort bijeenkomsten hebben waar je met mensen aan het werk bent of een tafel zit waar je zelf niet om gevraagd hebt.
In de op staat dat de ouders het prima vinden ze spelen liever met z'n tweeën. De andere ouders weten het dus en ik vind dat je van kinderen best kunt verwachten dat ze zich sociaal gedragen bij zulke gelegenheden dus niemand buitensluiten.
Broadway schreef op 25-06-2024 om 07:50:
[..]
maar daar gaat het ook helemaal niet over. het gaat niet om leuk vinden. het gaat om fatsoen en dat als je als kinderen verplicht mee moet naar opa en oma (je hebt immers geen keus) dat het normaal is dat niemand buitengesloten wordt. daar hoeven geen warme gevoelens bij te zijn, je gedraagt je gewoon en sluit niemand buiten. je bent tot elkaar veroordeeld en je zet je egoïstische (pre) puberhoofd even in de kast voor het grotere geheel. en dat doe je zolang dat bezoekje duurt. daarna kun je weer je goddelijke gang gaan.
rekening houden met elkaar enzo. maar blijkbaar mag je dat niet meer van mensen en kinderen vragen als ik de reacties hier zo lees.
Op die manier is het voor niemand leuk hè? Het lijkt mij nog schadelijker voor kind om te weten dat ze alleen maar mee mag doen omdat de ouders dat eisen. En van wat ik van de dochters van neven en nichten zie is dat die best gemeen kunnen zijn. Dan kan TO beter een of ander device meenemen om haar kind te vermaken.
er is ook een onderscheid tussen altijd geforceerd mee moeten spelen wat sommige hier roepen met de twee nichtjes en gewoon niet iemand pesten door expres te gaan verstoppen en buitensluiten. Er kan respectvol met elkaar omgegaan worden en een oplossing worden bedacht. De twee nichtjes blijven gewoon in het zicht en gaan niet verstoppen of smiespelen of dergelijke uitsluitingsrituelen hanteren. Daar kunnen ze handjeklap spelen en to haar kind puzzel maken. Geen hogere wiskunde maar fatsoenlijk en respectvol.
Kan het zijn dat bij 11 jarigen het "spelen" verschillend wordt gezien? Ik was een hele jonge leerling en ging met 11 naar de middelbare school. Ik wilde eigenlijk ouderwets spelen bij vriendinnen, maar kwam erachter dat dat in de brugklas toch echt niet meer zo werd gedaan. Spelen was voor kindjes en niet meer voor pubermeisjes. Kan het zijn dat het ene 11 jarige nichtje gewoon al wat meer in de puberteit zit dan je eigen dochter? En dat ze dus meer aansluiting heeft met het oudere nichtje? Het wordt dan best moeilijk om aansluiting te vinden voor je dochter, tot ze misschien wat ouder is.
Het uitsluiten is niet okay, maar mijn moeder zei vroeger al dat spelen met 3 altijd tot gedonder leidt, want er wordt altijd wel iemand buitengesloten. Het is nooit een goede dynamiek. Dus wie weet voelde het oudere nichtje zich vroeger ook wel buitengesloten...
MamaE schreef op 24-06-2024 om 16:49:
[..]
Even hier op inhakend: de situatie van het klimrek speelde in de bovenbouw van de basisschool. En dat was niet eenmalig. Dan zaten alle meisjes uit de klas daar op, alleen ik 'paste er niet meer bij'. En als ik er een keer wel eerder was of er werd niet op het klimrek gezeten, dan moest ik vaak 'even weg' vanwege 'iets geheims' wat dan iedereen mocht weten behalve ik. En met 'vaak' bedoel ik minstens één keer per pauze/buitenspeelmoment.
Dan kun je iets anders gaan doen, maar ik werd dan als kind wel aangesproken op/aan mij werd gevraagd waarom ik nooit met de groep meedeed. De reactie kwam dan feitelijk altijd neer op dat ik dit of dat had moeten zeggen of doen, meer voor mezelf moest opkomen, me niet weg laten sturen, etc. Ik vond dat toen al niet oké, maar omdat iedereen deed alsof het aan mij lag, durfde ik er ook niet heel hard in te zijn. Misschien dat het daarom ook wel gevoelig ligt. Ik heb nog steeds behoorlijk issues met 'ruimte' omdat ik enerzijds soms onbewust en onbedoeld te veel ruimte kan innemen en anderzijds het heel slecht trek als er geen ruimte wordt gemaakt voor iemand.
Als mensen op werk al met een groep zitten, ga ik er niet zomaar bij zitten. Maar als mensen met twee aan een tafel voor acht zitten, dan is daar gewoon nog plek. Met directe collega's wordt vaak samen geluncht. Dan vraag ik niet of ik erbij mag. Net als op het klimrek vroeger.
Het ligt niet aan jouw.
Ik ervoer het ook. Waardoor ik ook begon mezelf maar vast uit te sluiten, bespaarde me de afwijzing. Maar je door angst laten regeren, is geen fijne manier van leven. Faalangst training heeft mij geholpen.
