Baby's van 2023 kletstopic
Er is de afgelopen tijd veel geschreven in zwangertopics, dus hierbij een vervolgtopic nu er baby's zijn!
Wees welkom (ook als je niet in die andere topics schreef) en schrijf hier gezellig mee, over mooie/grappige momenten, even lekker van je af klagen, stel je hulpvragen, deel ervaringen etc. etc. Over de baby's en alles wat erbij komt kijken: kraamvisite, bemoeienissen van (schoon)familie en anderen, opvang, eerste ontwikkelingen, spuitluiers, vermoeidheid, opvoedkwesties, wat dan ook.
Yvaine schreef op 20-09-2023 om 17:00:.Qua hapjes snap ik wel wat je bedoelt. Ik vond zelf 4 maanden ook erg vroeg en las dezelfde blogpost. Maar voor mij is dat het dan ook, een blogpost geschreven door mensen die zichzelf expert hebben benoemd. Terwijl uit tal van wetenschappelijke artikelen blijkt dat het juist wel gunstig is om te beginnen met 4 maanden. Hoe dan ook, met dit soort dingen is er denk ik niet altijd een goed of fout. Doe wat voor jou goed voelt en als dat 6 maanden is dan is dat ook helemaal prima. Maar ik zou me niet al te veel baseren op dit soort websites want de onderbouwing ontbreekt vaak. En als jonge moeder kan je al zo snel onzeker worden over de keuzes die je maakt.
Eens. Wij zijn bij de 1e wel met 4 maanden begonnen, maar toen toonde ze ook interesse in wat wij aten. Volgens rapley/kleintjes methode dus het heeft wel even geduurd voordat ze zoveel at dat het een flesje verving.
Oef, ja, die hapjes... Zoon is 16 weken (dus ik vind dat hij nog niet 4 maanden is) en het CB begon ook over hapjes en daarnaast ei en pindakaas introduceren. Maar wij willen ook Rapley/Kleintjes gaan doen. Zoon kan al wel heel goed zijn hoofd omhoog houden, maar zelfstandig zitten lukt nog niet. Hij wil dat wel graag, zit ook graag rechtop op schoot (rug tegen mijn buik bijvoorbeeld) en dat gaat prima. Kind kijkt z'n ogen uit als hij rechtop zit.
Maargoed, CB wil dus dat we al beginnen, terwijl we volgens Rapley/Kleintjes nog moeten wachten. Zoon lijkt er ook nog niet aan toe en enerzijds vind ik dat prima, maar ik zit wel met dat gedoe rondom pindakaas/ei in m'n maag. Want als we met 6 mnd beginnen, dan is pindakaas/ei niet het eerste wat ik hem zou willen geven, gewoon rustig beginnen met (zoetig) fruit en groente. En dan ook nog de issue van niet met de huid in contact laten komen, dus toch een soort van voeren dan. Hoe gaan jullie dat aanpakken of hoe hebben jullie dat aangepakt?
Ik vind Rapley ook interessant, toevallig laatst beroepsmatig daar nog een hele middag over gesproken. Maar wij zijn toch gewoon begonnen met gepureerd en met een lepeltje. Wij zijn overigens ook niet exact met 4 maanden begonnen maar toen we zagen dat ze er aan toe was. Ze begonnen ineens te smakken als wij aan het eten waren en keek het eten uit onze mond. De eerste paar keer vond ze het erg vies en ging er weinig naar binnen. Maar ondertussen vind ze al veel smaken lekker, zowel qua fruit als groente.
Neweve schreef op 20-09-2023 om 17:53:
[..]
Eens. Wij zijn bij de 1e wel met 4 maanden begonnen, maar toen toonde ze ook interesse in wat wij aten. Volgens rapley/kleintjes methode dus het heeft wel even geduurd voordat ze zoveel at dat het een flesje verving.
Dat kan ik me wel voorstellen, hier vervangt het ook nog lang geen flesje. Meestal krijgt ze nu rond 4 uur nog een fles. En dan om half 6 wanneer wij eten dan eet ze mee. Maar het zijn nog maar een paar kleine lepeltjes.
Super schattig trouwens, ze zegt ineens mamamam. Ze is nog niet heel bewust van wat ze zegt volgens mij maar het begin is er.
