informatie/hulp gevraagd - herkent iemand dit
Hallo iedereen,
Wie kan me helpen? We krijgen tegenstrijdige berichten, moeten meer op oudercontacten.
Telkens is het met een bang hartje afwachten van, "wat is het nu weer".
Graag hulp of iemand dit ergens herkent en wat het nu zou kunnen zijn.
We hebben een zoontje die nu 3,5 is, geboren in December.
In België start schooltijd vroeger, en zit hij dus in het 2e kleurterklasje.
Vanaf de instapklas, kregen we verschillende zaken te horen.
Eerst was het van "ADHD". Daarna "autisme".
In de 1e kleuterklas, beaamde ze gewoon dat hij dat niets heeft maar "omdat hij laat in het jaar geboren is, puur door zijn leeftijd wat achter loopt".
Gek want in de crèche verliep alles ok, hebben we nooit iets vernomen, gehoord. Buiten enkel dat hij in dat laatste klasje, zich snel verveelde, en juist sneller klaar leek te zijn om naar school te gaan (na paasvakantie instap) dan de officiële september instap.
Qua rekenen, woordenschat, inzicht en proper zijn (potjes training sinds 2,5 gedaan) is alles dik ok. Hij is lief sociaal, en kan ook rustig spelen. Heel energiek, loopt graag rond. Slapen doet hij goed, al sinds hij klein was. Dus dat is zeker geen probleem.
Maar hij is af en toe afgeleid, soms moeten ze meermaals bepaalde taken herhalen.
Hij kreeg onder andere een eigen stoel, want ze merkten op dat hij het concept van "vrije stoelen" niet door had en het voor iedereen gemakkelijker was om hem een eigen stoel te geven.
Eveneens kregen we de vraag ooit, of hij een vrije opvoeding had," want dan was er geen probleem". We antwoordden dat er thuis wel regeltjes
zijn, zoals jas aan de kapstok bij binnen komen, schoenen uit en op hun plaats. Samen aan tafel als we eten en aan tafel blijven. Die dingen.
Neus snuiten kan hij nog steeds niet, en telkens als hij last heeft van zijn neusje, gaat hij wel gemakkelijk, in licht "over acting". Ik benoem het soms van "ben je wat drama lama voor je neusje? Dat is toch niet nodig, je weet dat goed komt."
Geduld heeft hij soms in zo'n gevallen weinig tot niet. Andere rustige, normale omstandigheden wel. Dus ik vermoed dat dit weer peutergedrag is?
Wij als ouders, hebben niet meteen het gevoel dat er veel schort.
Ja we moeten soms wat herhalen, maar het is een peuter toch? Soms heb je het gevoel dat je inderdaad veel moet herhalen, dat wel.
Er zijn perfect dagen dat hij wel meteen alles oppikt en goed luistert. Hij is inderdaad heel energiek, maar we hebben ook een grote tuin en hij speelt graag buiten of wandelt graag.
Grenzen aftasten doet elk kind, ik merk dat hij dat graag probeert. Is dat slecht? Ik denk het niet. Hij kan best druk of vermoeiend zijn, maar terug, als je zelf een drukke dag had, hoe zou je zelf zijn?
Dus als iemand het herkent, hoor ik het graag.
Lieveheersbeest schreef op 02-10-2024 om 08:38:
Is het op die leeftijd niet heel normaal om Oost-Indisch doof te zijn en grenzen op te rekken? Anders moet ik me ook zorgen gaan maken
Natuurlijk! Alleen soms zijn er extra signalen, een onderbuikgevoel. En nog hoeft dat niets te betekenen; landen sommige kinderen wat later, loopt dat verbaal sterke kindje 2 jaar later helemaal vast op rekenen, is de drukke spring in het veld een stuk rustiger geworden...of niet, worden laat zinnelijke kinderen echt wel een keer zindelijk, durft dat verlegen kindje op school niet te praten en kletst thuis honderduit.
Ik vind juist dat polsen bij ouders, wat leidsters doen, bij iets dat opvalt een signaal dat je kind in beeld is. Als er niets is, of je vermoed zelf ook iets, dan is dat toch zinvol om over te communiceren? Dat kan in een heel simpel gesprek, zonder dat je kind afgezeken wordt of de ouder onzeker hoeft te worden.