Tuinfluiter schreef op 25-06-2024 om 08:26:
Maar als het alleen deze drie meisjes zijn vind ik het heel vreemd dat dit gedrag getolereerd wordt door de ouders en oma en opa.
Een verjaardag is een sociale gelegenheid en dan dien je je sociaal te gedragen en één kind buitensluiten is dat niet.
Als ik de oma was zou ik dat in mijn huis niet acepteren en zou ik eerst de kinderen en eventueel de ouders daar op aan spreken en ik zou spelletjes aan bieden die door meerdere personen gespeeld kunnen worden. Als gastvrouw/heer mag je hier best opletten en er wat van zeggen het is in mijn ogen normaal dat je er op let dat je gasten het naar hun zin hebben jong en oud.
Als to zou ik het dus ook bespreken met opa en oma.
Mogen de twee andere nichtjes dan nooit samen optrekken zeker wel maar daar maken ze maar buiten de verjaardagen om afspraken voor.
Eens. Laat opa en oma ook maar eens wat zeggen.
Zo niet, dan gewoon kind niet meer meeslepen en zelf ook minder gaan, TO.
Dat is beter dan haar dit steeds te laten ondergaan ter wille van wat? Goede familie betrekkingen? Ze trekken zich toch ook niks van jou aan.
Broadway schreef op 25-06-2024 om 07:50:
[..]
maar daar gaat het ook helemaal niet over. het gaat niet om leuk vinden. het gaat om fatsoen en dat als je als kinderen verplicht mee moet naar opa en oma (je hebt immers geen keus) dat het normaal is dat niemand buitengesloten wordt. daar hoeven geen warme gevoelens bij te zijn, je gedraagt je gewoon en sluit niemand buiten. je bent tot elkaar veroordeeld en je zet je egoïstische (pre) puberhoofd even in de kast voor het grotere geheel. en dat doe je zolang dat bezoekje duurt. daarna kun je weer je goddelijke gang gaan.
rekening houden met elkaar enzo. maar blijkbaar mag je dat niet meer van mensen en kinderen vragen als ik de reacties hier zo lees.
Kinderen hebben inderdaad tot een bepaalde leeftijd geen keus en moeten dan vaak mee. Juist omdat ze al verplicht mee moeten en het ook hun vrije tijd/weekend is, is het logischer dat ze ook zelf mogen bepalen wat ze doen en met wie tijdens een bezoek, juist zodat het ook een leuke dag is voor hun. Meestal wijst zich dat ook wel vanzelf zeker bij meerdere kinderen, bij kleine groepjes en zeker bij 3 ( two is company, three is a crowd) is dat een stuk lastiger.
Jij noemt het "bezoekje" alsof het een kortdurend iets is maar dat is niet overal zo natuurlijk. Soms wonen mensen wat verder uit elkaar en is de gewoonte bv 's middags komen en blijven eten. En de een heeft zo'n familie samenzijn 1 of 2 keer per jaar dan is het alweer heel anders dan bij grote families waar je elkaar veel vaker ziet. Zie je elkaar een uurtje kun je prima verwachten dat ze samen iets doen. Duurt het langer bv een deel van de middag + avond is het niet raar dat je niet de hele tijd samen iets doet. Als bv 2 samen willen spelen is er niks mis mee dat je je even zelf vermaakt. Als je dan altijd verplicht samen op moet trekken wordt het voor veel kinderen meer een opgave dan gezellig, en dan krijg je situaties als weglopen/verstoppen om elkaar te ontlopen of ze "spelen" samen = lopen alleen maar te kibbelen.
Wij hebben tussen maart en augustus ruim 18 familiegebeurtenissen. Hier hebben we de afspraak dat samen spelen natuurlijk prima is maar dat je ook iemands keuze respecteert als iemand dat niet wil of iets samen wil doen met een ander en je zorgt altijd dat je ook iets van eigen vermaak bij je hebt. Fatsoen gaat twee kanten op: elkaars keuze respecteren en je niet opdringen kun je daar ook onder laten vallen. Je schrijft "je bent tot elkaar veroordeeld", dat is net wat je er zelf van maakt en waar je je op instelt. Als je er al vanuit gaat dat iedereen met jou wil/moet spelen is de teleurstelling groter dan wanneer je daar luchtiger in staat en mee om kan gaan.
Zaterdag hebben we weer een verjaardag, ik ga het eens vragen aan de andere familieleden hoe ze er in staan en over buitensluiten denken en hoe de kinderen het ervaren.
Inmiddels is iedereen in discussie over deze situatie en is TO zich waarschijnlijk aan het overdenken in hoeverre hier wel/geen sprake is van pesten en/of buitensluiten? Althans, blijkbaar werd de soep toch niet zo heet gegeten gezien TO nergens op heeft gereageerd of überhaupt reageert……
Ik denk dat TO prima in staat is om te beoordelen of er sprake is van pesten (intentie, mimiek, houding, toon, is het eenmalig of elke keer).
