Mijn zorgen betreft co ouderschap
Hi allemaal,
ik wordt in juli 23 voor het eerst mama. Mijn zwangerschap was niet gepland en is van mijn Lat relatie die al zo 12 jaar duurt. Dit is heel bewust een lat relatie, we kunnen niet met elkaar en niet zonder elkaar, onze waarden en normen, ideeen, eigenlijk alles ligt zover van elkaar af dat dit nooit heeft gewerkt. Toch kwamen we vaak weer tot het punt dat we elkaar zo nu en dan nog zagen, zonder het stellen van verwachtingen werkte dit opzicht redelijk. nu we samen een kindje krijgen is het natuurlijk onmogelijk om geen verwachtingen meer te hebben. En daarbij zijn onze discussies dan ook weer begonnen.
Ik zou mijn kindje nooit een vader ontnemen maar ben er wel zeker van dat doen alsof we een relatie hebben geen zin heeft. We worden samen papa en mama jazeker maar wel gescheiden om het zo te zeggen. Het idee om straks 50/50 een co ouderschap aan te gaan oef ik maak mij hier zo zorgen om en stiekem wil ik dit ook echt niet. Stiekem zegt mijn hart alleen als ik er bij ben. Ik weet dat dit niet reeel is en het oneerlijk is… maar dit is nou eenmaal mijn gevoel. Ik ben iemand die houdt van aanpakken en heb dan ook alles al geregelt, opvang kraamzorg noem maar op. Nu vertelde ik laatst aan de papa dat het gelukt is straks onze kleine een opvang te kunnen bieden wanneer ik aan het werk ben en paps is het daar eigenlijk niet mee eens. Hij vindt dat we dit samen moeten doen, dus de dagen dat hij vrij (meneer heeft geen wit werk om het maar zo te noemen) is kan de kleine bij hem zijn en visa versa. Ik voel mij daar dus totaal niet prettig bij, papa blowt en stopt hier ook niet mee is 1 van de punten die mee telt. En dan straks zo klein hummeltje daar achter laten ik hou mijn hart vast. Hiernaast moet ik gewoon eerst maar zien hoe alles straks gaat lopen en vindt ik het enorm moeilijk hem te vertrouwen, ik weet dat dit misschien stom is zeker als je samen een kindje krijgt. Maar er is gewoon zoveel in het verleden gebeurde, en hij staat zo anders in het leven, ik vindt het gewoon heel moeilijk. En ik wil dit vertrouwen best wel krijgen ik sta daar echt voor open maar dat moeten zijn daden in de toekomst wel uit wijzen. Ik wil dat de kleine niet in zijn soort leven wordt getrokken dit staat recht tegen over mijn leven en mijn idealen.. Hoe moet ik dit nu straks met hem bespreken gewoon bot weg zeggen nee ik wilt dit niet lijkt zo oneerlijk…. Maar is voor mij gevoel wel terecht, hij ziet nooit zijn fouten in dus ja hoe moet je zo iets bespreken.was zijn leven nou op orde, een fatsoenlijke baan, stoppen met blowen dan was alles anders… Dit bespreken wordt natuurlijk alleen maar ruzie… ik wist namelijk vanaf het begin wie hij was maar nu met een kleine op komst kan ik dit niet meer negeren… moet ik nu mijn gevoel naast mij neerleggen en niet zo kinderachtig doen of voor mij zelf opkomen…. Lastig…j
Marie89 schreef op 10-02-2023 om 17:05:
ik wil iedereen bedanken voor hun reactie en geboden ideeen. Ik ga wel het topic sluiten omdat ik geschrokken ben over bepaalde aannamen en oordelen. Ik die blijkbaar een slechte moeder wordt en de vader van alles wilt afnemen terwijl ik alleen mijn zorgen uiten en even van mij af wilde schrijven in de hoop dat iemand hier ervaring mee heeft. Mijn absolute doel is het beste voor ons kindje. Blijkbaar is dat niet goed of voldoende voor sommige. Ik wil dat de vader net als de moeder betrokken in ons kindje zijn leven is.
Betreft erkenning of gezag ook hier is over gesproken zelf zonder dit heeft een vader net als een moeder rechten en papa heeft dit stukje dan ook niet nodig om een vader te kunnen zijn. En ja ik kan eerlijk toegeven dat mij dit wat rust bied, terecht of onterecht het zijn gevoelens, misschien versterkt door hormonen ik weet het niet. Misschien door ervaringen tussen ons in het leven en een tekort aan vertrouwen, dit kan zeker. Maar nogmaals ik durf ze eerlijk uit te spreken, hoe ik er naar handel is weer wat anders.
Ik heb een topje van de ijsberg beschreven in mijn verhaal omdat ik al wilde oppassen met bepaalde aannamen maar natuurlijk speelt er meer mee. Ondanks papa zeker een goede vader heeft zijn er door alcohol en wiet ook dingen in het verleden gebeurd met zijn kinderen iets wat ik gewoon wilt vermijden ook al zijn ze goed terecht gekomen.
