Mijn zorgen betreft co ouderschap

Ja, het is de vader en omgang lijkt me goed voor vader en kind. Daar is echter niet direct erkenning en gezag voor nodig. Sterker nog, dat kan ook leiden tot nog meer conflicten en dat is ook niet in het belang van het kind.
Als deze man dat graag wil, dan kan hij dat bij de rechter afdwingen. 
Ik vraag me vooral af waarom hij niet wil stoppen met blowen voor zijn kind.

Schemerlampje schreef op 10-02-2023 om 09:18:

Jij kan wel geen erkenning willen, maar de vader kan dat wel via de rechter afdwingen. Je zegt dat hij al kinderen heeft en dat hij daar alles voor doet. Hoe is hij als zijn kinderen bij hem zijn? Blijft hij dan nuchter en blowt hij dan niet?

Nogmaals, hoe is hij met de kinderen die hij al heeft?

Mijn ervaring met een moeilijke vader voor mijn kinderen, is dat men contact toch altijd wel heel belangrijk vindt.
Mijn ex dronk /(drinkt) heel stevig en dagelijks. Door veel gedoe kwam er jeugdbescherming bij en die heeft mij gezegd dat ze er niet naast kunnen gaan zitten. Als hij zegt dat hij het niet doet, kunnen ze niet veel met die discussie. Dat zal ook voor blowen gelden.
Met die kennis zal men waarschijnlijk toch meegaan in een omgangsregeling.
Mijn tip zou zijn om te kijken wat er te redden is. Hoe graag wil hij? Vindt hij het belangrijk om het kind te erkennen of niet? Niet over beginnen in ieder geval  
En die omgang zou ik ook heel low proberen te regelen. Leg het dan wel vast. Stel hij komt alleen als het hem uitkomt, dan zorgt dat ook weer voor onrust en dan is het lastiger om alsnog afspraken vast te gaan leggen.
Opvang is wel heel stabiel, kans om met andere kindjes op te trekken, ook bij ziekte of andere afspraken is de opvang er gewoon. Ik zou hem ook de voordelen van de opvang laten horen. En binnenkort zo goed als gratis.
Misschien één dag bij hem?
Oh, en ik zou ook gelijk de alimentatie even bespreken. Iets met rechten en plichten. Al is er een kansje dat hij dan helemaal betrokken wordt en zich nog meer vader voelt. Dat moet je zelf even aanvoelen.
Maar zover is het allemaal nog niet. Geniet van je zwangerschap en de voorbereidingen op je kindje. Red jij het allemaal om alleenstaand moeder te worden? Huisvesting, achterban / netwerk enzo?

Elpisto schreef op 10-02-2023 om 11:57:

[..]

Waarom vinden we dat zo belangrijk? Bedoel, ik ben tegen drugsgebruik whatsoever hoor, maar het is maar blowen. Als hij af en toe een blowtje pakt, zie ik niet in waarom hij daar voor zijn kind mee moet stoppen. Nogmaals: 70% van dit forum zal ook wel eens een glasje alcohol pakken. Het is niet alsof vader staat te blowen straks waar kind naast zit ofzo he?

Ik ken genoeg vrienden met kinderen die af en toe op een feestje eens wat tot zich nemen. Maakt ze niet een slechte ouder. Ik denk dat sommigen dat hier niet helemaal los kunnen zien.

Maar dat niet erkennen slaat nergens op. Het lijkt wel alsof dat hier de oplossing is voor elke "onwenselijke situatie". Maar wellicht is er achtergrond informatie die wel rechtvaardigt dat ze dat niet ziet zitten. Maar dan moet je je afvragen waarom je hem wel goed genoeg voor jezelf vond, maar niet voor je kind.

Sorry hoor maar als het verboden is om auto te rijden als je gedronken of geblowd hebt, dan is het toch niet vreemd om wat ongerust te zijn over hoe goed iemand op een jonge baby kan passen als hij/zij onder invloed is?

Prillewits schreef op 10-02-2023 om 12:53:

[..]

Sorry hoor maar als het verboden is om auto te rijden als je gedronken of geblowd hebt, dan is het toch niet vreemd om wat ongerust te zijn over hoe goed iemand op een jonge baby kan passen als hij/zij onder invloed is?