Dus misschien is het hier in dit Topic een discussie, maar voor haarzelf niet.....je opent niet zomaar een topic hierover.
Kersje schreef op 25-06-2024 om 18:35:
Inmiddels is iedereen in discussie over deze situatie en is TO zich waarschijnlijk aan het overdenken in hoeverre hier wel/geen sprake is van pesten en/of buitensluiten? Althans, blijkbaar werd de soep toch niet zo heet gegeten gezien TO nergens op heeft gereageerd of überhaupt reageert……
Wie weet is TO wel op vakantie ofzo of heeft ze geen zin of tijd gehad om op het forum te zijn. Dat kan ook.
Gingergirl schreef op 25-06-2024 om 16:14:
[..]
Kinderen hebben inderdaad tot een bepaalde leeftijd geen keus en moeten dan vaak mee. Juist omdat ze al verplicht mee moeten en het ook hun vrije tijd/weekend is, is het logischer dat ze ook zelf mogen bepalen wat ze doen en met wie tijdens een bezoek, juist zodat het ook een leuke dag is voor hun. Meestal wijst zich dat ook wel vanzelf zeker bij meerdere kinderen, bij kleine groepjes en zeker bij 3 ( two is company, three is a crowd) is dat een stuk lastiger.
Jij noemt het "bezoekje" alsof het een kortdurend iets is maar dat is niet overal zo natuurlijk. Soms wonen mensen wat verder uit elkaar en is de gewoonte bv 's middags komen en blijven eten. En de een heeft zo'n familie samenzijn 1 of 2 keer per jaar dan is het alweer heel anders dan bij grote families waar je elkaar veel vaker ziet. Zie je elkaar een uurtje kun je prima verwachten dat ze samen iets doen. Duurt het langer bv een deel van de middag + avond is het niet raar dat je niet de hele tijd samen iets doet. Als bv 2 samen willen spelen is er niks mis mee dat je je even zelf vermaakt. Als je dan altijd verplicht samen op moet trekken wordt het voor veel kinderen meer een opgave dan gezellig, en dan krijg je situaties als weglopen/verstoppen om elkaar te ontlopen of ze "spelen" samen = lopen alleen maar te kibbelen.Wij hebben tussen maart en augustus ruim 18 familiegebeurtenissen. Hier hebben we de afspraak dat samen spelen natuurlijk prima is maar dat je ook iemands keuze respecteert als iemand dat niet wil of iets samen wil doen met een ander en je zorgt altijd dat je ook iets van eigen vermaak bij je hebt. Fatsoen gaat twee kanten op: elkaars keuze respecteren en je niet opdringen kun je daar ook onder laten vallen. Je schrijft "je bent tot elkaar veroordeeld", dat is net wat je er zelf van maakt en waar je je op instelt. Als je er al vanuit gaat dat iedereen met jou wil/moet spelen is de teleurstelling groter dan wanneer je daar luchtiger in staat en mee om kan gaan.
Zaterdag hebben we weer een verjaardag, ik ga het eens vragen aan de andere familieleden hoe ze er in staan en over buitensluiten denken en hoe de kinderen het ervaren.
Maar daar hoort wel met fatsoen omgaan met de anderen bij en niemand mag worden gepest of worden buitengesloten. Dat mis ik hier in dit stuk en juist dat is denk ik waar het hier echt om gaat.
Dietloverzzz schreef op 25-06-2024 om 19:27:
[..]
Maar daar hoort wel met fatsoen omgaan met de anderen bij en niemand mag worden gepest of worden buitengesloten. Dat mis ik hier in dit stuk en juist dat is denk ik waar het hier echt om gaat.
JA dat weten we niet hoe het precies gegaan is. Een verhaal heeft 2 kanten.
kerstbeer schreef op 25-06-2024 om 12:51:
[..]
Eens. Laat opa en oma ook maar eens wat zeggen.
Zo niet, dan gewoon kind niet meer meeslepen en zelf ook minder gaan, TO.
Dat is beter dan haar dit steeds te laten ondergaan ter wille van wat? Goede familie betrekkingen? Ze trekken zich toch ook niks van jou aan.
Het door laten sudderen zonder hier over te praten met opa en oma vind ik niet verstandig. Mijn ervaring is dat opa's en oma's er vaak waarde aan hechten als de hele familie met verjaar- en hoogtijdagen samen komt maar als het voor iemand niet leuk meer is weten ze wat er aan de hand is en waarom kind niet meer meekomt of je alleen een bliksem bezoekje brengt of op een ander tijdstip komt.
Dietloverzzz schreef op 25-06-2024 om 19:25:
[..]
Wie weet is TO wel op vakantie ofzo of heeft ze geen zin of tijd gehad om op het forum te zijn. Dat kan ook.
Ach ja, kan inderdaad allemaal. Of ze heeft beseft dat het misschien toch ietsjes genuanceerder ligt, ook dat kan.