Invalshoek
Je hebt gelijk Siobo, het reageren door jou helpt om zaken helderder te maken.
De afstand
Een veilige bevalling staat of valt met de afstand tot vervolghulp waar dat nodig blijkt te zijn. En de tijd die daarvoor nodig is. Ik denk dat je dat ook per situatie moet afwegen. Ik kan me voorstellen dat je kiest voor een tegenwoordig ook mogelijk bevalhotel vlakbij een ziekenhuis als de afstand te groot is. Maar als de afstand en het vervoer te overzien zijn, en zo groot is Nederland nou ook weer niet, dan kun je hopelijk blijven kiezen voor een thuisbevalling met deskundige hulp van ervaren vroedvrouwen. En ik denk natuurlijk dat dat ook toevoegt aan de veiligheid.
Goed doen
Ik zou ook weleens willen weten wat Cyprus, Iceland, Portugal, Slovakije en Finland beter kunnen dan Nederland. Waar dat dan aan zou kunnen liggen dat ze daar minder babysterfte hebben.
Zwakke kinderen
Niet om nou te zeggen dat al die kids zwak waren, maar helaas is het niet altijd te zeggen of een kind wel of niet overleefd als ie eenmaal "gezond" te wereld komt. Sommige kinderen overleven het dan alsnog niet buiten de baarmoeder om. Ook al is daar niet altijd een indicatie voor.
Mijn ervaring in ziekenhuis was goed, ook overdracht naar huis en week later terug naar ziekenhuis was goed. Ik mocht niet thuis bevallen ivm hoge bloeddruk maar als ik thuis had bevallen was er ook denk geen probleem geweest. Zal miss ook liggen aan feit dat mijn verloskundige geen risico's neemt. Toen mijn bloeddruk op het eind twee keer aan toe hoog was stuurde ze me direct door en daar werd de zorg overgenomen, ondanks dat ik toen nog geen klachten had.
Risico
Natuurlijk wil je dat kinderen alle mogelijke kansen hebben. Toch zijn er ook hier nuances.
Vrouwen die ondanks een indicatie pertinent weigeren om toch naar het ziekenhuis te gaan zijn er niet veel. Dat is een incident.
Er is een grijs gebied waar het om de risico's gaat die ook met grote regelmaat onderdeel is van discussie tussen vroedvrouwen en gynaecologen. Dat is soms ook niet leuk en soms ook een machtstrijd waarin beiden hun eigen terrein verdedigen. Dat is onderdeel van locale afspraken tussen gynaecologen en vroedvrouwen en zo hoort het ook.
AMK meldingen zijn ingebakken in de hulpverlening ook bij vroedvrouwen en gynaecologen. Als een vroedvrouw het niet vertrouwt zal ze de samenwerking niet op het spel willen zetten en zelf de vrouw alsnog motiveren of een melding doen. Dit is een incident.
Het ligt voor de hand om dan nu maar te concluderen dat een baby is overleden in de thuissituatie omdat de zwangere niet in het ziekenhuis is bevallen. Maar dat is te kort door de bocht. De baby kan een aandoening hebben gehad waardoor ze ook in het ziekenhuis zou zijn overleden en zelfs waar het ziekenhuis niets had kunnen toevoegen of een risico had kunnen zijn.
Het is nog maar de vraag of je zo blij moet zijn dat de beslissing over het dragen van een risico bij de overheid ligt.
Ik vraag me ook nog af of er hier mogelijk sprake is van een grijs gebied waar vroedvrouwen overtuigd zijn dat het om een risico gaat dat thuis gelopen kan worden maar dat gynaecologen dat daar niet mee eens zijn. Met andere woorden: door uitlatingen van vroedvrouwen kan een zwangere ook nog tot de conclusie komen dat zij degene is die hierin de kant kiest van de vroedvrouw.
Maar nogmaals het gaat hier om een incident. Nou hoop ik niet dat er hier dan weer een dwangmatige beleidsreflex op komt waar we met zijn allen als brave burgers weer meer last van krijgen.
Principieel
Hopelijk horen we ook hoe dit afloopt want het is natuurlijk een interessante zaak. Ik ben ook benieuwd hoe een vroedvrouw dit dan voor zichzelf verantwoord. Want als het een stuit blijft en er kan niet gekeerd worden sta je in feite met lege handen. Wat voegt jou professie dan nog toe? Ik kan me ook moeilijk voorstellen wat de reden is dat iemand dan nog thuis wil bevallen?