Rapley vind ik ook interessant en logisch klinken idd. Maar het hoeft niet allemaal zo zwart wit. Je kan het ook de standaard CB methode en Rapley een beetje combineren en doen wat goed voelt. Ik deed groente koken en pureren en vanaf 4 maanden ofzo een paar hapjes per dag. Niks bijzonders. Ei kan je heel makkelijk verstoppen tussen groenten zoals bloemkool, en een mini beetje pindakaas tussen vrijwel al het fruit. Bij 6 maanden durfde ik het aan om een broodkorst ofzo te geven of een dunne stengel komkommer.
Ik vind Stefan Kleintjes trouwens veel te extreem en belerend overkomen. Heb meer boeken van hem gelezen en je gaat nog net niet naar de hel (of het liefst eigenlijk wel) als je flesvoeding geeft. Nu heb ik zelf redelijk lang geborstvoederd maar alsnog vind ik de manier waarop hij dingen schrijft niet normaal en zou alleen al daarom aanraden het niet te zwart wit te zien. Er bestaat niet 1 Sublieme Methode, ook al doet Kleintjes je anders geloven.
De schrijftoon van Kleintjes bevalt mij inderdaad ook niet. Wij als flesvoeders en ook nog eens steeds grotere spenen doen het helemaal fout idd. Ik voelde me er zo'n slechte moeder door... Ik had graag bv gegeven maar door kloven en een dubbele ontsteking ging het niet meer. Maar wat een verademing toen we definitief over gingen op kv. Ineens mocht ik weer meedoen in m'n eigen gezin ipv in het kolfkamertje (studeerkamer) te zitten prutsen met pijn terwijl man zoon verzorgde. Ik denk serieus dat ik bij een volgende keer (als die komt) niet eens met bv wil beginnen, het heeft me zowel fysiek als mentaal zo veel pijn gedaan. Maar goed, daar ging het niet echt over, blijkbaar moest ik even spuien 
Ik wil zelf eigenlijk niet prakken/pureren voor zoon maar wel echt stukjes geven. Dus ik twijfel nog even verder en wacht ook even of man nog een interessante theorie vindt. Zoon zit nu nog niet te smakken aan tafel (hij zit er wel bij), dus echte interesse is er nog niet. Wachten kan dus geen kwaad, lijkt me.
Oh, weer wat geleerd, ik dacht altijd dat "kleintjes" de naam was van een methode om kleine stukjes te eten, maar het is blijkbaar de naam van iemand
Wat ik in een eerste zoektocht vond was vooral dat er bewijs is dat het een goed idee is om vóór 8 maanden (oid) dingen als pinda & ei moet te introduceren, niet perse dat er bewijs is dat je daar met 4 maanden mee zou moeten beginnen.
Ik ben er nog niet echt uit, maar denk dat het een beetje een mix wordt van gepureerd & stukjes. Net wat handig uitkomt.
Afrodite, wat bedoel je met zelf hoofd omhoog houden trouwens? Dat je het hoofdje niet meer hoeft vast te houden als je hem draagt bijvoorbeeld?
Kan het me heel goed voorstellen hoor... iemand die ik ken had veel moeilijkheden met borstvoeding en toen mocht ze van iemand anders "het nieuwe borstvoedingsboek" lenen. Dat is dus echt geen aanrader als je het al moeilijk hebt. De eerste paar hoofdstukken gaan alleen maar over hoe slecht kunst en hoe geweldig bv is. Daar zit je gewoon niet op te wachten als je praktische tips of wat support nodig hebt! Ik had zelf een boek besteld van la leche league, vind ik zelf veel objectiever en heel praktisch.
Ik ben zelf over 4 weken uitgerekend en ik hoor alleen maar negatieve dingen over kolven. Het loopt gewoon nooit goed, altijd borstontstekingen, verdrietige moeder en dan maar stoppen. En het lijkt wel of iedereen maar gelijk "moet" kolven ipv op de stuwing van dag 3/4 wachten. Ik heb me voorgenomen om wel wat poedermelk in te slaan en als ik volgens "hun" dan niet kan wachten op de stuwing bijv. door laag gewicht ofzo, dan kunst te doen ipv kolven en verder baby zoveel mogelijk aanleggen. Denk dat dat op de lange termijn beter is zodat ik borstvoeding niet ga haten. Hoop dat ik stand kan houden mocht dit echt gebeuren.