Als pedagogisch medewerker weet je immers ook niet de achtergrond van een kind. Stel dat het gezin met ziekte of verlies te maken heeft en dat is de reden dat een kind zich anders gedraagt. Dan heb je waardevolle informatie om dat kindje ( indien nodig aangepast) te begeleiden tijdens de opvanguren.
Peaches schreef op 01-10-2024 om 21:19:
[..]
Nou nou. 'Die peuterjuffen' zijn juist bij uitstek geschikt om te signaleren. Want ze zien honderden peuters en weten dus wat zo'n beetje de normale bandbreedte is van peutergedrag. Meer dan signaleren moeten ze ook niet doen.
Ik lees in de OP niet duidelijk wat nu het gedrag is wat de juffen opvallend vinden. Hebben ze dat wel duidelijk gecommuniceerd?
Dit idd.
Kind is bijna 4 (in december jarig) en gaat inmiddels ca 1,5 jaar naar school (vanaf 2,5, Belgie). In het eerste jaar waren er zorgen maar werd uiteindelijk vermoed dat dat was "omdat hij laat in het jaar geboren is, puur door zijn leeftijd wat achter loopt". Ik neem aan dat bedoelt wordt dat hij jonger was dan zijn klasgenoten en dat bepaald gedrag daarom nog niet van hem verwacht kon worden. Inmiddels zijn ze alweer een jaar verder, is hij ouder en blijven de zorgen kennelijk bestaan.
De OP is wat wollig, met bijv heel veel aandacht voor neussnuitvaardigheden, maar niet voor wat er nu concreet als probleem gezien wordt door school. Bijvoorbeeld dit voorbeeld: 'soms moeten ze meermaals bepaalde taken herhalen'. Wat voor soort taken en wat is meermaals? Is het bijvoorbeeld; 2x zeggen dat hij moet opruimen en dan doet hij het of 10x zeggen dat hij op zijn stoeltje moet blijven zitten en hij rent vervolgens alsnog rondjes door de klas? Het eerste lijkt mij normaal, het tweede minder wanneer dit dagelijks zo gaat. Of: 'Geduld heeft hij soms in zo'n gevallen weinig tot niet. Andere rustige, normale omstandigheden wel.' Dit gaat over thuis neem ik aan? Is school voor hem een rustige normale omstandigheid? Of heeft hij daar structureel weinig tot geen geduld. Als hij hulp wil dan moet dat meteen, want anders? Dat is iets dat in een volle kleuterklas wat lastiger te organiseren is dan thuis.
Als ik de meningen en randzaken weghaal dan lees ik:
- Luistert niet naar opdrachten/taken
- Is snel afgeleid
- Is druk, rent graag rond, is energiek
- test grenzen uit
- Heeft duidelijke kaders nodig (eigen stoel)
En dit kennelijk in die mate dat het bij school zorgen oproept. Anders zouden ze niet meerdere oudercontacten plannen. Ik zou met school in overleg gaan; wat adviseren zij? En ik zou daarnaast naar de huisarts gaan; is fysiek alles in orde, hoort hij goed?
Alles dat hierboven staat kan volstrekt normaal zijn voor een 4-jarige. Maar kan ook een probleem zijn in de klas. Je wil hem de juiste hulp kunnen bieden zodat hij niet vastloopt. Juist als hij al vroeg de uitdaging van school nodig had en vervolgens vastloopt is dat toch zonde? Het klinkt als een slimme knul die nu door zijn gedrag/gehoor/benadering door leraren/omstandigheden niet kan laten zien wat hij in zich heeft. Ik zou dat niet wegzetten als 'stomme peuterjuffen snappen er niks van', maar mijn kind gunnen dat het wel tot zijn potentieel kan komen.
Klinkt eerder als een wat voorlijk kind dat zich mogelijk wat sneller verveelt op school en zoekt naar dingen om zich te vermaken.
Euphoria schreef op 01-10-2024 om 16:08:
Heb je andere kinderen, en daardoor vergelijkingsmateriaal?
Hier 1 kind, dat ook van kleins af aan extra aandacht nodig had. Opzoeken van grenzen (en er overheen gaan), actief, beweeglijk, luidruchtig. Hier bleek sprake te zijn van ADHD.