Thuisbevalling stuit ervaringen
http://www.homebirth.org.uk/breech.htm
Er zijn ervaringen met thuisbevalling van een baby in stuitligging die goed afgelopen zijn. Het heeft te maken met ervaring van de vroedvrouw.
In dit artikel wordt ook gesteld dat een vrouw zelf kan kiezen of ze thuis bevalt of in het ziekenhuis. Dit is de UK.
Het is natuurlijk een website pro thuisbevalling maar ook al is het een risicobevalling het kan ook heel goed gaan blijkbaar. Toch grijzer dan ik dacht.
Annej
Heb jij het Parool? Je woont in Amsterdam toch?
Gisteren in het Parool een stuk over deze zaak. De vrouw van de tweelingzwangerschap was heel uitgesproken. Wat erg meespeelde was dat het haar derde of vierde zwangerschap was, ze had er alle vertrouwen in dat het wel goed zou gaan en dat ze alsnog naar het ziekenhuis zou kunnen als dat nodig was.
Het was een interessant stuk om te lezen. Ik snap die vrouw trouwens helemaal niet: eentje lag in stuitligging, de tweede lag dwars - het is goed afgelopen maar ik snap niet dat iemand zo'n risico wil nemen. Maar goed, ik wilde bij mijn ongecompliceerde eenlingzwangerschap al in het zkh bevallen 
Groeten,
Temet
Parool
Ja jammer, geen Parool meer te vinden van gisteren en op de website staat het niet. Maar het voegt wel weer wat toe.
Ik denk dat ik het ook nog wel aan zou durven, mits de vroedvrouw een geboortetang kan hanteren. Voor een keizersnee was het nog wel op tijd in het ziekenhuis geweest. Ik woonde indertijd pal op het AMC.
Toch zou ik het in zo'n situatie uit onderhandelen. Uiteindelijk denk ik dat hulpverleners ook rechten hebben. Teveel risico lopen is ook teveel gevraagd van de mensen die jou professioneel begeleiden. Maar vaak kun je elkaar wel tegemoet komen als je niet extreem op je standpunten gaat staan van beide kanten.
Ethiek
Die zaken spreken niet vanzelf Siobo. Als hulpverlener ben je ook bewust van de afhankelijkheid van mensen, de rol van macht in de hulpverleningsrelatie en zingeving voor mensen. Het is iets van deze tijd om puur instrumenteel om te gaan met gezondheidsvraagstukken maar er is de afgelopen eeuw ook heel wat discussie geweest die je niet kunt negeren.
Ik las vroeger de stukjes van Ivan Wolffers en die waren vroeger ook kritisch op de gezondheidszorg en de bijkomende schade die dat kan opleveren, de zinsbegoogelingen en de quasideskundigheid. Nu zijn er weer andere ethische vragen. Maar de vraag blijft staan wie de overheid is en waar ze het recht vandaan haalt om verregaand in te grijpen in het leven van mensen. Daar kun je niet zomaar overheen stappen.
http://wapenveldonline.nl/artikel/989/het-gaat-in-de-zorg-juist-niet-om-autonomie/
"Onder culturele iatrogenese verstaat Illich het fenomeen dat mensen de verantwoordelijkheid voor hun eigen gezondheid, leven, ziekte en dood ontnomen wordt. De verantwoordelijkheid wordt overgenomen door de professie. Deze onteigening van de gezondheid vindt nauwelijks merkbaar plaats. Enige reflectie op de mate waarin het medisch vertoog doorwerkt in het leven van de gemiddelde burger laat zien hoever de tentakels van het medisch regiem reiken. De consultatiebureaus of centra voor jeugd en gezin verleiden volstrekt gezonde ouders met gezonde kinderen tot zo’n vijf consulten gedurende de eerste twee levensjaren van het kind. Een groot deel van het onderzoek heeft geen andere functie dan het bijhouden van gemiddelden en het vaststellen van de afwijkingen. Slechts in een zeer beperkt aantal situaties vindt een vroege diagnose plaats van achterstanden en afwijkingen, die anders later zouden worden vastgesteld. In enkele gevallen heeft de vroegdiagnostiek ook voordelen, omdat vroegtijdig ingegrepen kan worden. Daar staat de klinische en sociale iatrogenese tegenover. Maar dat haalt het volgens Illich en de andere critici niet bij de culturele iatrogenese."'