Maar wie maakt er van dat hij blowt waar die jonge baby bij is dan? Dat is toch helemaal nog niet aan de orde. Ik rook ook, maar ik rook toch niet waar mijn kids bij zijn? Ik ben het inderdaad met je eens dat vriend echt niet kan gaan zitten blowen als hij de zorg voor zijn baby heeft. 

Dat bedoel ik er mee te zeggen: We weten niks anders dan dat TO vindt dat papa andere normen en waarden heeft dan TO zelf. Sterker nog: Het feit dat papa aan geeft graag samen bepaalde zaken te willen oplossen, duid bij mij nou niet bepaald op iemand die geen verantwoording kan worden gegeven. En dan zijn er hier mensen die tegen TO zeggen: Joh, hier heb je een topic over iemand die ook blowde, veel tips daar. Terwijl het daar gaat om iemand die harddrugs gebruikt, verbaal agressief is, met spullen gooit, liegt, bedriegt. Noem het maar op.

Geen van dat alles is hier bekend. Behalve dat hij blowt ( af en toe? Dagelijks? Elk uur) en er zijn er direct een paar in de panty gegrepen die dan roepen NIET LATEN ERKENNEN!!!

Ik vind dat tamelijk idioot en vraag me echt af of dat 1. de manier is waarop we mensen met raad en daad bij willen staan en 2. zou je ook iets verder kunnen kijken. De feiten zijn dat TO vriend goed genoeg vind als haar LAT-relatie. Ze gaat met hem naar bed, dan loop je het risico een kind te krijgen. Bewust. Dan is ze zwanger, vind ze vriend toch niet helemaal geschikt als vader materiaal en lees ik direct reacties als: NIET LATEN ERKENNEN! ook van TO zelf. 

Draai het eens om: Vader komt hier met een hulpvraag omdat die iemand zwanger gemaakt heeft die hij niet goed genoeg acht als moeder. Dan durf ik heel wat centjes er om te verwedden dat iedereen die hier nu zo op de hekken staat, direct aangeeft "Dat die hem er dan maar niet in had moeten hangen". 

Overigens, ter verduidelijking, dit is zonder verdere achtergrond informatie. Als TO nu komt met het verhaal dat vriend een drugsgebruikende crimineel is die de helft van zn leven in de bak zit, om eens iets gechargeerds te noemen, dan begrijp ik heel goed dat het niet laten erkennen om de hoek komt kijken.

Marie89 schreef op 10-02-2023 om 09:17:

Even nog een kleine toevoeging over het co ouderschap.ik wil dit het liefst onderling regelen en er is al zeker wel afgesproken dat zolang de kleine een baby is en eigenlijk de eerste jaren gewoon bij mama slaapt, ook ivm de borstvoeding. De vader is ondanks zijn slechte eigenschappen ook echt geen slechte vader dat is een fout beeld van hem. En natuurlijk ook geen perfecte gezien zijn gedrag en keuzes.. ik vindt de reactie van co ouderschap tot vier jaar fijn om te lezen. Dat geeft wat zekerheid. Ik wil wel dat de kleine zijn vader kent niet iedereen mag dit geluk kennen en zeker ik mag de kleine dit ook niet ontzeggen maar wat is het juiste in dit opzicht.. het is zo makkelijk om te denken ik ga het zo of zo doen maar net als mijn gevoelens spelen er meerdere mee. Het kind.. de vader… wat het gewoon lastig maakt.. ik wil het allerbeste doen maar wat is juist, dit zwart wit bekijken is zo makkelijk om te doen maar is dat juist Ik zou het liefst een manier vinden zonder alles op het spit te drijven.. en manier die mij een gerust gevoel geeft en de kleine een vader.. ik wil iedereen bedanken voor zijn reactie en ga alle tips meenemen, bedankt allemaal!

Dan is het niet laten erkennen van de kleine wel een hele slechte eerste stap, als ik eerlijk mag zijn.

Ik snap het probleem niet zo, ik begrijp uit je woorden dat, hoewel je andere normen en waarden hanteert dan je vriend of LAT relatie, hij niet een slechte vader zou zijn. Ik vraag me dan af waarom je uberhaupt voor een erkenning gaat liggen. Of dacht je dat in een gezonde vader-moeder-kind verhouding niet verschillen in normen en waarden kunnen liggen? I vraag me echt af wat dan zo erg kan zijn ( Rookt die 1 kilo wiet in de week ofzo) dat je iets draconisch als niet erkennen van een kind kan willen.