Bij tijdige diagnose kan dat veel hulp en ondersteuning opleveren waar het kind dan en later profijt van heeft.
Ik zeg niet dat jouw kind ook een diagnose heeft, maar ik wil wel aangeven dat een diagnose niet nadelig hoeft te zijn. Sommige ouders schrikt dat idee af. Maar dat is in mijn ervaring niet nodig.
Helaas geen ander broer, zusje om te vergelijken. Mijn neef heeft een dochtertje, maar die is een half jaar jonger en altijd een heel rustig meisje geweest. Dus moeilijk vergelijkbaar
Als het iets zou zijn dat diagnose nodig heeft, sta ik er voor open.
Echter las ik online dat ze de diagnose pas beter uitvoeren op kinderen die laatste kleuterklas, 1e leerjaar zijn. (Leeftijd 5-6j). Wanneer werd het bij jouw kindje officieel vast gesteld?
Madamecannibale schreef op 01-10-2024 om 15:56:
Ik lees niet echt bijzondere dingen eigenlijk. Maar wat geeft school dat aan dat er apart is aan zijn gedrag? Is dat alleen het geval met de stoelen en dat ze dingen moeten herhalen of speelt er meer?
Soms dingen herhalen, en ietsje meer dan bij een ander kindje. Met nadruk op soms. Dus niet elke dag. Waarvan een gedeelte van die soms gaat naar snel afgeleid zijn.
Vroeger in 1e kleuterklasje (begin) durfde hij soms ook niet mooi in de rij te staan maar liep hij wat rond. (Vond hij interessanter, hadden zij de indruk).
Uitstap met de klas bijv, verloopt telkens super goed. En dan beweren zei dat hij net zoals een ander "normaal" kind functioneert.
tsjor schreef op 01-10-2024 om 17:35:
'Soms heb je het gevoel dat je inderdaad veel moet herhalen, dat wel.' Kun je ook voor jezelf een keer bijhouden wanneer dat 'soms' is en kijken of daar een patroon in te ontdekken is? Bijvoorbeeld inderdaad iets met gehoor, moeheid, concentratie ergens op, nieuwe stap etc.
En anders de juffen maar laten praten, vinden ze zelf waarschijnlijk interessant.
Tsjor
Volgens school, indertijd bij instap klasje en 1e trimester 1e kleuterklas; "Soms dingen herhalen, en ietsje meer dan bij een ander kindje. Met nadruk op soms. Dus niet elke dag. Waarvan een gedeelte van die soms gaat naar snel afgeleid zijn." Dit leek dan op einde 1e kleuterklas dan wel in orde te zijn en meer te liggen aan "gewoon wat later in het jaar geboren te zijn".
Wij als ouders merken het wanneer hij moe is of te hard gefixeerd is met iets (gefocussed spelen, buiten kijken naar iets, uitz extreem koppig boos). Dus lijkt normaal.
Uitstap klas en privé verlopen dan super goed, dus teveel aan prikkels, lijkt me dan weer niet het geval.
Bakblik schreef op 01-10-2024 om 17:48:
[..]
Ze luisterde slecht en ging naar eigen gang.
Lang verhaal kort, haar gehoor moest getest en misschien was er wel autisme of adhd.
Diverse gesprekken gehad waarin ik vertelde wat ze thuis zoal deed. Puzzels maken van 75 stukjes. Knippen met een kinderschaar, verven met vingerverf en heel veel "lezen" letters herkennen en benoemen en verhaaltjes uit het hoofd leren. Toen ging het kwartje vallen. Dochter verveelde zich te pletter die was op zoek naar uitdagingen waar ze haar tanden in kon zetten. Die wist al teveel toen ze in de peuterklas kwam.
Bedankt voor je feedback. Zijn gehoor is hier al een paar keer getest, standaard procedure bij kind&gezin. Hij draagt wel een bril op zware sterkte.
Ze beweren wel allemaal dat hij echt slim is. Dat kregen we soms te horen.
Thuis zijn we wel veel met hem bezig. Hij mag bijv wel eens tv zien, enkel 1 aflevering smurfen, want we zijn redelijk streng daarin. Soms zelf dagen geen tv. Maar voor de rest samen kleuren, spelen (tikkertje, verstoppertje, vloer is lava, gezelschapsspellen,), dingen ontdekken, wandelen, lezen, ...