Af en toe een blowtje ga ik zeker niet om zeuren ik ben veel ruimdenkender. Waar ik mij het meeste zorgen om maak is dat wanneer de kleine bij hem is bepaalde dingen gewoon niet samen gaan en het liefst wilt zien dat hij dit laat tot erna of een andere dag. Ik weet namelijk dat dit wel invloed heeft op bijv je reactie vermogen en emotie. Papa kijkt het liever aan en kan hier vooraf geen uitspraak over doen wat het bespreken van bepaalde onderwerpen ook niet mogelijk maakt.
Ik wil gewoon samen er het beste van maken ondanks onze verschillen. Hierin heeft hij even veel rechten als de moeder. Ik heb nooit benoemd of gezegd dat dit niet zo is, ik spreek alleen mijn zorgen uit. En ja dit ligt misschien wel aan mijn gevoel. Ook daar kan ik eerlijk over zijn. Gevoel komt wel uit ervaringen in het verdeelden het is niet zo dat ik graag een probleem creëer die er niet is.
Betreft het ongepland zwanger worden en daar bepaalde personen meningen over hebben wil ik de gene die hier opmerkingen over gemaakt hebben adviseren beter na te denken. Soms lopen dingen anders en is hierbij geen oorzaak geweest zoals niet zorgvuldig te zijn betreft bescherming. Soms speelt ziekte ook een rol, ik zat gewoon aan de pil. Door antibiotica is dit anders gegaan en ja ook ik weet dat dit kan gebeuren en was hier voorzichtig mee doormidden van extra bescherming. Toch is het gebeurd, soms loopt het leven nou eenmaal anders dan gepland.
en ja ik laat ons kindje zeker te wereld komen, onderlinge verschillen vindt ik geen reden tot beëindigen zwangerschap dat zou ten zotte zijn. Wat dat zegt over mij als moeder vindt ik echt een onzinnige opmerking, het zegt meer over mij als mens als dit een reden zou moeten zijn tot beëindigen. Ondanks onze verschillen hebben we het beste voor met ons kindje en houden we ervan, onze ruzie of verschillen zijn tussen ons en ik zou Igg mijn uiterste best doen dit niet kenbaar te maken aan het kindje.
De gene die op deze reactie ook elk woord onder de loep willen, ga je gang. Ik ben misschien niet altijd even duidelijk omdat mijn hoofd op dit moment overloopt en ik door de zwangerschaps emotioneel ben. Ik zocht adviezen en misschien wel wat steun. Geen verwijten.
Ondanks ben ik blij veel reacties te lezen waar ik wel wat mee kan, nogmaals bedankt hiervoor. Ik waardeer de moeite!
Het lastige daaraan is wel, dat je summiere informatie geeft. Blijkbaar vind papa het wel oké om drugs te gebruiken waar kinderen bij zijn. Dat is natuurlijk wel een essentieel onderdeel van hoe mensen er tegen aan kijken. Nu ben ik het met je eens dat er soms wat overtrokken gereageerd wordt, iets wat ik ook al aankaartte: We mogen best zeggen dat we er iets anders over denken dan dat jij dat doet, maar dan wel graag op een normale manier of een respectvolle manier en helaas kan niet iedereen dat.
Dat gezegd hebbende: Als vader dus inderdaad drugs gebruikt terwijl hij de zorg en verantwoordelijkheid van kinderen/baby heeft, dan lijkt het me wel vrij normaal dat je deze gevoelens hebt en mag je wat mij betreft al het andere wat ik hier getypt heb wel vergeten: Laat vader eerst maar eens zien dat hij zijn mening daaromtrent veranderd, voordat je in gesprek gaat over verdere opvoeding.
Je stukje over het beter nadenken over ongepland zwanger worden: Ja, allemaal leuk en aardig. Maar jij bent toch diegene die sex heeft als volwassene? Dan weet je dat, zelfs al zou jij de pil gebruiken en je vriend een condoom, er altijd een kans is dat je zwanger wordt. Dat risico neem je dan toch bewust? Daar hoeven wij dan toch niet beter over na te denken. Dat je bij dat risico niet stil gestaan hebt, kan ik me voorstelen. Maar het is wel een bewust riscio die je neemt.
Ik wens je veel geluk en wijsheid toe en bovenal een fijne zwangerschap!
-knip- ongepast
Marie89, ik hoop dat je de rust krijgt om te kunnen genieten van je zwangerschap. Zorg goed voor jezelf en geniet van een mooie zomer, samen met je kindje 
marie, ik hoop dat je ergens de steun vindt die je zoekt. Misschien heb je iets aan mijn tip om de verloskundige in te lichten en met haar te bespreken waar je terecht kunt.
Één ding wil ik nog meegeven, waarschijnlijk al genoemd, ben je ervan bewust dat vader ook via de rechter erkenning en gezag kan regelen. Ook als jij niet wil
Als vader via de rechter erkenning wil, komt die er zeker. Maar dan krijgt hij niet automatisch gezag, en gezamenlijk gezag via de rechter krijgen kan wel, maar wordt in dit soort situaties zeker niet standaard toegekend.
letterkoekje schreef op 10-02-2023 om 20:32:
-quote verwijderd-
Tuurlijk, want jij hebt alles wel perfect voor elkaar.
Dus jij mag dan oordelen. Ga lekker genieten van je voortreffelijkheid zeg.
lekker constructieve bijdrage ook...