Help wij weten niet meer wat te doen.
Goedemiddag,
Ik zal me even voorstellen mijn naam is Dennis 31 jaar en samen met mijn vriendin zijn wij 5 weken geleden gelukkige en trotse ouders geworden van onze zoon Zayn. Alles gaat redelijk goed, hij eet goed, groeit goed en meld zich op tijd etc.Het enigste probleem wat hij (net als bijna elke andere baby) heeft zijn die vervelende buikkrampjes.Wat kunnen wij hier nu aan doen? We zijn inmiddels overgestapt op andere voeding (omneo1) en geven we hem zo nu en dan Cinababy druppeltjes toe. Maar tot nu toe weinig verandering. De reden dat ik deze topic start is omdat wij als jonge en nieuwe ouders gek worden van het gegil en gekrijs van ons zoontje. We werken overigens ook volgens de zogenoemde THC-methode maar ook dit mag bijna nooit helpen. I.v.m. het coronavirus is het ook niet mogelijk om langs een osteopaat te gaan, want wij hebben vernomen dat dit ook wel eens zou kunnen helpen.Hopelijk heeft iemand van jullie tips of advies!Alvast hartelijk dank!
Volgens mij is een paar keer per dag 10-15 minuten huilen volkomen normaal. Niet leuk, maar normaal. Hij is zeker geen huilbaby, zulke kinderen kunnen uren achtereen huilen.
Wat ik deed als mijn baby's huilden: op mijn onderarm dragen met de buik naar beneden, dragen in de draagdoek (kon ik ondertussen wat in huis doen of wandelen), of op mijn buik laten liggen met de buik van de baby naar beneden terwijl ik zelf ook in bed lag. Mijn oudste was heel onrustig, die heb ik op een gegeven moment ingebakerd, dat hielp hem (vraag wel goed advies voordat je dat probeert).
Weet dat baby's ook reageren op hun ouders: als jullie in paniek raken of boos worden, help je je baby niet. Probeer rustig en liefdevol te blijven. Lukt dat niet, ga dan even naar een abdere kamer om kalm te worden. Wissel elkaar af als dat nodig is.
Als je je zorgen maakt over het huilen, bespreek het dan met de huisarts. Hopeljjk kan die dan bevestigen dat het normaal is en vanzelf over gaat.
Vergeet niet te genieten van de mooie momenten. Veel geluk met jullie zoon!
Eens met Imi: 10-15 minuten is volgens mij volstrekt normaal. Bedenk ook dat zo'n kleintje nog maar weinig manieren kent om zich te uiten. Huilen is één van die weinige manieren. Voor ons als volwassenen is het vreselijk om aan te horen en lijkt het alsof er veel mis moet zijn als zo'n klein pakketje mens zoveel lawaai kan produceren, maar het hoort er echt bij. Hoe ouder hij wordt, hoe meer manieren hij zal vinden om duidelijk te maken hoe hij zich voelt. Komt vast goed!
Bij mijn kindjes hielp het ook om ze op hun buik op je arm te leggen en dan met je hand waar ze op liggen het buikje te masseren met (de klok mee als je recht op een buik kijkt dus ) op de buik liggend tegen de klok in. Wat misschien wat hoop geeft is dat bij beide kinderen met vier maanden bijna op dag in één keer voorbij was met alle krampjes. De pijn kun je desondanks niet weghalen alleen iets verlichten, als ouder en ook als kind sta je redelijk machteloos vond ik en je kunt alleen maar erzijn op dat moment om het dragelijker te maken. En als je dat niet trekt is het beter om je kind even aan een ander te geven en als dat niet kan en je het is je echt te veel even uit de situatie weg te gaan en je kindje dan even in de box te leggen. Of een koptelefoon met noise canceling op te zetten mocht je overprikkeld raken door het gehuil.
Het huilen bij krampjes ontstaat plotseling en houdt plotseling ook weer op is mijn ervaring. De pijn is heel venijnig en dat hoor je ook in het huilen. Als het niet plotseling begint dan kan het ook nog wat anders zijn. Wat bij mij een ontdekking was was dat het ook vermoeidheid kon zijn. Daar had ik toen steeds niet aan gedacht en wat ook verwarrend kan zijn is dat baby’s soms een tijdje moeten huilen om in slaap te kunnen vallen ook als hij of zij bij je is. Zeker als ze overprikkeld zijn dan duurt het huilen nog langer. Mijn kindjes raken altijd snel overprikkeld zeker toen ze nog zo jong waren en huilen dat dan als het ware van zich af, zodat ze weer kunnen ontspannen en in slaap kunnen vallen. Het helpt dan om in een prikkelarme ruimte te zijn en eventueel in draagdoek want dan kijken ze tegen je borst aan en kunnen ze minder visuele prikkels opvangen. Of in bedje, bij ons werkte dat niet maar ieder kindje is anders. White noise hielp dan ook al zijn dat ook prikkels.
Ons eerste kindje huilde erg veel en ook alleen maar keihard en dan weet je het echt niet meer wat er is en wat te doen. Bij haar leek het behoefte aan nabijheid te zijn ( misschien ook wel impact van bevalling met vacuümpomp) draagzak hielp toen nog het meest. Het bleef helaas de babytijd doorkomen met veel gehuil. Wat een troost kan zijn is dat je weet dat er betere tijden komen en het wordt steeds makkelijker, de intensiteit neemt af als de leeftijd vordert ook bij kindjes die veel huilen.
Tip: maak de flesvoeding met bronwater! Even goed kijken, volgens mij zijn alleen spa en evian geschikt voor babyvoeding.
Verder is sab simplex echt een wondermiddel! Veel verloskundigen verkopen dit en anders kun je het in Duitsland kopen