Peaches schreef op 01-10-2024 om 21:19:
[..]
Nou nou. 'Die peuterjuffen' zijn juist bij uitstek geschikt om te signaleren. Want ze zien honderden peuters en weten dus wat zo'n beetje de normale bandbreedte is van peutergedrag. Meer dan signaleren moeten ze ook niet doen.
Ik lees in de OP niet duidelijk wat nu het gedrag is wat de juffen opvallend vinden. Hebben ze dat wel duidelijk gecommuniceerd?
Duidelijk gecommuniceerd, zover ze konden, denk ik.
Nog wat meer info:
Soms dingen herhalen, en ietsje meer dan bij een ander kindje. Met nadruk op soms. Dus niet elke dag. Waarvan een gedeelte van die soms gaat naar snel afgeleid zijn.
Vroeger in 1e kleuterklasje (begin) durfde hij soms ook niet mooi in de rij te staan maar liep hij wat rond. (Vond hij interessanter, hadden zij de indruk). Dat is onder andere opgelost. Hetzelfde met braafjes aan tafel in de cafetaria eten. Dan liep hij gemakkelijk rond, zou ook opgelost zijn. Thuis is eten aan tafel heilig. Dus hier doet hij die dingen niet.
Dit viel dan onder, "het zal gewoon te wijten zijn geweest dat hij laat in het jaar geboren was".
Uitstap met de klas bijv, verloopt telkens super goed. Dan beweren ze dat hij net zoals een ander "normaal" kind functioneert. Hij ziet er ook zwaar naar uit naar die dingen en is super geïnteresseerd.
Ik heb nog op de vorige chats geantwoord. Op gsm is het niet echt handig om meerdere antwoorden de combineren. Dus daar zal je nog andere dingen vinden. 😅
Alleszins, ik sta wel open voor hun feedback, maar omdat het zo veranderd, is het moeilijk om er wat vat op te krijgen. Een diagnose door een deskundige laten vaststellen daarvoor is hij nog te jong. (zover ik online vond).
Max88 schreef op 01-10-2024 om 21:26:
Nou nou wat een neerkijkend commentaar op peuterleidsters/pedagogisch medewerkers met gedegen opleiding.
En daar lieten zovelen hun kinderen achter?
Juist zij signaleren door het aantal peuters dat voorbij komt over de jaren de verschillen die er zijn.
Ik zou zelf blijven observeren, met de leiding in gesprek blijven zo nu en dan en bij twijfel evt. de huisarts raadplegen.
Jammer dat je het zo ervaart want dat is het niet, of toch niet zo bedoelt.
Ik sta zeker open voor hun feedback maar het veranderd zodanig snel, dat ik er weinig vat op krijg. 😅
Concrete voorbeelden die in 1 semester problemen gaven (rij, cafetaria, snel afgeleid...), zijn de volgende allemaal weg. (Buiten neusje en vaste stoel) Afgeleid is hij nog een beetje, maar daar zien ze allemaal ook verbeteringen. Vandaar hun uitleg "vermoedelijk doordat hij laat in het jaar geboren is".
Persoonlijk wil ik het zelf asap laten officieel vast stellen, als er iets is, maar volgens de online info kan adhd/... pas vanaf 5-6j.
Gsleutel schreef op 01-10-2024 om 23:40:
Ik lees ook niet specifiek heel bijzonder gedrag in de OP. Maar tussen de regels door lees ik wel een ouder die misschien weinig vergelijkingsmateriaal heeft en die 'excuses' verzint voor bepaald gedrag.
Mijn ervaring is dat medewerkers binnen de kinderopvang en basisschool vaak wel zicht hebben op opvallendheden. Ze zouden nog niet moeten strooien met mogelijke diagnoses, maar ik vind het wel goed dat ze het aangeven. Ik zou proberen zo helder mogelijk te krijgen welk gedrag precies opvalt. Hou mee in de gaten of hij op z'n plek zit. Is hij happy? Is zijn gedrag storend voor de rest van de groep? Hebben de juffen voldoende handvaten om hem onderwijs te kunnen geven?