Haha Masatu, te kleine stukjes mag juist niet want dan verslikt baby zich. Het idee zijn juist grote stukken zodat de baby kan sabbelen/knagen/voelen en hopelijk niet verslikken.
Ik wilde ook niet kolven, maar "moest" van het ziekenhuis want dat deden ze altijd en zeker bij keizersnedes. Daarna ging het in eerste instantie live wel goed, zoon hapte goed aan maar liet zich telkens terugzakken waardoor hij op het puntje van mijn tepels zoog, met kloven als gevolg. Daarom "moest" ik weer verder met kolven en toen kwam idd die ontsteking.
Maar ook al dat gekneed in die toch al gevoelige borsten door ziekenhuispersoneel, kraamhulp en lactatiekundige was ook niet bepaald prettig oid... Dus vandaar dat ik een (hopelijk) volgende keer meer voor mezelf wil opkomen, met de kennis van nu. Enerzijds zou ik het graag nog eens proberen, maar van een keizersnede herstel je beter met rust en door niet te kolven en elke keer uit bed te hoeven maar het ook eens aan man te kunnen overlaten, zal het herstel sneller zijn en zeker als het de tweede is, is dat wel wenselijk. Een tweede zal namelijk ook via ks geboren gaan worden.
@Aviendha: ik heb zelf pas na 4 weken voor het eerst gekolfd (om met een flesje te kunnen oefenen) en geen enkele last gehad van tepelkloven of ontstekingen (enkel de normale stuwing), dus het kan wel blijkbaar. Ik hoorde in mijn omgeving vooraf ook alleen maar verdrietige verhalen van pijn & gevoel van falen dat het niet lukte. Daarom had ik ook gewoon een pak poedermelk + flesjes gekocht voor het geval dat, en dat ook altijd als prima reëele optie gezien. Misschien heeft de relaxtheid van mijzelf daarin ook wel bijgedragen aan dat het soepel ging, naast gewoon mazzel dat zoon het trucje snel door had. De kraamverzorgster en verloskundige zeiden dat ze het niet zo vaak zagen dat het bij een 1e kindje zo probleemloos gaat, dat verbaasde mij dan weer een beetje. Hele volksstammen groeien op met borstvoeding, waardoor lijkt het in NL dan zo vaak voor problemen te zorgen?
Ik bedoelde mensen die vanaf de geboorte soort van verplicht heel vaak per dag moeten kolven, die krijgen voor zover ik hoor vrijwel allemaal problemen. Niet de mensen die vanaf zoveel weken gewoon relaxet kunnen kolven. Ik denk dat dat komt omdat de natuurlijk stuwing op dag 3/4 op gang komt dus als jij dan als een gek je productie hebt lopen opkrikken vanaf de geboorte gaan je borsten natuurlijk exploderen en ontsteken.
Bij mijzelf ging het trouwens bij kind 1 ook goed 
ik verzin alvast een hypothetisch angstje voor kind 2, haha. Ik hoeefde niet te kolven want als kind wat gewicht zou verliezen was niet erg. Hij had het trucje niet super snel door, ik heb uren en uren achter elkaar geoefend en in het begin ook veel met tepelhoedjes geklooid. Maar uiteindelijk ging het goed zonder teveel pijnlijke problemen.
Nouja dat is dus waarschijnlijk bij mij gebeurd.
Trouwens, wat ik bedoelde met hoofd rechtop houden: dat de baby niet met z'n hoofd alle kanten op "valt" als hij niet ondersteund wordt, dus de nekspieren moeten goed ontwikkeld zijn en sterk genoeg om het hoofdje te dragen. Dus er moet een nekje zichtbaar zijn, niet dat hij met zn kin op z'n borst zit als het ware.
Dat met dat kolven herken ik. Mij werd ook van alle kanten aangeraden dat ik moest gaan kolven vanaf dag 3 om het goed op gang te krijgen. Maar dat kolven voelt zo eenzaam. Wat Afrodite schrijft ervaarde ik ook zo, ik stond een beetje buiten het gezin omdat ik alleen maar aan het kolven was. Ook de hulp met het aanhappen steeds en het sonde slangetje dat we moesten gebruiken als ze eindelijk aangehapt was hebben het voor mij wel een beetje verpest. Mocht er nog een tweede komen dan wil ik het wel nog een keer proberen. Maar dan wel op mijn manier, dan zou ik bijvoorbeeld wel bij willen voeden maar niet dat eindeloze kolven willen doen.