Ik zou daar nog eens goed over nadenken en eerst eens in gesprek gaan met vriend wat eigenlijk je verwachtingen zijn en zijn verwachtingen zijn van deze situatie. Nu lijkt het een beetje alsof je je kind gewoon niet missen wil ( Wat ik me 10000% kan voorstellen) en redenen zoekt om dat niet te hoeven doen. Maar dat had je je dan wellicht even wat eerder moeten bedenken. Je bent zwanger van een kind van een man die al 12 jaar in je leven is en die net zoveel rechten en plichten heeft m.b.t jullie kind als jij. 

Courage schreef op 10-02-2023 om 14:50:

[..]

Ik vind het een terechte opmerking. En dit forum is niet alleen voor steun. Fora zijn er ook om elkaar een spiegel voor te houden, en dat zijn dan zeker óók oprechte gevoelens (zoals jij schrijft).

Je hebt al 12 jaar een knipperlicht-relatie (dat is overigens niet hetzelfde als LAT-relatie) en raakt ongepland zwanger. Ondanks het enorme verschil in normen en waarden tussen jou en en je ex, laat je het kind komen en nu raak je in paniek. Dat zegt óók iets over jou als moeder hè? Klinkt allemaal niet heel erg stabiel eerlijk gezegd.

Nou ja, misschien kunnen we de veroordelende reacties wel wat achterwege laten en het gewoon doen met de vraag en informatie van TO, zonder direct met de vinger te wijzen. Daar heeft TO mijn inziens meer in.

Een ander geluid is niet erg, maar laten we daarin wel respectvol blijven. 

Elpisto schreef op 10-02-2023 om 15:31:

[..]

Nou ja, misschien kunnen we de veroordelende reacties wel wat achterwege laten en het gewoon doen met de vraag en informatie van TO, zonder direct met de vinger te wijzen. Daar heeft TO mijn inziens meer in.

Een ander geluid is niet erg, maar laten we daarin wel respectvol blijven.

Grotendeels met je eens, iets minder duidelijk veroordelend zou ook hebben gekund, maar inhoudelijk ben ik het helemaal eens met Courage. Het was ook geen LAT-relatie, eerder een FwB-tje, in wezen toch echt wel heel wat anders.

Ik snap de reacties van niet erkennen ook niet zo, want het draait nu eenmaal niet meer om hún verschil in normen en waarden, maar om het welzijn van HUN ongeboren kind. Als deze man een goede vader is voor zijn bestaande kinderen en hij laat het erkennen aan een rechter over, dan kijkt deze ook écht niet naar wat deze moeder wilt, maar enkel naar wat het beste is voor dat kind. Terecht ook! 

MamaE schreef op 10-02-2023 om 16:10:

Ik ben normaal helemaal niet direct van eenhoofdig gezag. Maar als je kind aanmelden bij een opvang al tot ruzie leidt, dan vrees ik dat bij tweehoofdig gezag en fundamentele verschillen in opvattingen, normen en waarden in de toekomst nog heel veel dingen voor de rechter gaan komen en ik vraag me af of dat in het belang van het kind is.
Ik zou wel inzetten op een omgangsregeling waarbij kind en vader een band kunnen opbouwen.

Oke, maar nu doen we even aan omdenken: Kunnen we de moeder niet uit het ouderlijk gezag laten zetten, immers levert dit nu al gedoe op?

Ik snap je punt, maar als man word ik echt wel een beetje kriegel van deze insteek. We hebben onze mond vol over gelijkwaardigheid en toch zie je bij dit soort discussies dat we die gelijkwaardigheid ineens niet meer belangrijk vinden. Misschien vind vader moeder ook wel niet geschikt als ouder. Dat is toch helemaal niet relevant wat ze van elkaar vinden m.b.t. het ouderschap? Het gaat erom of ze goede ouders voor hun toekomstige kind zijn. 

We weten maar 1 ding en dat is dan man liever de opvang zelf regelt onderling, dan dat kind naar een kinderopvang gaat. Is dat nu zo schokkend? Sterker nog, vrouw en ik hadden ook andere opvattingen over de kinderopvang. Maar daar zijn we gewoon uitgekomen hoor. 