Het klopt van weinig vergelijkingsmateriaal, hij is enig kind.
Mijn neef heeft een dochtertje maar is een half jaar jonger en een heel rustig kindje, dus een beetje moeilijk. 😅
Ik kan alleen maar vergelijken met thuis: bijv tijdens etenstijd blijven we thuis allen aan tafel, tenzij er nog extra eten of drinken wordt gehaald. Daar in de cafetaria liep hij rond in het begin.
Idem jas aan de kapstok, hier een gewoonte, ritueel - daar deed hij dat in het begin minder vlot. Beide hebben zichzelf opgelost.
We slaan hun feedback niet in de wind, ik stel me gewoon wat kritisch op.
Maar het blijft niet leuk telkens totaal nieuwe dingen te horen, die soms haaks staan met thuis (gewoontes).
Het klasje is met 20 leerlingen. De ene moment hoorden we dat hij niet tegen de drukte kan.
(Thuis: Als wij een dag Efteling doen, naar de speeltuin+bos gaan, naar de winkel bijv Ikea gaan...) Daar is het ook druk, met veel lawaai, volk en prikkels. Daar heeft hij gezonde interesse voor en vindt het zelf leuk). Gaven de ook vriendelijk aan.
Het oudercontact erna: "neen niet echt nog een probleem."
Hij zit op zijn plek, of toch dat gevoel hebben we. Bij de instapklas leek het niet te zijn, bij 1e kleuterklas wel. Hij kwam blijer terug. Precies of het meer op zijn maat was. Misschien meer geprikkeld?
Storend zou hij niet meer zijn, ref helemaal in het begin cafetaria, of niet goed willen aansluiten in de rij. => Beide uit zichzelf opgelost.
Hij zit nu in een klas waar maar 1 juf is. Dus 20 leerlingen voor 1 juf. Meer weet ik nog niet. Volgend gesprek is nu woensdag.
Meesje schreef op 02-10-2024 om 10:21:
[..]
"omdat hij laat in het jaar geboren is, puur door zijn leeftijd wat achter loopt". Ik neem aan dat bedoelt wordt dat hij jonger was dan zijn klasgenoten en dat bepaald gedrag daarom nog niet van hem verwacht kon worden. Inmiddels zijn ze alweer een jaar verder, is hij ouder en blijven de zorgen kennelijk bestaan.
Wat voor soort taken en wat is meermaals? Is het bijvoorbeeld; 2x zeggen dat hij moet opruimen en dan doet hij het of 10x zeggen dat hij op zijn stoeltje moet blijven zitten en hij rent vervolgens alsnog rondjes door de klas? Het eerste lijkt mij normaal, het tweede minder wanneer dit dagelijks zo gaat. Of: 'Geduld heeft hij soms in zo'n gevallen weinig tot niet. Andere rustige, normale omstandigheden wel.' Dit gaat over thuis neem ik aan? Is school voor hem een rustige normale omstandigheid? Of heeft hij daar structureel weinig tot geen geduld. Als hij hulp wil dan moet dat meteen, want anders? Dat is iets dat in een volle kleuterklas wat lastiger te organiseren is dan thuis.
Als ik de meningen en randzaken weghaal dan lees ik:
- Luistert niet naar opdrachten/taken
- Is snel afgeleid
- Is druk, rent graag rond, is energiek
- test grenzen uit
- Heeft duidelijke kaders nodig (eigen stoel)
En dit kennelijk in die mate dat het bij school zorgen oproept. Anders zouden ze niet meerdere oudercontacten plannen. Ik zou met school in overleg gaan; wat adviseren zij? En ik zou daarnaast naar de huisarts gaan; is fysiek alles in orde, hoort hij goed?
Alles dat hierboven staat kan volstrekt normaal zijn voor een 4-jarige. Maar kan ook een probleem zijn in de klas. Je wil hem de juiste hulp kunnen bieden zodat hij niet vastloopt. Juist als hij al vroeg de uitdaging van school nodig had en vervolgens vastloopt is dat toch zonde? Het klinkt als een slimme knul die nu door zijn gedrag/gehoor/benadering door leraren/omstandigheden niet kan laten zien wat hij in zich heeft. Ik zou dat niet wegzetten als 'stomme peuterjuffen snappen er niks van', maar mijn kind gunnen dat het wel tot zijn potentieel kan komen.