Ja, de samenleving heeft ook rechten, een ongeboren kind heeft ook rechten. Maar omdat we onszelf in het publieke domein niet makkelijk kunnen relativeren is het ook kortzichtig om de politiek, de waan van de dag, of een van de professies of een overheidsinstantie, die ook hun eigen belangen hebben, te laten bepalen hoe iedereen moet leven en gezond moet zijn. Dat vraagt om debat en afweging.
Duidelijk
Ik zou zelf in het ziekenhuis bevallen Siobo. Het idee dat je kindje klem kan komen te zitten motiveert mij wel. Maar juist artsen weten heel goed dat een ziekenhuis ook een risico in zich draagt. Het is niet gezegd dat het kindje in het ziekenhuis wel overleeft zou hebben. Er kan een aanleiding zijn geweest voor overlijden waar ook artsen niets aan konden doen. Soms wordt niet duidelijk waaraan een kindje is overleden. Als er iets mis gaat bij de thuisbevalling dan is dat omdat men niet in het ziekenhuis was. Maar wat nu, als er iets mis gaat in het ziekenhuis? Artsen zijn ook geen goden en de natuur is grillig.
Ned 2 call the midwife
vorige eeuw. Vroedvrouw helpt vrouw thuis met een stuitbevalling. Ook toevallig. Ik weet nog niet hoe het afloopt.
Late reactie
Anne, ik denk dat je je toch vergist in de spoed die nodig kan zijn bij een infectie bij de bevalling. Ik denk dan terug aan Hetty, die hier lang geschreven heeft, wiens zoontje Mika* vlak na de bevalling is overleden aan een streptokokken infectie, en die dat mogelijk had overleefd als hij in het ziekenhuis geboren was. Ik sta er te ver vanaf om daar over te kunnen of willen oordelen, maar je zou het in je afwegingen mee kunnen nemen. Haar verhaal is nog wel terug te vinden het archief.
Zelf heb ik trouwens bewust voor een thuisbevalling gekozen (dat was een keer mogelijk, een keer niet), dus ik ben niet tegen thuisbevallingen. Maar ik vind het wel belangrijk om hier bij stil te staan.
Tijgeroog
Het is nog maar de vraag of het had gescheeld als het kindje in het ziekenhuis was geboren. Je kunt niet alle risico's uitsluiten door alle kinderen naar het ziekenhuis te sturen, dat geeft weer andere risico's.
Annej
Zoals ik schreef wil en kan ik niet oordelen over wat er gebeurd was als ze in het ziekenhuis waren geweest, maar de moeder was van mening dat hij in het ziekenhuis in ieder geval meer kans had gehad, omdat daar betere/meer spullen en meer gespecialiseerde mensen aanwezig zijn.
Tijgeroog
Dat kan ik me goed voorstellen Tijgeroog. Je zou willen dat dit risico, een streptococceninfectie, tijdig gesignaleerd was zodat ze wel in het ziekenhuis was bevallen. Maar er voor pleiten om uit voorzorg naar een ziekenhuis te gaan, je weet niet wat zich voor gaat doen en screening vooraf haalt niet alle risico's eruit, levert de ziekenhuisrisico's op. Dat is een vooroordeel om te denken dat je in het ziekenhuis altijd veiliger bent dan thuis. Maar ik kan me goed voorstellen dat er zo over gedacht wordt. Ik was zelf bekend met ziekenhuizen, dus ik zag het ziekenhuis ook als een risico, daarom was ik ook bereid om zonodig in de thuissituatie meer risico te lopen dan gemiddeld. Maar ik kan me voorstellen dat mensen het idee hebben dat ze pas veilig zijn als ze in het ziekenhuis bevallen.
Risico ziekenhuizen
1700 doden per jaar in het ziekenhuis door medische fouten. Vandaag weer eens in het nieuws. Dat zijn alleen de doden.
17.35 ned 2
Weer een aflevering van de Midwife. Interessant om te zien hoe toen nog de meeste bevallingen gewoon thuis plaatsvonden. Niet om dat te idealiseren maar als vergelijking.
Jammer
Jammer dat die serie juist op die tijd wordt uitgezonden.