Ik vind het echt schokkend dat er hier al over eenhoofdig gezag gepraat wordt. Alsof je als vrouw alle recht hebt om voor erkenning van een kind te gaan liggen, puur omdat je "verwacht" dat er gedoe komt. Verbijsterend. 

Verder gigantisch eens met Kersje: TO heeft op basis van de informatie die ze nu gedeeld heeft geen enkel recht om vader de erkenning te ontzeggen. En daar zal een rechter heel snel korte metten mee maken.

Elpisto schreef op 10-02-2023 om 16:21:

[..]

Oke, maar nu doen we even aan omdenken: Kunnen we de moeder niet uit het ouderlijk gezag laten zetten, immers levert dit nu al gedoe op?

Ik snap je punt, maar als man word ik echt wel een beetje kriegel van deze insteek. We hebben onze mond vol over gelijkwaardigheid en toch zie je bij dit soort discussies dat we die gelijkwaardigheid ineens niet meer belangrijk vinden. Misschien vind vader moeder ook wel niet geschikt als ouder. Dat is toch helemaal niet relevant wat ze van elkaar vinden m.b.t. het ouderschap? Het gaat erom of ze goede ouders voor hun toekomstige kind zijn.

We weten maar 1 ding en dat is dan man liever de opvang zelf regelt onderling, dan dat kind naar een kinderopvang gaat. Is dat nu zo schokkend? Sterker nog, vrouw en ik hadden ook andere opvattingen over de kinderopvang. Maar daar zijn we gewoon uitgekomen hoor.

Ik vind het echt schokkend dat er hier al over eenhoofdig gezag gepraat wordt. Alsof je als vrouw alle recht hebt om voor erkenning van een kind te gaan liggen, puur omdat je "verwacht" dat er gedoe komt. Verbijsterend.

Verder gigantisch eens met Kersje: TO heeft op basis van de informatie die ze nu gedeeld heeft geen enkel recht om vader de erkenning te ontzeggen. En daar zal een rechter heel snel korte metten mee maken.

Dat zeg ik dus ook. Als de vader erkenning en gezag heeft over de andere kinderen, zal dat niet zomaar geweigerd worden. Wel zal hij dat dan zelf moeten gaan regelen.

Onderling opvang regelen is niks mis mee, als je onderling door een deur kunt. TS heeft blijkbaar wel zorgen over drugsgebruik. Als de vader af en toe een blowtje doet in het weekend kan ik me niet voorstellen dat dat een reden is om kind daar niet te willen laten verblijven. Ook niet voor een rechter. 

En nee, ik vind vrouwen niet per se betere ouders dan mannen. In het geval van mijn eigen gezin bijvoorbeeld al niet. Wel vind ik drugsgebruik erg zorgelijk, zeker als iemand zijn kind niet boven de drugs kan/wil zetten. Dat komt op mij in ieder geval over alsof het meer is dan een incidenteel feestblowtje.

MamaE schreef op 10-02-2023 om 16:28:

[..]

Dat zeg ik dus ook. Als de vader erkenning en gezag heeft over de andere kinderen, zal dat niet zomaar geweigerd worden. Wel zal hij dat dan zelf moeten gaan regelen.

Onderling opvang regelen is niks mis mee, als je onderling door een deur kunt. TS heeft blijkbaar wel zorgen over drugsgebruik. Als de vader af en toe een blowtje doet in het weekend kan ik me niet voorstellen dat dat een reden is om kind daar niet te willen laten verblijven. Ook niet voor een rechter.

En nee, ik vind vrouwen niet per se betere ouders dan mannen. In het geval van mijn eigen gezin bijvoorbeeld al niet. Wel vind ik drugsgebruik erg zorgelijk, zeker als iemand zijn kind niet boven de drugs kan/wil zetten. Dat komt op mij in ieder geval over alsof het meer is dan een incidenteel feestblowtje.

Maar dat weten we niet, enkel dat vader aangegeven heeft niet te stoppen met blowen. Als die dat dan doet als de baby bij TO is, zie ik daar het probleem niet zo van in eerlijk gezegd. En dat staat dan los van het feit dat ik wel anti-drugs ben.