Bedankt voor je antwoord.
Ik probeer wat te antwoorden op je via gsm, dus al mijn excuses dat het wat heen en weer scrollen is.
"Ik neem aan dat bedoelt wordt dat hij jonger was dan zijn klasgenoten en dat bepaald gedrag daarom nog niet van hem verwacht kon worden" =>
Eigenlijk anders, de merendeel problemen die er vooral eerst waren, zijn grotendeels automatisch opgelost geraakt met gewoon ouder te worden. De enige die nog aanblijven zijn: eigen stoel, dat neusje geval en minder snel afgeleid zijn. (Het is er nog maar minder) Was toen feedback einde eerste kleuterklas.
afgeleid: herhalen was 8x in extremis, nu nog maar 4x. Nogmaals niet altijd, niet elke dag, soms. Dat merken we ook als ouder wanneer hij heel hard gefixeerd is met spelen, dromerig is of moe.
geduld in normale omstandigheden. Ik kan alleen inderdaad spreken van thuis: wanneer hij blij is, niet kwaad of geïrriteerd. (Dat laatste als hij 3x iets probeert en het lukt niet bijv of moe) maar dan nog hangt de hulp vragen er van af of hij niet te koppig is. Koppigheid: gelukkig niet veel, en niet elke week ofzo. Bijv 2x per maand, dus verwaarloosbaar?
geduld op school: zal ik eens navragen nu woensdag, maar ze meenden indertijd rustig in de rij staan of in de gang (hebben beide zichzelf opgelost).
fysiek zou hij in orde zijn, gehoor werd een paar keer getest door kind&gezin. Hij reageert actueel op fluisteren als zowel gewoon praten en schrikt bijv op als er een kindje luid roept. Hij draagt wel een bril op zware sterkte.
kaders en rituelen, passen we zelf toe. Zoals ochtend ritueel, avond ritueel: Nog vooraleer hij naar school ging. Idem als we naar buiten gaan, algemene dingen zoals: lopen aan de kant van de huisjes en handje geven. (Voetpad). Samen blijven op uitstap: winkel, Efteling, dierenpark ... Kan in de winkelkar zijn tot handje geven. Samen eten aan tafel en aan tafel blijven zitten.
het klasje nu heeft 1 juf en ze heeft 20 leerlingen. Al heel veel respect voor haar, lijkt toch een groot getal. misschien dat ze nu sneller dingen opmerkt?
Nogmaals ik sta open voor hun feedback, alleen is het wat moeilijk wanneer die zo snel veranderd. 😅 Ook dat sommige voorbeelden wat haaks waren met thuis. Bijv cafetaria niet op zijn stoel blijven zitten tov thuis tijdens het eten.
Indien er iets zou zijn, is het NU op zijn leeftijd moeilijk, om dat officieel te laten vaststellen door een onafhankelijke deskundige. Volgens online informatie zou hij nog te jong zijn. (ik heb er al achter gezocht, op basis van school feedback, wat toch aangeeft dat ik er voor open sta) vandaar ik toch even hier kwam horen, want meningen kunnen altijd meer inzicht bieden.
maewi schreef op 03-10-2024 om 21:34:
[..]
Jammer dat je het zo ervaart want dat is het niet, of toch niet zo bedoelt.
Ik sta zeker open voor hun feedback maar het veranderd zodanig snel, dat ik er weinig vat op krijg. 😅
Concrete voorbeelden die in 1 semester problemen gaven (rij, cafetaria, snel afgeleid...), zijn de volgende allemaal weg. (Buiten neusje en vaste stoel) Afgeleid is hij nog een beetje, maar daar zien ze allemaal ook verbeteringen. Vandaar hun uitleg "vermoedelijk doordat hij laat in het jaar geboren is".
Persoonlijk wil ik het zelf asap laten officieel vast stellen, als er iets is, maar volgens de online info kan adhd/... pas vanaf 5-6j.
Dat "Nou, nou" gold niet voor jou hoor 😉
Alles kan nog op die leeftijd, zonder dat er iets aan de hand hoeft te zijn. Daarom zei ik, blijf in gesprek, gewoon zonder teveel in diagnoses te denken, maar wel een vinger aan de pols👍
1 juf voor 20 kinderen is toch normaal?
Hier in Nederland is dat een kleinere klas dan gemiddeld volgens mij.
Pimpelmees67 schreef op 03-10-2024 om 23:58:
1 juf voor 20 kinderen is toch normaal?
Hier in Nederland is dat een kleinere klas dan gemiddeld volgens mij.
In Nederland zitten kinderen van 3,5 nog op de crèche, waarbij de groep dan maximaal 16 kinderen groot mag zijn met twee leidsters.
maewi schreef op 03-10-2024 om 22:43:
[..]
Bedankt voor je antwoord.
Ik probeer wat te antwoorden op je via gsm, dus al mijn excuses dat het wat heen en weer scrollen is.
"Ik neem aan dat bedoelt wordt dat hij jonger was dan zijn klasgenoten en dat bepaald gedrag daarom nog niet van hem verwacht kon worden" =>
Eigenlijk anders, de merendeel problemen die er vooral eerst waren, zijn grotendeels automatisch opgelost geraakt met gewoon ouder te worden. De enige die nog aanblijven zijn: eigen stoel, dat neusje geval en minder snel afgeleid zijn. (Het is er nog maar minder) Was toen feedback einde eerste kleuterklas.
afgeleid: herhalen was 8x in extremis, nu nog maar 4x. Nogmaals niet altijd, niet elke dag, soms. Dat merken we ook als ouder wanneer hij heel hard gefixeerd is met spelen, dromerig is of moe.
geduld in normale omstandigheden. Ik kan alleen inderdaad spreken van thuis: wanneer hij blij is, niet kwaad of geïrriteerd. (Dat laatste als hij 3x iets probeert en het lukt niet bijv of moe) maar dan nog hangt de hulp vragen er van af of hij niet te koppig is. Koppigheid: gelukkig niet veel, en niet elke week ofzo. Bijv 2x per maand, dus verwaarloosbaar?
geduld op school: zal ik eens navragen nu woensdag, maar ze meenden indertijd rustig in de rij staan of in de gang (hebben beide zichzelf opgelost).
fysiek zou hij in orde zijn, gehoor werd een paar keer getest door kind&gezin. Hij reageert actueel op fluisteren als zowel gewoon praten en schrikt bijv op als er een kindje luid roept. Hij draagt wel een bril op zware sterkte.
kaders en rituelen, passen we zelf toe. Zoals ochtend ritueel, avond ritueel: Nog vooraleer hij naar school ging. Idem als we naar buiten gaan, algemene dingen zoals: lopen aan de kant van de huisjes en handje geven. (Voetpad). Samen blijven op uitstap: winkel, Efteling, dierenpark ... Kan in de winkelkar zijn tot handje geven. Samen eten aan tafel en aan tafel blijven zitten.
het klasje nu heeft 1 juf en ze heeft 20 leerlingen. Al heel veel respect voor haar, lijkt toch een groot getal. misschien dat ze nu sneller dingen opmerkt?
Nogmaals ik sta open voor hun feedback, alleen is het wat moeilijk wanneer die zo snel veranderd. 😅 Ook dat sommige voorbeelden wat haaks waren met thuis. Bijv cafetaria niet op zijn stoel blijven zitten tov thuis tijdens het eten.
Indien er iets zou zijn, is het NU op zijn leeftijd moeilijk, om dat officieel te laten vaststellen door een onafhankelijke deskundige. Volgens online informatie zou hij nog te jong zijn. (ik heb er al achter gezocht, op basis van school feedback, wat toch aangeeft dat ik er voor open sta) vandaar ik toch even hier kwam horen, want meningen kunnen altijd meer inzicht bieden.
Dat ze op school iets anders ervaren, dan jij thuis ervaart is echt heel normaal hoor. Bij mama gedraagt een kind zich nu eenmaal anders.
En dat hij nu al een zware bril sterkte heeft, kan meespelen in het zelf vertrouwen en verklaren waarom een eigen stoel fijn is. Niet veel kunnen zien, zelfs al is dat nu verholpen, doet wel wat met je.
Een bril op de neus is verder ook iets wat wel de aandacht van het kind naar de neus trekt, dus ook dat kan daarmee best verklaart worden.